Prologue

“LEAVE the girl alone, Aero,” ani Zak kay Aero habang nakapameywang na nakatingin ito sa kanya. Kung siya ay napapabilang sa mga soul warriors, ito naman ay napapabilang sa mga kaluluwa na magagaling sa larangan ng arts – may mga kumakanta, sumasayaw at kung anu-ano pang artistry na alam ng grupo nito.

            Aero died when he was twenty years old together with his family. Papunta sana sila sa Amerika ng mga panahon iyon upang doon na manirahan nang ma-hijack ang eroplanong sinasakyan nila. Nanlaban naman ang mga kasamahan nila sa eroplano kaya lalong nagalit ang apat na hijackers at pinagbabaril ang mga kawawang piloto.

            Which was a very dumb move on the part of the hijackers, to be honest actually. Sa lahat ba naman kasing pwedeng barilin ng mga ito ay ang mga piloto pa talaga! Wala pa namang may alam sa mga ito kung paano magpalipad ng eroplano at imbes na tumakas pa ang mga ito gamit ang mga parachute na nakakalat sa eroplano, nagsisihan pa ang mga ito hanggang mag-crash na ang eroplano at boom! – patay silang lahat.

            Sa parte niya, wala siyang pakialam kung mamatay siya ng mga panahong iyon. Bukod kasi sa magkakasama silang pamilya na mamatay ay masaya naman ang naging buhay niya. He had a beautiful life on Earth when he was there with his parents and his younger brother and sister. Perpektong-perpekto. Kaya nga minsan ay bored na bored na siya sa mundong ibabaw noon.

            “Just this once, Zak. I just wanna save that pretty girl’s ass,” he said while ignoring his friend’s presence. Kasama niya ito sa iisang kwarto – parang may dorm lang sila sa college – at sa lahat ng mga nandoon, ito lang lagi ang nakakahuli sa kanya na umaalis upang pagmamasdan ang mga pangyayari sa mundong ibabaw.

Nakatingin siya ngayon sa isang miniature na galaxy – hologram kung tawagin niya iyon – habang umiikot ang mga planeta sa sariling mga axis nito. Well, actually, pwede naman kahit anong galaxy niya iyon ida-direct pero mas pinili niya ang Milky Way – which is actually called the Solar System in Planet Earth. Ang bawat planeta ay parang hawig sa G****e Earth na pwedeng i-zoom in at i-zoom out ayon sa kagustuhan ng kung sinumang titingin doon. Para iyong isang mini prototype ng Milky Way na kung saan naroroon ang walong planeta kasama ang kani-kaniyang mga buwan at meteoroids at meteorites na kanyang pinapanood ngayon. Nakikita din niya ang liwanag ni Haring Araw pati na rin ang dwarf planet na si Pluto.

            “Iyang once na iyan, dadami at dadami iyan,” ani Zak. Hindi naman niya ito binigyan ng pansin.

            He touched the planet Earth at nakita niya ang pag-zoom niyon. Hinanap niya ang kinaroroonan ng babaeng nakakuha ng kanyang atensiyon. He double tapped the location with his point finger and it zoomed again.

            Ngayon ay buong-buo na niyang nakikita ang babae habang may ginagawa itong calculations sa sketchbook nito. She was drawing something and calculating time and speed, velocity and distance. It was like watching a 3D version of a movie. Like he was there by her side, but not really.

            Nang unang makita ni Aero ang babae sa hologram, she was almost get killed with a rushing sixteen-wheeler truck. Parang naestatwa nga siya nang makita ang kamuntikan nang pagkamatay nito at hindi niya alam kung bakit. It was a split second life and death chance. Kung nahuli lang siguro ng kahit isang segundo ang babae sa pagtawid o mahina kahit ng one meter per second ang speed nito sa pagtawid ng mahabang kalsadang iyon, baka naging papel na ito sa ilalim ng truck.

            But she didn’t die. And he was sure she did it on purpose when he saw her smile a little bit after what happened.

            Nag-focus ulit si Aero sa hologram. Bukod sa nakikita niya ang pangyayari sa mundong ibabaw gamit ng hologram, nakikita niya rin ang life span ng kahit na sinong tao doon. And he saw the pretty girl’s life span almost drained.

            “You see that, she’s almost dead,” tukoy ni Zak sa impormasyong nakikita sa hologram. Bukod kasi sa kanya ay si Zak lang ang may alam kung saan itinatago ang hologram na iyon. Hindi niya alam kung bakit iyon tinago, pero ayaw din niyang magtanong. Baka kasi na imbes na sagutin siya ay pagbawalan pa siyang makalapit doon o kaya ay ilipat na iyon ng iba pang pwesto.

            Hindi rin naman niya nais na makita ang hologram, aksidente niya lang nakita iyon nang minsan silang nagsanay kasama ni Michael. May pinapahanap kasi ito sa kanilang mga warrior angels noon at napadpad siya sa kwartong iyon na nasa ikatlong palapag ng Okulus Akademia at di sinasadyang matuklasan ang hologram. Nakita naman ni Zak ang paminsan-minsan niyang pagpuslit sa kanilang kwarto sa tuwing matutulog na sila kaya sinabi na niya dito ang tungkol doon.

            He trusted Zak. At isa pa, kahit nakakabasa ng isipan ang punong-guro nila ay hindi naman nito nababasa ang isipan niya o kay Zak dahil na rin sa kakayahan niya na Mind Control kung tawagin. He manipulated Zac’s mind so that no one can read it too. Well, except sa kanya. Nababasa pa rin niya ang nasa isip ni Zac. Afterall, he was the one who did it to him.

