MINO ALEXANDER ILLUSTRE 2

I felt my weak body and a soft mattress. I slowly opened my eyes so I can see where am I.

Agad akong nagulat nang mamukhaan ko na ang silid kung nasaan ako ngayon. Pano nangyari na napunta ako sa kwarto ko mismo? The room where I am having a good time with someone is a hotel room so papano ako napunta dito. My mind is full of questions kung papano ako napunta dito but an idea envaded my mind.

Maybe it is Mom again, baka nalaman na naman niya na nakikipagkita ako ulit ngayon. Haist! Agad akong napailing. It is definitely Mom at nagawa niya pa talagang gumamit ng sleeping gas para lamang sa pakulo na ito. I smiled bitterly, lahat talaga gagawin niya para lang malayo ako sa mga babae.

Bakit pa nga ba ako nagtataka, she definitely had some duplicate of the hotel room keys na nakuha niya with her connections then she entered the room and let those gasses out para hindi na ako manlaban o magkagulo pa sa Hotel. Haist Mom!

Pinili ko na lamang na mahiga ulit sa aking higaan and to feel the quietness of my bedroom. I was about to fell asleep ngunit nakarinig ako nang malakas na kalabog sa ibaba kung nasaan ang aming sala.

Hindi ko na sana ito balak pang bigyan ng pansin pero tila hindi na umangal ang katawan ko at bumalik na lamang ang diwa ko nang pababa na ako ng hagdan palayo sa aking kwarto at papunta sa malawak naming sala.

I quietly hide myself to a wall para masilip kung anong meron. Pero may kakaiba akong nararamdaman, I felt the familiar coldness of the surrounding na naramdaman ko din sa Hotel. There is probably something wrong. Nang nakapwesto na ako nang maayos ay agad na kumunot ang noo ko. I saw my Mom and Dad with three other people wearing cloaks habang ang isa na nasa gitna ng dalawa ay bukod tanging nakapula at may tapis ang mukha.

"Hindi mo na kailangan magtago dahil nararamdaman namin kung nasaan ka," a serious baritone voice echoed in the living room. Agad na nangunot ang noo ko. Paano mangyayari iyon eh may kalayuan din ang distansya namin. Hindi ko na pinatagal pa ang sarili ko sa aking pagkakatago. I approached my Mom and Dad na kanina pa ata tahimik.

Who the hell are these people at bakit nandito sila habang dis oras na ng gabi? I make myself alert kung sakali man na may gawin sila.

"Who are you people?" matigas kong tanong matapos na makalapit na ako sa aking mga magulang. Ilang segundo na ang nakalilipas ay walang may tangkang sumagot sa simple kong tanong.

"Mom? Who are they?" nainip na ako at si Mommy na ang aking tinanong.

"They-they are-" ramdam ko ang panginginig sa boses ni Mommy. What the hell is happening? Bakit tila yata takot sa kanila si Mommy?

"Dad sino sila?" I asked my dad dahil ramdam ko na parang nasamento na si Mommy.

"Mi-Mino Iho. They are here to get you," my dad said in a low voice na parang ayaw niyang iparinig sa akin ang kaniyang sinasabi. I raised my eyebrow. Ano ang ibig sabihin ni Daddy? Hindi ko na maiwasan na mairita dahil kanina pa balot ng kaguluhan ang utak ko. There are lots of questions that are running through my mind tapos may sasabihin pa si Daddy na cryptic at hindi ko maunawaan.

"What do you mean Dad?" hindi ko na naitago ang inis sa tono ng pagkakatanong ko. For the nth time what the hell is all of this? Bakit ganito umasta ang mga magulang ko? Sino ang mga tao na ito? Bakit nila ako kukunin at ano ang pakay nila sakin? All of this is frustrating the hell out of me.

Dad was about to open his mouth to answer me but I felt that the two people in the opposite sides of the person in red had removed their cloaks to reveal themselves. Agad akong napamura sa aking isip. What the hell are they?

