MARYCOLE"I'm home," mahina kong sambit pagdating ng eroplano sinasakyan ko sa NAIA. Matagal na taon din ng huli kong nasilayan ang Pinas. Kumusta na kaya siya?Damn! Napatampal ako sa aking noo. Peste bakit siya agad ang pumasok sa isipan ko, argh. 'Kalma ka Marycole, hindi dapat dahil matagal ka ng naka move on diba? Of course I swear baka nga hangin na lang siya sa paningin ko kapag nakita ko siya ulit. Ows bakit defensive ka kung wala na? Pang-a-asar ko pa sa aking sarili. Hindi na nga talaga, kahit nakita ko pa siya ngayon. Sh*t bakit ko ba pinag-aksayahan ng isip ang hudas na iyon. Umayos ako ng upo at inabala ko ang sarili ko manood sa mga kasamahan nakasakay sa loob ng eroplano.Nag-antay muna ako nakababa na ang lahat ng pasahero bago humanda upang ako naman ang bumaba. Ngayon pa talaga ako kinakabahan my gosh. Upang panandalian mawala ang kabadong bente dibdib, pinalubo ko ang magkabilang kong pisngi I sighed deeply. 'tsaka bumaba ng dahan-dahan.Iginala ko ang mga mata ko sa
ROWAN "Hello Ms. Bocago. Cancel all my appointments may importante akong lakad ngayon,""Pero Sir Martinez, may meeting po kayo mamayang 2pm kay Mr. Atienza," laban pa ng sekretarya ko sa kabila linya.Dammit! Hindi ko naisip 'yon kahapon. Paano ba ang maganda gawin? Importante si Mr. Atienza subalit gano'n din si Marycole. Darating 'yon ngayon araw, at magsundo rin sa kaniya. Ako ang nagpresenta sa Mommy niya at Daddy niya na bahala magsundo.Natagalan ako magisip subalit iisa lang talaga ang tanging solusyon. Iisa ang kailangan kong I give up."Ms. Bocago. Are you still there?""Yes Sir,""Okay, ganito na lang move mo na lang next week ang meeting ko kay Mr. Atienza," mabilis kong sagot sa sekretarya ko. Napailing pa ako dahil giniit nito ang nasabing meeting."Sir? Ano po kasi Sir Rowan. Importante daw po kayo makausap–""Narinig mo naman siguro ang sinabi ko?" saad ko, sa kaniya na may kasamang authoritative kong boses."Narinig mo?'"Yes po,""Okay mabuti at nagkakaintindihan tay
MARYCOLEPagkasarado ko ng pinto humagikhik pa ako sa kalokohan kanina. Igiggled remembering Rowan's face earlier when I closed the door on him. Damn napatampal ako sa noo ko. Ayan tayo Marycole, kapag sa ex crush ay marupok. Mabilis kong nilapitan ang bagahe ko upang kumuha ng bihisan at pagkatapos ay pumasok ng shower room. Excited na ako maka-chikahan si Mommy ko. Two years din ng last kong uwi rito sa Pinas. At dalawang araw lang din ang inilagi ko rito. Timing lang kasi na meron ako dinaluhan na fashion show sakto sa birthday noon ni Mommy kaya nangako ako na hindi sasama sa hotel ng kapwa ko modelo at sa bahay ako nag-stay.Kaya nga palagi ako hinihingian ni Mommy at Dad, ng bakasyon. Dahil hindi ko raw naalala man lamang umuwi ng bahay kong hindi pa sa fashion show naganap, ay hindi raw ako makakaisip na silipin sila. Well half true naman talaga 'yon dahil wala talaga akong balak na dumaan sa bahay e, nadulas lang ako noon banggitin ko kay Mommy na meron invitation ang modelin
MARYCOLENakarating ako sa kwarto ko na lutang sa rebelasyon sinabi sa akin ni Daddy. Damn! Hindi ko 'yon napaghandaan at sa labis kong saya gusto ko ngayon ng magpa-party. Oh my gosh ikakasal ako kay Rowan? Of course tatangi pa ba ako? Matagal ko ng inaasam 'to.Hindi na ako mag-iisip kukunin ko na ang chance na ito kaysa mahirapan pa ako kong paano gapangin ang isang Rowan Martinez, aarte pa ba ako. Ani ko pa sa aking sarili.Ngunit bigla ako nalungkot. Hays hindi na talaga matutupad ang dream proposal na gusto ko. Natural gusto 'yon kahit sinong babae. Yung bang luluhod sa harap mo ang iniibig mo makuha lang ang 'yes' mo. Na para bang ikaw lang ang pinakamaganda babae sa buong universe. Arg! Dream nga diba? Hanggang pangarap mo na lang Marycole.flashback..."Nakikiusap ako sa'yo Hija! Si Rowan ang huling naisip ko na nilapitan na siyang makakatulong sa palubog nating negosyo. Totoo ang narinig mo Marycole, anak. Mahina na ang Barraca textile,"Napamulagat ako sa sinabing 'yon ni D
