5

"L-leion..." I whisper and my tears fall, hindi ko na napigilan ito. Parang iniipit ang dibdib ko ng makita ko sya.

He is looking at me.

Pumikit ako saglit at ng imulat ko ang mata ko, wala na sya doon.

"A-aubrey?" napahiwalay ako sa pagkakayakap kay nick saka pinahid ang luha ko na tuloy tuloy padin ang pagpatak.

"I'm okay. Tears of joy" sabi ko at hindi naman kumbinsido ang tingin nya saakin at para syang nasasaktan.

"Ano kaba, we should enjoy this because we're engaged finally!" i said saka inangat ang glasswine at diretsyong nilagok ang laman non.

"For the engagement!" my mom said and the rest of the night is like a roller coaster.

I finally feel the moment, matagal kong inantay ito pero bakit ganito?

Or maybe hallucinations nanaman ito? Siguro i need to visit my doctor, maybe there's something wrong in me again

I won't let him go, never.

...

"This one gusto ko makita ang full details ang gown na ito" i said while checking the designs na para sa spring season.

Bagong set at bagong designs na napapanahon at kailangan magugustuhan ng masa.

"Ma'am may tawag po kayo" my assistant said saka ako napatango at may nilapag syang folder.

"Ma'am, unfortunately. The head designer left us, hindi ko po alam kung bakit umalis si Ma'am Dela Fuentes" she said saka ko naman naalala kung bakit.

Maybe she's related to Guavez.

"And what's this?" saka ko binuksan ang folder at resume sya. She's great huh, madami na syang experience at madaming bigatin na clothing line na ang pinanggalingan nya.

"She's fit for the job, well experienced" napangiti ako saka tinaas ang kamay ko.

"Call her, sabihin mo I'm expecting her to come here. Now na" saka ko binalik ang focus ko sa mga designs. Iniisip ko pa kung papayag ba ako sa napagusapan namin ni carmie.

She's making a good deal. Ang tela nya ay dating pinag-kuhanan ng malalaking companya pero nabanggit nya na pinababagsak sila ng pamilya ni leion. I wonder why guavez have time to take her business down kung mainit padin ang away nila ng angkan ko.

"Hi there gorgeous" napatingala ako ng makita ko si nick at naka three piece suit sya at may dala-dalang long steam red rose.

"Hey, how's your day?" i said and kissed his tempting lips.

"Miss me?" Natawa ako sa banat nya saka binato ang papel na lukot.

He laugh and pumunta sa likod ko saka minasahe ang balikat ko.

"Hindi kaba pagod? My little engineer looked tired" biro ko saka nya naman pinisil ang pisngi ko.

"Me, little? You know how huge i am"  nagulat ako sa lumabas sa bibig nya at sinuntok ang balikat nya.

He's getting bolder this day.

"Why? that's true baby. Wanna see picture from heaven?" he said with cocky smile plaster on his lips.

"Shut up! Umalis ka na nga!" reklamo ko at tinawanan nya lang ako, nakakinis. Pinagtitripan nya nanaman ako.

Napanguso ako saka sy inismiran "Isang nguso pa iuuwi kita at ilalock sa kwarto ko, maghapon" he whisper and winked at me. Damn

"A-ahh! Alis!" pagtataboy ko at niyakap nya nalang ako habang bad trip na badtrip ako sa kanya.

"Di ka mabiro, alam mo naman na lalabs kita" nangunot ang noo ko sa pinagsasabi ni nick lalabs? wtf saan nya napulot yon.

"What the hell nick, saan mo narining yang lalabs na iyan!" pati ako natawa na sa kanya.

I kissed his forehead ng biglang bumukas ang pinto at ang assistant ko naman ang pumasok kaya tinulak ko si nick at inayos ang buhok ko.

"Sorry ma'am balik nalang ako" natatawa ako pero pinigilan ko sya.

"No, ano yon? Sabihin mo na"

"Ma'am nandyan na po si bella" she said kaya napatango ako at nakaupo na sa visitors chair si nick at may binabang folder.

"Aalis nadin ako. Mamaya I'll pick you for lunch okay?" tumango nalang ako at nauna syang lumabas sa office ko.

"Nasaan sya?" i asked saka inayos ang pencil cut skirt ko at ang messy bun ko. I really love this one.

"Sa office ni ma'am joanna" nasaan naman kaya ang babae nayon. sabi nya mag ttrabaho sya ng matindi kapag andito sya sa main branch.

"Okay, ako na mag iinterview sa kanya" saka ako naunang lumabas.

As always busy ang mga designers at sa pag do-double check ng mga latest na ilalabas namin. Maybe i should call carmie, her offer seems good and i want to help her too, sa maganda nya naman pala dinala ang pera na binigay nila joanna before.

