SA MISMONG bar kung saan sila unang nagkita ni Ziv, sila nagpunta. Napalunok siya nang mag-salimbayan sa isip niya ang mga nang huling beses na hindi sinasadyang mapadpad siya sa bar na iyon. Ang lugar kung saan ipinangako niyang hinding-hindi na siya tatapak.
Tila plakadong bumabalik sa ala-ala niya ang mga pangyayari... na nagpabago ng tahimik na buhay niya.
Clide's Den
Ilang sandaling nakatitig lamang siya sa malaking signage sa harapan ng bar. Pakiramdam niya ay nanunuyo ang lalamunan niya.
Nagulat pa siya nang bumukas ang pintuan sa tabi niya. Nang luminga siya ay nakita niya ang nakalahad na kamay ni Ziv.
"Hey.. are you okay?"
"Y-yeah.. sorry."
Alanganin niyang inabot ang kamay nito at lumabas ng sasakyan.
"You're cold." nang mapatingin siya rito ay hindi niya mawari kung pag-aalala nga ba ang nababasa niya sa mga mata nito.
Tumikhim muna siya bago makuhang sumagot. "I'm... i'm fine."
Alang
"YOU see... Atticus and his friends has this crazy game," tila amuse pa nitong ipinaikot ang mga mata. "When attractive women caught their attention, they'll rate her. Whoever has the highest rate, will win." walang anumang pagkukwento nito.Maang siyang napatanga rito. "A-and the p-prize?" aniya nang makabawi. Kahit tila nahuhulaan na niya ang sagot sa tanong niya.She paused, then smiled at her. Smiling as if, she's some kind of stupid, not to know the obvious. "The winner, of course, will be the one who'll pursue her." umiling-iling pa itong parang sinasabing ang slow niya.That explains what happened earlier. Pinag-kasunduan ng mga ito kung sino ang lalapit sa babae.Nang may biglang pumasok sa isip niya ay mariin siyang napalunok. May pilit na gumigiit sa utak niya, ngunit pilit niya rin namang pinapalis.No.They can't do that to her.He can't do that to her.Ayaw niyang isipin na isa siya sa mga babaeng tila isd
NAGISING si Leighana na mabigat na mabigat na naman ang pakiramdam. Pakiwari niya ay kulang na kulang na naman ang itinulog niya. Halos ay lagpas hating-gabi na nang makatulog siya ng nagdaang gabi.Isang buwan na mula nang mailipat siya ng destino sa Davao branch ng Dela Vega Doctors.Noong mga unang araw niya ay medyo excited pa siya, na sa wakas ay tila nakawala siya sa renda ng ina. Nagagawa niya ang lahat ng naisin niya ng wala ang Mama niya upang manaway at manermon sa kanya. Pakiramdam niya ay nakalaya siya. Pakiramdam niya ay nakatayo na siya sa sarili niyang mga paa.Ngunit panandalian lamang pala iyon. Panandalian lamang ang saya. Habang lumalakad ang mga araw ay nami-miss niya ang ina, pati na rin ang kapatid niya.Nami-miss niya ang panggigising sa kanya ng ina tuwing umaga. Ang paghahanda nito ng almusal niya. Ang mga sermon nito na noon ay nakakakulili sa tainga niya, ay himalang hinahanap-hanap niya. Ang pag-aasikaso nito sa lahat ng mga ka
SHE'S always on my mind,Napaunat ang likod ni Leighana nang marinig pa lamang ang unang linya ng kanta.That's her favorite song.From the time I wake up, 'til I close my eye,She's everywhere I goShe's all I knowAnd though, she so far awayIt just keeps gettin' stronger, everyday...And even now she's goneI'm still holdin' onSo tell me where do I startCause it's breakin' my heartDon't want to let her go...As always, hindi niya maiwasang mapasabay kapag naririnig niya ang kantang iyon.She's not really into music. Mas prefer niya ang tahimik. Mas nakakapag-isip siya kapag tahimik. Madalas nga siyang sabihang KJ ng kapatid niya sapagkat bago pa lamang nag-iinit ang cd sa player ay ipinapapatay niya na rito. Ayaw niya kasi talaga ng maingay.Ironic. Sapagkat sa bar niya nakilala si Ziv.But with this song,
"GOD, I missed you, my Lexie." narinig niyang anas ni Ziv nang sandali nitong ilayo ang mga labi mula sa mga labi niya.Kaiba sa mga naunang panaginip niya, ay tila totoong-totoo ang isang ito.Kapiling niya raw si Ziv at buong kasabikang inaangkin ang mga labi niya, habang ang mga kamay nito ay buong pagsambang dinadama ang katawan niya."I missed this." muling anas nito bago niya naramdamang bumaba ang mga labi nito sa dibdib niyang wala nang saplot."Oh, Ziv... I missed you, too... so much." ganting bulong niya rito na hindi malaman kung saan ibabaling ang ulo sa sensasyong nadarama.Pinanatili niyang nakapikit ang mga mata. Nais niyang manatiling tulog. Ayaw niyang matapos ang masarap na kilabot na inihahatid ng bawat paghalik at pagsipsip ni Ziv sa mga sensitibong parte ng balat niya.Naramdaman niyang sandali itong natigilan at nag-angat ng ulo. Napapaliyad na pilit niyang isinunod ang katawan dito. Ramdam na ramdam niya ang kahungkaga
