"OO! MASAYA KA NA?!" Singhal ni Bria. "Wala akong ibang mapupuntahan kaya sa AYAW MO MAN O GUSTO.. Dito AKO mag SSTAY!" Ganti ni Klio. Akmang papasok na ng loob pero inawat siya ni Bria. "NAHIHIBANG KA NA BA TALAGA?!" Bulyaw nito kasabay ang paghigpit ng hawak sa braso ni Klio. "OO!! BALIW NA KO! Pero MAS MAY TILILING KA!" Banat ni Klio. Winaksi ang kapit ni Bria sa kanyan sabay humakbang papasok. Isang buntong hininga at hawak sa kanyang baywang na lang si Bria saka sumunod kay KLio. "Hindi ka pwede dito.. Alam mo ba ang ginagawa mo??!" Muling sita ni Bria. "Wala akong PAKE kung dalawa kami dito.. ASAWA KITA, BRIA! May TUMOR ka lang! WALA KANG AMNESIA!!" Sambulat nito. "Saan ang kwarto mo?!" Muling balin ni Klio sa kanyang asawa. "At BAKIT?!" Kunot noo nitong saad. "ANONG BAKIT? Alangang hiwalay tayong matutulog!" "Klio please..." Naging mababa ang tono ng salita nito. "Ako ang dapat magsabi niyan.. PLEASE BRIA..Don't do this to me!" Pakiusap ni Klio. "I AM DOING THIS F
FOUR YEARS PASSED>>>[KLIO BRIXTON]"Klio, sure ka kaya mo ng mag isa?" Taimtim na tanong sa akin ni Yumi. Papunta kasi ako ng sementeryo. Isang taon na din ang lumipas simula ng iwan niya kami. Ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na dalawin siya. Nung mga unang araw, linggo o buwan ay wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong at umiyak lang sa kwarto ko. Sinisisi ko ang sarili ko dahil pakiramdam ko nagpabaya ako sa pag aalaga sa kanya. Tingin ko hindi naging sapat lahat ng ginawa ko kaya siya nawala sa akin. Akala ko noon hindi ko kakayanin pero binigyan pa ako ng dahilan ni God para lumaban, wag sumuko sa buhay, magpatuloy at para maging masaya. "Kaya ko na bes.. Pakisabi kay Devin salamat sa mga bulaklak. Magugustuhan niya to.." Nakangiting saad ko saka humalik sa kanyang pisngi at nag paalam. Habang tinatahak ang daan naalala ko ang araw ng mawala siya sa amin. FLASHBACK>>> "Wala na ho kaming magagawa Mrs. Brixton.. Hindi na po kinaya ng katawan niya.." Ang mga sa
[KLIO BRIXTON] "Hello.. BABY! Andyan ka na? Sorry papunta na ako.." Hinihingal ang tinig nito. Mukhang paalis pa lang siya ng building at nagmamadali. Narinig ko pa ang pagtawag ng staff sa kanya. "Naiwan niyo po ang susi niyo Ms. Bria.." Saad nito. "Oh! Thank you.." Tugon niya. "Okay lang.. BABY! Take your time.. wag ka magmadali.. I'm fine.." Sambit ko naman. Four years na siyang cancer survivor. Wala pa ding makapag sabi kung anong himala ang nangyari nung araw na yun. Dumaan ang asawa ko sa maraming treatment. Chemotherapy, radiation at halos lahat ng herbal na nagkalat online locally man o international ay nasubukan namin. Bawat araw ay pahina siya ng pahina. Nawala ng tuluyan ang buhok at lalo pasensya niya. Palagi itong galit at iritable pero di ko siya sinukuan. Butot balat man hindi ako pinanghinaan ng loob na ilaban hanggang sa abot ng kaya naming dalawa. Ang buong pamilya at mga kaibigan ay fully support. Lahat ng kainin niya ay nakasunod sa chart. Ang oras ng pag
Narrator"Hi Klio," nakangiting bati ni Bria ng dumaan sa harap niya to. Tumango lang si Klio at nagpatuloy sa kanyang upuan malapit kay Bria. "Ahm Klio pwede ba kitang makausap after class? May gusto lang akong sabihin." paliwanag nito. Bahagya pang naiilang. "Oh sige.." tipid na sagot ni Klio ng hindi man lang tumitingin rito. [BRIA POV] It's been month ng gumugulo sakin kung sasabihin ko na ba kay Klio ang nararamdaman ko. Siya lang ang unang taong kumausap sakin at tumanggap sa pagkatao ko. Narrator" Siya nga pala nagawa mo na ba yung project natin? Sensya na ah kasi medyo nabusy lang lately pero okay lang naman kung hindi mo ako isama sa list." ang mga mata ni Klio ay nangungusap sa kanyang mga salita. "No! it's fine. I will include you still. Kailangan ko lang iexplain sayo kaya madali na lang yon Klio. Ikaw pa ba pababayaan ko." nakangiting sagot ni Bria. "Oh thanks. Ikaw talaga saviour ko." malawak na ngiti ang iginanti ni Klio sabay humalik sa pisngi ni Bria na siyang
