The Stolen Romance: 18

"Thelma, kapag nanganak ka na ay papag-aralin kita upang maging mabuti ang iyong kinabukasan. Alam kong naging mahirap ang pamumuhay mo sa ilalim ng tahanan ng iyong ama pero ngauon na nandito ka na sa pamamahay ko ay hindi kita pababayaan," wika ni Donya Claudia habang nasa hapag-kainan sila at kumakain ng almusal.

Napangiti na lamang ang Donya nang makita ang hindi makapaniwalang ekspresyon ni Thelma dahil sa sinabi niya.

"T-Totoo po ba, Lola? Mag-aaral po ako?" hindi pa rin makapaniwalang tanong niya sa Donya.

"Oo naman apo. Nakikita kong matalino kang bata at alam kong maaabot mo ang pangarap mo balang araw."

Maluha luhang tumayo si Thelma at agad na niyakap ang Lola.

"Lola, salamat, maraming salamat talaga," mangiyak ngiyak niyang saad rito. Tinapik tapik naman nito ang likod niya at tumango.

"Umiiyak ka na naman. Hay nako, Pesing, pag mga buntis talaga nagiging iyakin ano?" baling ng matanda kay Aling Pesing na malawak ang ngiting nakatingin sa kanilang maglala habang nakata