Warning/ R-18"This is your punishment for engaging with someone other than me, Laurene." Malalim niyang sabi sa aking tenga.He sucked my tits like a hungry lion at wala na akong magawa kung hindi ang umungol. Inangat niya ako kanina at ipinatong sa kaniyang lamesa. Naitukod ko ang aking dalawang kamay habang nakabukaka ang aking hita. He's playing with my nipples while he finger fuck my clits. "A-ahh, Prof.." Bumibilis ang paglabas masok ng kaniyang daliri habang ako ay nakatingin lang sa kisame at dinaramdam ang masarap na sensasyon na bumabalot sa katawan ko. "Oh! Prof, please make it faster.." Inangat niya ang kaniyang tingin sa akin at nginisian lang ako ng malandi. "Hmm? Does my baby want to cum again?""Ugh, y-yes.. I'm going to-- shit!" Mabilis niyang binunot ang kaniyang daliri at agad niya akong binukaka ng maayos at ang dila na niya ngayon ang lumalaro sa gitna ko. Parang mapupugto ang hininga ko dahil sa sarap. Ang galing niyang dumila, mas mabilis akong labasan. Ip
Pagkatapos ng klase ay nilapitan ako ni Tristan. Gusto niyang sabay kami kumain kaya lang ay hindi ako komportable sa mga tingin ng ibang students sa amin dalawa. Todo kwento siya ng kung ano-ano hanggang sa umabot na kami ng Cafeteria. "Lau, punta muna ako comfort room." Paalam ni Tristan. Tumango lang ako sa kaniya at sinusundan ng tingin ang kaniyang likod nang papasok siya kung saan ang comfort room. Patapos narin kaming kumain ngayon kaya ay wala na masyadong tao sa Cafeteria. Sinipsip ko ang huling laman ng Milktea ko nang may biglang tumulak sa akin kaya ay natusok ang labi ko sa straw. "Oh, God! I'm sorry!" Hinawakan ko ang aking labi at may dugo nga. Nabigla rin kasi kaya mabilis nagkasugat. Apat na babae ang sinilip ako at nang magtama ang tingin namin ay wala akong nakita kung hindi ay pandidiri. "Your lips is bleeding! Wait, I have a tissue here." Anang babaeng nakauniporme. Mukhang tourism student sila. Lumapit ang babae sa akin at diniinan ang paglapat ng tissue s
"LOVE?" Mabilis kong pinunasan ang aking luha habang nakayuko. Gumalaw na si Professor Zaiden at sinalubong ang babae papasok. Pag-angat ng tingin ko ay nag katinginan kami ng fiancé niya bago niya tiningnan ang Professor. Iniwas ko agad ang aking tingin nang hinapit ni Professor ang baywang ng babae at hinalikan ito sa pisngi. "I'm looking all over for you. Nandito ka lang pala." "Ah, I just checked one of my students na napaaway kanina. She bled her lips." "Oh my, that's painful," tumingin ito ng may awa sa akin. "Are you alright?" Gusto kong ikotin ang mata ko dahil sa inis ngunit mas pinili ko nalang ngumiti ng pilit."I'm fine, thank you. It's just a minor scratch."Tumango-tango siya at tumuon ulit sa Professor. "By the way, I'll be staying in the city for a few days. I thought we could spend more time together."Ngumiti si Professor Zaiden ngunit nararamdaman ko ang bigat ng kanyang mga mata. "That sounds great, love. We'll make the most out of it."Tinignan ko lang silang
Warning R-18"Kumain ka na ba?" Mahinahon niyang tanong. Umiling lang ako bilang sagot. Napatingin ako sa hawak niya nang tinaas niya ito. "I was right, I'm glad I bought a dinner for us. Can I go inside?" Binuksan ko ng malaki ang pintuan at pinapasok siya. Bigla akong kinabahan nang maalala ang picture niya sa loob ngunit naalala ko palang nasa kwarto ko iyon. Baka sabihin niya na naman akong obsessed o hindi kaya ay weird. "Nice place you got here," he commented, glancing at the paintings and decor. I nervously nodded, my mind racing with thoughts of how to divert his attention from the obvious."Thank you. Please, make yourself comfortable," I stammered, gesturing towards the sofa. Aero took a seat, his eyes still scanning the room.Mabilis akong tumakbo sa pintuan ng kwarto ko at nilock pa iyon. Nangunot ang noo niya sa ginawa ko. Ngumiti lang ako kahit na kinakabahan na ako sa loob-loob ko. I won't disappoint him. Not now. Kumuha lang ako ng plato at kutsara at saka inilipag
