Tease
His smile faded and he became serious. Lalo akong kinabahan sa reaksyon niya. This is not something I anticipated. I expected him to be shocked and not calm, like this.
“Cian, I-I’m sorry,” iling niya.
He stood up and went near me. Sa gulat ay napaatras ako. Why is he saying sorry?
“What do you mean?” I asked, quietly preparing myself for the worst.
“I don’t love you that way,” bigong aniya. “And I don’t want to hurt you in any way. You are special to me, that’s why. Kahit may napapansin ako, binabalewala ko dahil ayokong bigyan ka ng maling impresyon. I’m sorry, Cian.”
My chest tightened as I try to swallow his words. I cleared my throat to get rid of the lump in it. Ngunit hindi ko rin napigilan ang pag-alpas ng ilang butil ng luha. I blinked them away.
“Hey,” he held my shoulders when he saw it. Bahagya akong umiwas at pilit na ngumiti.
“H-Hindi mo man lang ba pag-iisipan muna? B-Baka naman kahit konti, m-may nararamdaman ka rin para sa akin?” I asked desperately.
My tears just won’t stop falling. I probably look desperately pathetic but I don’t give a damn! If that’s what it takes for him to love me back, I won’t mind!
“Please, Cianna. Don’t do this to yourself. I know you are more than this. At alam kong darating din ang lalaking para sa iyo-”
It was my turn to shake my head profusely. I wouldn’t accept that. I can’t. Mula simula pa lang, siya na ang nakikita ko. I couldn’t just swallow what he said when since the beginning it had always been him for me.
“No, I don’t want that.”
I managed to get out of his hold, still shaking my head. Unti-unti akong umatras at naglakad palayo. Isa lang ang nasa isip, I won’t stop here. Hindi dahil sinabi niyang hindi niya ako mahal, titigil na ako. I can’t just give up that easy.
Para ano pa’t naghintay ako ng ilang taon masabi lang sa kanya ang nararamdaman ko kung titigil lang din ako sa isang subok? No, I won’t. I refuse to give up. Kahit pa nasasaktan din akong marinig mula sa kanya ang mga bagay na iyon.
Marahas kong pinunasan ang aking pisngi para lang matigilan sa nakita. Hiding behind a large tree, is Santi who’s staring at me intently. At sa klase pa lang ng tingin na binibigay niya, alam kong narinig niya ang lahat.
Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy sa paglalakad. I don’t give a damn if he heard it all. Ang gusto ko nalang ay makabalik sa classroom para kunin ang mga gamit nang makauwi na.
It was like my heart fell to the ground. Habang naglalakad ako palayo, paulit-ulit na nagre-replay sa isip ko ang mga sinabi ni Xander. And I would always feel that pang inside my chest every time.
“Cianna,” Xander called me.
Bahagyang bumagal ang paglalakad ko. Pero imbes na lingunin siya’y pinigilan ko ang sarili. I might be feisty and strong in front of everyone but not right now. Not when I just got my heart broken by someone I really love.
Ngunit hindi ibig sabihin niyon ay susuko na ako. I will continue to pursue what I have for him until he loves me back. I wiped my cheeks and swallowed hard. I was able to calm myself a little bit until I reached the classroom.
Wala nang tao sa loob. Mag a-alas sais na rin kasi at karamihan sa mga estudyante ay nakauwi na. Nauna na ring umalis sina Maisie at Elize.
Para akong nakalutang habang inaayos ang mga ginamit na libro. Hindi tuluyang pumapasok sa isip ko ang mga nangyari. The pain in my chest subsided a little but I couldn’t help thinking about it over and over again. Of what should I do to make him love me back. To make him look at me.
I went to the restroom to freshen up after arranging my things. My face felt tight and sticky from all the crying. Tahimik ang corridors nang papunta ako roon. I can almost hear the crickets outside.
My phone vibrated which made me stop. Bumagal ang paglalakad ko habang hinahagilap ang cellphone sa loob ng aking handbag. Bigla akong natigil nang malakas na buhos ng tubig ang naramdaman ko sa katawan. Napapikit pa ako nang ilang butil ang napunta sa mukha ko!
“Damn!” I cursed aloud when I felt how cold the water was.
I opened my eyes only to get stunned when I saw wet my uniform was! Pati pa ang palda ko ay basang-basa rin! I looked around angrily to see who did it nang lumabas mula kung saan si Trina at mga alipores niya. I glared at them as I wipe my face. Bahagya ko ring inilayo ang bag ko sa basa kong damit.
