F*ck! Where the hell am I?!
Tinignan ko ang buong paligid ko. Puro matatayog na puno, para akong nasa gubat. Napakamot ako sa noo ko, habang pinaiikot ko ang tingon ko.
Sa pagkakatanda ko, humiga ako sa kama para ipahinga ang katawan ko dahil sa matinding sakit.
"Aries! T*ngina, wala ka talagang kwenta!" Sigaw ni daddy sa akin at sinuntok pa ang panga ko.
Agad naman akong nilapitan ni mom, "Hon! Pleade stop! Don't hurt your son!" Sigaw ni mom habang nakayakap sa akin.
Dinuro siya ni dad, "You two, get out of my sight! You pests!" Sigaw ni daddy at umakyat sa ikalawang palapag.
Sinundan ko siya ng tingin, at halos manlumo ako ng makita na nakatingin sa amin ang nakababatang kapatid ko. Umiiywk siya habang nakahawak siya sa railings ng hagdan, at bahagya pa siyang umiwas ng dumaan si dad sa tabi niya.
"Aries, let me see," malumanay na sabi ni mom sa akin, at tinignan ang panga ko kung saan ako sinuntok ng magaling kong ama.
Tinabig ko ang kamay niya dahil nakaramdam ako ng kirot sa pag hawak niya, "Mom, it hurts."
Malungkot niya akong nginitian saka ako niyakap, "I'm sorry that you need to go through this," bulong niya sa tainga ko at hinagod pa ang likod ko.
Hindi kasal sila dad at nag sasama lang sila sa iisang bahay. Wala ata silang plano mag pakasal, dahil hindi naniniwala si dad sa salitang kasal.
Dumagdag pa na nag sasama lang silang dalawa para sa pera. Si dad kasi, maihahalintulad ko siya sa isang demonyo, dahil wala siyang puso. Pineperahan na nga niya si mom, ginagahasa pa. Kaya kami nabuo ng kapatid ko.
Mabuti nga tumigil siya sa pag gahasa kay mom nang dumating si Leo sa mundo. Pero, sinasaktan naman niya kaming magkapatid. Ako na nga ang sumasalo sa pag mamalupit niya kay Leo, dahil bata pa ito.
Matagal ko na ngang sinabi kay mom na umalis na at iwan nalang yung demonyo dito, pero ayaw niyang iwan si dad. She said that if we will leave, siguraduhin namin na hindi niya kami mahuhuli, na malaking imposible sa mundo. Makapangyarihan si dad, at kaya niyang paikutin ang mga tao sa kanyang mga kamay lamang.
In short, we're stuck in this so called house, na impyerno naman.
"Tulong!" "May tao ba dito?!"
Agad akong kumaripas ng lakad patungo sa lugar kung saan ko narinig ang boses na iyon. I'm not the only one who is stuck in this island. I'm not alone.
Naabutan ko yung babae na nasa may dulo ng dagat, at nag sisisigaw. Napailing iling nalang ako at namulsa. Silly, we're going to be stuck here. There's no other people aside from us, darling.
That girl is wearing a simple white dress and that's it. No footwear, just like me. Her hair is color brown and it's wavy. Panigurado, maganda ito sa malapitan. Likod palang, alam ko ng maganda siya.
Maganda nga, maingay naman.
"Tsk, ang ingay mo! Kababaeng tao," There I finally said it.
She immediately looked at my direction, at nakita ko kung paano nabuhayan ang mukha niya ng makita ako. Siguro pareha rin kami ng nasa isip.
Hindi kami nag iisa.
Nag lakad siya ng dahan-dahan palapit sa akin, "S-sino ka?" Kunot noo'ng tanong niya.
Bumuntong hininga ako bago nag lakad para salubungin sita, "Sino ka rin? Anong pangalan mo?"
Nag lahad siya ng kamay sa akin, "Raven Cleophas De Leon, ang aking pangalan," pakilala niya sa kanyang sarili na may ngiti sa kanyang labi
Ngumiti ako ng tipid sa kanya, saka kotinanggap ang kamay na nilahad niya, "Aries Timothy De Guia."
Halos masuka ako ng sambitin ko ang pangalang De Guia. Kung may kakayahan lang akong palitan apelyido ko, ginawa ko na matagal na. Nakakasuka.
"So, ibig mo bang sabihin na ikaw ay half Irish, half Filipino?" Tanong ni Raven sa akin habang nag lalakad kami dito sa kagubatan kung nasaan ako kanina.
