Share
Chapter 115
UNTI-UNTI nang lumabas ang members ng marketing team. Papaalis na rin ako nang mapansin ko si Mr. Roize at Miss Levanier na nag-uusap nang mahina.
"Let's grab some lunch together. Do you still have meetings to attend?" tanong ni Mr. Roize. Naalala ko ang sinabi sa akin ni Ismael; both of them are his cousins.
"Yes, meron pa, pero mamayang hapon pa naman. Saan tayo kakain?"
My eyes widened when I heard of that. Are they really close? Sabagay, noong nasa opisina nga kami ni Ismael ay halata nang close na close silang tatlo.
"I made a reservation at a fancy restaurant three blocks away from this building."
"Wow, very good. Let's go now, para maaga tayong
Related chapters
Take Me Down, Professor Chapter 116
Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa isang Japanese restaurant. Mabuti na lang at may alam ako kahit papaano sa dining etiquette nila, kaya hindi naman ako napagkamalang ignorante. Ang problema nga lang ay hindi ako sanay kumain ng sushi at sashimi. May isang beses ngang nasuka ako dahil sa lansa. Mabuti na lang at may inorder pa silang ibang pagkain katulad ng tempura at karaage kaya iyon na lang ang nilantakan ko."Alam mo ba, Miss Alvandra, paborito ni Mael ang Japanese cuisine?" sambit ni Miss Levanier, kaya napatingin ako sa kaniya. Nababahiran sa mukha ko na hindi ko alam ang bagay na iyon."Mabuti pala at dito tayo dinala ni Yves para madalhan mo siya ng pagkain," dagdag pa niya. Sandali nga, alam niya bang may relasyon kami ni Ismael?Tumango ako, bago pinag
Take Me Down, Professor Chapter 117
Natapos na kaming kumain at naipagbukod ko na rin si Ismael ng para sa kaniya. I was about to pay my part nang sabihin ni Miss Levanier na nasa kaniya raw ang company card, kaya hindi ko na kailangang mag-abala pa.Bumalik na kami sa LMC. Nagpaalam na si Miss Levanier sa amin dahil may meeting na raw siya, kaya naman naiwan kaming magkasama ni Mr. Roize."Don't call meKuya," he said, which made me glance at him. "Just call me whatever you are comfortable with.""O-okay po, Mr. Roize.""Very good." Matipid siyang ngumiti sa akin. "It was nice meeting you and I want to thank you for being with my cousin. I just hope you never break his heart."Nati
Take Me Down, Professor Chapter 118
Akmang tanggalin ko na ang kamay ko sa pagkakahawak sa kaniya nang pigilan niya iyon. "Don't let go of my hand; it will break my heart." Napatingin ako sa mga mata niya. Malungkot ang mga iyon sa hindi ko malamang dahilan.May problema ba?Magkahawak ang mga kamay namin hanggang sa makapasok kami sa opisina niya. Tahimik ang paligid kahit ako'y hindi alam ang sasabihin.Inilapag ko na lamang sa lamesa ang paper bag kung saan naroon ang pagkaing dinala ko para sa kaniya. Nagulat ako nang bitiwan niya ang kamay ko, pero hindi ko na pinansin pa dahil mas mabuti iyon para mas mailabas ko nang mabilis ang pagkain niya.I felt his hands wrap around my body. I immediately shut my eyes as I felt him sniffing my scent on my neck. Parang nawala ang pag-aalala ko sa n
Take Me Down, Professor Chapter 119
"In fairness, sobrang decent nilang tingnan. Hindi ganoong mahahalata na may relasyon sila sa isa't isa.""Decent?" umiiling na tanong ni Ismael. "You're not sure of that. What we are is what you can call 'decent', Jothea. What they have is something you can consider more explicit than us."Napanganga ako. I can't believe this. "We were classmates since grade school but I got accelerated so I did not have any idea when they started dating in high school. Nalaman ko lang nang paghiwalayin sila. Anyway, it's their story and we have our own story to talk about, aren't we?"Ako naman ang napangiti sa sinabi niya. Totoo ang sinabi niya, kakaiba rin naman ang love story naming dalawa. Ni hindi ko nahagip ng imahinasyon ko na mapupunta ako sa kinatatayuan ko.
