Natigilan si Francine sa reaksyon niya. Hindi siya nagdududa sa desisyon ng kanyang ama, ngunit siya ay namangha dahil ang kanyang ama ay nagplano na si Azure ay tumira sa kanilang tahanan. Sigurado siyang estranghero ito, at kakaunti ang kaalaman ng kanyang ama tungkol sa kanya.
Ang isa pang dahilan kung bakit siya nag-react ay ang hindi niya gusto ang kakaibang emosyon na dumadaloy sa kanyang sistema simula nang una niyang makita si Azure. Mayroon siyang kakaibang sensasyon na hindi pa niya nararanasan sa sinumang lalaki.
Labing-apat na taong gulang na siya ngayon. Sa edad na labing-walo, karamihan sa mga shewolves sa Green River Pack ay nakahanap na ng kanilang nakatalagang kapareha. Ito ay hindi isang pack rule na ang lahat ng higit sa edad na labing-walo ay dapat magkaroon ng asawa. Kaya hindi naiwasang magtaka si Francine kung si Azure na nga ba ang kanyang nakatalagang kapareha.
At bakit siya nabighani sa ideya? Nakakainis!
Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Azure. Nakaawang ang kanyang mga labi. "Bakit ganyan ang reaksyon mo? Kung sa tingin mo gusto ko dito sa bahay mo, nagkakamali ka; ayoko. Ni isa sa inyo ay hindi ko kilala. Pinilit lang ako ni Zeke."
Nagulat si Francine sa kawalang-galang ng estranghero. Cool na reaksyon ni Zeke na para bang kinikilig sa inasal ni Azure. Walang sinabi ang kanyang ina at nagpatuloy sa pag-aayos ng mesa.
Narinig niyang bumukas ang pinto. "May bisita ba tayo, Dad? Sino ang kausap mo, at bakit Zeke na lang ang tawag niya sa'yo? Hindi ba niya alam na ikaw ang Lycan King ng pack na ito, Dad?"
Nakita niya ang kanyang kapatid na si Royce, na, gaya ng dati, ay mukhang pagod sa isang misyon. Si Royce ang kanyang nakatatandang kapatid, at marami ang naniniwala na siya ang magiging Lycan King sa hinaharap. Si Royce ay kasalukuyang isang Delta sa Green River Pack.
Nang makita ni Royce si Azure, kumunot ang kanyang noo. Walang ideya si Francine kung sino sa kanilang dalawa ang mas matanda. Naniniwala siyang magkasing edad lang sila. Labing-anim na taong gulang si Royce, ngunit mas mataas si Azure sa kanyang nakatatandang kapatid.
"Well, sino ka?" mayabang na tanong ni Royce.
Naniniwala siyang naiinis si Azure. Sigurado si Francine na maikli ang ulo ni Azure base sa kanyang kilos.
Nakataas na kilay na sagot ni Azure.
"Sa tingin ko hindi ko na kailangang ipakilala ang sarili ko sa iyo, commoner," masungit na sagot ni Azure.
Halos lumuwa ang mga mata ni Francine sa narinig. Napangiti na lang ang kanyang ina, at natawa naman si Zeke sa reaksyon ng anak na si Royce.
Halos mamula ang ilong ni Royce sa inis. "Anong sabi mo, commoner? Hindi mo ba alam na ako ang Lycan Prince sa pack na ito?"
Naramdaman ni Francine ang pagkagulat ng kanyang kuya sa tono nito at hindi napigilang matawa; hindi siya nababahala sa kung ano ang nangyayari; natutuwa siya.
Hindi niya maalala ang huling pagkakataon na naging napakasaya at aktibo ng kanyang pamilya; ang kanyang ama at kuya ay palaging abala sa pag-aalaga ng pack, at ang kanyang ina ay isang full-time na maybahay, ngunit siya ay tumutugon kaagad kung ang kanyang tulong ay kailangan sa pack.
"Wala akong balak na sagutin ka; sayang ang laway ko," matagumpay na sabi ni Azure habang naupo muli sa kanyang upuan.
Nag-igting ang mga ngipin ni Royce. "Ano ba! Sino ka? Napaka yabang mo! Dad, sino ba itong lalaking ito? Bakit mo pinapasok ang isang mayabang na estranghero? Hindi mo ba iniisip ang kaligtasan ni mama at ni Francine?" Galit na galit ang kuya niya.
