Saturday Night, Le Bar
Pagpasok sa magarang restaurant, manghang-mangha si Claire sa mahogany interiors, deep brown leather seats nito. It was set in a plush lounge of stylish elegance with live musical entertainment and sentimental lighting. It was indeed perfect for intimate evening gatherings.
"Welcome to Le Bar, Miss." Sabi ng isang babaeng waiting staff na nasa harap ni Claire. "Do you have a reservation?" Tanong nito sa kanya, habang hindi nawawala ang ngiti nito sa mukha.
"Owen Robinson?" hindi siguradong sagot naman niya habang iginagala ang paningin sa loob ng luxurious na restaurant.
"Of course, follow me," sagot nitong binigyan siya ng daan; lumakad naman ito sa may sulok at itinuro ang bakanteng mesa.
Habang sinusundan ang babae, naglakad naman si Claire na taas ang noo habang maraming mga patron ang nakatingin sa kanya at nagbubulong-bulunggan. Sa loob-loob ni Claire, gusto niyang mapangiwi, she was damn well sure that they were talking about how cheap her dress was.
"The game is on; it's time to flex your acting chops, Claire." Aniya sa sariling pa ngiti-ngiti sa mga taong nakatingin sa kanya na para bang isa siyang nilalang na taga-pluto na hindi nababagay sa ganitong klaseng lugar. Umupo na siya sa upuan, at nagpasalamat sa waiting staff ng biglang may narinig siyang boses sa likod.
"Miss. Garcia?" sabi ng baritong boses na biglang nagpakaba sa dibdib ni Claire.
"Yes?" sagot niyang dahan dahang lumingon sa pinanggalingan ng boses.
She widened her eyes, but suddenly recovered. She then gave a small smile.
"You’re my uncle Sebastian’s friend, right?"
"Yes, that’s me. "Um, yeah, I’m Claire," dagdag niyang sabi habang kumakabog ang dibdib dahil ang lalaking nasa likuran niya ay isang nilalang na ginawa ng may likha para gawing santo ng mga bakla. Isang napakatangkad, matipunong lalaki, with the most beautiful ocean-blue eyes ang bumungad sa harapan niya.
‘What the—this man is way too handsome. Dios Mio! Nakakalaglag panty sa kagwapuhan.’ Aniya sa sarili: 'Relax, Claire, this is your game.’
"Have a seat, I believe you’re, Owen Robinson?" She asked with the confidence that was supposed to be needed with her acting skills. She smiled at him so beautifully but the gorgeous man wanted to cringe and was almost ready to bolt while looking at her dress.
Either way, gusto namang matuwa ni Claire, but something inside her churned. Clearly, the man hated her guts already, or maybe he loathed her Christmas tree get-up.
‘Bahala ka! This is why I'm here anyway,’ aniya ni Claire sa sarili, 'to discourage you.'
Hinakbang naman ni Owen ng ilang sigundo ang upuan at umupo na ito habang sinusundan ng tingin ni Claire.
"I did not expect you to be here earlier than I am, Miss Garcia."
"Early bird catches the early bird food." Ani Claire na sinadyang pinag-isipan ang susunod na sasabihin.
"Oh, I see." Sabi naman ng lalaking gustong mangiti habang may ibinulong sa waiting staff.
"By the way, call me Claire," aniyang tinaasan ng kilay ang lalaking, halatang hindi nagustuhan ang damit niya dahil nakatinigin ito sa dibdib niya at parang gustong mailing.
Na-curious naman si Claire. Ngunit palaban ang tingin niya rito.
‘Oh, I wish I had more time to stare into your eyes. Ang ganda naman ng mata ng taong ito.' Bulong niya sa sarili, habang paalis na ang waitress.
‘Not now, Claire,’ kastigo niya ulit sa sarili. ‘This needs to end quickly. I could start intense and be rude from the beginning para umalis na ito bago pa man ako makapag-order ng mamahaling alak.’
"Sure, so what do you want to order, Claire?" Tanong nito habang bumalik naman ang waitress, at inilapag nito sa mesa ang magandang sosyal na itim na menu book. Nginitian naman niya ito at binuksan na ang menu.
