tatlong araw ang nakalilipas...
"Hi. Good morning Ms.Z. I am Kurt Justine Steve Del Pacio."
Wika ng lalaking maluwag na nakangiti kay Zeith Kate na noon ay nakaupo sa cubicle at busy sa sandamakmak na papeles.After five years bago din nakabangon ang company. Maayos na uli ang takbo ng negosyo ng Hotel Uno. Iyon ay dahil sa maayos ,patas at matalinong pamamalakad niya.Maayos na ang lahat, maliban sa pamilya nila na hanggang ngayon ay lubog pa din. Lubog sa kahihiyan."Excuse me, do you hear me, Maam?" untag nito sa kaniya dahil parang hindi niya ito narinig. "I am your new COO. Can you please direct me about my obligations and duties?"May kakaiba siyang naaabsorb na negative energy sa lalaki. Hindi niya alam kung galit ba iyon, pagkadismaya o pagkapikon."Ah, it's you..." wari ay natauhan siya pero sa totoo lang ay kanina pa niya ito naririnig. Masyado lang abala ang isip niya sa ibang bagay."Well, I'm so sorry for that. I was just in blanked space, alam mo na, life is about stress." dagdag pa niya na inayos ang mga file folders na nakakalat sa ibabaw ng mesa niya at isinalansan."What if, subukan mo akong titigan for an hour." may pagkapreskong wika nito na umupo sa upuang nakaharap sa kaniya. "Like this, sitting in front of you?"'At ang kapal din naman ng kumag na ito?' Naaasar na bulong niya sa isipan. 'Akala mo naman kung sinong gwapo! Hmmmp.'Napahalukipkip siya habang hindi naiwasang mapangiti ng lalaki. Hinarap niya nga ito at tinitigan sa mga mata.Matagal... at sa ilang sandali, ano't iyon ang nababasa niya sa mga mata nito?"Hulaan ko ang nasa isip mo. I think you liked my idea, I am right?"Minsan pa ay parang tumaas ng 90 over 160 ang dugo niya sa inis. Sobrang presko talaga ng lalaking ito! Ang sarap buhusan ng mainit at kumukulong mantika nang mahimasmasan."Yeah. At alam mo din ba kung anong nasa isip ko ngayon?""Sino pa ba?" tugon nito na kinindatan siya. "Ide ako, tutal ako lang naman itong kaharap mo?"Muli siyang naasar. Nang umulan siguro ng kapreskuhan ay hindi lang nito iyon sinalo! Ipinaligo pa!"Ugok!" mura niya rito na tinudyo ang noo nito sa pamamagitan ng daliri nito. "What if, tanggalin kita ngayon mismo sa first day mo? Ke bago-bago mo pa lang dito, feel mo close ka na sa akin? Hala, ito ang files na dapat mong asikasuhin!" dagdag pa niyang ibinagsak sa mukha nito ang ilang folders. " Dito mo ibuhos lahat ng pagiging GGSS mo. Baka sakaling gumana, 'wag sa akin!"Napakagat-labi na tumayo si Steve. Siguro ay nagulat din sa inasta niya. Ang buong akala nito siguro ay ganoon lang kadali ang kumausap sa kaniya.She's not the person who's easily to deal with.Kahit nga ang mga kapwa niya managers, hindi siya kinakausap ng ganoon."Okay." matipid at malungkot na sabi ng lalaki. "I'll go back to my work na, Ms. Z. See you around."Hindi na niya napansing nawala sa paningin niya ang binata.Natuon na ang atensiyon niya sa trabaho.Honestly, nakaramdam siya ng kurot sa puso. Pinagtarayan at nagmaldita kasi siya sa lalaking iyon na bukod tanging nagpapansin sa kaniya all these past years.Lahat ay parang muted especially pag nakikita siya. Hindi niya alam kung takot ang mga ito sa kaniya or umiiwas makipag usap sa kaniya.She has nothing known of being befriend to any body. She's became so hardworking at laging nakafocus sa goals niya sa kanilang business.Maaring successful na nga ang Hotel Uno.But how about the one who shed in there? The people's around her, who was been her companies in success and victorious progress?Do she have any connections?Kung nakikipag-usap man siya rito ay about business