Kara POVAgad akong umalis sa kubo na iyon, sana ay hindi na lang ako sumunod. Dahil masasaktan lang pala ako. Pero hindi ko alam na nasasaktan na pala ako. Hawak-hawak ko ang aking dibdib nang may humila sa aking palapulsuhan.Nagpatianod na lang ako. Dahil wala na akong lakas na makipagtalo dito. Agad naming tinahak ang daan patungo sa kubo na inuukupa nito.Pagkabukas ng pinto ay agad niya akong isinandal sa may pinto at ikunulong sa mga bisig nito."Ano ang kailangan mo sa akin?" tanong ko dito."Mag-usap tayo. Alam kong may narinig ka kanina."Umiwas ako ng tingin. Dahil pag naalala ko iyon ay sumisikip ang dibdib ko."Baby, please. Maniwala ka sa akin. Kailagan kong sabihin iyon. Dahil alam ko, kung hindi ko iyon. Sasabihin ay malalagay ka sa panganib. Pilit akong pinapalayo sa iyo ni Kathrine. Dahil alam nito na magiging balakid ako sa mga plano nito."Umawang ang aking mga labi sa sinabi nito."Ano ang ibig mong sabihin?" tanong ko dito."Si Kathrine ay parte ng isang sindikat
Kara POVNakatitig ako sa kawalan. Kanina pa ako nakatulala dito sa opisina ko at wala akong magawang trabaho. Dahil ang nasa isip ko at nasa kina Brandon at Kathrine.Impossible namang walang nangyari sa kanila. Bulag na lang ang di papatol kay Kathrine. Kathrine is a beautiful woman. Sexy din ito. Manamit, mataas, balingkinitan ang katawan at maputi. Unlike me. Kulay choco na gatas.Kaya sino ang hindi papatol dito. Impossible namang nag-uusap sila sa kubo na iyon. Sumandal ako at hinawakan ang puso ko."Bakit mabilis ang tibol ng puso ko. Pag nasa malapit lang si Brandon. Hindi ko alam kong ano ba talaga itong nararamdaman ko. Para bang matagal ko nang kilala si Brandon."Bumuntong-hininga ako."Hindi, hindi ko dapat alagaan ang nararamdaman ko para kay Brandon. Tauhan ko siya at iyon lang iyon."Tumayo ako para pumunta sa manggahan. Dahil patuloy pa rin ang pag-aani nila doon.Nakarating ako sa manggahan at abala ang mga tauhan ng hacienda sa anihan. Nakita ko si Mang Temyong na k
Kara POVPumasok kaming dalawa ni Brandon sa loob ng motel na sobrang basa. Dahil sa malakas na ulan. Napatingin sa amin ang mga staff ng motel."Dalawang kwarto nga," agaran kong sambit."Sorry, ma'am. Pero isang kwarto lang ang mayroon kami. Dahil punuan po ngayon. Dahil sa biglaang ulan.""Wala na ba talagang bak—""Kukunin na namin.""Brandon!" agil ko dito."Wala nang bakante. Sobrang basa tayo. Baka mapulmonya tayo."Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko. Bago tumango dito."Kukunin na namin.""Sige po. Paki fill-up na lang po."Ilang minuto pa kami sa reception. Bago ibigay ng babae ang susi para sa kwarto namin."May bathrobe ba sa kwarto?" tanong ni Brandon."Mayroon na po. Kumpleto po lahat ang nasa kwarto.""Okay, salamat."Umakyat na kaming dalawa sa kwarto namin, nakarating kami sa third floor at agad na hinanap ang room number namin."Room 0611. Ito na iyon, Kara."Tahimik lang ako sa tabi nito. Pumasok kaming dalawa sa kwarto. Agad kong inilinga ang mga mata ko sa
Kara POVMabilis ang pangyayari. May nangyari sa amin ni Brandon sa di inaasahang pagkakataon.Napalingon ako sa lalaking katabi ko. Mahimbing itong natutulog. Hindi ko alam na ganun pala ang pakiramdam, alam kong mali. Dahil may nagmamay-ari na sa lalaking ito. Pero natutunan ko na siyang mahalin sa maikling panahon.Pero may ibang mahal si Brandon at hindi ako iyon. Masakit, oo aaminin ko. Siguro kailangan ko na ngang tanggapin na hanggang dito na lang kaming dalawa.Tinignan ko ang labas. Malakas pa rin ang buhos ng ulan. Hanggang sa di ako makatulog. Dahil sa daming bumabagabag sa akin.Umaga na at nagising na si Brandon. He smiled at me. But I didn't smile at him. Akmang hahalikan niya ako nang umiwas ako."What's wrong?" tanong nito sa akin.Marahil ay natataka ito sa kinikilos ko. Dahil kagabi lang at alipin ako ng bawat halik at haplos nito."Look, Brandon ang nangyari sa ating dalawa ay isang pagkakamali."Biglang nagbago ang mukha nito. He looked at me na para bang may dalaw