Tumawa lang si Zeke. "Huwag kang mag-overreact, Royce; si Azure ay hindi nakakapinsala, at alam kong hindi niya sasaktan ang iyong ina o nakababatang kapatid na babae,"
Galit pa rin si Royce. Hinawakan niya ang kwelyo ng shirt ni Azure at hinila siya patayo sa pagkakaupo.
"Hindi ka marunong rumespeto. Nasa bahay ka namin, 'wag mong kalimutan 'yan. Kaharap mo ang tatay ko, na Lycan King nitong pack. Bakit hindi mo siya tawagin sa kanyang titulo?"
Napakamot ng kilay si Zeke. "Royce, tigilan mo na ako. Hindi kailangan ni Azure na tawagin akong Lycan King. Sa totoo lang, ayokong tinatawag ako ng ganoon lalo na't nasa loob kami ng aming tahanan. Hindi na kailangang tawagan ako ni Azure ng pormal dahil ito na ang titira niya sa atin mula ngayon,"
Napakamot ng noo si Zeke. "Royce, please stop. Azure doesn't have to call me Lycan King. To be honest, I don't want to be called like that, lalo na't nasa bahay tayo. Hindi naman kailangang tawagan ako ni Azure ng pormal dahil siya ay maninirahan sa atin mula ngayon,"Nakita ni Francine na nanlaki ang mga mata ng kuya, kinilabutan ang mukha nito habang sinusulyapan ang ama. "Anong sabi mo dad? Dito sa bahay natin titira ang mayabang na 'to?! At bakit naman?!"
"Kinukuwestiyon mo ba ang bawat desisyon ko, Royce?" tanong ni Zeke sa anak.
"Hindi naman sa ganun dad," nahihiyang sabi ng kuya niya. "Pero bakit kailangan niyang tumira sa atin? Wala ba siyang matitirhan?"
Napabuntong-hininga si Zeke at napahawak sa ulo niya. "Mahabang istorya-"
Pinutol ni Azure si Zeke sa kanyang mga landas. "I am an outsider. I don't live in your village. I don't know this place. Nagising na lang ako isang araw at heto na ako. Natagpuan ako ng tatay mo na may mga sugat sa katawan at duguan kaya naman siya. Dinala ako sa ospital. Balak kong tumakas, pero hindi niya ako pinayagan. Gusto niyang bantayan ang bawat kilos ko kung banta ako sa lugar na ito. Kaya pinilit niya akong pumunta dito. At ngayon dito siya Gusto niya akong mabuhay,"
Parehong natawa ang nanay at tatay ni Azure sa sinabi nito. Straight to the point, walang kwenta. Pero hindi natuwa si Royce.
"Ikaw-!" Susuntukin na sana ni Royce si Azure sa mukha, pero hindi papayag ang estranghero na masaktan din siya.
Hinaplos niya ang kamay ni Royce sa kanyang kwelyo. "Don't touch me. I'm not asking you to welcome me in your home because, in the first place, I don't want to be here," malamig na sabi ni Azure.
Napahinto ang kanyang ina sa paghahanda ng kanyang mesa. Nagpalitan ng tingin sina Beatriz at Zeke habang nagsasalita si Azure. Lumambot ang mukha ng kanyang mga magulang.
Nagkunwaring umubo ang kanyang ina para makuha ang atensyon nila.
"Nakaayos na ang hapag kainan; kain na tayo bago lumamig ang pagkain," sabi ni Beatriz.
Napabuntong-hininga si Zeke. "Royce, Azure, stop fighting. Whatever you say, Royce, hindi na magbabago ang desisyon ko. Si Azure na ang maninirahan sa atin simula ngayon,"
Si Azure ay sineseryoso din ng kanyang ama. "Alam kong hindi ka komportable sa aming tahanan, Azure. Alam kong nag-aalala ka na sasaktan ka namin o may masamang intensyon sa iyo. Pero masasabi ko sa iyo ngayon na nasa mabuting kamay ka. . Hindi kita hahayaang mapahamak."
Walang sinabi si Azure. Inis na inis ni Royce at umupo. Umupo si Francine malapit sa kanyang ama. Kinampihan ni Royce ang kanilang ina. Tumayo si Azure sa gilid nila. Ang estranghero ay nawalan ng salita.
Ngumiti si Zeke at hinila si Azure sa isang upuan. "Umupo ka, Azure. Huwag kang mahiya. Halika sa amin kumain. Alam kong gutom ka na rin,"
Ang upuan na inalok ng kanyang ama ay nasa gitna ng hapag kainan.