            “Aero, she’s gonna die soon, so let’s go.” Tumayo na nang tuwid si Zak at naglakad na palabas ng kwartong iyon.

            Siya naman ay patuloy pa rin sa pagtingin sa babae. Ewan niya ba kung bakit pero hindi niya rin mabasa ang lahat ng nasa isip ng dalaga. Sometimes, he can actually read her thoughts but not all. And what frustrated him most was the fact that it was always her shallow thoughts that he can read. Pahapyaw lang lahat. He cannot connect or whatever to her. Aside from the fact that somehow he felt like he was connected to her in a different way, not being able to hear her thoughts was also also one of the biggest reason Aero wanted to save the woman.

            He knew she was special.

            “Aero.”

            “I need to save her.”

            “She’s still gonna die.”

            “I still gotta save her.”

            “She’s gonna commit suicide, Aero. Gusto na niyang mamatay.”

            “Paano –“

            Itinuro nito ang babae. Base nga sa ginagawa nito ay may balak nga itong magpakamatay sa…

            “What the –“

            “Bawal ang bad words.”

            “– Fuck.”

            “Sabing bawal ang bad words.” Napapailing nalang si Zak sa kanya. “Magpasalamat ka sa kakayanan mo…”

            “Fuck isn’t a bad word.”

            “What is it then?”

            “It’s a word.”

            “What does it mean?”

            “Word means –“

            “No, the word F. What does it means?”

            “To have a sexual intercourse with someone in verb form. Pwede ring ‘an act of sexual intercourse’ in noun form,” seryosong sabi niya.

            “Aero –“

            “It can also be used as an expression of anger, annoyance, contempt, impatience or surprise or to emphasize something. Ang mga tao lang naman ang gumagawa ng malisya sa mga walang kamuwang-muwang na mga salita.” Tumayo na siya at mabilis na lumabas ng kwarto.

            “Aero, saan ka pupunta?” pasigaw na tanong ni Zak sa kanya.

            Nagpatuloy lang siya sa paglalakad at hindi ito nililingon.

            “Aero!”

            “To Earth and beyond.”

            “What? You’re not Superman. At saka ang corny mo.”

            “I still gotta save that girl.”

            “Nahihibang ka na ba? Bawal ang interference mo sa mundo ng mga tao at lalong bawal lumabas sa Okulus Akademia! Paano kapag nahuli ka?”

            “Kaya nga nandiyan ka.”

            Nakahabol na ito sa kanya. “Anong –“

            “Pagtakpan mo muna ako.”

            “What the –“

            “Bawal ang bad words,” he grinned at Zac.

            Nakarating na sila sa isa sa mga Star Gate. Isa ito sa mga sikretong lagusan papunta sa mundo ng mga tao. One could just slip from it and be back almost immediately, depende sa kung ilang oras ka magtatagal sa mundo ng mga tao. In his case, baka isang minuto lang siya mawawala. Time on earth and on heaven really varies. Maaaring isang linggo lang sa kalangitan ang katumbas ng isang buong taon sa lupa.

            Kung sa kalangitan ay Star Gates ang daan papunta sa lupa, sa mundo naman ay ley lines ang daan papunta sa kalangitan. Kaya lang, sa panahon ngayon sa mundo na advance na advance na ang teknolohiya at nakakalimutan na ang Diyos ay hindi na alam ng mga tao ang mga ley lines na ito.

            As one of the students of Michael the Warrior Archangel, he learned about ley lines on Earth. It actually looked like grids. Iyon nga lang dahil sa paggalaw ng mga tectonic plates sa mundo ay unti-unting nababawasan o napuputol ang ley lines. Ley lines are connected to a focal point kung saan nandun ang may pinakamalakas na emission of spiritual energies kaya ang mga ley lines mismo ay may spiritual energies din.

            Tumayo si Aero sa isa sa mga Star Gates na nakakonekta sa Ley Line sa Pilipinas. Buti nalang talaga ay naisipan niyang gawin iyon kung kailan namamahinga na ang mga kaluluwa at anghel sa Okulus Akademia kaya walang magiging saksi sa gagawin niya bukod kay Zac.

            “Aero, mamatay din naman ang babaeng iyon,” mahinahong sabi ni Zak sa kanya habang nakatingin ito sa ginagawa niya. Ito man ay walang alam sa gagawin ni Aero upang makalabas-masok sa Okulus Akademia. But Aero can read Zac’s mind. Alam nitong kaya nga niyang lumabas-pasok sa Okulus Akademia.

            Alam nitong may alam siyang hindi nalalaman ng iba dahil na rin sa kanyang kakayahan.

            “Don’t worry, Zak. I shall return.” He smiled and closed his eyes. Inisip niya nang mabuti ang pupuntahan. Saglit lang ay naramdaman na niya ang mainit na enerhiyang nanggaling sa pagkabukas ng Star Gate.

            When Aero opened his eyes again, he already saw the chaotic Cebu around him and heard people’s minds buzzing over a lot of mundane things.

            “Shit, ang sarap makipag-sex ng syota ko.”

            “Ano kayang hairstyle ang babagay sa akin para mapansin naman ako ng boss ko?”

            “Damn! I am so late.”

            “Bwesit na batang iyon, ang dumi, humawak pa sa akin!”

            “Magkano kaya ang laman ng pitakang nadukot ko? Hmm.”

            “May customer kaya akong mabibingwit ngayong gabi?”

            “Kainis sina Mom and Dad, i-grounded ba ako? Ano masama sa pagbabar-hopping?”

            He sighed as he shut off his ability to hear people’s minds. Because he already understood how selfish and shallow people are these days.

            Wala man lang nakapansin sa pagbiglang sulpot niya doon.

            Tsk.