"Tita, Brute, General, can I stay here in your house 'til my wife comes back?...Please po....""No!" mabilis na sagot ni Gaden, nakabusangot pa. "Bakit wala ka bang bahay? Ang tagal pa babalik ni Princess, hindi pa nga sure kung babalik yun dito eh, tapos heto ka makikitira dito? No. Freaking. Way."Montenegro is back to being annoying again. Nilagay niya pa ang naka-cross niyang braso sa kanyang dibdib at masungit na tumingin sa akin. Ang yabang talaga ng gagong 'to, samantalang noon yung hindi pa ako nagka-amnesia halos araw-araw nga sila kung guluhin ako sa condo.Baka nakalimutan ni gago, ilang pancit canton ko ang inubos niya noon at ni minsan hindi ako nagreklamo. Tapos ngayon ayaw akong patirahin dito sa bahay nila, apaka damot.Pero syempre para cool, I act like it's okay but at the same time I showed them my sad face para 'pag makita ni Tita papayag siya. Wala namang magagawa silang dalawa kung papayag si Tita. Takot lang nila. "No, Mommy, please wag kang pumayag." he said l
"Mommy! The pretty, smart and the beautiful soon to be the face of Cruise Asia is here!" masayang bungad ni Bella Emmanuelle sa akin. Nakadipa pa ang dalawang kamay niya at sobrang lawak ng kanyang ngiti.She's with her nanny galing silang school. Nauna itong pumasok, habang ang yaya niya naman ay nakasunod bitbit ang pink niyang hard shell trolley bag.Nakasunod din si Kuya Gaden sa kanila dahil siya ang nagpresentang susundo,hindi ko kasi maiwan ang bi-nake kung cake at cookies kanina."Magandang hapon, Ma'am Belle." bati ni Ate Anya. "Ilagay ko lang po muna tong mga gamit ni baby girl sa room niya."Si Ate Anya ang kasama namin simula nung pumunta kami dito ni Bella, anak siya ni Manang na kasama din sa bahay ni Mommy Sol. Siya ang katuwang ko sa pag-aalaga ng anak ko nung mga panahong mahina pa ako. "How's my very pretty, beautiful and sexy Mommy here?" pambobola ng anak ko sa akin ng makalapit kaya napatawa ako. Hindi ko alam kung saan niya natutunan ang pagiging ganito pero sa
I'm planning to wake up early para sana makapag handa ng agahan ni Kuya at ng anak ko pero na late ako ng gising dahil sa dami ng iniisip ko kagabi. Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog dahil paulit-ulit na nagpe-play sa utak ko ang naging usapan namin ni Kuya tungkol sa pag-uwi namin ng anak ko.For the past years that I've been here, nitong taon lang nagkalakas ng loob si Kuya na banggitin ang pag-uwi namin sa Pinas. Noong bago pa kami dito ni Bella, my family is avoiding to mention any of their names o kahit anong bagay na maaring makapagpapaalala sa akin doon.My mental health is my family's concern. Kahit si Tatay Ben, kapag nag-uusap kami sa phone o nagbi-video call kami wala siyang binabanggit sa akin. They are very cautious of their words. Even my bratty friend, Veronica, pigil din ang bibig nito sa tuwing binibisita niya ako dito. Speaking of my old friends, we re-connected. Nagkaroon kami ng mini- reunion tatlo nung minsang bumisita si Ver at nagkataon namang andi
I quickly wiped my tears and fixed myself bago ako nagpakita sa kanila."Good morning!" masiglang bati ko sa kanila. Halatang nagulat pa silang dalawa ng makita ako, pero dahil likas na matalino ang anak ko siya ang unang nakabawi. "Hi my pretty and beautiful and sexy mommy! Good morning po!" O diba? May pinagmanahan talaga ang anak ko. Nagkatinginan kami ni Kuya at sabay nagkatawanan. Hindi niya man sabihin kung bakit siya natawa pero alam ko na. He is thinking the same. Ang lakas nga naman talagang mambola ng anak ko, manang-mana sa ama.Kung ganito ba ang bubungad sa akin sa araw-araw paano pa ako makakalimot sa daddy niya? This little lady always reminds me of his father. Manang-mana ito sa pagiging bolero at mdaldala ng ama niya. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. My baby Bella is my sunshine. Like her name, she gave beauty to my life. "Are you ready, baby?" I asked. My daughter look so pretty in her Dolce & Gabbana white cotton floral print top paired