talks lang, nothing more. Any private issues are not allowed!Kaya boring ang buhay niya lalo na ang social life niya!No friends, no hang outs, no refreshments!Isinubsob na niya ang sarili sa work.Mula nang mamatay ang dad niya, she's nothing want more but to be alone and self centered.But who cares?Her mom suffered in high depression! Laging tulala at wala nang ginawa kundi umiyak nang umiyak in the whole day and night.Her brother Blake? Ayon, nasa custody ng ng batas at under investigation while sent to jail for interrogation after that night of unforgettable incidence.Wala pa ring matibay na proof of evidence dahil si Miguel Assuncion, ended his life in miserable way!Si Reden? She didn't know about his location or where they was!About Arianne? I think she was headed Palawan after taking back Jino with Jake.Siguro, nakapagbagong buhay na ang mga ito. Natapos na din ang kalbaryo ni Ate Arianne.Masaya siya para rito kahit pa sabihing she's suffered because of it.Well, there's no need to blame anyway. Her family start this hell. Since it was came from a hell tradition, then it will ended in hell off course!How she missed baby Jino!How she wished someday, everything will be settled together. Her nephew will came home to met his Lola and her, his Auntie.She even't noticed herself washed of tears after all those many things bothered her.She just find out herself lose a silent cry and muted scream for what was became of this pain."F*ck ancestors! F*ck family rituals! F*ck family traditions! F*ck Bloodmoon cult!"She made a long but silent cursed for what was the root of this shit!(( Chapter Alert : See Chapter Fifty Nine ng Arianne's Revenge for more details and clarrifications. Thank You!))
_____
DINALA si Kurt Justin Steve ng kaniyang mga paa sa puntod ng kaniyang ina na si Samantha. Kahit na papaano ay makakahinga na siya ng maluwag dahil malapit nang makamit ng kaniyang ina ang hustisya. Halos dalawampung taon na din ang nakalilipas, ngayon ay muling nabuksan ang kaso ng pagkamatay ng ina.
Naisara kasi ang kaso dahil sa kawalan at kakulangan ng sapat na ebidensiya na magdidiin sa maysala. Wala ding sapat na pruweba na siyang magiging dahilan para bumigat ang kaso at umusad sa korte.
Hanggang isang araw ay natabunan na lamang ng iba pang serious cases at hanggang sa mawala na lang ito nang walang development.
Until this moment came.
“Finally Mom, you have this justice.” Malakas na wika niya na wala nang paki kung may makakarinig man. Malawak ang funeral park na iyon kaya no wonder na maraming tao na nagagawi doon lalo pa sa mga sandaling iyon.
“But this was not the last. This is just the beginning.”
Katulad ng dating pagpunta niya roon, muli na naman parang larawang umukit sa isipan niya ang mga planong paghihiganti.
“I am coming to them for more. Hindi ako papayag na hanggang ganoon lang ang lahat. Mas higit pa roon ang nais niyang maranasan ng mga ito. Doble pa sa sakit na ipinaramdam nila.”
Kasabay ng pagdaloy ng mga luha sa kaniyang mga mata ay isang tiim-bagang na tinapunan niyang muli ng sulyap ang lapidang kinasusulatan ng pangalan nito.
____
MADILIM at makulimlim ang mukha na sandaling napatigil si Zieth Kate sa harap ng isang apple Laptop. Kasalukuyan siyang on checking ng mga finance transactions at reviewing proposals na santambak na nakafolder files sa harap niya.Sandaling hinilot niya muna ang sentido na bahagyang nanakit o mas tamang sabihin na-nerve stress. Siguro ay bunga ng radiation ng monitor ng laptop o sa kakazoom out ng mga quantity at numbers na kumakalat sa Excel programmed.
