"GOOD morning, Engineer!"My employees greeted in unison as soon as I enter my company building. Lahat sila tumahimik nang hindi ako nagsalita. Ang mga tunog lang ng takong ng aking sapatos ang tanging maririnig.Taas noo akong naglakad at hindi man lang bumati pabalik sa kanila. I don't want to show them any emotion.Tumabi ang mga empleyadong nakapila sa elevator para padaanin ako. Lahat sila ay nakayuko at parang takot na makita ang aking pagmumukha. As soon as I step inside my private lift walang nag-tangkang umangat ng kanilang paningin sa akin.Better.I stared at my favorite Bulgari Serpenti tubogas watch while waiting for the elevator to reach my floor. This watch reflects my style. It screams glamour and danger. Para itong ahas na nakapulupot sa aking kamay.Parang ako ngayon... makamandag.I'm extra glam up today dahil magkikita kami ni Sebasian mamayang gabi. Tumawag siya sa akin at may sasabihihin daw.Sinadya kong magpaganda at baka kung ano na naman ang sasabihin nito sa
Akala ko ayos na ako. Na hindi na ako apektado pero ilang metro palang ang tinakbo ng sasakyan ko huminto ako dahil naramdaman ko ang paninikip sa aking dibdib.I parked the car again and texted Seb where I am. Tulala ako habang nasa loob ng aking sasakyan, patuloy na tumutulo ang mga luha sa aking mata. Why do I have to see her again? Ilang taon na ang nakalipas but why I can still feel the pain.Nakarinig ako ng katok mula sa bintana. Pag-angat ko ng aking tingin, nakita ko ang nag-aalalang mukha ni Sebastian.I unlock the car and he immediately get inside. Concern is evident in his midnight black eyes as he stares at me."Saph..." I sobbed as I heard him called my name. Pakiramdam ko nakahanap ako ng kakampi."Seb..." My voice broke. I tried stopping my tears but it won't. Patuloy ito sa pag-uunahan sa aking pisngi. "Why I can still feel the pain Seb? Ayaw ko na nito, gusto ko nang makawala dito.""Shhh..." he whispered and pulled me gently to him. Napakapit ako sa damit niya haban
PAPALABAS na ako sa boarding house nang biglang tumunog ang aking cellphone. When I checked my phone, it was Derick who's calling me. Napahinto ako sa aking paghakbang at sinagot ko muna ang tawag niya."Hello?" abot kaba ang aking nadarama dahil baka ang babaeng nakasagot kanina ang tumatawag sa akin."Love, nasaan ka?" napapaos pa ang boses nito sa kabilang linya at mukhang kakagising lang niya. Hindi muna ako sumagot, nanatili akong tahimik at pinapakinggan baka sakaling may marining akong magsalita sa tabi niya."Love? Still there?" sabi nito nang wala itong marinig na sagot mula sa akin. Hindi pa rin mapalagay ang utak ko sa boses na narinig ko kanina."Yes." mahina kong sagot sa kanya."Pasensiya ka na Love kung hindi ko nasagot ang text at tawag mo kanina. Sobrang busy ko kasi sa opisina ngayong araw Love. Ang dami kong plans na ni-review, alam mo naman si Kuya hindi ako titigilan kung hindi ko matapos lahat." Dinig ko pang humikab ito.He must be really tired, dama ko ang pago
"HI Sapphira!" malambing na tawag niya sa pangalan ko.I froze when I heard her called my name. Hindi ako pwedeng magkamali, kaparehas ito ng boses na narinig ko kagabi. Bigla na naman lumakas ang tibok ng puso ko. Parang sirang plaka na paulit-ulit na nagpi-play sa utak ko ang boses niya.I heard her footsteps coming near me. I remained seated and didn't bother to turn my face at her.Pumunta ako rito sa likod ng building namin dahil gusto kong magpahinga kahit saglit. Buong gabi akong hindi nakatulog kaya medyo masama ang aking pakiramdam. Pero hindi ko inaasahang mahanap niya ako rito.Mabuti na lang at inanunsiyo kanina na halfday lang kami ngayon, gusto kong matulog mamaya pag-uwi sa boarding house namin. Medyo nahihilo na ako at pagod na ang utak ko sa kakaisip.Umupo ito sa aking tabi kaya napalingon ako sa kanya.How can she look so beautiful even with the simple clothes that she's wearing? I noticed that most of the time her clothes are plain and simple but nevertheless she s
TAHIMIK kaming dalawa habang nasa loob ng kanyang sasakayan. Tunog lang ng aming mga paghinga ang tanging maririnig. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin dalawa pero wala ni isang nangahas magsalita.Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela at halos mamuti na ang kamao niya sa sobrang higpit na pagkahawak niya rito. Ang tapang ng kanyang anyo habang diretso lang ang tingin nito sa kalsadang dinaraanan namin.Pero wala akong pakialam, kung galit siya pwes mas galit ako sa kanya!I'm so furious and I couldn't contain my anger now. Gusto ko siyang sigawan at murahin pero pilit kong pinipigilan ang sarili ko at baka ma-disgrasya pa kaming dalawa. How dare him na paglaruan ako? May pa-promise-promise pa siyang nalalaman!I'm living a peaceful life tapos bigla lang siyang dumating para ano, guluhin ako? Kabago-bago pa lang ng relasyon namin tapos ngayon pinaglalaruan niya na ako?I don't give a damn kahit gaano ko pa siya ka mahal. I can't allow him to play with my emotions."Tang ina!"