Kinuha rin ni Owen ang menu book nito habang alam niyang nakamasid ito sa kanya. Napalunok naman si Claire, dahil wala siyang mabasa sa menung French na French. Inilapag niya na lang ito sa mesa ng dahan dahan at nagtanong sa waitress kung saan ang powder room. Nag-excuse muna siya sa ka-blind date at lumakad ng dahan-dahan papuntang CR. Pagkapasok, dali dali niyang kinuha ang cellphone sa silver na purse at tinawagan ang kaibigan.
"Come on, Amada, sagutin mo," tarangta niyang sabi habang nag-riring ang cellphone nito. "Pick up your phone. I'm in a bind here. Hurry. Kakainis naman oh!"
Ilang segundo pa ang nakalipas, narinig niya na ang sagot nito, "Hello?"
"Amanda, ang tagal mong sumagot. I need help."
"Ano na naman yan? Nag-oorder pa ako ng kape, bakit ka napatawag? Inindyan kaba ng Owen na yun?"
"Hindi, but I have a problem?"
"Bakit?" tanong nito.
"Di ko mabasa ang menu. French lahat. Anong gagawin ko."
"Ay sus naman, akala ko kung napano kana. Huwag mo ng piliting basahin, you are not there to impress the guy, remember? So do your thing; don't worry about impressing the man. Di ba nga ang usapan natin, kailangan ma-disappoint mo yun para iwan ka na agad."
"Eh naman eh, nakakahiya. Ang gwapo talaga, ang blue pa ng mga eyes, ang haba ng pilikmata, ang gwapo talaga. Sayang."
"Hays ano ka ba!" sabi nitong may halong inis, "May lahi ni Lucifer yan, trust me, that man will break your heart into pieces. So better stay away. Do your thing at bumalik ka na dun sa mesa," dagdag nito at pinatay na ang telepono.
"Naman eh! Nakakainis. This is really ridiculous," bulong niya sa sariling nasa harap ng salamin habang ibinalik na ang cellphone sa maliit na purse. "Right! I could just run. I should just run away para di ako mapahiya," patakbo siyang lumabas sa CR ngunit biglang napatigil sa kadahilanang ayaw naman talaga niyang iwan ang lalaki.
'Bahala na!'
Gusto niya mang tumakbo, pero hindi kaya ng konsensya niyang ipahiya si doktor Sebastian, at pag malaman ito ng boss niya, tiyak wala siyang mukhang ihaharap dito sa lunes. After all, bespren ito ng amo niya.
Ilang segundo pa ang nakalipas, nakaupo ng muli si Claire sa harap ng ka-blind date habang, may sosyal na tsa naman inilapag ang babaeng staff sa mesa nila.
"Have some tea, Claire; it helps clean our palette," ani Owen na nginitian pa siya.
Nginitian niya naman ito ng papilit.
"So what do you want to order?" Anitong napaka-smooth ang aksyong iniinom ang tsa.
Claire was mesmerized by his movement; she ignored his questions, and Owen asked her again.
"Oh," napalunok naman siya ng laway ng wala sa oras. Kinurot niya ang sarili upang magising sa pagmuni-muni, kinuha niya ang menu book at kunwaring binabasa ang menu, "Cokiles san jakes," aniyang gustong matawa dahil sa totoo lang naman di niya talaga mabigkas ito ng tama at wala di naman siyang idea kung ano ang putahe na yun.
Gusto naman matawa ng waitress habang tumingin kay Owen pero pinigilan ang sarili dahil napakaseryuso ng mukha nito.