"Good morning" i said at umupo sa swivel chair ng office ni joanna saka naman sya tumayo at ngumiti, inabot nya saakin ang kamay nya and smile again.

"Hi, sorry if we called you" saka ako tumingin sa kanya, simple lang ang suot nya pero umaangat ang amo ng muka nya. Her eye brows look natural and the freckles on her cheek make her look like an angel.

Dirty blond ang buhok nya and her style, halatang magaling na designer.

"Hi ma'am, I'm Bella Cruz. I been living here in canada for 8 years. I'm single mother" napangiti ako sa kanya. Nakikita ko ang sarili ko sa kanya but i know that nick is always at my side kaya i never feel alone at all.

"Wow, i can't believe you're single mom" sabi ko saka naman sya napangiti ng mapait.

"Opo, 8 years old na ang panganay ko" she said at tumango ako, ang hirap siguro talagang buhayin ng mag isa ang anak mo.

"So, i heard na naging designer kana ng mga bigating clothing line, but what happened?" umpisa ko saka naman sya umupo ng tuwid.

"Minsan mo kase ma'am madaming naiingit sayo lalo na yung mga kapwa pilipino na katulad mo. Kalimitan po personal issue" she said saka naman ako napatango. Well that's true.

"Okay, you can start tomorrow and andyan na ang lahat ng kailangan mong malaman, all you need is to sign that contract" saka ko inabot sa kanya ang kontrata.

"Aubrey, your assistant said you're here" nakasimangot si joanna ng pumasok sa office nya at halatang bagong gising.

"Nasaan ang baby mo?" tanong at tumabi sya saakin.

"Iniwan ko kay pj, yung mga bata magugulo. Ang kambal mo pumasok"

Kinapa ko naman ang bulsa ng skirt ko at nagvirate ito.

"Joanna, ikaw na mag assist sa kanya" saka ako lumabas ng office at unregistered number?

"Hey, Aubrey Montezur here." panimula ko at tahimik ang kabilang linya.

"Aubrey.." nanlaki ang mata ko at tinignan ang phone ko. Fuck

"S-sino to?" i utter saka ko naman naramdaman ang pamamawis ang kamay ko.

Bakit kailangan kong kabahan ng ganto?

"Why did you hide them?"  dali dali akong pumasok sa office ko at nilock iyon. Parang kilala ko ang boses nya.

"What the heck are you talking about" singhal ko at natawa sya sa kabilang linya.

"Your twins. My brother's-" di ko pinatapos ang sasabihin nya at huminga ng malalim.

"I don't know what you mean, and kung sino ka man say your name!" sigaw ko. No hindi nila pwedeng malaman na anak ni leion yon. Ipaglalaban ko ng patayan ang mga anak ko.

I'm willing to be selfish when it comes to my children.

"Don't deny it aubrey. I knew who's the father. And by the way, it's me deiondhale" naiyukom ko ang kamao ko at pinipigilan na sabihin ang gustong ilabas nh bibig ko na alam kong makakapag-palala lang ng sitwasyon

"You know what deion, leave me alone. I'm done with you, with your family and with your brother. Leion passed away for 6 damn years so will you please leave us alone? And nick is the father of my children" saka ako tumayo sa harap ng glass wall ng office ko.

"Just wait, ipaglalaban ko karapatan namin, kahit maghirap kami papatunayan ko ang dapat na mangyari, bear it in your selfish mind aubrey. You changed i didn't know you"  he said and it's my turn to laugh

"Wala kang dapat patunayan deion, and if you want war. I'll gave it to you." saka ko binaba ang tawag at binato kung saan ang phone ko. damn it. I can't live without my babies.

Bumaba ako papunta sa ground floor, maybe kailangan kong kausapin sila mom at dad habang nandito pa sila.

I need to move, i need to fight.

"I'm going out, cancel all the meetings for this day" sabi ko sa landline na nasa elevator para saakin at ako lang ang nagamit, or mga family members.

Malapit na ako sa kotse and i really need them.

"Shit!" i cursed saka binalingan ang nadali ko pero diretsyo lang sya sa paglalakad argh!

Ambilis padin ng pintig ng puso ko, at hinihingal din. dahil nadin siguro sa pagmamadali ko.

"Damn you!" sigaw ko saka dali daling sumakay sa kotse.

Hindi man lang lumingon, gusto ko syang banggain pero may mabuti akong puso.

Nanlamig muli ang kamay ko ng malampasan ko ang lalaking nakadanggi saakin and he's walking behind my car

Dali-dali akong bumaba at nakakunot ang noo nya harangin ko sya

He look different, and my heart is jumping.

Nanginginig ang kamay ko ng hawakan ko ang laylayan ng jacket nya and his body became more bigger

"You're alive" i whisper and hug him.

"Leion you're fuckin' alive!" i shout and hug him tight like i would never let him go again.

"What the heck"

...