HIS mesmerizing gray eyes never left mine as he stood up. He began unbuckling his belt and unbuttoning his jeans, revealing his white boxers. He took off his pants and pulled his t-shirt from the back, tossing it around.When I saw his ripped body with 8 pack abs and a v-line, I gulped. I've never seen him look like this before. Every time I visit him in his condo, he is fully clothed.Halatang alaga nito ang kanyang pangangatawan. Kaya pala maraming babae ang nahuhumaling sa kanya.Minsan binibiro ako nito pero hindi pa kami umabot sa puntong naghuhubad siya nang damit kapag kaming dalawa lang, kahit na komportable na kami sa isa't-isa.Tinanggal nito ang natitirang boxer na kanyang suot. Nanlaki ang mata ko nang makita ko kung gaano ito kalaki at kahaba. Biglang nag-init ang aking mukha kaya iniwas ko ang tingin ko sa kanya."Look at me Love..." he muttered in a hoarse voice.Lumapit ito sa akin at naramdaman ko ang matigas na bagay sa pagitan ng mga hita niya. Inalalayan niya akong
"SAPPHIRA Audrey Mendez..." dinig kong tawag sa pangalan ko. Agad akong tumayo at umakyat sa stage para tanggapin ang aking diploma. Sa wakas nakapagtapos na rin kami ni Daniella.Kung sana buhay pa ang mga magulang ko, sila ang kasama kong tumanggap nitong aking diploma. Gayunpaman alam kong masaya sila na tinupad ko ang matagal na nilang pangarap para sa akin.Today is our graduation day, pero hindi lubos ang aking kasiyahan dahil hindi umabot si Derick ngayong araw. Isa ito sa pinaka-espesyal na araw sa buhay ko pero wala na akong magagawa dahil hindi siya umabot.Tatlong linggo na siyang nasa ibang bansa. Sabi nito sa akin 'nong mag-paalam siya na may business conference siyang kailangang daluhan.Hindi naman siya maaaring tumanggi dahil naayos na lahat ng kapatid niya. Isang malaking kawalan sa negosyo nila kung hindi siya dumalo roon.I told him the other day that today will be our commencement day. He said to me that he'll try his best to come today but, I guess hindi kinaya ng
MADALING-araw na ng magpaalam kami ni Dani kay Seb na uuwi na kami sa boarding house namin. Noong una, ayaw pa kaming payagan nitong umuwi pero napilit din namin ito.Nakakahiya naman kung dito pa kami magpapalipas ng gabi sa kanila. Marami rin kasi silang bisita at ayoko nang dumagdag pa sa mga alalahanin niya. Tama nang nagkasama kaming tatlo ngayong araw.Sinabi kong magta-taxi na lang kami dahil nga madaling-araw na. But he insisted to drop us dahil wala raw siyang tiwala sa kahit kanino lalo na't parehas pa kaming babae ni Daniella.Wala na rin kaming nagawa ni Daniella kundi ang pumayag na lang sa gusto niya dahil kung hindi, baka magsusumbong pa ito sa Mommy niya. Mas nakakahiya naman kung pati ito aayawan pa namin.Tahimik kaming tatlo habang nasa byahe pauwi. Wala ni isang nangahas na buksan kung ano ang nangyari kanina. Alam kong hinahayaan lamang nila ako ngayon pero sa mga sumunod na araw kukulitin ako ng mga ito.Ipinagpasalamat ko na lang rin at hindi nila ako pinilit na