Take Me Down, Professor Chapter 120
At kahit kailan, hindi nagkamali ang pakiramdam ko. Nang makarating kami sa bahay ko, agad na bumigat ang hininga ko. Mabilis akong pumunta sa kwarto upang tingnan ang ilalim ng cabinet kung saan naroon ang promise ring na ibinigay sa akin ni Ismael kasama ng mga pangako niya.I slumped on the floor when I saw nothing. My tears flow onto my cheeks."Why? What happened?"Nilingon ko si Ismael at wala na akong ginawa kung hindi ang umiyak. "The ring is m-missing." Nabasag ang boses ko habang nanunuot sa dibdib ang malaking pagsisisi.Umupo si Ismael sa harap ko bago hinaplos ang buhok kong nakadikit na sa pisngi. Masusi niya akong tiningnan bago ako niyakap. Para akong batang hindi makatahan dahil sa bigat ng loob.
Take Me Down, Professor Chapter 121
Nang makaupo siya sa driver's seat, sandali kong nabanaag sa kaniya ang pagiging seryoso na para bang may malalim na iniisip. Katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. Hindi niya pa rin pinaaandar ang kotse, kaya naman nagkaroon din ako ng pagkakataong makahinga at mag-isip. Mukhang alam ko na kung anong tumatakbo sa isip niya."Someone probably stole your ring, so it is not your fault," sambit niya bago lumingon sa akin. Sabi ko na nga ba. Ito ang iniisip niya.Napansin ko ang pagbuntong-hininga niya na para bang nababahala. "There are two possibilities, Jothea; a burglar might accidentally see your ring when he went to your home to steal your riches or someone might be close to you who saw that you're not wearing it and went to your home to steal it."
Take Me Down, Professor Chapter 122
"I already told you, right? I explained everything. I want to break our family's tradition and how it rules each of our families.""Then accept their offer. Be the president, so you can break the rule."A moment of silence enveloped us. Ismael was just staring at me, like he couldn't believe what I said. Hindi niya ba iyon inaasahan na manggagaling sa akin? Para namang hindi niya ako nakilalang ganito.The ring of his phone interrupted us. Someone is calling him from abroad. I saw who it was and I never imagined I would witness their conversation.Ismael answered the phone."Kuya Mael." A man's voice
Take Me Down, Professor Chapter 123
"Kailangan ba talaga na kasama ako?" giit ko nang makabalik kami sa penthouse niya. Katatapos lang ng meetings niya at ganoon din ng sa akin, kaya sabay na kaming umuwi rito. Suot ko ang pambahay na tsinelas habang kalong-kalong si Mael na kaninang sumalubong sa akin sa pintuan."Yeah, think of it as a business trip. Aren't we pushing through the collaboration? I heard your suggestions from Jenna; I was impressed." Ngumiti siya at kinindatan ako habang naghuhubad ng coat. Hindi naman ako agad nakapagsalita dahil masyado akong namangha at natameme sa nasasaksihan ko."T-then magfa-file ako ng leave sa Safira. How many days are we going to stay there?" I inquired as I put my cat on the bed. Umupo rin ako sa kama habang pinagmamasdan siyang niluluwagan ang kurbatang suot niya. Hindi ko maiwasang kiligin dahil may naaalala ako sa
Latest chapter
- Take Me Down, Professor Chapter 182
- Take Me Down, Professor Chapter 181
- Take Me Down, Professor Chapter 180
- Take Me Down, Professor Chapter 179
- Take Me Down, Professor Chapter 178
- Take Me Down, Professor Chapter 177
- Take Me Down, Professor Chapter 176
- Take Me Down, Professor Chapter 175
- Take Me Down, Professor Chapter 174
