Meeri's POV
"Welcome Back, Marylane!"Ngumiti ako nang makita ang pamilya kong nakahilera. Nag-effort pa talaga silang magkabit ng kung ano-ano at maghanda gayong umuwi lang naman ako, isa pa, anim na buwan lang naman akong nasa Japan, wala pang isang taon."Come here, baby." Nilapitan ko naman si Mom at niyakap ako nito ng mahigpit. "I missed you," malambing pa nitong bulong kaya naman maging ako ay nakaramdam ng pangungulila't niyakap siya. Dahil sa sinabi at ginagawa niya ay parang ang tagal ko rin siyang hindi nakita at gusto ko na ring magdrama."I missed you too, Mom," saad ko at hinalikan pa ang pisngi nito. "Mabuti naman at okay ka na." Tinignan ko naman si Dad. "Thank you for taking care of her.""I'm her husband, of course I'll take care of her," matigas naman nitong sagot habang masamang nakatingin sa akin. Halatang hindi niya nagustuhan ang sagot ko kaya naman natawa ako.You can't blame me. You never take care of us in the past."Hey, let's do a cheers for Meeri!" anunsyo naman ng pinsan kong lalaki, Logan, at inabutan kami isa-isa ng bote ng alak. "Let us welcome our beloved Marylane. Cheers!""Cheers!"Pinagbangga namin ang hawak naming mga bote at sabay-sabay iyong tinungga ng minsanan. Agad akong napangiwi dahil humahagod ang pait nito sa lalamunan ko habang si Logan naman ay humiyaw pa, halatang lasinggero."Hey bestie." Binangga ni Rosie ang aking balikat. "Can I get my pasalubong na?"She really can't wait, huh?Naupo na ako sa sofa at inabot ang aking bag. Napatili naman ito at lumapit sa akin habang sinisilip ang laman pero tumambad lang ang gamit ko. Ipinasok ko ang aking kamay sa loob at nang mahawakan ang bottle at inilabas ko iyon at iniabot kay Rosie. Ang kaninang excited nitong mukha ay agad na napalitan ng pagkadismaya."Tang*nang regalo 'yan, bottled water?!""Made in Japan," pagmamalaki ko sa kaniya.Kinuha naman ni Logan ang hawak ni Rosie na bottled water at binuksan. Walang sabi-sabi niya iyong ininom at ninamnam ng mabuti kaya naman nakatingin kaming lahat sa kaniya."Anong lasa?" tanong ni Rosie, mukhang nakahanap siya ng panibagong kapananabikan."Teka..." tanging sagot ni Logan at muling uminom. Kinalahati niya na ang laman nu'n at tumango-tango. "Lasang tubig," sagot niya kaya naman natawa ang lahat. Samantalang inagaw naman iyon ng kaniyang kapatid, si Avy."Akin na nga 'yan. Palibhasa wala kang alam," aniya at nagtungo sa lababo. Napasinghap kaming lahat nang makitang ipinanghilamos niya iyon. "I'll wait until tomorrow. I know this will help my face glow.""Wait... inubos niyo? Then." Tinignan ako ni Rosie. Sa mga mata pa lang nito ay nababasa ko na ang gusto niyang ipahiwatig."'Yun lang ang pasalubong ko," sagot ko kahit na hindi siya nagtatanong.Napasinghap naman ito at agad na bumagsak ang balikat kaya naman inilabas ko na ang isang maliit na kahon na ikinatuwa nito. Dahil sa ginawa kong iyon ay nagsilapitan na rin ang lahat para hingin ang pasalubong nila kaya wala na akong nagawa kundi ipamigay. Nauna ko pang ibinigay ang pasalubong kaysa ayusin ang mga gamit ko.Pero kalaunan naman iyon ay kinumusta na nila ako at pinagkwento sa mga nangyari sa akin sa Japan. Agad naman akong nagkwento dahil marami akong baon na karanasan. I really love Japan! Hindi naman ako uuwi agad kung... hindi lang dahil sa breakup."So ano ng balak mo? Handa ka ng maghanap ng lalaki ulit? Just tell me, marami akong kilala na nag-aabang sa'yo," hayag ni Logan pero agad siyang binatukan ni Mom para sitahin."No, we shouldn't talk about that. We should plan on what will we do to that Kenji. I know an assassin who can--"Sumigaw agad si Mom para sitahin din ang pinsan nito. We'll, pareho sila ng takbo ng isip ni Logan, halatang mag-ama sila.Huminga ako ng malalim at pilit na ngumiti. "Magfo-focus po muna ako sa pagtatrabaho, namiss ko ring magtrabaho at makaharap ang mga estudyante kaya 'yun muna ang pagkakaabalahan ko sa ngayon," sagot ko.Hindi naman