Starstruck si koya! Wahaha did you like the update?
EthanAfter a few more minutes, I’m back to my senses when I saw Jeric stood up from his seat and went to Marissa and walked around her. I just looked at them and their interaction.“I guess you could do it,” Jeric said seriously. Nakita ko na parang nakahinga ng maluwang si Marissa sa sinabi ni Jeric. The latter gave him a smile. “I don’t have any other choice. Erin is right to choose you, you’re the only one who can fit in that dress.”“I’ll try not to make a mistake.” I can see how determined Marissa is when she said that. I stood up and went towards them. Jeric backed away with a few steps giving me some space. Napatingin si Marissa sakin at napakurap. She looks really angelic! F*ck! If she’s not Jeric’s employee, I might already pull her away and took her somewhere! “Sir Ethan?” Tawag pansin niya. I gave her a blank look before nodding.“Not bad. I mean the dress is not bad,” sabi ko at hinarap si Jeric na napangiti sa sinabi ko. May nakakatawa ba sa sinabi ko. “When will this pi
MarissaNapahinga ako ng maluwang dahil natapos na rin ang kalbaryo ko. Grabe pala itong suot kong gown. Umabot ng kalahating bilyon ang halaga. Napabuntong hininga ako. Pero ang mas ikinagulat ko ang mabilis na pagtapos ng auction para sa Azura Necklace. Mataas agad ang bid at wala ng iba pang kumalaban kay Number 99. Napailing na lang at nagpunta ng dressing room. Ingat na ingat ako sa damit na ito dahil kapag nasira ako, yari ako kay Number 99.“Kapagod,” nasambit ko na lang habang naglalakad. Sinalubong naman ako ni Erin na may malaki ang ngiti.“Grabe, kabogera ang peg mo doon sa stage, Marissa!” Nakangising sabi ni Erin. Napataas ang kaliwang kilay ko. At bakit naman kabogera? Anong sinasabi nitong si Erin.“What are you talking about?” Napatawa siya sa tanong ko.“Narinig ko kasi na isa ang damit na ito sa pinakamataas na bid. Di kaya na-fall sila sa charms mo?” nakangiting sabi ni Erin. Napailing na lang ako at naglakad patungo sa dressing room.“Isa lang ang ibig sabihin ng n
MarissaOmg! Male-late na ako, sabi pa naman ni Ma'am Olivia may bigatin kaming kliyente na darating ngayon, isa sa amin ang mapipili na mag-handle sa kaniya. Nag-iintay ako ng elevator at nang biglang bumukas ito ay pumasok ako kaagad at pinindot ang floor kung saan ang designated room namin. Narinig kong tumunog ang cellphone ko at alam ko na si Ma'am Olivia ang tumatawag. Agad ko din naman na sinagot ang tawag."Where are you, Marissa? Nandito na ang kliyente sa building! Don't tell me, male-late ka na naman!" Parang nai-imagine ko na ang itsura ni Ma'am Olivia. Parang dragon pa naman siya kung magalit!"Ma'am Olivia, wag ka na pong magalit. I'm already at the elevator," mahinahon na sabi ko na may kasama pang ngiti."Nasa elevator na rin ang kliyente! Susmaryosep! Sinasabi ko sayo, Marissa. This is the 2nd time you are late!" Tinignan ko ang relos ko at orasan ng cellphone ko. 7:50 AM sa Cellphone at 8:00 AM naman sa relos ko. Tsaka ko naalala na 10 minutes advance ako. Binalik ko
EthanI can't stop myself from smirking. I'm on my way back to the company when I remember that woman. The way she panic, get angry, and annoyed and the way her serious face turned into all smiles, it's really interesting. Lalo na noong nalaman niya kung sino ako. Napailing na lang ako."Sir Ethan, your mother called. Sinabi niya you need to come home." Napatingin ako sa secretary ko na si Arnold bago mapabuntong hininga. Are we going to discuss it again?"Okay, cancel all my meetings tomorrow," I said. Arnold nodded and he arranged my schedule. After an hour, we arrived at the house of my parents. The place I dreaded to come back. But still I drag my feet inside at binati ako ng mga maids and manservant habang nakahilera sila isa-isa. This place is a huge place for one person to live in."Master Ethan, nasa dining hall po si Ma'am Coleen," sabi ng isang maid na lumapit sakin. She looked young, is she new? Well, it's not like I care. Pumunta na ako sa dining hall at nakita ko siyang