"That is Coquilles Saint-Jacues," pangkokorek naman ng lalaki, "Imagine scallops, mushrooms, and wine combined in such a delightful way. Yes, that’s heaven on earth, alright!" sabi nitong nakangiti sa kanya. "It's delicious, you want this?"Tumango naman si Claire at pinilit na tinatakpan ang sarili sa menu book dahil sa kahihiyan, pero ibinababa niya rin kaagad dahil ang punto niya dito ay madiscourage ang lalaki at hindi naman siya nandito para magpa-impress. "At ito, rin, mukhang sosyal," "konfit de canard."Tumaas naman ang kilay ni Owen, habang pinipilit namang hindi matawa ang waitress."That is Confit de Canard.""Ah, ganun. So ano to? Dessert?" tanong niyang tinaasan ng kilay ang lalaki."No, that is their main dish; this specialty of the Gascony region in France is a wonderful treat. It tastes amazing too.”“Really?”“Yes, the duck meat is cooked using a traditional process which includes marinating and slow-cooking in its own fat and juices. Trust me, this is delectable!"Na
Isang oras ang nakalipas, busog na busog na Claire at halos di na siya makahinga, hindi naman niya nakain lahat ng inorder kaya hinayang na hinayang siya sa mga pagkain. "Maybe we can have another tea?" Suhisyong sabi niya kay Owen habang s!n!s!psip nito ng dahan dahan ang sariling wine. Ang gwapo nga talaga nito, ang tangos ng ilong. Kissable lips. Matangkad. Napapailing na lang si Claire sa sarili dahil alam niyang hindi ang kagaya niya ang tipo nitong babae."Is the wine not doing its thing?" Takang tanong nito sa kanya."Hindi eh, parang kinakabag ako, pwede bang tsa na lang, baka kasi malasing ako, baka sa bahay mo ako makakauwi," ngising kindat niya dito na halos nagpabuga naman sa iniinom niyong alak. Ilang segundo din itong napapa-ubo.“Okay ka lang? Need some water?” turan niyang biglang nag-alala baka masamid na naman ito."I’m okay now. Oh, well—tea it is then," sagot naman nitong biglang itinaas ang kamay na nagpapahiwatig sa waitress na may kailangan siya rito."I like
One week later, sabado na naman ng gabi. Isang linggong nakapag pahinga si Claire sa pag-aasikaso sa kapritsohan ng amo niyang si Luke Watson dahil nagbakasyon ito sa London at bukas pa ang uwi nito. Isang linggo na ring silang nagtatawagan at nag-uusap ni Owen, at araw araw din itong nagpapadala sa kanya ng bulaklak, tsokolate, at ng kung ano anong mga bagay-bagay na nagpapasaya sa kanya. Nanliligaw na ito at ngayon ngang gabi, nagkasundo silang mag dinner ngunit kani-kanina lang ay tumawag ito at nagpaliwanag, humingi ng pasensya dahil may emergency daw itong trabahong inaayos sa Bulacan at hindi anito tiyak kung makakaabot pa ito sa dinner date nila. And though Claire was disappointed, wala naman siyang magagawa kundi intindihin ang lalaki. At heto nga siya sa isang sosyal na restaurant na may katabing yayamaning bar. Thirty minutes later, lasing na siya. Claire stumbled into the bar area, hiccupping a whiskey order to the bartender between sniffs and shaking the rain out of her
"That’s a lie, and I don’t do liars." She rolled a cocktail stirrer between her teeth in her periphery, shooting him a wolfish smirk. "B-but for you, I’ll make an e-exception. Hehe! Gwapo mo kaya!" "Cocky and full of yourself, Miss Garcia?" "Ah g-grabe sya oh, hehe! kanina ka pa nag iislang islangan dyan eh," tawang sagot ni Claire at ininom ang tubig na bigay ng bartender. "Bakit ibang lasa nito? Parang tubig?" "Because that is water," sabi naman ng baritong boses. "Ano ba yan— I w-want m-more of the wine or whiskeeyyy ba yun!" Napabuntong hininga naman si Luke, "I take it you’ve been hit on by extremely unsophisticated men. How rough was this day of yours, exactly?" He erased the rest of the distance between them, and Claire could now feel the heat of his body radiating from beneath his tailored suit. "B-bakit ang bango mo? Ipinang ligo m-mo ba cologne ng amo k-ko? heheh! Uy! Char ha! Manghuhula ka ba!? Inindyannn ako ng ka d-date k-ko eh!" Claire had a feeling if
Claire took another bite of the sandwich, nearly moaning. Grave, ang sarap naman nito? Ganito ba ang mga sosyal at mamahaling sandwich? Bakit yung lagi niyang baon ay parang lasang papel?Teka? When was the last time I ate? probably this morning, before I left the seminar? Tanong niya sa sarili.Hindi na nakapagtataka kung bakit gutom na gutom siya na halos lamunin niya ng buo ang masarap na sandwich."See, gutom ka nga talaga. And the whiskey is as bad as poison pag ininom ng walang laman ang tiyan." Sabi naman ng gwapong kamukha ng amo niya."Hays! Y-you’re getting on m-my nerves again, Mr. Clone. And I thought it was n-none of your business?""You are my business, Miss Garcia."His poise unnerved and fascinated Claire at the same time. He was carved like a god but looked vital and warm to the touch like a mortal. It clouded her judgement, messed with her senses, and made her stomach feel like hot tongues of lust licked it from within."Yeah w-whatever… So anong pangalan mo, Mr.