IT'S been two weeks, and every night, I find joy in the company of my new friends. Tristan introduced me to his circle of friends at the same university, and I'm enjoying myself with them. After my class, we always hang out because they are avid party-goers. Tristan usually accompanies me when they have plans, and tonight, I'm sitting here with him because I suddenly felt dizzy earlier."Ininom mo ba ang binigay na alak ni Seriah?" Tanong ni Tristan habang mina massage ang aking palad. Nasa sulok lamang kami at hindi niya talaga ako pinabayaan. Nakadantay lang ang ulo ko sa couch habang kinukurap kurap ko ang aking mga mata. Umiikot talaga ang paningin ko. "That blue thing?" Mahina kong sabi. "Oo, she's mixing something with the drink at baka nainom mo. Minsan nga ay sumasakit tiyan namin dahil sa trip niya." Tristan continued massaging my palms as I tried to shake off the dizziness. His concern was evident, and the soothing rhythm of his touch made me feel a bit better."Seriah c
Natahimik siya at hindi makasagot. His eyes still the same, malamig at parang walang emosyon. Nilagay niya ang basang towel sa harapan at umayos ng puwesto sa driver seat. Sinandal niya ang kaniyang katawan ng komportable at pumikit. Nakatitig lang ako sa kaniya at hinihintay ang magiging reaksiyon niya ngunit wala yata siyang planong magsalita. "Tumigil ka na, Professor," mariing sambit ko, habang ang galit at frustrasyon ay bumabalot sa bawat salita. "Hindi mo ba naiintindihan? I don't want to be a part of your life. Please don't try to be kind or send signals as if something happened between us."Nagbukas siya ng mga mata at tinignan ako ng masusing tila hinahanap ang sagot. "Wala ka bang nararamdaman para sa akin ngayon?""Tama na, ayokong sagutin 'yan. Hindi ko alam kung ano'ng pakiramdam ko. Basta, gusto ko nang tapusin ito." Ngunit, ang mga mata niya ay hindi man lang naalis. "Hindi mo na ba ako mahal, Laurene?""Hindi mo na ba ako naiintindihan? Hindi ko na kayang ipagpatul
Napakapit ako sa pader nang maramdaman ko ulit ang hilo. Grabe, kagabi lang ininom ko 'yong ini-alok sa akin ni Sheriah, pero hanggang ngayon, nararamdaman ko pa rin. Ayoko na talagang subukan ang kakaibang alak sa susunod."Baby?" Bumukas ang mata ko at nakita ko siyang nag alalang tumingin sa akin. May bitbit siyang pagkain at mukhang galing siya sa kusina dahil may suot pa siyang apron. Napaayos ako ng tayo at nginitian siya ng matipid. "P-prof.." His eyebrows furrowed. "Are you feeling alright? What did you drink last night? You look pale.""Pale?" I asked."Yes, what did you drink?""I don't know its name. Just one glass, but it was stronger than I expected."Sinipat niya ako mula ulo hanggang paa at saka nakita ko ang paglapat ng kaniyang labi na parang may iniisip na hindi ko alam. "Just drink plenty of water and I bought a medicine for your dizziness," binigay niya sa akin ang tray na may lamang pagkain. Naamoy ko agad ang aroma ng sabaw na niluto niya. "Eat this first, uu
Napakunot-noo si Dean Hernandez bago muling nagsalita. "I will have to call your parents to discuss this situation further. This is a violation of the university's policies.""No, Dean, huwag. Huwag niyo tawagan ang parents ko. Ako ang may kasalanan," pakiusap ko, ngunit hindi ako pinapansin."I categorically deny any involvement with Ms. Valencia. This is a misunderstanding," mariing sabi ni Professor Zaiden, ngunit mas lalo akong nanginig sa kaba."The evidence is right in front of us. This video clearly shows an intimate moment between you and Ms. Valencia," sagot ni Dean Hernandez. "We need to address this issue seriously."Tahimik akong nanatili sa aking upuan, ngunit nararamdaman ko ang pag-ikot ng mundo sa paligid ko. Gusto ko nang mawala sa sitwasyon na ito.Professor Zaiden, still in denial, retorted, "Dean, I have no involvement with Ms. Valencia. I don't know why she's saying this.""Enough!" The dean's patience was wearing thin. "We have evidence, Professor, in the form of