She went for a sniff. Extends her arms upside by side just to relaxed. She even gently massaged her neck. He near in a work fatigue for just one another hour after this.Nasa ganoon siyang sitwasyon nang mabungaran ni Art Ventura, isa sa mga eligible employee ng Hotel Uno. The last time he checked, almost thirty years ng HRMO si Ventura. Kasama na noong nandito si Arianne at nagtrabaho kasama sina Grace Blanco, Lorna, Fatima at marami pang iba.Art Ventura is one of the best products of Hotel Uno can offer. Bihirang magtagal ng ganoong kahabang taon ang mga staffs nila. Halos kalahating taon lang ay iba na naman ang FO at HRMO. Iba-iba din ang Food Attendant maging mga Kitchen Personnel at Housekeeping Staffs.Bagay na hindi na niya pinagtakhan pa. Life is a constant motion ika nga. Hindi uso ang stagnant at salitang permanente sa isang Hotel and Food Services.“Maam, here are the sum of applicants courageously met your requirements in application. Here, you can rreview and checked their backgrounds and other assisting information to be suits for your taste.” Magalang na pahayag ni Ventura at buong ingat na inabot sa kaniya ang mga other folders na lalong nagpahilo sa kaniya.“Okay, Mr. Ventura. Just put it down there.” Wika na lamang niya na kinumpasan ito upang ibaba roon ang folders. “I need a break for a minute. I will check it later.”“Okay, Maam. I’ll go ahead na po.”“You may go on your way, Mr. Ventura. And thank you.”Isang tango lang ang itinugon ng kanilang HRMO. Naiwan siyang napapasandal sa isang swivel chair at wari ay dinuyan ang sarili sa upuan.‘It’s been a long and tiring day! I want to go home na and make a rest.’Ito ang plano na nabuo sa isipan niya. Mayamaya ay kumilos na siya upang umuwi at makapagpahinga. Ihahabilin na lamang niya sa secretary niya ang mga rest tasks na hindi na nya kaya pang maaccomodate.
NADATNAN ni Zieth kate ang mommy Adelaida niya na nakaupo lamang sa isang wooden bench at nakaharap sa malawak na hardin. Makikita sa harapan nito ang iba’t ibang uri ng mga bulaklak na dati lang ay inaalagaan pa ng ina. Dahil sa lumalalang kalagayan nito, minabuti niya na kumuha ng private nurse na siyang magaasikaso at mag-aalaga rito habang nasa trabaho siya. Sa true lang ay napakahirap din sa kaniya ang sitwasyong mamili. Hindi naman niya pabayaang bumagsak ang mga negosyo nila pagkatapos ng lagim na naganap sa kanila.Dahil kasalukuyang nakakulong ang kaniyang kuya Blake, no choice na siya kundi saluin ang pagiging CEO ng Hotel Uno. Mahirap din para sa kaniya ang pagtatrabaho na hindi naiiwasang magalala sa mommy niya. Hanggang sa isang araw ay iyon na nga at naisipan niyang kumuha ng private nurse na nangangalang Selena Sabtillan. Saka lang kahit papaanon ay nabawasan ang takot niyang nararamdaman para sa ina. Paminsan-minsan ay dumadalaw din doon sina tito Elijah at Tita Mona
YOUR Mom is getting recovery. I am sure of that.”Walang pagsisidlang tuwa ang naramdaman ni Zieth Kate matapos marinig mula sa personal na doctor na regular na tumitingin sa sa kaniyang mommy Adelaida. Araw iyon ng Linggo at iyon ang scheduled check-up ng kaniyang Mommy. Hindi niya napigilang yakapin ang ina matapos matiyak na gagaling na ito. Nagpapasalamat siya at kahit papaano ay hindi sila ganap na kinalimutan ng Panginoon. “I began sawing many possibilities at signs na gagaling na siya for a month soon. Just continue doing mental therapy for great and quick development. It will help her healing process.”Parang musika sa tainga ang kaniyang naririnig mula sa doctor. Bawat positibong salita ay may bilang at para sa kaniya ay isang magandang balita at regalo ng nalalapit ng kapaskuhan.Napasulyap siya sa Mom niya na tahimik lang na nakikinig sa kanilang usapan. Wala na siyang pakialam kung nakikinig man ito o hindi naiintindihan ang mga naging usapan nila.“Well, I must go, Ms