Panaginip pa rin ba ito? Tanong ni Claire sa sarili. Luke cupped me through my skirt, and I whimpered, my body arching against the wall behind me. His thumb found my cl*t and dug its way through the fabric, pressing hard and massaging it in lazy circles.Oops! Hindi pala, inayos lang niya ang laylayan ng palda ko. Overloaded na yata ang utak kong lasing at kung ano-ano na lang ang naiisip o talagang tigang na tigang lang ako? Dagdag niyang tanong sa sarili."W-what are you doing, Luke?" Tanong na lang niya sa lalaking kamukha ng amo niyang mabango at masungit."I'm merely trying to make yourself decent, Miss Garcia. Baka may ibang papasok, mapagkamalan pang babae kita at inaano kita dito sa elevator. Inayos ko lang ang laylayan ng palda mo. Huwag kang assuming dyan.""Hmpp! Sure ka ha!?" She answered with the same intensity as he did."Anong tingin mo sa akin? Hindi ako pumapatol sa lasing. But don’t try to convince me you’re a good girl," he hissed, his breath—mint and fresh coffee
Warning, Rated SPG 18+ Ilang minuto pa ang nakalipas, palabas na sila sa elevator, "Tulungan na kita, Miss Garcia, parang di ka na makalakad." Luke rested one hand on her slim waist, moving his palm in a teasing caress. "Nahihilo ka na no?" he asked, rubbing the inside of her palm with his thumb gently. Claire stood on the tips of her high-heeled shoes and pressed her lips to his ear. "Kunti lang, bakit? k-kaya mo akong p-paligayahin kahit l-lashing ako?" Lasing na nga siya, isip ni Luke. Yet he swallowed a desperate laugh as he held her hand toward the hall. Before they passed the doorway, he tossed a final glance over his shoulder. "J-joke lang yun uy, kung makakunot noo ka dyan parang w-walang pinagsamahan l-lang ang peg." She teased him too, while her hot gaze roamed the length of his body. Then she slanted her head and asked, "Pero hindi kako ako lashingg—" reklamo naman niyang kinakanta ulit ang ‘My Way.’ At sa isip niya, kailangan niyang makalayo sa amo or risk being stupid
"Miss Garcia, wake up! Gising, tanghali na," pailing-iling na sabi ni Luke habang niyuyugyog nito si Claire. "Ahh! ano ba! Bwisit ka Amanda, ang ganda pa ng panaginip ko eh!" reklamo ng babaeng ipanatong ang unan sa ulo. "Go away! Antok pa ako!" Napataas naman ng kilay si Luke. Surely, this woman thought he was her friend at ngayon ayaw pang magising? "Miss Garcia, gising or—" Sa narinig na boses ng amo, biglang napadilat si Claire at pabiglang napaupo sa malambot na kamang ngayo’y alam niyang hindi sa kanya. Palinga-linga niyang inilibot ang mga mata sa buong kwarto at napanganga nang makita niyang nakapanghalukipkip ang among nasa paanan ng kamang malambot. "Oh, my goodness—" Ngumiti naman si Luke ng nakakaloko, "Finally, you are awake." "Um—" Teka teka, Claire gumising ka nga muna! kastigo niya sa sarili ngunit napaawang ang kanyang bibig ng mapansing nasa kama siya ni Luke. Yes, kwarto ito ng amo, nakailang pasok na siya rito tuwing nalalasing ito at dito niya ito pinapahiga