CHAPTER 95

Magkahawak kamay sila ni Reed na naglalakad sa dalampasigan. Nililipad ng malakas na hangin ang suot nyang white bestida.. pakiramdam nya ay para syang dyosa at si Reed naman ang kanyang prinsipe. Napangiti cya sa mga naiisip.

"Sweetheart... naalala mo ba dati kung paano ka umamin sa akin na mahal mo din ako? doon tayo sa punong iyon di ba?" wika ni Reed sabay turo sa puno ng niyog.

Namula cya... natandaan nya ang araw na yun. Nagpakaligaya sila doon sa ilalim ng puno. Pagkatapos ng nangyari sa kanila ay saka nya sinabi na mahal nya din si Reed. Alalang-alala pa nya kung gaano ka saya ang asawa sa mga araw na yun.

"Ahm.. anu ba ang nangyari? hindi ko matandaan eh.." pagsisinungaling nya.

"Talaga lang ha..." wika ni Reed na ayaw maniwala sa kanya. "Gusto mo ulitin natin para maalala mo?" nakangising wika nito.

"Sige ba... ipaalala mo sakin..." wika din nya.. Hinawakan sya ng asawa sa kamay at pumunta sila sa puno na tinuro nito. Nataranta sya.. baka totohanin nito ang sinabi sa kanya