EthanI didn't expect that Miss Alvarez will take note of what I said last time but I never expect that the women she chose are so... active and talkative. I almost put my hands on her mouth to stop this woman's talkative voice."Well, what do you think about-" I just give the woman a smile. A forced smile. I looked at Miss Alvarez asking for help. She also seemed painfully looking at the woman and give me an apologetic smile.'Since you're the one who put me in this situation, come and help me,' I mentally said and I hope that she understand what I am saying but instead she looked away. I sighed and shake my head."Is there something wrong?" tanong ng babae kaya napatingin ako sa kaniya. I smiled and shake my head."No. Nothing is wrong. Please continue whatever you're saying." She smiled and nodded. Nagkwento ulit siya. Is she not done? I sighed and closed my eyes. After 30 minutes, it seems that her stories died down. Napagal ata kakadaldal ang babae. I looked at Miss Alvarez and s
Marissa"Thanks, Marissa for your help. Kung hindi dahil sayo, hindi ko matatagpuan ang lalaking para sakin," sabi ng isang babaeng klienyente ko. Napangiti ako at umiling. Hindi naman ako ang may dahilan kung bakit sila nagkatuluyan. I just simply arrange a meeting for them at sila na ang gumawa ng sarili nilang hakbang."Wala naman akong ginawa para bigyan mo ako ng pasasalamat. Ginagawa ko lang ang trabaho ko," sabi ko sa kaniya. Natawa na lang siya sa sinabi ko."Pero mukhang stress ka kasi may isa ka pang hindi nahahanapan ng kapareha," sabi niya. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiiyak sa sinabi niya pero hindi siya nagkakamali. Once na kasi niyang pinagpareha ang dalawa pero dahil pihikan ang kaniyang isang kliyente ay hindi nag-work ang meeting ng dalawa. Napabuntong hininga siya."Sana nga ay makahanap na siya para naman matahimik na ako at maka pag-move on sa buhay. Alam mo bang siya na lang ang walang kapareha sa mga kliyente ko?" Natawa na lang ang babae sa sinabi ko.
Marissa Nandito kami ngayon kung saan nagaganap ang marriage meeting ni Sir Ethan at ni Ms. Alexandria. Sabi ni Sir Arnold ay gusto ni Sir Ethan na paisa-isa na lang ang makaharap niya imbis na ilang babae sa isang araw. Mabilis daw kasi mapagod si Sir Ethan. Maniwala ako sa sinasabi nila pero para namang kaya kong sabihin 'sinungaling!' sa kanila. Baka mawalan pa ako ng trabaho. Pero eto nga, nandito kami sa isang restaurant. Magkasama ulit kami ni Sir Arnold sa isang table. Hindi din nalalayo samin sila Sir Ethan. Nakatalikod samin si Ms. Alexandria habang nakaharap naman samin si Sir Ethan. "Mukhang good mood si Sir Ethan," narinig kong sabi ni Sir Arnold na ikinatingin ko sa kaniya na parang hindi ako makapaniwala sa sinasabi niya. Napatingin ako kay Sir Ethan at nagulat ako na nakatingin siya sakin na may ngiti sa labi. I felt my heart skip beat and I quickly looked away. Nakakaloka ka! Yung tingin ni Sir Ethan ay parang mga tingin ng mga gwapong villain sa movies! Yung kahit
Marissa Hindi ko alam kung masusuka ako o hindi dahil nasa isa kaming mamahaling fine dining restaurant. Hindi ako sanay sa pagkain nila dito at mas lalong wala akong pera sa pagbayad ng pagkain dito. Gusto ko na lang umalis pero hindi naman ako makaalis dahil may... Kasalanan pa ako kay Sir Ethan. "What are you waiting for, Marissa?" Napatingin ako kay Sir Ethan na naghahanap na ng kaniyang kakainin. Napatingin ako sa paligid at hinahanap si Sir Arnold. Nasan na iyong lalaking iyon? "Teka, nasan po pala si Sir Arnold?" nakangiting tanong ko. Tumingin siya sakin saglit tapos ay bumalik ang tingin niya sa menu. "He can't stay for so long. He has a lot of things to do. Why, do you want him to be here?" nakataas ang kilay na tanong niya sakin. Agad akong umiling. "No, it's fine! It's fine, Sir!" Pero sa loob-loob ko hindi pwede ito na kaming dalawa lang ang magkasam. It's like a- "Don't think about it as a date. This is a compensation of you saying that I have a bad attitude to othe