Tahimik na tinupad ni Azure ang utos ni Zeke; ang kanyang ina ay naghanda ng maraming pagkain, na lahat ay kahanga-hanga.
Pagkatapos magdasal, lahat sila ay kumuha ng iba't ibang pagkain sa mesa; May regalo sa pagluluto ang nanay ni Francine, na namana niya.
Kumakain na ang iba, pero si Azure ay nakatingin lang sa pagkain.
“Oh, bakit hindi ka pa kumakain, Azure?” Tanong ng kanyang ama.
"Mahal, hindi mo ba nagustuhan ang mga ulam na niluto ko? Ano ang paborito mo? Kaya ko na namang magluto..." Nahihiyang tanong ng kanyang ina."Is... this really true? Can I eat these foods?"
Bakas sa mukha ni Azure ang pagkamangha.
Mukhang naaawa si Zeke sa kanya. "Azure, hindi ka pa ba nakakain ng ganito? Huwag kang mag-alala. Lahat ng nakikita mo ay nakakain. Walang pipigil sa iyo," nakangiting sabi ng kanyang ama.
Napatakip ng ngipin si Royce sa nakita, hindi makapaniwalang may isang nakakainis na tagalabas ang nasa loob ng kanilang bahay at kumakain kasama nila.
Sinubukan nga ni Azure na kumain ng isang bagay, isang beef steak, at nanlaki ang kanyang mga mata habang ngumunguya ito.
"Okay lang ba ang lahat?" nag-aalalang tanong ni Beatriz.
Bago magsalita, nilamon ni Azure ang pagkain. "Masarap ang pagkain na ito. Hindi pa ako nakakakain ng ganitong klase ng karne," gulat na sabi ni Azure.
Napansin ni Francine ang pagkatuwa ng kanyang ina sa banayad na pambobola ni Azure.
“Tsk. Azure, saan ka nakatira, parang hindi ka pa nakakain ng ganyang karne?" iritadong tanong ni Royce.
Humarap si Zeke sa anak. "Royce, itigil mo na ang paninira kay Azure. Hindi bagay na nag-aaway kayo sa harap ng pagkain."
"Dahil ayoko makita ang mukha nitong estranghero sa bahay na ito!" bulalas ni Royce.
Natigilan silang lahat. Nawalan ng gana si Azure. Tumayo siya sa kanyang upuan at tinungo ang sala.
Tumayo na rin si Royce sa kinauupuan niya at sinundan si Azure. "Ikaw ay walang galang; hindi mo man lang sinasabi sa amin kung saan ka pupunta, at iniiwan mo ang iyong pagkain!"
Si Azure ay ganap na naiinip. Hahawakan na sana siya ni Royce sa balikat pero tinulak niya ito palayo. Hindi sinasadya, natumba niya ang isang lata ng pintura sa isang crochet scarf na tinatahi ni Francine.
Nanlaki ang mga mata ni Francine nang mapansin niyang natakpan na ng pintura ang scarf na tinatahi niya para sa kanyang ama.
Tumalon si Francine at sumugod patungo sa crochet scarf.
“Francine?” gulat na tawag ni Royce sa kanya.
Ngunit nang makita ng kanyang kuya ang nangyari sa kanyang crochet scarf, pinalo ni Royce ang mukha ni Azure.
"Bastos ka! Hindi mo ba alam kung gaano kalaki ang trabaho ng kapatid ko sa pananahi ng scarf para sa aming ama?"
Nakita ni Francine na natigilan si Azure, at lumambot ang mukha nito.