[Bria POV] " Ahhh!" unang nasabi ko ng magising ako at napahawak sa ulo ko. Damn! Hindi na talaga ako natuto sa epekto ng sobrang pag iinom. I peek on my watch and it's already 10 am. What the hell. I'm late on my meeting. Mabilis akong bumangon at pumunta ng banyo para maligo. Hindi ako pwedeng pumalya this time. Kailangan kong makuha ang deal na yon. After kong maligo ay agad akong nagbihis, sinuklay ang mahaba kong buhok, kinuha ko ang susi ng kotse, my bag and my phone na nasa ilalim pa ng kama ko saka lumayas. Nagmaneho ng mabilis ang driver ko sa abot ng makakaya niya kahit pa ipinagbabawal ko ito. 10:30 ang meeting ko pero 10:40 am na at andito pa din ako sa daan. Pagkapark niya ng sasakyan, nagtungo agad ako ng elevator. Magsasara na to ng maiharang ko ang palad ko sa gitna. "Hi!" bati ko sa babaeng maganda. "Good morning po Ms. Brixton.." malanding tugon nito sakin. Lahat ng staff dito sa company ko ay kilala ako hindi dahil ako ang CEO kundi dahil laman ako ng m
[Klio Krixton POV] Hindi pa sumisikat ang araw ay gising na ako para magluto ng breakfast ng mga pinsan ko. Nakikitira lang ako sa kamag anak kaya kailangan kong kumilos dito sa bahay para hindi maging pabigat ng husto. Sinimulan kong ihanda ang lamesa para sa mga niluto kong putahe. Maganda na din at mahilig akong magluto kaya hindi ko nararamdaman ang pagod sa ginagawa ko. "Hmmmm! Anong amoy yun?? Naku ate Klio.. For sure masarap nanaman yang niluto mo. You never fail me." bungad ng bunso. Sumunod ng nagsi gising ang dalawa pa. Kasundong kasundo ko ang mga pinsan ko at hindi na ako iba sa kanila. "Ano na Klio? Wala ka pa rin bang nahahanap na trabaho? Ang tagal mo ng nabakante ah. Paano na lang ang mga bayarin dito sa bahay? Aba hindi ako pumupulot ng pera para pangtustos sa mga pangangailangan mo." Ang tita Brigette iyon. Hindi ko nasabi na ayaw sakin nito o hindi naman siguro ganun kasi totoo din naman ang mga sinasabi niya. Sa hirap ng buhay sa panahon ngayon tapos nag ii
[Bria Brixton POV] It's been ten years. Wala na sakin ang lahat kaya hindi na dapat ako paapekto pa. Hindi na ako ang dating Bria na tinutukso dahil sa suot kong salamin at braces. Wala na ang lahat ng iyon. Binaon ko na sa limot pati siya. "Ms. Bria. Ano pong desisyon mo?" nabasag ang ulap sa taas ng utak ko. Naglaho ang mga kataga sa langit. Should I face her or not?? Or maybe it's my turn now to get back on her. Should I make her life, suffer?? At least a bit. Klio Krixton, what happened to you in the past ten years? Why are you applying for a job? You are damn rich. I couldn't stop myself from being interested to know more about her. Ano na nga ba siya ngayon?? Aside from wanting her to suffer, I want to make her fall for me and then dump her... Ang sarap siguro sa pakiramdam ang mapaibig ang isang katulad niyang straight sa isang katulad ko and then lalagapak siya ng bongga sa sahig kagaya ng pinaramdam niya sakin 10 years ago. She doesn't suppose to accept my love but she doe
[Narrator] Ito ang unang araw ni Klio bilang assistant ni Bria. Pagpasok pa lang niya ng building ay narinig na agad niya ang usapan ng dalawang babae sa reception area. "Grabe nu! Akala ko pa naman ang taas ng standard ni Ms. Brixton. Diba ilang assistant na ang hindi nakatagal sa kanya sa taas ng expectations niya so bakit ang isang tulad ng babaeng yun ang tinanggap niya." "Oo nga friend at ayon pa sa source ko di hamak na qualified daw ung tatlo kaysa duon sa na hire ni wala nga daw experience sa pagiging assistant. Ano may kapit ba yon sa taas??" "Oh baka naman may something sa kanila!! Aha!!" [Klio POV] Maaga akong naghanda sa pagpasok. Akala ko sapat na ang may laman ang tyan at presantable. Hindi pala trabaho ko ang dapat kong pinaghahandaan kundi ang mga salitang maririnig ko sa paligid. Bumungad agad sa akin ang usapan ng dalawa sa reception area patungkol sa akin kaya hindi ko tuloy alam kung magsasalita pa ba ako at ipapaalam na ako yung bagong hire or magpapata