Nag iiwan ako ng mga marka sa bawat puno na dinadaanan namin ni Raven, para makabalik kami sa mismong tabing dagat. Mahirap na, at baka mawala kami dito sa gubat at hindi na makabalik.
"Yeah," tipid kong sagot at yumuko pa para makaiwas sa branch ng puno. Tinignan ko si Raven, at agad akong nag lahad ng kamay sa kanya, "Here, let me help you."
Tinignan ko siya sandali habang nag lalakad, "How about you?" Tamong ko dahil base palang sa itsura niya, alam mo na may lahi siya.
"Ako? Anong ako?" Nag tataka niyang tanong habang nakaturo pa sa sarili.
Hindi ko maiwasan pag tawanan siya. She looks so innocent and she's so pure, "Silly, what I mean is," nag lakad ako palapit sa mga branches na nakita ko at kumuha doon, "Ikaw, may lahi ka ba?"
"Hindi ko alam. Ni hindi ko nga alam sino tatay ko eh," sagot niya kaya agad akong napalingon sa gawi niya.
"I'm sorry, I didn't know," mahina at nahihiyabko pang sabi at yumuko.
Marami-rami rin kaming napagkwentuhan, at masasabi kong isa siya sa mamayan ng Pilipinas na simple at walang arte sa katawan. Yung iba kasi, andaming arte, akala naman nila may maiaambag sila.
Madali rin siyang pakisamahan dahil napaka bait niyang tao. Tinulungan pa niya ako kung paano ang tamang pag gawa ng apoy gamit ang kahoy lamang.
Nang tuluyan ng mawala ang araw, napansin ko na parang paikot ikot si Raven sa isal at hindi mapakali. Bigla naman kumulo ang tiyan ko, kaya agad akong nag angat ng tingin kay Raven.
Mukhang nag hahanap siya ng makakain.
"Susubukan ko lang humuli ng isda, para may makain tayo," paalam ko sa kanya sak ako tumayo mula sa pagkakaupo dito sa kahoy.
Agad niya akong tinignan at nakita ko ang malapad na ngiti sa labi niya, "Talaga?! Salamat!"
Pumunta ako sa may dagat at lumusong para mamingwit. Kahit isa lang makuha ko, ay ayos lang. Ibibigay ko nalang kay Raven ang halos lahat, para hindi siya magutom.
Pero ilang oras na akong sumusubok kumuha ng isda, ay wala akong makuha. Palahing dumudulas sa kamay ko, sa tuwing nahahawakan ko iyon.
"Yes! At last!"
"Nakakauha ka na!"
Agad kong tinaas ang isdang nahuli ko at tumingin sa gawi ni Raven, "Yes!" Sigaw ko at nag lakad pabalik sa buhanginan, "Ihawin na natin!"
Habang nag lalakad ako, ay may nakita akong kumikinang sa tubig. Taka ko iyon tinignan ngmatagal, para kumpirmahin kung ano ba iyon. Nang makita kong isang bracelet iyon na gawa sa pearls, ay dahan-dahan ko iyon kinuha sa ilalim ng tubig.
"Yehey, kakain na," masayang sabi ni Raven habang pinaiikot namin ang isda sa apoy.
Kunot noo niya akong tinignan at nangalumbaba pa, "Hati tayo sa isda, Aries. Sayo yung isang part, sa akin yung kabila," nag thumbs up siya sa akin, "Ayos ba?"
Tumango ako sa kanya ng nakangiti, "You can have almost the whole fish. Kaunti nalang ang kakainin ko," subestiyon ko pero agad siyang umiling.
"Hindi. Pwede," mariin niyang sabi, "Dapat pantay tayo ng kakainin. Ano, ako enjoy na enjoy sa pagkain, tapos ikaw gutom?" Umiling iling siya, "Aba, hindi pwede iyon pars."
Tipid akong tumawa, at binasa pa ang labi ko. Nang makapa ko sa bulsa ng shorts ko ang bracelet na nakuha ko kanina, nilabas ko iyon at nilahad kay Raven.
Agad kumunot ang noo niya, "Ano iyan? Saan mo nakita iyan?" Turo niya sa bracelet na hawak ko.
Tinuro ko namna ang likod ko kung nasaan ang dagat, "Nakita ko lang na nakabaon sa buhanginan sa ilalim ng tubig, kinuha ko nalang," sagot ko at tumango naman siya bago niya kinuha ang bracelet ay suotin.
"Mukhang, mayaman ang may ari nito ah," sabi niya habang pinagmamasdan niya ang bracelet at nakangiti pa.
Tumango ako, "Maganda nga," sabi ko habang nakatingin sa kanya.