Ang paghingi ng tawad ay wala sa kalikasan at kilos ni Azure. Pero sa pagkakataong ito ay medyo naawa siya at nakonsensya dahil sinira niya lang ang scarf ng anak ng Lycan King. Batid niya na tila mahirap ang paglikha.Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya. "Sorry, I didn't want to damage the scarf you are working on," maging si Azure ay natigilan sa sinabi niya.Royce clenched his teeth "Hmm. I had no idea you knew the word sorry. Buti na lang humingi ka ng tawad sa kapatid ko. Kasi kung hindi, sira ang ngipin mo ngayon."Nanggigigil din si Azure sa kanya. "Of course, it's your fault. Hindi ito mangyayari kung hindi mo ako ininis.""And you truly blamed me? Bakit hindi mo na lang aminin ang masama mong ugali?"Napahakbang si Zeke sa pagitan ng dalawang lalaki. "Royce, Azure, stop fighting. Kasalukuyan tayong kumakain,"Inalo ni Zeke ang kanyang anak. "Francine, alam ko kung gaano karaming oras at pagod ang binigay mo sa pananahi sa akin ng scarf. And I appreciate that, my prince
Sa loob ng maaliwalas na tahanan ng Forenbach, ang kapaligiran ay mainit at kaakit-akit. Napuno ng hangin ang halimuyak ng bagong lutong cookies habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan ang pamilya sa paligid ng sala. Naintriga si Francine sa bisita nilang si Azure, isang guwapong binata na may himpapawid na misteryo sa paligid."Saan ka nanggaling, Azure?" Curious na tanong ni Francine na sinusubukang makipag-usap.Naramdaman ni Azure ang pagkairita niya sa tanong nito. Siya ay palaging isang pribadong tao at hindi gusto ng mga tao na sumilip sa kanyang personal na buhay. Tumingin siya kay Francine na may snobbish na expression at sumagot, "That is none of your business."Natigilan si Francine sa kanyang masungit na ugali. Hindi pa siya nakatagpo ng ganitong kawalang-galang na panauhin. Mabilis na napalitan ng galit ang kanyang pagkabigla nang sumagot siya, "Binata, panauhin ka sa aming tahanan. Inaasahan kong magpakita ka ng ilang asal at paggalang."Napansin ni Zeke ang lumalaking te
Maagang nagising si Francine kinaumagahan, nakaramdam ng sigla at excited na simulan ang araw. Siya ay may bukal sa kanyang hakbang habang siya ay patungo sa kusina upang maghanda ng almusal para sa kanyang pamilya.Nagpasya siyang gumawa ng French toast, bacon, at sariwang gatas. Habang hinihimas niya ang mga itlog at isinasawsaw ang mga hiwa ng tinapay sa timpla, hindi niya maiwasang mapangiti nang maisip na nasasarapan si Azure sa kanyang luto. Noon pa man ay masigasig siya sa pagluluto, at umaasa siyang balang araw, si Azure ang magiging pinakamalaking tagahanga niya.Pagkatapos lutuin ang bacon sa perpektong malutong at ibuhos ang gatas sa isang pitsel, inihanda ni Francine ang mesa kasama ang kanyang pinakamahusay na china at kubyertos. Gusto niyang maging perpekto ang lahat para kay Azure.Habang inilalagay niya ang mga finishing touch sa mesa, narinig ni Francine ang mga yabag na papalapit. Lumingon siya para makita ang kanyang ina na si Beatriz. Naglakad ang matandang babae s
Naglakad-lakad sina Francine at Azure sa mataong shopping mall, tinuklas ang iba't ibang tindahan at window display. Nanlaki ang mga mata ni Azure sa pagtataka habang nakatingin sa matataas na skyscraper na nakapaligid sa kanila, halatang namangha sa pagmamadali ng buhay lungsod."Wow," napabuntong-hininga siya, pinagmamasdan ang mga tanawin at tunog sa paligid niya. "Ito ay kamangha-mangha. Hindi pa ako nakapunta sa kahit saan na ganito dati."Napangiti si Francine, uminit ang kanyang puso nang makita ang parang bata na pagtataka ni Azure. "I'm glad you're enjoying yourself," sabi niya. "Napakaraming makikita at gagawin dito. Saan mo gustong unang pumunta?"Tumingin-tingin si Azure sa paligid, halatang nabigla sa dami ng mga pagpipilian. "I don't know," sheepish na sabi niya. "Kahit kailan, hindi pa ako namimili sa mall. Bago lang sa akin ang lahat."Hinawakan ni Francine ang kamay niya at pinisil iyon ng panatag. "Huwag kang mag-alala," sabi niya. "I'll show you around. We can start
