EVERYONE would argue that first love never dies— its memories and lessons would remain like a handprint on someone's soul.Gano'n ang nangyari sa akin at sa relasyon ko kay Nick. It was already three years ago, but I could still remember everything. I could recall the happiness, contentment and the risks I took for him. I could still reminisce all the guilt, pain, and betrayal I felt because of him. Everything lingers. Everything stays.Nawala ako sa sobrang pagmamahal ko kay Nick— sinira ko ang sarili ko. Walang natira sa akin kasi ibinigay ko sa kaniya ang lahat. I let him do everything he wanted to do to me, to my body, to my heart and to my morals. I became everything he needed and he wanted me to be.It was a toxic relationship. It was so morally wrong and consuming to commit but I still did. In exchange of this mistaken decision was the anxiety, mentally and emotionally, that I always experience.Si Nick, ang unang lalaking minahal ko at pinag-alayan ko ng lahat ay naging demony
Year 2017, DecemberNakatingin lang ako sa lalaking napangasawa ni Ate Agatha ko, ang panganay kong kapatid— si Kuya Nick. Nakaupo silang dalawa sa sahig habang kami nila Mama at Papa sa sofa. 'Tapos iyong dalawa ko pang bunsong kapatid— nakahiga sa may carpet habang kumakain ng popcorn. Nanonood kami ng isang movie sa Netflix.Apat na taon ang tanda sa akin ni Ate at sa tingin ko naman kaya okay lang kila Mama na itinuloy niya na sa kasal ang relasyon nila ni Kuya Nick kahit halos limang buwan lang silang mag-jowa ay dahil nasa tamang edad na sila— twenty na si Ate habang si Kuya Nick, sa pagkakaalam ko ay twenty-eight na. May trabaho na rin naman si Ate at si Kuya Nick.Halos dalawang linggo na rin na dito nakatira sila Ate at Kuya Nick dahil balak nilang dito i-spend ang Christmas. Simula siguro no'ng month ng December, dito na natulog si Kuya Nick— sa k'warto ni Ate na katapat lang ng sa akin. Wala namang problema kila Mama kasi mag-asawa naman na raw sila.Pero sa akin mayro'n. H
I WAITED for almost half an hour before I stood up from the bed. It's already two in the morning. I couldn't go back to sleep because of the envy and jealousy I'm feeling towards Joven. That should be me.Lumabas ako ng silid ko at maingat na nagtungo paakyat ng master's bedroom kung saan alam kong natutulog sila Joven. I've been in the Valderama's mansion for a couple of times already. Kabisado ko na ang pasikot-sikot dahil na rin kay Cora lalo na kapag nag-o-overnight kami ritong magkakaibigan.Every step I took, I couldn't help but to gasp because of the wind brushing on my sensitive triangle under the nighties that I'm wearing. I didn't bother to put on an underwear. Hindi naman kailangan iyon sa balak kong gawin.Just like how I remembered it, the master's bedroom is on the second floor, on the right corridor, end-most room. The dim lights helped me a lot to not trip or fall while making each moves swift and unnoticed.My heart started beating fast when I finally reached the fami
I WAS in dazed for five minutes or so, before I noticed the unfamiliar white ceiling that greeted my sight the moment my eyes opened. Then, my body shivered when I realized I wasn't wearing anything on a queen-sized bed.Dumako ang tingin ko sa maingay na air-conditioning ng k'warto at bahagya pa akong napaisip kung nasaan ako. Then, steamy memories from last night came crashing like waves in my head. That's when I felt the stickiness in between my legs and the soreness on my vagina.Zach punished me senseless because I sneaked in to the master's bedroom last night— and we did it while Joven was inside the same room, sleeping.Napangisi ako nang maalala ang mga nangyari kagabi. That was a night I would never forget. Somehow, I felt proud. I pleasured Zach in the bedroom where he sleeps with his fiance. I just proved a point there— that he really loves me more than Joven.Bumango ako at kaagad na nagtungo sa bag na dala ko kung saan may extra akong mga gamit. This overnight in Valderam