Nagkagulo sa likod namin bago kami umalis. May narinig akong sumigaw at mukhang may hinimatay kaya napalingon ako. I am not sure kung tama ba ang nakita ko pero mukhang nagkagulo sa grupo nina Samuel at mukhang inaalalayan siya. Bahagya akong tumigil pero mabilis akong inakay ni Kuya palabas saka dumiritso na kami sa exit kung saan naghihintay ang mga tauhan niya sa amin. My heart is pounding so fast na pakiramdam ko lalabas na ito sa aking dibdib. Not because I saw Samuel Dela Vega but because he saw my daughter. I'm not scared of him anymore, si Bella lang ang iniisip ko. Paano kung gagawin niya sa anak ko ang ginawa niya sa akin dati? Hindi ako makakapayag. And what did he do? He even have the guts to ask kung apo niya ba ang anak ko? Para ano? Para saktan niya din gaya ng ginawa niya sa akin?Pero mukhang ibang Samuel ang nakita ko kanina? Bakit parang malungkot ang boses niya?Anong nangyari sa kanya? Bakit ba kasi sa dami ng tao na dapat kong makita siya pa talaga? "Relax, p
"Alam ba ni Mommy Sol at Papa Condrad na ngayon ang dating natin, Kuya?" I asked.We reached but I don't know what's Kuya's plan because we are still inside the car waiting. Ilang minuto na kaming nakatambay sa labas ng mansion ng mga magulang namin pero si Kuya ay busy-busyhan pa sa cellphone niya. I don't know kung sino ang ka-chat niya pero kanina pa ito napapansing sekretong tumatawa. "For a while princess, may pinapahanda lang ako. Alam mo na pang-welcome ko sayo. Ilang years din kayong nawala ni baby gurl dito kaya dapat may pa-surprise si Kuya." he said smiling but I can sense that he is into something funny dahil mukhang may pinapalno itong kalokohan. "We missed our princess and our baby girl so much and it's supposed to be grand welcome pero ayaw mo naman kaya heto na lang muna. Wait lang saglit ah."Aww that so sweet right? Pero ano naman kayang klaseng surprise yon?"It's my way of saying thank you to you for making our parents happy. Ang tagal na kayang wish ni Mom at D
My daughter said like she was so sure of what she is saying. Kumaway pa ito sa ama niya at malawak ang ngiti sa kanyang mga labi.His mouth parted in shock. Hindi ko na kaya ang sakit na aking nadarama. Looking at the man I loved the most looks so confused is hurting me so much.How could I be so selfish? My Joe is hurt. I can see the pain reflecting in his eyes. He just stared at our daughter without saying anything. Para bang biglang naging puzzle kami sa kanyang harapan.Hindi ko na napigilian ang pagkawala ng mga hikbi ko. Kahit walang sinasabi si Joe dama ko ang sakit sa mga titig niya sa amin. I can feel the pain I inflicted to him.His lips were trembling,his shoulders were shaking. I saw him blinked his eyes many times to stop his tears but to no avail.He was about to take a step forward pero hindi pa man niya ito nagawa ay kita ko ang panghihina niya and in an instant bigla na lang itong pumikit at nawalan ng malay.Mabuti na lang at maagap si Knoxx at nasalo niya si Joe. My
"Mommy? Why are you hugging my kambal po?"Bahagya akong lumayo kay Joe nang marinig ang boses ni Bella. Nakatayo ito ilang dipa mula sa amin at bakas ang kalituhan sa kanyang mukha habang palipat lipat ang tingin sa amin ng ama niya. "OMG!" She exclaimed loudly. "You look pale my kambal. D-don't, don't pass out agai---" pagbaling ko kay Joe nakahawak na ito sa sintido niya at nakapikit na naman ang mga mata. "Tato! Bring water for my kambal palaboy!" malakas na sigaw ni Bella na nagpa-panic sa akin.My daughter is right dahil pagtingin ko sa mukha ni Joe, namumutla na naman to at malapit na naman atang mawalan ng malay. "Relax, Daddy, calm down..." pangpakalma ko sa kanya. "I will explain everything pero kumalma ka muna..."Mabilis na lumapit si Mom sa amin at binigyan akong pamaypay. Siya naman mahinang pinisil-pisil ang kamay ni Joe. Si Papa at si Tatay ay tumatawa lang sa amin. Mukhang tuwang-tuwa pa ang mga ito sa nakikitang pamumutla ni Joe. Kawawa naman ang daddy Joe mukha