Makalipas ang isang buwanPinanood ni Zeke Forenbach ang kanyang anak na si Francine na masayang nakikipag-usap kay Azure, ang hindi kilalang sibilyan na natisod sa kanilang buhay. Hindi niya maiwasang makaramdam ng ginhawa na maayos na ang takbo sa pagitan nila. Si Francine ay palaging isang maliit na dakot, ngunit siya ay tila nadala sa Azure nang maayos.Habang humihigop ng kape si Zeke, napansin niyang unti-unting nagre-relax si Azure sa kanilang paligid. Nagtagal ito, ngunit sa wakas ay naging komportable na ang binata sa kanyang paligid. Nagpapasalamat si Zeke dito, dahil alam niya kung gaano nakakatakot ang biglaang makita ang sarili sa gitna ng kakaibang bayan, napapaligiran ng mga hindi pamilyar na mukha."So, Azure," sabi ni Zeke na ibinaling ang atensyon sa binata. "Ilang taon ka na, eksakto?"Tumingala si Azure, nagulat sa biglang tanong. "Uh, labing-walo," sagot niya, bakas sa boses niya ang kawalan ng katiyakan.Tumango si Zeke, napansin ang pag-aalinlangan. Pakiramdam n
Makalipas ang isang linggoKinakabahang hinintay ni Azure ang mga resulta ng espesyal na pagsubok, ang kanyang puso ay kumakabog sa kanyang dibdib. Alam niyang ang pagsubok na ito ang susi sa pagbukas ng kanyang kinabukasan, at ilang araw niyang pinaghahandaan ito sa tulong nina Zeke at Francine. Hindi mabilang na oras ang ginugol nila sa pagbuhos ng mga aklat-aralin at pagrepaso sa mahahalagang tanong na maaaring lumabas sa pagsusulit.Si Zeke ang unang nagmungkahi na kumuha ng espesyal na pagsusulit si Azure. "Masyado kang matalino para sayangin ang iyong mga talento," sabi niya. "Maaari kang pumunta sa mga lugar kung mayroon kang tamang pagkakataon." Kaya naman, sa patnubay nina Zeke at Francine, itinapon ni Azure ang kanyang sarili sa kanyang pag-aaral, na determinadong makayanan ang pagsubok at tiyakin ang kanyang kinabukasan. Hindi niya pababayaan si Zeke. Ang unang lalaking nagtiwala sa kanya at gumagalang sa kanya.At ngayon, habang hinihintay niya ang mga resulta, hindi niya
Umupo sina Zeke at Beatriz Forenbach sa mesa sa kusina, humihigop sa kanilang kape sa umaga nang tumunog ang telepono. Sinagot ni Beatriz na nakakunot ang kanyang mga kilay habang pinakikinggan ang boses sa kabilang dulo."Ano? Okay lang ba si Azure?" tanong ni Zeke na napansin ang pag-aalala ng asawa."It's the university. Nakipag-away daw si Azure," sagot ni Beatriz na mukhang nag-aalala.Umiling si Zeke, bakas sa mukha niya ang disappointment. "Nararamdaman ko na balang araw malalagay sa gulo ang ugali niya. Ugh, yung batang yun,"Sinamaan ng tingin ni Beatriz ang asawa, isa na malinaw na nagpahayag ng inis sa kanyang dismissive attitude. "Let's not jump to conclusions, Zeke. Hindi pa nga natin alam kung ano ang nangyari."Makalipas ang isang oras, nakauwi sina Francine at Azure mula sa Unibersidad. Agad na napunta sa worst-case scenario ang isip ni Zeke, na inilalarawan ang kanyang anak na nagsisimula ng away nang walang dahilan.“Francine! Azure! Anong nagyari?" tanong ni Beatriz
Dinala ni Royce si Azure sa kagubatan, ang bango ng pine at mamasa-masa na lupa ay pumupuno sa kanilang mga ilong. Habang naglalakad sila, itinuro niya ang iba't ibang mga lugar kung saan siya nagpraktis ng kanyang pagsasanay sa taong lobo. Hindi maiwasan ni Azure na humanga sa kanyang dedikasyon at husay. Ang makita siya sa kanyang elemento ay ganap na iba."Narito kung saan ako nagtrabaho sa aking bilis," sabi ni Royce, iminuwestra ang isang kahabaan ng bukas na lupa. "At doon, nagpraktis ako ng aking nakaw."Tumango si Azure, tinanggap ang lahat. Hindi pa niya napag-isipang mabuti ang pagsasanay ng werewolf, ngunit nakakatuwang panoorin si Royce sa kanyang mga hakbang.Habang nagpatuloy sila sa kanilang paglalakad, sinimulan ni Royce na sabihin kay Azure ang tungkol sa kanyang unang pagkakataon na lumipat. Sampung taong gulang pa lamang siya noon, nag-iisa sa kakahuyan at sinusubukang unawain ang kanyang kakaibang mga bagong kakayahan. Ito ay isang kakila-kilabot at kapana-panabik