Year 2018, March(Three years ago)Pagkatapos ng graduation ko ng Grade ten, dumiretso ang buong pamilya ko sa isang fast food chain para kumain at mag-celebrate. Sobrang saya ko dahil valedictorian ako ng batch namin at dahil do'n nakakuha ako ng full scholarship sa isang private senior high school. I'll be taking up STEM, kaya in-aim ko talaga na makapasok sa isang private school nang sa gano'n ay kumpleto sa mga facilities— lalo na ang mga labs at available technologies.Proud na proud sa akin ang mga kapatid ko pati na rin ang parents ko. Sobrang saya na makita silang humihiyaw at pumalakpak habang pabalik-balik ako sa stage para kunin ang sangkatutak kong awards. Ang dami kong bagong medals na mailalagay sa collection ko na nakasabit sa dingding namin. 'Tapos sobrang satisfying no'ng sinabi sa akin ni Papa na ako raw ang the best na anak."Oh nandito na pala si Nick!" biglang sabi ni Papa na nagpasikdo kaagad ng puso ko. Pangalan niya pa lang pero ganito na kabuhay ang katawang l
THE ONLY reason why I was still spirited for today amidst of having an awful morning was Zach and our supposed-to-be video call tonight. I would like to spend this day better than my morning, so that, I could tell Zach a lot of narratives later.Na-e-enjoy ko ang mga simpleng usapan namin ni Zach sa video call man or sa personal dahil nakikita ko kung gaano siya kainteresadong makinig sa mga kwento ko. He's a great listener. To the point na kapag sa kaniya ka nagkwento, kahit badtrip ka pa sa kinukwento mo, G na G ka pa rin kasi alam mong papakinggan niya lahat ng rants mo.Since, I didn't want to stress him out, I would spare him from my negativity. Kaya dapat dumaan ang araw na 'to nang maayos para puro positive at masasayang bagay lang iyong ikukwento ko sa kaniya.That's the reason why I plastered a very wide smile on my lips as I made my way to my classes for today. And I guess the saying was true when they say a smile can get you by.Nakalimutan ko ang ka-nega-han ng umaga ko ka
AS EXPECTED, my schedule for Tuesday became loaded because of my organization's booth and orientation. Dahil nga sasalubungin naming mga seniors ang mga freshies, bawat organization ng university ay nagtayo ng booth kung saan mamimigay ng flyers, freebies and pamphlets to encourage freshmen to join the organization.Bilang isa ako sa head committee at nasa planning team ng organization namin, kinailangan kong maging hands-on sa mga ganap— mula sa malalaking pakulo hanggang sa pinakamaliit na detalye. Kasama ko si Venice sa team na 'to kaya dalawa naman kaming aligaga.As in buong Martes namin, nagugol para sa ChemSoc at sa mga applicants na gustong sumali. We were not able to attend our classes too. But really, that's fine. I see my organization as an escape from hectic and stressful burdens of academics. Wala namang masama kung kahit minsan, gustuhin mo ang pahinga mula sa walang katapusang pag-aaral. That's one thing I learned for my nineteen years of existence. Kapag mas ipinipilit
EXCITED na tinakbo ko ang pagitan naming dalawa ni Zach at kaagad na pumalibot ang mga braso ko sa kaniyang leeg. He chuckled when my legs wrapped around his waist as my bag fell on the floor. He cupped my behind with his both hands to support my weight before he kissed my cheek and then buried his face on the crook of my neck to inhale my scent. "Mukhang nagustuhan mo ang surprise ko," Zach said before he walked, while still carrying me, and then placed on the small dining table. "Sabi mo video call lang tayo ngayon? Why are you here?" He tucked a loose strand of my hair behind my ear before giving my lips a soft peck. He grinned at me as both of his muscular and big hands settled on my waist. "Joven and the kids went to my mother's house for some bonding. Hindi ko ako sumama kasi dinahilan ko iyong monthly report na kailangan kong i-review." "So, you have a pending work and you're here to do that?" Nakakunot ang noong tanong ko at hindi ko maiwasang mapasimangot. Kasi kung nand