_____ That night, hindi makatulog si Zieth Kate. May isang mukha na pabalik-balik sa isipan niya. Hindi niya kilala ang nasabing may-ari ng mukha, lalong wala siyang kaide-ideya kung saan ito nanggaling at basta na lang sumulpot ito sa kinaroroonan niya sa napakalaking cemetery park na iyon. Mapupungay na ang kaniyang mga mata at gusto nang pumikit pero pilit nilalabanan ng sarili niyang isip. May isang bahagi ng sistema niya na iba ang gusto at parang siyang dinidiktahan sa kung ano ang dapat gawin. Hindi niya mabilang kung ilang beses na siyang palipat-lipat ng posisyon. ‘My God! Ano ba antok, nasaan ka na? mahapdi na ang mga mata ko kaya please lang, dalawin mo na ako.’ Muli niyang sinubukang pumikit, nagbakasakaling makakatulog na sa mga sandaling iyon. Pagkaraan ng ilang sandali ay bigo pa rin siyang makatulog. Hindi na pakiusap ang lumabas sa bibig niya sa mga sandaling iyon kundi isang mahinang pagmura. Alumpihit na bumangon siya sa kaniyang kama. Unang pumasok sa isip ni
"IPINAPANGAKO ko, hindi ako titigil hanggat ko nakakamtan ang hustisya ng pagkamatay mo!" Tinig iyon ng isang binatang nasa twenties ang edad. Matangkad siya, may taglay na tindig ng isang hunk at may ilong na doble ang pointed kaysa sa normal na pinoy. Mahihinuhang may halong dayuhang dugo na nananalaytay sa lalaki base na din sa nabanggit na diskripsiyon. Nasa harap siya ng kwarto na mahihinuhang pagaari ng ina niya. Makikita sa isang pabilog na mesa ang iba't ibang mga litrato ng ina na kasama siya. Nasa mesa din nakalapag ang isang kilalang magazine. Nasa peryudiko ng balita ang natatanging balita at kagulantang na mga rebelasyon sa isang pamilyang may lihim na kabaliwang tradisyon— walang iba kundi ang pamilya Del Fuego. Kilala ang naturang pamilya sa buong siyudad na napakayaman at angkan ng mga successful businessmen. They owned huge establishments around the whole capital of Cebu. They are one of the most prominent and renowned capitalists that shared a huge percentage of
KILALA ang Hotel Uno sa pagiging exclusive at luxurious hotel sa buong Cebu. This hotel is composed of twenty two storeys and has complete and refreshing night rooms and food hubs. Its cool temperature promotes peace and harmonious moods that suit everybody's taste. It was rarely amazing and comfortable to be inside there. Both Filipinos and foreign guests start to love this place not after what happened last night. The night of Del Fuego's downfall! That one night which became their worst nightmare ever! At alam ni Steve na hindi pa doon nagtatapos ang lahat! Another chapter of their suffering is yet to come, so they must be prepared. Magsisimula siya sa Hotel Uno. Dito siya unang maniningil at dito rin niya sisimulan ang pagbagsak sa kanila. Napalunok siya ng laway hindi dahil sa kung ano mang nakita o hinahangaan dahil sa matayog na naabot ng mga Del Fuego kundi para alisin ang tila nanunuyo niyang lalamunan. Nasa tapat na siya ng kilalang hotel at nakaporma ng manager looks
BUONG higpit na niyakap ni Zeith Kate ang wala nang buhay na si Don Arthur.Naabutan niya ang ama na naliligo sa sarili nitong dugo. "Dad!" tawag niya sa wala nang buhay na ama. Iniwan niya pansamantala ang mommy niya sa baba na sugatan dahil nagpupumilit ito na ipahanap sa kaniya ang Dad at kuya Blake niya. At heto nga ang naabutan niya... Si Blake na wala pa ring malay at nasa unahan naman ang kaniyang nakahandusay na daddy na wala ng buhay.Una niyang dinaluhan si Blake. "Kuya??" tawag niya rito na pinatihaya ito. Wala siyang nakitang sugat sa kuya kaya natiyak niyang ayos lang ito.Hinanap ng kaniyang mga mata ang Daddy niya para lang magimbal sa makikita!"Dad!!" Nanginginig na muling tawag niya sa nakahandusay na ama. "Daddy? Daddy? Please wake up!" paulit-ulit na pukaw niya rito at niyugyog pa ang katawan ng ama. Noon niya natiyak na patay na ang kaniyang Daddy nang subukan niyang pulsuhan ito. "No, Daddy! Bakit??" Tanging nawika niya na pinuno ng hikbi at luha.Alam niya