sila nakaimik pero ramdam ko na gusto pa nilang magtanong, probably about what really happened between me and Kenji, pero mas pinili nilang manahimik na lang. At least they know that I don't want to talked about that now.I'm still hurt, yes, of course I am. I've loved him and we've been together for almost 8 years. We are the first love of each other, first partner, first in everything, except to doing something steamy on the bed. We never did that. Dad prohibited us.Ipinagpatuloy na lang namin ang pag-iinom at pagkain na sinamahan ng walang tigil na tawanan. Hindi natigil ang ingay ng kahit na isang segundo ang lugar na ito. Paano ba naman matitigil gayong nagkumpol-kumpulan ang mga taong siraulo, the Salazar I mean, sa side ni Dad. Well, si Mom at Uncle Ilay lang naman ang Gresham sa pamilya. Sila lang ang purong Spanish. And speaking of Uncle Ilay..."Mom, where's Uncle Ilay?" tanong ko habang inililibot ang aking mata sa kabuoan ng bahay. Hindi ko pa siya nakikita simula nang makarating kami ni Rosie sa bahay."Oh, he's at your room. Cleaning it all over again even though I already wiped all the dirt. He probably want you to sleep comfortably since you're tired from your flight," she answered then kissed my cheeks. "I guess you should go and rest."Hindi naman ako umangal dahil ramdam ko na ang bigat ng aking katawan. Nagpaalam na muna ako kay Rosie, pinayagan niya naman ako habang nag-stay pa rin ito. Since she's my very close friend ay close na rin siya sa pamilya ko and so I am in her family.Pagod na pagod na ako nang makarating sa aking kwarto. Tutungo na sana ako sa aking kama nang maramdaman ko ang palad sa aking noo at nang mag-angat ng mukha ay nakita ko si Uncle Ilay."I prepared a bath for you. It will help you feel more comfortable before sleeping," saad nito.Napasinghot naman ako at natuwa nang maamoy ang lavender sa aking kwarto. Agad naman akong pumunta sa banyo at mula roon ay tumambad ang bathtub na pinagmumulan ng amoy ng lavender."Thank you, Uncle!" sigaw ko rito at isinarado na ang pinto."Don't overstay there. You'll catch a cold!" habilin naman nito na hindi ko na inimikan.Naghalfbath lang muna ako bago inilublob ang aking katawan sa bathtub. The warmth of the water and the sweet smell of lavender really makes me comfortable. I want to stay here for the rest of the day.Inilublob ko ang kalahati ng aking mukha sa tubig at niyakap ang aking tuhod. Sumisikip ang aking dibdib. Kahit na nakakagaan ng pakiramdam ang pwesto ko ngayon ay para naman akong binuhusan ng malamig na tubig kapag naaalala ang tanging trauma na ibinigay sa akin ng Japan.I saw him, Kenji, dating a Japanese girl."F*ck, I don't want to remember it," komento ko sa aking sarili at ang balak na 'wag basahin ang buhok ay hindi ko na nagawa dahil sa ginawa kong paglublob ng buo kong katawan sa tubig.Iminulat ko ang aking mata at pinagmasdan ang malabong liwanag mula sa kisame. If I die... will I forget all those bad memories I got?Natigil naman ang aking pagmumuni-muni nang may maramdamang kamay sa aking katawan at iniangat ako nito. Napatingin naman ako sa gilid at natigilan nang makita ito."U-uncle Ilay," bulalas ko at agad ding inilublob ang aking katawan sa tubig. "What are you doing?! Why did you enter?""I... I was calling out your name but you're not responding. You didn't even locked the door so I peep but saw you..." Huminto ito at nasapo ang kaniyang noo sabay napangiwi. "I'm sorry."Tumayo na ito at nagmamadaling naglakad paalis. Hindi naman ako nakakilos sa aking pwesto pero naiintindihan ko ang kinikilos niya.He saw me in that state. He probably thinks I was planning to kill myself. Because when he was a kid, he saw his Mom... lying in a bathtub with blood all over and the results say's that she killed herself due to depression.Meeri's POVNaalimpungatan ako nang maramdaman ang pangangati at panunuyo ng aking lalamunan. This must be the consequence of my