Share
X
Kaugnay na kabanata
The nurse XI
"Are you still fine?" Malumanay kong tinanong nang makababa kami sa sasakyan. Nandito parin kami sa gitna ng napakalawak na kalsadang walang dumadaan kundi agus ng malalamig na hangin lang. Dumudoble na nga ang panginginig ng katawan ko tuwing sinasapak ako ng mga 'preskong-preskong' hangi- "Yes I'm perfectly fine. Anyways,thank you. I haven't been able to see this sight since I last had a glimpse of it when I was rushed to the hospital." "When was that?" Dahan-dahan munang sumandal siya sa sasakyan bago tumingala sa taas. "When I was 23." Napatingin ako ng bigla sa kanya. "Are you sure? Th-that was quite long." "There's no such thing as too long for me. Every day, weeks, months, and even years have an equal length for me. Long and dull." "We-well, if that's what you say. By the way, I was wondering, when will you confide the truth to your father? I'm sorry if it seemed too personal but you know, as your caregive
The nurse XII
Carina's POVParang lumang sasakyang pilit na inaandar ang nangyayari ngayun sa Ferrari ni Arkady. Yun bang utot ng utot saka hinto ng hinto. Kaya hangang ngayun, nandito parin kami sa gitna ng kawalan. Hindi ko nga alam eh, mamaya gumabi na saka siguro kami makakarating sa gusto ni Arkady na puntahan. Iyak nalang siya kung ang sunset o rainbow ang hinahabol niyang makita. Sino ba kasing nagsabi na ako ang gawin niyang drive-"What are you doing?" "As you see, I'm removing my jacket." As a matter of fact ko namang itinugon sa biglaang pagtanong niya kung ano ang aking ginagawa eh kitang-kita na nga. Minsan talaga nagtataka ako kung saang banda nakita ng CNO na nababagay ako sa mga pasyenteng may sakit eh ako mismo wala akong maalalang panahon kung saan naging kasing bagal ng pagong ang pasensya ko. "Why?" dagdag ulit niya.Dahil doon, napatingin tuloy ako sa kanya. 'Pati pala common sense naawawala na sa kanya, kakawa naman ang alaga kong 'to. " Mr. Arkady, if you didn't know, dr
The nurse XIII
Carina's POVPagkatapos bayaran ni Raya ang humigit kumulang 10,000 rub, umalis na siya habang patago akong tinatawanan at inaasar.'Utang niyo saakin ng gwapo mong amo yan ah, pwede niyong bayaran sa pamamagitan ng pagkikiss sa harapan ko.' Pabulong pa niya saka sumakay sa inorder niyang sasakyan. Buti nalang daw at malapit lang pinuntahan ng amo niya sa amin kaya mabilis siyang nakarating dito. Kaya bilang pasasalamat, pinangako ko nalang sa kanya na uuwi kami ng Pilipinas sa kanyang birthday. Andon kasi ang kanyang Amerikanong boyfriend. Isang air force na nadestino doon."You're friend looks at you like you're some interesting movie." Komento naman ang walang kwenta kong amo sa likod ko.' At least, may pambayad sa sangkatutak na binili ng isa d'yan.' "Well, she must've like me that much. Anyways, please tell me that we're going home already." Maalumanay kong tinanong saka nilagyan ng paawa effect ang aking mga mata. Nakakahiya na kasi kapag bibili pa siya at mangungutang na nama
The nurse XIV
Carina's POV 'Sabi na nga ba eh. Lumalala na ang wala sa mundo na utak ng introverted na taong 'to.'"You know that's not possible right?" "No."Halos paikot-ikot ang emosyon ko dahil sa kabaliwan ng taong 'to eh. Pero imbes na pagalitan ko, hinarap ko nalang siya saka dahan-dahan na itinulak palikod para mailayo ko siya sa kasalukuyang nagyeyelong lawa. Mamaya magdive pa siya tuluyan eh. "Mr. Arkady, no matter how immuned you think your body is to the coldness, you are still physically wea--Ahhh!"Dahil sa katangahan, hindi ko alam kung siya o ako, natumba kami. Buti nalang at sa mga damo naitama ang kanyang likuran kaya kahit napatungan ko siya ay kalmado parin siya na parang walang pakialam sa katawan niya. Dahil sa wala naman atang effect sa kanya ang pagkatumba namin, ako nalang ang agad na tumayo upang iabot ang aking kamay ngunit hindi naman niya ito pinakialaman. Sa halip, muntik na naman akong mapabuga ng masasamang salita nang ako'y kanyang hilain pabalik sa may damo. Sye