TING!Marahang lumabas si Leighana sa elevator nang huminto iyon sa palapag kung saan naroon ang unit ni Ziv. Pakiramdam niya ay babagsak na siya sa antok at pagod. Halos ay dalawang oras lang ang pagitan ng dalawang operasyon na isinagawa niya kahapon, na natapos kanina lamang alas-sais ng umaga ang huli. Wala pa siyang tulog at sa natatandaan niya'y kumain lang siya ng chicken sandwich kahapon bago magsimula ang pangalawang operasyon, na ni hindi naman niya naubos. Nakakadalawang kagat pa lamang yata siya ay binitiwan niya na ang kinakain. Parang ayaw tanggapin ng sikmura niya ang kinakain niya.Napahagod siya sa balakang niya dahil pakiramdam niya ay nananakit iyon dala ng pagkangalay sa halos maghapon at magdamag na nakatayo siya sa harap ng operating table. Gustong-gusto niya nang ilapat ang katawan niya sa malambot na kama at kumuha ng kahit na kaunting tulog. Patang-pata talaga ang pakiramdam niya.Wala siyang naka-schedule na operasyon sa ara
"H-HOW'S my ba-baby...?" sa nangingig na tinig ay tanong ni Leighana."He's fine." matipid na sabi ni Ziv. Tiim pa rin ang mga bagang."Oh, thank God." animo naalis ang mabigat na nakadagan sa dibdib niya. Wala sa loob na hinaplos niya ang sinapupunan."Kailan mo balak sabihin sa akin?" mahinang tanong ng binatang doktor. Ngunit ramdam ni Leighana ang nakatagong galit sa ilalim ng tinig na iyon. "O, may balak ka nga bang sabihin sa akin?""I-i didn't know, either, Ziv. Believe me." nag-uunahan na sa pagpatak ang mga luha niya.Thank God, her baby's safe. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kung may nangyaring masama sa anak niya nang dahil sa kapabayaan niya."Damn it, Leighana, you're a doctor. How come, you didn't notice the symptoms? Your menstruation... paanong hindi mo napansin 'yon? As early, as your first year in MedSchool, itinuturo na ang mga sintomas ng pagbubuntis. Paanong hindi mo alam?" sunod-sunod na
"H-HOW'S my ba-baby...?" sa nangingig na tinig ay tanong ni Leighana."He's fine." matipid na sabi ni Ziv. Tiim pa rin ang mga bagang."Oh, thank God." animo naalis ang mabigat na nakadagan sa dibdib niya. Wala sa loob na hinaplos niya ang sinapupunan."Kailan mo balak sabihin sa akin?" mahinang tanong ng binatang doktor. Ngunit ramdam ni Leighana ang nakatagong galit sa ilalim ng tinig na iyon. "O, may balak ka nga bang sabihin sa akin?""I-i didn't know, either, Ziv. Believe me." nag-uunahan na sa pagpatak ang mga luha niya.Thank God, her baby's safe. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kung may nangyaring masama sa anak niya nang dahil sa kapabayaan niya."Damn it, Leighana, you're a doctor. How come, you didn't notice the symptoms? Your menstruation... paanong hindi mo napansin 'yon? As early, as your first year in MedSchool, itinuturo na ang mga sintomas ng pagbubuntis. Paanong hindi mo alam?" sunod-sunod na
"MARRY ME..."Bahagya siyang natigilan sa sinabi nito. Nang makabawi ay pagak siyang tumawa at umiling-iling. "I don't think that's the best solution.""Then, do you have any other solution in mind, other than that?" sarkastikong tanong ni Ziv.Kunot ang noo at bakas ang iritasyon sa gwapo nitong mukha."Ziv, hindi ginagawang laro ang mga ganitong bagay. Hindi pwedeng dahil lang nabuntis mo ako, eh, magpapakasal na agad tayo." aniya na tumayo na at tinalikuran ito."Then, think of other solution possible, other than getting our child aborted." naramdaman niya ang pag-iiba ng timbre ng boses nito sa huling tinuran.Mabilis siyang lumingon dito at sinalubong siya ng matatalim na mga mata nitong kulang na lamang ay mag-apoy habang nakatuon sa kanya."I never, for once, thought of getting my child aborted--" aniyang napasapo pa sa sinapupunan."Good." putol nito sa sinasabi niya. Hindi kababakasan ng