“What the hell?!” I screamed at them.
Tumawa lang silang tatlo at nag-apir sa isa’t isa. Gosh! I can’t believe how stupid this situation is! Immature and stupid!
“Kulang pa iyan sa ginawa mong pamamahiya sa akin noong nakaraan. Parang kung sinong umasta eh bagong salta naman. Alam mo kasi, Juarez, hindi ibig sabihin na mayaman ka ay luluhod na ang lahat ng tao sa paanan mo,” nakangising sabi ni Trina.
Gigil akong tumitig sa kanya sa sobrang galit. Taas-baba na ang d****b ko sa inis. I closed my eyes firmly as I try to calm myself pero hindi talaga.
“Sino ba ang nanugod ng araw na iyon? Hindi ba, ikaw? Pwede ba? Don’t put the blame on me. Ikaw mismo ang nagpahiya sa sarili mo through messing with me. Walang kinalaman ang pagiging mayaman ko roon, stupid. At kasalanan ko bang ipinanganak akong mayaman at kayo, hindi?” I said in the most insulting way I know.
I’ve had enough drama for this day. Para dumagdag pa sila ay hindi na nakakatuwa. Hindi ako pinalaki para maging inferior sa iba. At lalong wala sa bokabularyo ko ang pagiging talunan. Being humiliated are for losers and they deserve more than humiliation.
Her face flushed with anger. Nginisihan ko lang siya kahit sa loob ko ay para na rin akong sasabog sa galit. Giniginaw na ako at gusto ko nang umuwi.
“You, bitch!” Akma siyang susugod.
This feels like a deja vu. I readied myself for her attack.
“Trina!” Santi’s low baritone echoed on the corridors.
Napapikit ako sa inis. Here we go again...
Natigil si Trina sa akmang pagsugod sa akin at bahagyang umamo ang mukha nang mapatingin sa likod ko. If he’s going to scold me again, mas mabuti pang umalis nalang ako. I don’t have time to hear his crap. I feel so cold already.
I turned to him. Muling bumangon ang inis ko nang makita siya. I already know what he’s going to say. Na ako na naman ang sisisihin niya at pararatangang nagsimula ng gulo. I glared at him with that thought in mind. Kaya bago niya pa ako pagalitan ay nagsimula na akong maglakad paalis.
To hell with freshening up! I got more refreshment than I need!
Ngunit bago pa ako makalayo ng tuluyan ay napigilan na ako ni Santi sa braso. Natigil ako sa paglalakad.
“What?” Singhal ko. “Look, if you’re going to scold me again, pwede bang huwag ngayon? Giniginaw na ako at gusto ko nang umuwi,” gigil kong bulong.
Hindi niya ako pinansin at bumaling sa grupo nina Trina. Kunot ang noo at bakas ang galit sa mga mata.
“I saw what you did. Kung ayaw niyong makarating ito sa counselor, don’t bother her again. Kung hindi ako mismo ang magsusumbong sa inyo,” igting ang pangang aniya.
He then turned to me and started walking towards the locker area. Sa gulat ay nagpatianod ako ngunit kalaunan ay natauhan din.
I really didn’t expect he’d do that. I always thought he has this bad prejudices of me. Iyon naman talaga ang nasa isip ko simula pa lang ng una naming pagkikita. Hindi ba nga tinawag niya pa akong brat? Without even giving an effort to really know me. In return, I hated him and I still hate him for reasons I can’t quite pinpoint.
“What are you doing? Let me go!” Piglas ko.
“Uuwi kang ganyan ang itsura mo?” Pigil ang galit na aniya saka pinasadahan ng tingin ang katawan ko.
Sinundan ko ang tinitingnan niya. Bakat ang suot kong bra pati na ang tiyan ko sa sobrang basa ng damit. Tinaasan ko lang siya ng kilay.
“So?”
I am used to showing people a bit of skin. Sa ilang beses kong pagmo-modelo ay nakasanayan ko na iyon. This is too little to what I’ve done before. At isa pa, it’s not like I’ll ride a public transportation looking like this. Hell no! Nakakahiya iyon. I am not ashamed of my body pero magmumukha akong kawawa pag ginawa ko iyon.
“You would let people see your body?!” Nanlalaki ang mga matang aniya, problemadong-problemado. Kahit ako nagulat din sa bayolente niyang reaksyon.