Nakita kong namula ang pisngi ni Raven, at sabay kaming umiwas ng tingin sa isat isa.
"Kumain nalang tayo," suhestyion ko at inalis na sa pagkakaibabaw ng isda sa apoy.
Tumango tango siya, "Oo nga. Mabuti pang kumain nalang tayo."
"Asan na ba si Rav---" Hindi naituloy ni aling Laurencia ang sinasabi niya, nang makita niya si Raven sa kusina na nakadukdok sa mesa. Hindi kumikilos, pero humihinga naman."Raven!" Lumapit ito sa dalaga at hinampas ng malakas sa balikat, "Huwag kang tamad, bumangon ka!"Patuloy lang niyang hinahampas ng malakas ang dalaga, hanggang sa tumigil ito para sapilitan iangat ang ulo nito, para tignan. Ambang sasampalin niya ang pisngi ng dalaga, nang biglang dumating si Ligaya, ang nakatatandang kapatid ni Raven."Nay!" Agad na kinuha nito ang kapatid para mailayo kay aling Laurencia, "Wala na nga hong malay si Raven, sasaktan mo pa!" Sigaw niya sa kanyang ina.Agad na hinablot ni aling ang buhok ni, "Ang lakas naman ng loob mong sigawan ako! Saka, ano bang pakielam mo dito?" Tinuro niya si Raven na walang malay, "Eh peste lang iyan!"Binuhat ni ang walang malay na si Raven, "Pasensya
"Aries," tawag ko sa kasama ko habang nag lalakad kami. Nauuna siya sa akin mag lakad, habang ako ay nakasunod lamang sa kanya.Nandito na naman kasi kami ngayon sa gubat, at kasalukuyan kaming nag hahanap ng mga kahoy na gagamitin namin ulit para makagawa ng apoy.Nilingon niya lang ako saglit, "What is it again, Raven?""Anong talents mo?" Tanong ko sa kanya at nginitian siya.Napatigil siya sa pag lalakad, at nilingon ako ng nakakunot ang noo, "Really? Iyan ang tanong mo?""Oh bakit?" Nag lakad ako palapit sa kanya ng dahan dahan, sinisigurado na hindi ako tatamaan ng mga sanga, "Ano bang masam---Shuta!"Huli na nang mapagtanto ko na may insekto na papalapit sa akin, at basta nalamang na pumasok sa mata ko. Agad akong napapikit sa sakit, at napaupo, hindi alintana ang dumi, basta isa lang ang nasa isip ko ngayon.Masakit.
"Aries," tawag sa akon ni Raven kaya nilingon ko siya.Kumunot agad ang noo ko sa kanya, "What is again?"Ngumuso siya at lumapit sa akin. Natigilan ako at hindi agad ako nakagalaw agad. Mula sa gilid ng mga mata ko, ay tinignan ko siya.Parehas na kasi kami ngayon na nakahiga sa buhangin, habang naka tingin sa kalangitan. No choice kami kung hindi, dito pumwesto. Wala naman kasing cloth or mga tent na makikita dito sa isla na ito."Hindi ako makatulog," tumagilid siya ng higa para tignan ako. Agad akong nailang, kaya umiwas agad ako ng tingin.Maya maya pa ay kinuha niya ang isang braso ko na nakalagay sa iallaim ng ulo ko, at dinala iyon sa may batok niya."What are---" hindi ko naituloy ang sinasabi ko, nang basta nalang siya humiga. Ginawa niyang unan ang isang braso ko.Ngmuso siya, "Wala akong unan eh. Paunan nalang ah," nahihiyang
Isang buwan na ang nakalipas simula noong idala ni Ligaya ang kapatid niya dito sa ospital. Sa loob ng isang buwan na iyon, wala siyang nakitang kahit na anong pag babago sa kalagayan ng kapatid.Patulot pa rin sa pag bigay ng pero ang kanilang tita, yung kapit bahay na tumulong sa pinansyal (financial) nila dito sa ospital. Paminsan minsan itong binibisita ang magkapatid, dahil ang kanilang ina ay hindi naman na nagpapakita pa, at tuluyan ng umalis.Tumigip din sa pag aaral muna si Ligaya ng isang taon, para maalagaan niya ang kapatid."Doc, kumusta naman po sng kalagayan ng kapatid ko? Magigising na po ba siya? Malapit na po ba?" Sunod sunod na tanong ni Ligaya pagkapasok ang doktro sa inuukyupa nilang. kwarto.Sandali siyang tinignan ng doktor, bago ito sinenyasan ang nurse na katabi niya para asikasuhin si Raven na nakaratay pa rin hanggang ngagon sa kama.