Kara POVSobrang nanakit ang buong katawan ko. Dahil sa sobrang pagod at nakatulog ako at di ko na alam ang susunod na nangyari.Agad akong bumagon ay itinapis sa aking hubad na katawan ang kumot. Napangiti ako ng wala sa oras. Hindi natapos na motel ang nangyari sa aming dalawa ni Brandon.Dahil may bahay ako na malapit sa motel ay doon kami nagpalipas ng magdamag at pinagsawang angkinin ang bawat isa."Good evening."Nakangiting Brandon at bumungad sa akin. Pumasok ito at ginawaran ako ng isang mapusok na halik."How are you?" tanong nito sa akin. Pagkabitaw ng halik nito sa akin."Sore at sobrang sakit ng katawan ko.""It's your fault. Inakit mo kasi ako. Okay na sana sa akin ang dalawang round sa motel. But you seduce me again.""Ang kapal mo ahh. Sino ba ang panay hawak sa aking hita.""I am guilty," mapang-asar nitong saad."Kumain ka na. I drained you."Hindi ko namalayan na nagdala pala ito ng pagkain."Dinner in bed.""How sweet you are!"Kinintalan ko ng halik ang mga labi n
Kara POVNasa kwarto ako ngayon. Matapos ang nangyari kanina ay agad akong umalis. Dahil hindi ko kinaya ang sitwasyon.Sinabunotan ko ang sarili ko. Dahil sa katangahan ko. Ang sarili ko lang ang iniisip ko. Paulit-ulit ding umi-eco sa isip ko ang sinabi ni Kathrine."Kara, okay ka lang ba?" tanong nito sa akin."I am okay, manang. Gusto ko lang mapag-isa.""Kara, nandito lang ako. Kung kailangan mo nang kausap.""Okay lang talaga ako, manang."Hindi ko mapigilan ang tumulo ang luha ko. Agad na lumapit sa akin si Manang Salome at niyakap ako."Nagmahal lang naman ako, manang. Bakit ganito kasakit. Ngayon na magiging ama na siya. Hindi ko man lang masabi sa kanya na buntis din ako.""Shhh! Tahan na. Makakasama iyan sa iyon. Kailangan mo ding pumunta sa hospital. Dahil sa nangyari sa iyo kanina.""Mahal na mahal ko siya. Manang, pero hindi na pwede. Kahit na alam kong di siya magiging akin ay sumugal ako."Manang Salome POVHinaplos ko ang buhok ni Kara. Naaawa ako sa kanya. Dahil sa n
Kara POV"So ako pala ang pinag-uusapan nyo?" tanong nito sa amin."Well, we are guilty," sabi ko sabay tawa.Ngumisi naman ang bagong dating. Tapos ay lumapit niyakap kaming dalawa ni Kent."How are you two.""We are okay, Jade. Buti naman at umuwi ka na.""Yeah, kailangan, eh.""Business, I guess?""Yeah!""Kailan ba ito lalabas?" tanong nito. Sabay hawak sa aking limang buwan na tiyan."Matagal pa. May apat na buwan pa.""Where is your husband by the way?" tanong nito sa akin."Walang ama ang anak ko. And please, I don't want to talk about the father of my child," sabi ko sa kanila."Ouch, masyado kasing nasaktan.""Ito na lang. How are you, Kent?" tanong nito kay Kent."I am fine.""I know you are not."Tinignan ni Kent si Jade. Tapos ay huminga ito ng malalim."As long as I want you, Jade, to help me or even Kara, but I don't. This is my problem, and I know. I am the one who will solve this."Bumaba ako at nilapitan si Kent. Niyakap ko ito."Nandito lang ako, Kent. If you need a
Sophia POVSabay na napalingon sa akin ang dalawa."She is not okay," may pag-alalang sambit ni Jade.Tinignan ko si Kara. Nakapikit ito."Pero ginagawa na ni Kent ang lahat na di mawala ang bata sa sinapupunan niya."Napasuklay ako sa aking buhok. Kinagat kagat ko ang mga koko ng daliri ko nang dumating si Luther."What happened?" agarang tanong nito."Kathrine happened. She push Kara. Ngayon dinudugo si Kara at maaari pang mawala ang bata.""What did you say."Bigla akong nanlamig, dahil sa narinig kong boses na iyon. Alam kong di sa akin magagalit si Brandon. Pero natatakot ako sa maaaring mangyari kay Kathrine at sa bata. Dahil alam ko kung paano magalit ang isang Brandon Acosta."Brandon," tangi ko na lang nasambit."Anong ginawa ng babaeng iyon kay Kara?" galit na tanong nito sa akin."I am sorry, Brandon. Nahuli ako. Di ko agad nasalo si Kara. Kathrine push her. Kaya sumalampak sa sahig si Kara at ayon dinugo ito."Nakita kong ikinuyom nito ang kamao nito. May galit din ito sa