“What is wrong with you? I have my own car at pauwi na rin naman. I can handle myself! And why did you bring me here?”
Iginala ko ang tingin sa kabuuan ng locker room. Wala nang estudyante at malamang pati mga utility at staff nakauwi na rin.
“You’re not going home looking like that,” may diin sa kanyang boses.
I rolled my eyes. Nagpunta siya sa isa sa mga lockers at marahas na binuksan iyon. Mula roon ay hinugot niya ang isang itim na malaking t-shirt.
“Wear this,” iwas ang tingin na lahad niya sa t-shirt.
I smirked. I crossed my arms instead of taking it. Taka niya akong nilingon. His thick eyebrows met which emphasized the anger in his eyes.
I don’t know what’ve gotten into me. Pero parang ang sarap niyang pag-tripan.
“Don’t tell me, you haven’t seen a naked girl before?” I teased.
Lalong dumilim ang tingin niya at bahagyang humigpit ang hawak sa t-shirt. He didn’t answer. To make my act more realistic, I stared back at him intently. Ang maliit na ngisi ay nakapaskil sa labi. I started tracing the buttons of my top and unbuttoned the first one.
“Stop,” tila bulong iyon na lumabas sa bibig niya.
His eyes darkened more with unadulterated desire. Sa isip ko ay gusto ko ng matawa ng husto. I continued unbuttoning my shirt halfway.
My eyes widened when he pulled me and kissed me roughly. Sa sobrang gulat ay hindi ako agad nakakilos. I pushed him hard when I realize what he’s doing but his hold on me is too tight he won’t even budge. He continued sucking on my lips, tasting every corners of my mouth.
“S-Stop! U-Uhmm-” piglas ko.
He held my nape to deepen the kiss. Tuluyan akong nanghina at napakapit na lang sa braso niya. His kisses became soft and teasing. His hand is now touching my bare back. The warmth of his hand comforted the cold I felt awhile ago. Napapapikit na rin ako sa sensasyong nararamdaman.
From the small of my back, his hand traveled to my under-boob. Hindi ko napigilan ang pag-alpas ng mahinang ungol. Triggered by my moan, his kisses became deeper. His tongue delved into my mouth, claiming and tasting it.
Napasinghap ako nang lumapat ang palad niya sa d****b ko. Even with the cloth of my brassiere, I can clearly feel the warmth of his hand. His kisses went down to my jaw, below my ear, and my neck. Para akong nawawala sa sarili sa sari-saring sensasyong nararamdaman. I bit my lower lip to stop myself from moaning. He continued sucking on my skin like it’s his favorite candy.
Sa isang iglap ay nagmulat ako ng mga mata at tila nagising sa isang panaginip.
Malakas kong naitulak si Santi. Namumungay pa ang kanyang mga mata nang nag-angat ng tingin. His lips are red from all the kissing and I felt mine swollen too. Para rin siyang natauhan bigla sa ginawa kong pagtulak. He remained near me though, hindi man lang gumalaw mula sa pagkakatulak ko sa kanya.
Napapalunok akong napatitig sa kanya, hindi pa rin makapaniwala sa nangyari. Inayos niya ang pagkakabutones ng damit ko saka isinuot sa akin ang t-shirt. I remained stunned while he did all that.
“Don’t tease me again like that. I might really lose it,” he breathe heavily against my ear.
To be continued...
