Hindi agad ako nakasagot. Why I'm feeling nervous all of a sudden?"Uh, nila Claus, Belle at Linden.""Oh, the Altamerano." Tumango-tango lang si Mama na may nakakalokong ngiti."Mukhang pinag-alala mo sila. I can see those pads and hot compress." Mom added. Mas lalong lumawak ang ngiti niya."Ma naman." Napakamot na lang ako sa aking buhok.May kutob akong may alam si Mama tungkol sa amin ni Linden, hindi niya lang sinasabi."Kumain ka muna, nakapagprito na ako ng paborito mong isda at nakagawa na rin ng maanghang na sauce." Mom turned her back on me."Kayo ni Papa? Kumain na ba kayo?""Hindi pa 'nak, hintayin ko lang Papa mo. Nga pala nilagay ko sa ref ang ilan sa mga pinadalang pagkain mula sa mga kaibigan mo.""May mga pagkain din Ma?" Oh God!Dali-dali akong tumungo sa kinaroroonan ng ref at gulat nang buksan iyon. Halos mapuno na ang sa kabilang side ng ref.Sinuri ko iyon isa-isa. Cakes, fruits, ice cream, chocolates like kitkat, hersheys etc.Natakam ako bigla. Okay, bubusugin
What if tawagan ko na lang ang lalaking iyon?"Ano kaya ang gagawin ko para hindi na iyon magtampo?" I muttered under my breath as I started dialing his number.He's not answering. Nakailang ring iyon nang kusang patayin. What the fudge? Eh 'di huwag niya akong kausapin.Siguro magkasama na naman sila ngayon ni Haldey. Tch! Who cares!I took a picture of the rain and posted it on my instagram with the caption, "Alone."Claus and Belle liked it, and some of our classmates way back in highschool like it too. May mga nagcomment na kamusta na raw ba ako, kailan ako babalik at kung anu-ano pa.There was a two comment that caught my attention. The first one stated, "I'll be waiting for you here." From crns_altmrn.The second one stated, "Don't ever comeback here bitch! He's happy now without you." Sumikip ang dibdib ko nang makita iyon. "You're just a burden to him." She added seconds ago. It was from hdleey_Nagreply doon si Belle with her unsername belleee_11 replying, "Back off bitch! Ag
Pakiramdam ko lumong-lumo na ako dahil sa kahihiyan."Mararanasan niyo rin iyan ni Linden!" Pinagsigawan pa talaga niya habang malakas na tumatawa.My innocent ears, charot lang!"Ganyan ba naman ka-hot ang sasayaw sa'yo at sa ano." She pointed out Linden while dancing."Stop it already Belle, baka marinig ka nila." Pulang-pula na siguro ako ngayon. "Mapapaluhod ka na lang." And again she laughed."Gaga! Magtigil kana please.""Uy Linden, naka-video call ako sa future mo, galing mo raw. Sayawan mo rin daw siya."My lips parted in disbelief. Linden turned his back and saw licking his lower lip.Seducer ka po? Matitikman ko rin iyan ulit, charot!Naka-hoodie siya at mukhang basa na ang buhok dahil sa pawis. He was intently looking at me nang irapan niya ako. Ay wow!"Ang maldito." I murmured.Naka-front cam na ngayon si Belle kaya nakikita ko na siya. And I don't like her smile. Parang may masamang balak na gagawin."Maldito 'no kapag umiirap? Maliligo lang daw siya at sasayawan ka rin
"Janjan!" I could see my mom on my peripheral vission.I think she's mad. Hindi na maganda ang timpla ng mukha niya sa nakikita ko.I waved my left hand and squinted my eyes. What's wrong? As far as I remember walang masama dito sa ginagawa ko, naliligo ako, hello?"Ma! Join me! Ang sarap maligo sa ulan." Nilakasan ko ang boses para marinig niya."Nahihibang kana bang bata ka? Paano kong magkasakit ka?" I noticed the towel on her shoulder. Tapos may dala pang payong.Manghuhula ata ang Mama ko. Akalain mo iyon may dalang payong at towel."Ma, it just a rain. Magkaiba po iyong naliligo sa ulan at naulanan." Pinandilatan lang niya ako ng mata. Ako naman na pasaway, nginisian lang siya."Ewan ko sa'yong bata ka! Tumayo kana diyan at magpatuyo, ipatitimpla kita ng mainit na tsokolate. Ilalagay ko lang dito ang towel." She just placed the towel on the right side of the swing."5 minutes Ma.""Okay 5 minutes. Your time starts now. Kapag hindi kapa bumabangon diyan pagbalik ko, papaluin na t