The nurse XV
Carina's POVMahabang katahimikan nalang ang naging coping mechanism ko sa kahihiyang nagawa ko. Samantalang ang katabi ko naman ay todo asar at tawa na para bang hindi napapansin ang namumula kong mata dahil sa pinaghalong inis at hiya."No offense to your family but your a pity. I'm just lucky that I do not have such kind of common sense even if I am-""Will you please just stop? I'm having a problem with my stomach right now. " Naiiyak kong pagpipigil sa kanya dahil nararamdaman ko na ang pagsasakit ng aking tiyan. 'Jusko! Maawa ka, wala pa namang CR dito!'Gumaan naman pakiramdam ko ng natahimik agad ang walang awang katabi ko, parang yung pang-aasar lang talaga niya ang nagpapalala sa sakit ng tiyan ko."Here."Halos lumaki mga mata ko ng abutan ako ng isang gamot na kinalkal ata niya sa loob ng box na parang maliit na mamahaling ataul. 'Grabe, gamot kaya ito para mabuhay o mamatay?'Dahil wala naman akong chocie kundi tanggapin ito, pilit ko nalang itong ininom saka pinagdasal s
The nurse XVI
Carina's POVPanay ang malalalim na hinga ko sa loob palang ng sasakyan nang makalabas si Arkady matapos kong maiparada sa kanilang garahe. Halos parang nasakal ako mula sa lawang iyon hanggang dito dahil sa kanyang kakaibang galaw.' Iba talaga nagagawa ng pagliban ng pag-inom ng gamot jusko.Buti nalang at nakayanan kung nagdrive kahit na nagyeyelo parin buong 206 na buto ko. 'Nang makalabas ako, imbes na maginhawaan ang aking pakiramdam, halos mahimatay naman ako sa bumungad na mga gasgas ng sasakyan nilang Ferrari. Mag-iisip na sana ako ng paraan kung papaano ba iyon ipapaayos pero narinig ko na naman dabog ni Arkady sa may pintuan nila kaya agad akong tumakbo para painumin ng gamot muna ito. Para naman tumigil na siya sa pagiging savage na gaya na rin ng pagdedescribe niya sa lahat daw ng tao. "Arkady! Please come here first. You need to take your medicines!" Nagmamakaawang sigaw ko nang madatnang para siyang hari na naka-upo na sa upuang automatikong tumataas sa kanilang hagdana
The nurse XVII
Carina's POVBalisa kaming lahat, ako, si ma'am Tatyana at si sir Sergeibev habang naghihintay sa sasabihin ng doctor ni Arkady tungkol sa biglaang pagkakaroon niya ng chorea, samantalang wala naman daw siyang naging ganoong symptom dati. "Gospodin Galitskiy, k sozhaleniyu, vash syn vnezapno zabolel khoreyey. Dvigatel'noye rasstroystvo, kotoroye yavlyayetsya naiboleye chastym simptomom yego bolezni. '' Maalumanay na pagpapaliwanag ng doctor habang inaasikaso ang mga papeles ni Arkady sa kanyang folder.Hindi ko iyon naintindihan syepre pero sa mukha palang ng amo ko ay mahahalatang hindi maganda ang sinabi ng doctor."He said sir Arkady has Chorea. Do you know that?" Pabulong na isinalin ni ma'am Tatyana saakin habang busy sa pag-uusap ang doctor at si sir Sergeibev.Tumango ako ng marahan saka pinasadahan ng tingin si Arkady. Kung totoo ang sinabi ng ama at ni ma'am Tatyana, na mula bata pa siyang lumalaban sa kanyang sakit, at maituturing na maswerte na siya dahil natatakasan niya
The nurse XVIII
Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta
Pinakabagong kabanata