Cry“Please?”Kanina pa ako pinakikiusapan ni Lance na maging modelo niya. It’s for their preliminary project in a major kaya naman ganito nalang ang pagsusumamo niya na mapapayag ako.I am in the middle of waiting for Elize and Maisie for lunch. Habang naghihintay sa kanila ay nakahanap ng tiyempo si Lance na lapitan ako at kausapin.Tiningnan ko siya ng masama. Kanina niya pa ako kinukulit na talaga namang ikinaasar ko. Gusto ko rin siyang sumbatan na dahil sa kanya ay pinag-iinitan ako ng grupo ni Trina. But I refrain myself. There’s no point in bringing that up
HateI don’t know what’ve gotten into me and why I did that. I just felt the need to rely on someone, to ease the heaviness inside me. And he was the one who’s there, in front of me.His manly scent filled my nose. It’s intoxicating that I almost forgot why I am actually doing this.It took me awhile to calm myself. Nanatili naman siyang nakayakap sa akin, inaalo ako. Silence filled both of us until I realized what I just did. Daglian akong kumalas at mabilis na nagpunas ng luha.“I’m sorry,” my voice hoarse from all the crying.Ngayong nahimasmasan ay saka ko lang na-realize kung gaano ka nakakahiya ang ginawa ko. He didn’t say anything. Nanatili siyang nakatitig sa akin, nakapaskil sa mga mata ang awa. Seeing him pity me is insulting. Pero kahit sino naman siguro ganoon ang mararamdaman, ang kaawan ako. After all, he heard my confession and how I got rejected, not just
PunishmentI tilted my body sideward and did another pose. Marahang hinihipan ng hangin ang aking dress. I smiled to the camera before projecting another pose.*click*“Nice! Now a little fiercer!” Sigaw ni Lance mula sa dalampasigan.He decided to do his little photo shoot here in Tagaytay. At bilang bahagi ng usapan namin, I became his model. Kapalit ng pinagawa ko sa kanya.I don’t exactly know what happened after. Hindi niya na rin inalam at sinabi sa akin kung ano’ng nangyari matapos niyang matagumpay na butasan ang gulong ng delivery truck nina Santi. Yes, I made him do that. Kulang pa nga iyon sa kahihiyang inabot ko dahil sa ginawa niya.Bahagya nang nababasa ng tubig-dagat ang mga paa binti ko. Ilang minuto pa ay nagtawag si Lance ng break. Marahan akong naglakad papunta sa sariling sun lounger. I looked at Lance as I sip on my drink.“Are we not done yet?” Pa
Consequences“Are you sure you’re wearing that?”Tinaasan niya ako ng kilay habang pinapasadahan ng nanunuring tingin ang suot ko. My brows furrowed as I look at my own clothes. I’m wearing an above the knee floral dress na pinatungan ko naman ng cardigan. My strap sandals completed my look.It’s the weekend at ngayon niya ipapagawa sa akin ang kabayaran ng ginawa kong pagpapabutas ng gulong ng kanilang delivery truck. If he get satisfied then he won’t report it to the police.
Lost Tigagal akong napatitig sa kanya nang iabot niya sa akin ang isang mahabang sungkit na may parang lagare at net sa dulo. For a moment I forgot why I am here. Oo nga pala, kailangan kong tumulong sa pagha-harvest ng mangga. And I don’t freaking know how to do it! “W-What am I gonna do with this?” Naguguluhan kong tanong, totally clueless of how am I gonna use this thing. Napapabuntong-hininga siyang lumapit sa akin at pinahawak iyon. Wala pa man ay para na siyang napapagod. “Ito ang gagawin mong panungkit,” aniya. “Make sure you get the right ones.”
RefuseKahit ilang beses akong makiusap sa kanila hindi nila ako pinakikinggan. I don’t know what’s wrong with me, too. Na ganito ko nalang ka ayaw na makita at makausap si Santi ulit.“I am not friends with him. Kayo na rin ang nagsabi, si Xander ang kaibigan ko. Hindi ibig sabihin noon magkaibigan din kami ni Santi,” I insisted.“Madalas daw si Santi ngayon sa planta nina Xander. Kaya mas magiging madali kung ikaw ang kumausap sa kanya. Since magkaibigan nga kayo ni Xander. Kami na ang bahala sa interview. All you have to
SmileI felt relieved when they did the rest of the work. Maaga kaming pumunta sa bahay ni Santi para gawin ang interview. He set the schedule, at kami bilang mga nakiusap lang, kailangang mag-adjust sa schedule niya.Lola Gracia welcomed us warmly. Nagkahiyaan pa nga ang mga kasama ko kung sino ang unang papasok sa loob ng bahay. Buti nalang at maligaya kaming sinalubong ni Lola Gracia. Santi was civil with them too, but a little hostile to me. Hindi ko nalang pinansin ang mga titig niya at pilit na nag concentrate sa gagawin.The one asking are Elijah and Lienna. Habang kami
SuffocateMaya-maya akong napapatitig sa mukha ni Santi sa video na ginawa namin para sa major subject na ito. Our professor decided to watch all our submissions during class. Panghuli kami at huling video na rin ang pinanonood namin.I remembered what happened yesterday. Hanggang ngayon hindi ko pa rin nakakalimutan ang naging reaksyon at pakiramdam ko sa nakita.I have known him to be distant and mysterious. Hindi ko akalain na kaya niya rin palang makitungo ng normal sa iba. Well maybe they’re close friends that’s why.