Agad akong kinilabutan when I saw a man that look like just the same age as me yet his presence is screaming maturity and the other one is a young looking woman yet her posture is screaming royalty, authority and power especially that crown on her head. Their clothing are also just for royalties na makikita sa mga taong naninirahan sa kaharian. But none of those things matters dahil nakatitig ako sa kanilang mga mata. It is fucking glowing red!

Hindi sila mga tao! Parang napako ang paa ko sa sahig. I felt shivers down my spine and it felt like a bucket of ice cold water was poured down on me. Nananaginip ba ako? This is not possible! This is a freaking joke!

Tila nasamento na ako sa aking kinatatayuan. Hindi ko alam ang gagawin dahil tila ba ang mga kulay pula nilang mga mata ay sinasamento ang aking katawan. I am scared! I am scared for my life and my parents. Ngayon lang ako kinilabutan ng ganito sa buong buhay ko. Someone wake me up. This is a nightmare!

This is like the time when I am only 9 years old before and a monster entered my bedroom. Katulad na katulad ng araw na iyon ang takot at kaba na nararamdaman ko ngayon. Why do I feel that scene is connected to what was happening today?

"Naparito kami sa inyong mundo upang matupad na ang pinagkasunduan," malumanay na sabi ng babae na siyang may korona sa ulo. It is still silly for me to think pero alam ko sa sarili ko na reyna siya. What the hell! Para akong nasa isang pelikula. Isang nakakakilabot na pelikula.

"What?, anong kasunduan ang pinagsasabi mo?" wala akong pakialam kung saang lupalop man siya nagrereyna-reynahan nasa mundo ko siya kaya dapat lamang na hindi ko siya galangin.

"Bakit hindi ang mga magulang mo ang siyang magpaliwanag?" madiin na sabi ng lalaki. Agad kong binaling ang tingin ko sa aking mga magulang. Ano ang hindi ko nalalaman? May inililihim kau sakin?

"Mom? Dad?" madiin kong tawag sa kanila. Hindi ko na kayang pakalmahin ang aking sarili. Tila mawawalan na ako ng paggalang. Anong meron? Ano ang dapat kong malaman?

"Mino, a-nak. Ipapakasal ka ng Reyna sa kaniyang nag-iisang anak," nanginginig na turan ni Mommy. Fuck! Agad na nag-init ang dugo ko sa sinabi niya. Naramdaman ko na lamang na tila nawalan ako ng balanse sa aking kinatatayuan as I feel weak and surprised at the same time. Ilang kalokohan pa ba ang maririnig ko ngayong gabi? Kasunduan? Kasal? Ginagago ba ako ng mga ito? Isa na naman ba ito sa mga pakulo ni Mommy?

Lalo lamang nadadagdagan ang galit ko sa kaniya. Kailangan pa ba talaga na gumawa siya ng ganitong gimik. What is with trick? Is this something new? Hindi ko alam kung kanino ko ibabaling ang nararamdaman kong poot at galit. Gusto kong manaket kung sino man ang magtangkang lumapit. They really want to make me mad.

"I DON'T GET ANY OF THIS MOM? DAD?" hindi ko na kinaya pa ang namumuo sa aking galit. I shouted at them. I looked directly at them na tila ba pumapatay ako. I saw how my Mom can't look at me directly while my dad is worried sick about my Mom dahil alam niyang ayaw ni Mommy na nag-aaway kami.

But Hell! I am mad! I am very mad!

"LAST TIME I CHECK YOU WANT ME TO DUMP MY GIRLFRIEND DAHIL SA AYAW NINYO AKONG IKASAL AND NOW YOU'RE TELLING ME THIS!" I shouted. For the first time in my life ay umalma ako sa aking mga magulang. Sino ba ang hindi magtatanim ng galit? Halos tumutol na sila sa lahat ng minahal ko tapos malalaman ko sa mga halimaw nila ako ibibigay.

