Chapter 3- The Call

California U.S.A

The board meeting for the projects that were launched has ended. I would have liked to go somewhere else to release a bad trip on a board of members who oppose my company's advocacy. "Ano bang akala niya siya lang ang kayang mag-invest sa company ko.

Lumabas ako ng board meeting at mabilis ang naging hakbang ko papasok ng VIP elevator. Sinubukan pa akong habuling ng katiwala ko na si Rocher, pero nag sign ako nang stop para hindi niya na ako sundan pa. I want to be alone and to released my angry that any moment will be exploded. Dam* that dirty old man. Bull sh*t

Nang bumukas ang elevator diresto ako sa parking section. Kung saan nag hihintay ang personal driver ko.

"Boss, may problema ba?" tanong nito ng makapasok ako sa loob ng sasakyan. Dahil wala ako sa mood hindi ko na lang siya pinansin muna at nagpalipas ako ng inis habang nakikinig ng music. Music is my number one relaxation and to help me to release my anger.

Sa pakikinig ko hindi ko namalayan na naka tulog pala ako. Kaya naman ng makabalik kami ng Mansyon ginising na lang ako ng driver ko. Dahil medyo okay na ang pakiramdam ko tinapunan ko siya ng tingin at nagpasalamat bago lumabas ng sasakyan.

Pumasok ako ng Mansyon at diretsl sa room ko. I just want to rest to relax and to regain my energy too. Nakasalampak ako sa kama ng biglang nag ring ang cellphone ko.

Kinapa ko ito sa ibabaw ng table ko at nang sasagutin ko na ang tawag binaba naman. "F-uck you! Dam* whoever you bitch are." inis na sigaw ko.

Ipinikit ko nang muli ang ulo ko para makatulog ako kahit saglit lang.

Samantalang, dahil sa nangyari hindi na pinatulog si Vanessa ng mga larawan ni Caleb, palagi niya itong napapanaginipan ng mga nagdaang araw. Hindi niya mawari kong libog lamang ang nararamdaman o sadyang na attract na rin ang mailap na sarili niya sa binatang hindi pa man din niya nakikita ng personal. Kaya isang desisyon ang nabuo sa isipan niya. She accept the offer of her bestfriend Allyson, para magkita na sila ng Caleb na bumabaliw sa kaniyang panaginip. Okay lang sana kong mapanaginipan niya ito ng normal lang, ang malala dito kakaibang panaginip ang pinapalasap nito sa kaniya. Hindi naman siya tanga pag dating sa se* na yan. Kahit aminadong virgi* pa rin siya sa edad niyang 28 at NBSB pa (No boyfriend since birth). Nakakatawa lang kasi ang mga batchmates ko from kinder to College may kaniya kaniya na yatang pamilya, e' ako. Haixt! Sabagay hindi pala ako pwedeng magka pamilya at anak. Sa trabaho ko pa lang na delikado at sa dami ng mga natapos kong case hindi ko nga alam kong buhay pa ba ako kinabukasan. Kaya ayaw kong may maiiwan akong anak at asawa. Masaya na akong single forever.

Last day na pala ng bakasyon ko bukas. Kailangan ko nang ma meet ang Caleb na 'yon. Kinuha ko ang calling card sa bag ko.

Naka ilang sagap muna ako ng hangin at buga para kumukha ng lakas ng loob na tawagan ito.

"Vanessa Rui, kalma. Tatawag ka lang, okay." saway ko sa sarili na halatang tense naman ako ng mga oras na 'yon.

I dialed his number, oversead calls pa pala 'to. Teka nga, pinatay ko muna ang call button ng maalalang personal number ko ang gamit ko sa pag tawag. Hindi ko 'to pwedeng gamitin sa mga transaction ko kaya kinuha ko ang isa ko pang cellphone.

I dial his number again. Kaso lang ang bweset na 'yon hindi man lang sinasagot ang call ko. Letse. Sa inis ko papatayin ko na sana ang end button ng biglang may sumagot at nag salita. Na freeze ako sa kinauupuan ko.

"Hello! Whose this?" tanong nito.

Hindi agad ako nakapag salita ng marinig ko ang baritonong boses niya na tila ang sarap pakinggan minu minuto. Natigil ang kabaliwan ko ng nag mura ang gag*

"Dam* if you want to ruin my day. F-uck you." sigaw niya, na halos makabingi naman ng eardrum ko.

Ang dating kay sarap sa pakikinig ang boses niya ngayon nakakabuhay ng init ng kulp ng dugo.

"Asshole! Tsss! Are you Caleb Reid?" walang gana kong tanong. Tila na turn-off ako sa kabastusan ng bibig nito. I hate red flag..

"Yes. Whose this speaking?" tanong nito at biglang naiba ang tono ng boses niya.

"Vanessa Rui." wika ko.

"Vanessa? You mean the investigator? the detective rather."

"Yah! Listen carefully, we need to talk about your sister case." wika ko.

"Hello! Mr. Reid, are you there?" tanong ko ng parang biglang nawala ito sa linya.

"Yes! I'm here." naiiyak na sagot niya. Tama ba ang naririnig ko his crying. Bigla naman akong nakaramdam ng awa sa narinig ko.

"Okay, see you at Boracay Islands. Once you get there I'll tell you the time. That's it! Thank you, Mr.Reid

Goodbye." saad ko at hindi ko na hinintay ang sagot niya pinatay ko kaagad ang end button.

Nakahinga ako ng maluwag nang hindi ko na siya kausap. Isa lang ang pumasok sa isipan ko. He loves her sister's so much. That's why I felt a soft spot in my heart towards him. Bihira kasi sa lalaki ang close sa babaeng kapatid at isa pa ang napag alaman ko na half-sister niya lamang ito, pero kong ituring niya si Chandria parang tunay niyang kapatid. I wish I have a brother someone like him...

Inayos ko na ang sarili ko, kinuha ko ang seethrough at muling isinuot sa katawan ko. Two-days na lang ang vacation leave ko kaya kailangan ko na ring sulitin pa, dahil sa pagbabalik ko panigurado tambak na ang mga case na hahawakan ko at idagdag ko pa roon ang case ni Chandria. Haixt! That's my sucking life.

Isinara ko na ang pintuan at lumabas na ako ng room ko. Diretso ako sa beach para muling magbabad sa sand. I just want to enjoy my remaining days here to relax, dahil ito naman ang dahilan ko para mag filed ng leave. Medyo toxic na rin kasi ang araw ko.