travel from Japan since almost everyday I was outside going everywhere then got home wherein the weather totally dropped by. Inalis ko ang kumot sa aking katawan at bumangon. Inayos ko rin ang aking buhok at lumabas na ng aking kwarto. Madilim at tahimik na ang paligid dahil hating gabi na rin. Isa pa, tatlong gabi na rin silang nagpa-party para sa pagbabalik ko. I hope this will be the last. Pagkarating sa kusina ay kumuha ako ng maligamgam na tubig at uminom pero sa tingin ko ay wala iyong epekto. Kaya naman bago pa lumala ay uminom na ako ng gamot. Ayoko rin namang magkasakit since nakapag-apply na ako ng trabaho at tinanggap agad ako ng school kung saan ako huling nagturo. Magsisimula na ako on Monday, tomorrow to be exact.I'm a teacher by the way. I graduated Bachelor of Secondary Education Major in Math. Yeah math. I love math. Everyone about math i
Meeri's POV"Good morning, ma'am."Kaliwa't kanan kong narinig ang mga pagbati ng mga guro at estudyante na nakakasalubong ko sa daan. Ang ilan ay binibigyan lang ako ng matamis na ngiti, at ang iba ay kinukumusta pa ako. Talagang nakagaganda ng araw ang mga bati nila, but... beyond those smiles, I know they're rolling their eyes. I'm not a very nice teacher after all."Ma'am Salazar, mabuti naman at nakabalik ka na!" masiglang bati ng principal pagkapasok ko pa lang sa opisina nito."And thank you for accepting me again, Ma'am Pia," sagot ko at naupo sa isang silya. Well, she likes calling her Pia rather than using her surname.Sinimulan naming pinag-usapan ang tungkol sa trabaho ko. Inilagay nito ang office ko sa library gaya ng dati, ibinigay din nito ang aking schedule. Agad namang nagningning ang aking mga mata dahil sa unang pagkakataon ay magtuturo na ako ng mga senior high, pero hindi math ang subject, kundi practical research. This is what I really want. Making the students
Meeri's POV "Salamat sa paghatid, Ceed." Tinanggal ko na ang pagkakasuot ng aking seatbelt at tinignan siya mula sa driver's seat. "At salamat din sa pagkain. I really missed Filipino cuisine even though I haven't eaten it for just half a year.""Then, magbabaon ako bukas. Let's eat lunch together," tugon naman nito na agaran kong tinanguan bilang pagsang-ayon.Namaalam na ako at lumabas sa kaniyang kotse. Bumusina muna ito bago pinaharurot iyon paalis upang bumalik na sa kaniyang bahay. Malalim naman akong napabuntong-hininga. Nabusog ako sa mga pagkaing inihanda niya. Pumasok na ako sa bahay at isinarado muna ang gate. Tumambad na naman sa akin ang tahimik na paligid pero mula sa living room ay naroon ang lahat maliban kay Uncle Ilay. Bagsak ang mga balikat ng mga ito at mukhang malalim ang iniisip. "Anong ganap?" tanong ko at nilapitan sila. Inilapag ko sa sofa ang aking bag bago naupo sa tabi ni Mom. "Para kayong binagsakan ng langit at lupa.""Well, we got a call from random p
Meeri's POVPababa ako ng hagdan nang mamataan ko si Mom at Dad na mukhang seryoso ang pinag-uusapan. Nilapitan ko naman ang mga ito at namaalam kay Mom dahil papasok na ako sa trabaho. Pinapatawag pa ako ni Ma'am Pia para kausapin."Oh, Meeri, can you stay for a little? We just want to discuss to you something," hayag ni Mom kaya naman tumango ako. Pinaupo muna ako nito sa sofa at nagkatinginan silang dalawa ni Dad, nagtuturuan kung sino ang magsasabi."Umm, Meeri, aalis kami ngayong araw," panimula ni Dad kaya naman nangunot ang aking noo."Business trips?" tanong ko na inilingan nilang pareho. "Vacation?" muli kong panghuhula at muli silang umiling. Well, hindi naman kasi nila sabihin ng diretso."Well, uuwi muna ako ng Spain." Even my Mom's Tagalog accent is so pretty. "I need to report about business matters, you know, the business that has been passed down to me. I'll ask them if Ilay can have a promotion since he's a big help in the business, it's not even his forte," paliwanag