If only I have the choice, uuwi ako."Apaka arte." Rinig kong bulong ni Claus. "May sinasabi ka Claus?" Dungaw ni Belle mula sa labas ng cr. "Sandali lang Madame Belle, ito na tatayo na." Kahit bagot na tumayo, masaya pa rin niyang dinaluhan si Belle sa cr. Claus left the video call. Nakikita ko nang magkasama na sila ngayon sa cr. Si Linden na tahimik na walang ginawa kundi titigan ako. I just shrugged and didn't mind his expressionless face. "Sana all!" I shouted. Pinahid ko ang tubig na dumaloy sa aking mukha. Nanginig ako bigla. Hindi dahil sa lamig kundi sa matang nakatitig. Mukhang hindi niya nagustuhan ang ginawa kong maligo sa ulan. Duh! Kasalanan niya 'to. Charot lang! "No'ng una ako pa ang nagsasana-all sa inyo ni Linden, ngayon naman ikaw." Umiiling na sambit ni Belle. "Things has change. Maybe that person too." Parinig ko. Natawa lang si Belle maging si Claus. "Hindi ako nagbago. Baka ikaw." Linden interrupted with his blank experession. Napayakap ako sa aking sa
Nandito ako ngayon sa loob ng kuwarto ko habang sumisimsim ng mainit na tsokolate. Pasulyap-sulyap lang ako kay Linden habang nagtatype sa kanyang laptop. Yes, we are still video calling kahit may biglaang homework sila na kailangan tapusin on time. Sinabi ko sa kanyang mamaya na muna kami magvivideo call para matapos na agad niya ang homework pero nagpumilit pa rin na huwag kong patayin. "You're not a burden to me, okay? Just watch me finishing this homework. Titig ka lang sa gwapo kong mukha para 'di ka mabored." "Whatever Linden." "Or you can just fart if you want to para mas ganahan akong gumawa ng homework. So we could laugh also." Natatawa pa niyang sabi. Bwesit ka talaga Linden. Mamamatay na nga ako sa hiya tapos pinaalala pa niya, at ginawa pang katatawanan. Sige lang, hintayin niyo ako pagbalik ng Pinas. Makikita niyong mga depungal kayo! "Sige, papatayin ko na 'to. Bwesit! Alangan na pigilan ko 'diba? Sakit iyon! Sakit!" Pinagdiinan ko pa ang sinabi. I coul
Mas lalo akong nahuhulog. Hulog na hulog to the point na hindi ko na kayang maka-ahon.Am I willing to take the risk? Will he be able to catch me if I fall? Kasi ako sigurado nang hindi lang 'to pagkagusto sa kanya. There's more for that. And I'm willing to confess it to him pagbalik ko.I know I'd fool myself if I will deny this kind of feeling. Nagsisi na ako noon na hindi ko man lang nasabi sa kanya ang totoong nararamdaman ko, I've been regretting it for the past few years, at anong ginawa ko? Keep on pushing him away. Sa huli, pareho lang kaming nagsuffer at nasaktan.Siguro panahon na para maglevel up na rin ako. Sigurado na ako sa lahat, sigurado na ako sa kanya. Na siya lang, at wala nang iba. Mula pa naman noon hanggang ngayon ay siya pa rin. Hindi nagbago.I'm wishing that this time around, nasa tamang panahon at oras na ang lahat. I'm willing to risk everything, masaktan, sumaya o ano pa man iyan, kakayanin.Sandali akong natigilan nang maalala ko si L, I have to talk to hi
Literal na nanlaki ang mata ko sa narinig. I swallowed hard and waited for her remaining words to say.Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi, uuwi pa rin kami sa Pilipinas. Ayoko nang magstay dito, hindi ako para dito.I belong in the Philippines."Your Papa and I plan to stay here, ikaw lang ang uuwi sa Pilipinas anak." Mama continued."Bakit Ma? Ayaw niyo na po bang bumalik sa Pilipinas?""Hindi naman sa gano'n anak." Sinulyapan ni Mama si Papa. I think Papa had a reason to all of this."Nandito ang trabaho ko 'nak. Matagal pa magtapos ang kontrata ko sa isang malaking kompanya na pinagtatrabahuan ko ngayon. At isa pa tumaas na rin ang position ko doon. Papakawalan ko pa ba 'nak? Para naman sa inyo 'to ng Mama mo. Huwag mong alalahanin ang Mama mo, binilhan ko na rin siya ng maliit na flower shop para malibang."Napamaang ang bibig ko. I didn't know that he got promoted. He deserves a celebration but knowing na hindi sila sasama sa akin pauwi ng Pilipinas, that made me