MARYCOLEKatatapos ko lang mag-email sa manager ko nang sumilip si Mommy ko sa pinto. Napalingon ako rito at dali-dali siya nilapitan."Mommy," excited ko siya nilapitan.Hila ko si Mommy ay lumakad kami patungo sa kama. "Hmm, nakakatampo ka 'nak! Si Nana ang una mo inabutan ng pasalubong," nakalabing wika nito ng umupo kaming pareho sa kama. Tinawanan ko lang ang sinabi niya sa akin. "Uhm, nagtampo naman agad ang Mommy kong maganda. S'yempre po busy kayo kanina at hindi kita nakita kaya kay Nana Sally, na lang ako unang nagpunta," nakanguso kong sagot sa kaniya.Maya-maya ay naging seryoso ang tingin nito sa akin. Nagtaka ako baka nga nagtampo ito dahil lang sa pasalubong. Magsasalita na sana ako ng naunahan ako nito."Ayos lang sa'yo ang pagpapakasal kay Rowan, 'nak?" Hinaplos pa niya ako sa buhok ko at masayang ako tinitigan sa mata. "Sabihin mo lang kung hindi bukal sa 'yong puso 'nak at ako mismo ang kakausap sa Daddy mo," ani niya sa akin.Ngumiti ako bago sumagot. "Po? Hindi a
ROWANAng tigas talaga ng ulo ng babaeng 'yon. Damn! Of her bestfriend daw? Parang hindi ko pa alam matagal ng may gusto sa baby ko ang hudas na lalaking 'yon. Fvcking shit lagi na lang ako nagselos doon simula pa noon hanggang ngayon kuhang-kuha talaga ng bestfriend kuno niya ang selos ko.Kung hindi pa ako tumawag sa bahay nito ay hindi ko malalaman na lumabas na hindi pinapaalam sa akin. Great ang bait talaga ng fiancee ko kahit bawal ng lumabas ipipilit pa rin.Pagkababa ko sa tawag ko kay Tita sa Mommy ni Marycole. Tumawag kaagad ako sa kaniya upang pagsabihan ngunit ako ang nabigla dahil nga si Jethro ang kakunin nito sa airport. Dammit! Gano'n ba kahalaga ang ungas n iyon na siya pa talaga ang susundo sa airport kahit maraming p'wedi utusan.Damn, she knows how to make my nerves angry, at the same time madali niya rin nito pakalmahin kahit marinig lang ang boses niya. Mukha lang akong tanga kahit na simpleng tawag na ni Marycole na 'baby' sa akin labis iyon nagpapakilig sa akin.
ROWANNauna ako sa dalaga ng thirty minutes bago dumating sa airport terminal. Hindi alam ni Marycole, naroon ako sa hindi kalayuan ang p'westo ko. Malayo ko siyang pinagmamasdan at lihim na nangingiti sa paghahanap ng ma-parkingan ng dalaga. Nagkandahaba ang nguso nito sa inip ng hindi makatiis ay lumabas ito ng sasakyan at parang may hinahanap.Mabuti na lang hindi tended ang salamin ng kotse nito kaya kita ko kahit nasa labas ako ng sasakyan n'ya.Sinundan ko ito ng lakad. Ilang hakbang pa lang ang nagagawa nito at hindi nito alam nasa likuran niya ako. Nagtaka ako at huminto ito at tila meron nakita dahil ngumiti. Nagsalubong ang kilay ko dahil doon. Shit kahit saan na lang maraming karibal.Nakakunot noo ako at sinundan ang tinatanaw ng mata nito. Narinig kong binigkas nito ang 'Starbucks' lang pala ang akala ko ay mayroon itong nakita na kasing guwapo ko dahil hindi ako papayag.Lumakad ito papunta sa nasabing sikat na bilihan ng kape. Hindi pa ako nito napapansin. Huminto ito a
MarycoleIto na talaga ang inaantay ko. My wedding day. Ang kasal ko sa long time crush ko at matagal ng iniibig na si Rowan Martinez. Walang pagsidlan sa labis na galak ang puso ko, nang umpisa akong lumakad palapit sa guwapo kong groom.From this moment, life has begunFrom this moment, you are the oneRight beside you is where is belongfrom this moment on.Napakakisig nito bumagay ang suot niyang color gray tuxedo. Civil wedding ang kasal namin pero ginawang garden wedding ng mga biyenan ko at ni Rowan. I sighed deeply. Hindi ako kumukurap na pinanonood ko siya. Tila bang kung gagawin ko 'yon ay meron ako ma mi-misslook na kaganapan sa kasal namin. Hindi ko rin mabasa ang nasa isipan nito. Ngunit isa lang ang napansin ko sa iniibig na binata. Naro'n ang kislap sa mga mata niya habang papalapit ako sa kaniya.Ang bagal ng oras habang papalapit ako sa guwapo kong groom. Akma ang wedding song na inaawit ng singer na kinuha ni Rowan. 'My dream come true at siya iyon ang matagal ko ng p