Meeri's POVI just want to clear things about me and Uncle Ilay but now... "W-what did y-you say?" I stuttered, but I can't help it! Hindi agad umimik si Uncle Ilay kaya naman napatingin na lang ako sa daan at napahawak sa aking dibdib. I guess he didn't say anything. Yeah. It's probably my hallucinations. I'm hallucinating!"The kiss," saad ni Uncle Ilay. "I like it. It was my intention to kiss you that time. And I did it because—""Stop!" pagpuputol ko sa kaniyang sinasabi. Because he likes me. I know. He already says it a while ago and I'm not hallucinating. This is all real. He's confessing his feelings to me, his niece. "Y-you're not supposed to feel that way," mahina kong saad at humigpit sa pagkakahawak sa seatbelt na nakakabit sa aking katawan. I don't like how this conversation goes. How I wish we can reach the school sooner. "I know," tugon nito at muli akong sinulyapan. "God knows how many times I tried to avoid and stop myself falling but... it was imposible. The ima
Meeri's POVAbala ako sa pagtipa sa aking laptop habang inaasikaso ang lesson plan. Lunch time na kaya naman nagkalat ang mga estudyante at guro sa loob ng canteen. Nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho nang dumating si Ceed."Tama na 'yan, kumain muna tayo," anito at isinarado ng kaunti ang laptop ko. "Kaya ko nga tinatrabaho dahil hinihintay kita," sagot ko naman at in-save muna iyon bago pinatay at ibinalik sa bag. Inilatag naman ni Ceed ang mga tupperware sa ibabaw ng mesa na may mga ulam at kanin kaya agad akong natakam. Nang bigyan niya ako ng permisong kumain ay agad akong kumuha ng makakain at sumubo."Meeri," pagtatawag ni Ceed kaya naman tinignan ko siya. "I don't want to ruin your appetite but... can we talk about that b*stard ex of yours?" Natigilan naman ako sa pagnguya pero kalauna'y nagpatuloy at tumango. "But what do want to know about him? Just ask," saad ko at muling sumubo kahit na alam ko... hindi pa ako handang pag-usapan ang tungkol sa kaniya o sa naging relasy
Meeri's POV Natapos ang unang linggo ng pagtuturo ko at weekends na. Nag-aya si Rosie na mamasyal at mamili kaya naman hindi ako tumanggi, actually ay kung saan-saan ko pa siya dinala para magpalipas ng oras hanggang sa gumabi na."Oh my God, Meeri, I'm so tired," bagsak ang balikat nitong reklamo habang nakasubsob ang kaniyang mukha sa manobela ng kaniyang sasakyan. "I'm sorry, Rosie, nadala lang ako," natatawa ko namang sambit at napatingin sa aking wristwatch. Tamang-tama lang. "May tinatakasan ka ba?" Agad akong natigilan pero kalauna'y naiilang na natawa. "Ako? May tinatakasan? You mean 'yung reporters?" saad ko na ikinapaningkit ng mata ni Rosie. "Napansin ko lang kasi na kanina ka pa tumitingin sa oras na para bang ayaw mong umuwi.""'Yun nga, tinatakasan ko mga reporter," pagsisinungaling ko pero tumaas lang ang kilay ni Rosie."You sure?"Tumango ako at tinanggal na ang pagkakaseatbelt ng aking katawan. "Salamat sa paghatid sa akin," pag-iiba ko ng usapan. Ayoko ng madag
Meeri's POV"Meeri! You came earlier than I thought." Sinalubong ako ni Rosie at hinalikan ang aking pisngi."Pasensya na pero kailangan kong umalis ng maaga sa bahay," tugon ko naman at ngumiti, isang pilit na ngiti. Mukhang napansin naman iyon ni Rosie dahil agad na lumungkot ang mga mata nito. "You'll explain to me everything, right?" aniya na tinanguan ko."As a payment for my stay, you say in the phone."Tumawa naman ito at tinulungan na akong buhatin ang gamit ko papasok sa kaniyang bahay. She's living here alone pero malawak ang bahay. Iniregalo ito sa kaniya ng parents niya since gustong-gusto ni Rosie na maging independent. They were afraid at first, but later on they were proud having a strong daughter like Rosie.While me? Obviously I'm still protected by my mom, and... yeah, Uncle Ilay.Inihatid ako ni Rosie sa magiging kwarto ko at sapat na ang lawak para sa akin. Bukod sa mayroong sala, kusina, at banyo, mayroon ding isang kwarto na tumatayo bilang art room ni Rosie. It