"Ilang araw na ba tayo nandito, Aries? Naaalala mo ba?" Tanong ko kay Aries habang iniikoy niya ang isdang nahuli niya kanina para may makain kami ngayong agahan.Tinignan niya ako saglit, "One week.""Ano?!" Napatayo ako sa gulat, kaya agad siyang nag angat ng tingin sa akin, "Isang linggo na tayo dito? Bakit, parang ilang araw pa lang ang nakakalipas? Parang kahapon lang nang mapunta tayo dito eh."Nagkibit balikat siya, "I don't know either."Lumapit ako sa tabi niya at nag squat. Sinigurado ko naman na na hindi ako makikitaan sa suot kong bistida na puti. Agad siyang tumingin sa akin saglit, bago naiiling na tinignan muli ang isda.Tinapik ko siya sa braso niya, "Ilan taon ka na pala?"Nakita ko ang pag kunot ng noo niya, "Alam mo ikaw," hinarap niya ako at dinuro sa noo, "Ang daldal mo.""Eh sorry na, interesado lang ako," naka
"Aries," nilingkis niya ang mga braso sa braso ko, "Tabi tayo," nakanguso niyang aniya.Nandidiri ko siyang tinignan, "Raven, ano ba," tinanggal ko ang kamay niya sa braso ko, "Tsk, para kang bata eh," irita kong sabi.Mula sa gilid ng mata ko ay nakita kong humalukip,ip siya habang nakanguso pero nakakunot naman ang noo, "Bad ka!" Sigaw niya at nag mamartsa na umalis.Kunot noo ko siyang sinundan ng tingin at napailing nalang. Ano na naman ba nangyari doon? Tinotopak na naman eh.Nanatili ang tingin ko sa dagat na nasa harapan ko, habang pinaglalaruan ko sa kamay ang buhangin. Paminsan minsan ay nag susulat ako sa buhangin gamit ang daliri ko. Tinignan ko ang gawi kung nasaan si Raven, at naabutan ko siyang nakapalumbaba sa tuhod niya habang nakatingin sa dagat.Napabuntong hininga ako, bago ko pinagpag ang dalawang kamay ko at tumayo. Namulsa ako, saka nag lakad p
Payapa lamang na natutulog si Ligaya habang ang isang kamay niya ay mahigpit na nakahawak sa kamay ng kapatid. Naalimpungatan lang siya, ng bigla noyang narinig ang pag bukas ng pinto.Agad siyang tumayo para lingunin kung sinp ang pumasok, "Sino ho sila?" Tanong niya. Ang mga mata niya ay maliit dahil hindi pa niya ito tuluyan naididilat."Ikaw ba si Ligaya?"Agad naman na nagising ang diwa ni Ligaya, at naidilt niya ng tuluyan ang mga mata. Gulat siyang nakatingin ngayon sa babae at lalaking nasa harapan niya ngayon."T-tita," gulat niyang sambit at agad na nag mano sa ina ni Raven.Ngumiti ang kanyang tiyahin sa kanya, "Kaawaan ka ng Diyos."Agad na nadako ang tingin niya sa lalaki na nasa tabi ng kanyang tiyahin. Halata na agad sa itsura ng lalaki na hindi ito Pilipino, dahil sa kulay at tindig niya.Takang nilingon ni Ligaya an
Ilang linggo na rin ang nakaraan simula noong mapunta kaming dalawa ni Aries dito sa isla na ito. Ilang beses na rin namin sinubukan na umuwi sa lugar namin, pero sadyang imposible mangyari iyon. Pwedeng sa gitna ng paglalakbay namin, ay maliligaw kami, kaya mapipilitan kaming bumalik sa tabing dagat.Hindi na rin namin sinubukan na tawirin ang dagat dahil natatakot kami na baka sa gitna ng paglalakbay namin, ay baka lumubog ang kawayan namin. Edi, imbes na umuwi kami ng buhay, eh mamatay pa kami.Ang pinagpapasalamat ko na nga lang, ay iyon hindi umuulan dito ng malakas, at hindi nagkakaroon ng tsunami.Knock on wood"Raven," tiningala ko si Aries na ngayaon ay nakatayo sa tabi ko. Nakaupo kasi ako dito sa buhangin, habang nakatingin sa dagat.Tumayo ako at pinagpag ang kamay, "Mhm? Ano iyon?"Mag sasalita pa sana siya, nang biglang kumulog ng