I hate them both! Anong klaseng mga magulang sila?! What kind of parents will let their child be with a monster?! Dapat hindi niyo na lamang ako sinilang kung ganito lang din naman ang gagawin ninyo sa akin!

"Will you quit it? You whine like a pregnant woman!" agad kong tinapunan ng matalim na tingin ang babaeng bigla na lamang nagsalita. Kahit na alam kong halimaw ka pa lalaban ako ng patayan. Hindi niyo dapat sinasalubong ang galit ko!

"SHUT IT LADY! YOU'RE JUST A WOMAN HIDING IN THAT DARK RED CLOAK!" I coldly but intensely said to her while looking at her cloak. Hindi ko pa man siya nasisilayan nang buong-buo ay wala akong balak na pumatol sa isang halimaw na katulad niya. Who the hell is she? Kahit pa sabihin mo na babae siya she is still a freaking beast! Blood thirsty creature na salot sa mundong ito.

"Don't you dare to talk back human, kahit kailan ay hindi ako nautusan!" matapang nitong sagot sakin. I smiled sarcastically, and then I am glad I am your first time. Pinag-iinit mo lalo ang dugo ko! Hindi ako papayag na magpakita ng takot sa mga katulad niyo. If I am going to die today so be it. Kung sasama ako sa inyo that would be a suicide.

Agad akong tumitig nang madiin sa babaeng hindi ko makita nang maayos ang kabuuhan ng mukha dahil sa may nakaharang dito na tela but I became afraid again the moment that her eyes turned red. Hindi nga talaga ako nanaginip! This is freaking real! I felt the sudden urge to run and my heart was whipped by fear again, those eyes are freaking scary!

"You want me to marry a freaking monster?" I quickly asked and faced my parents again na kanina pa mga walang imik. Ni hindi niyo man lang ba ako ipagtatanggol? Ibibigay niyo na lang ba talaga ako? Ipapamigay niyo ako ng ganito na lang?

"Gusto niyo ba ako mamatay Mom? Dad?" mapait kong tanong sa kanila. Gusto kong magwala at gusto kong manakit! Subukan lang talaga nila na pilitin akong sumama at magkakamatayan tayo dito mismo!

"Hindi ka nila sasaktan Mino" dad said. Mga halimaw sila at wala silang ibang alam gawin kundi ang manakit at pumatay!

"Son please! Just hear us out!" my mother said while she is about to burst in tears. After all of your actions Mom this is what I will consider as the worst. I hate you!

"STOP CALLING ME YOUR SON! THE MOMENT YOU GIVE ME TO THIS MONSTERS KALIMUTAN NA NINYONG MAY ANAK KAYO!" upon saying that my Dad quickly supported my Mom when she is about to lose her balance. Ganiyan kasakit ang nararamdaman ko ngayon, nakakawala ng lakas para tumayo!

"Is this the way you show your gratitude to them?" sabat ng babae na kanina pa nakikisingit sa usapan. Lalo lamang nadadagdagan ang galit ko. I will never ever accept you as my bride dahil ngayon pa lamang ay alam ko nang hindi tayo magkakasundo. Nasusuklam ako sayo!

"Buong akala ko ay may kaalaman na siya tungkol dito Rosanna, tila gulat na gulat pa din ang lalakeng ito!" biglang sabat ng lalaking kanina pa din nagmamasid sa akin.

"Sasabihin na sana namin pero nauna na kayong dumating" mom said while she is still shaking and crying her eyes out.

"So you're blaming us now? We had given you years to prepare him for this and this is what we get? Tila hindi kayo sumusunod sa kasulatan," the queen said as if she is not watching my family fall apart in front of her eyes. Heck! Kanina kasunduan ngayon naman ay kasulatan talagang ipinamigay na ako ng aking mga magulang! They really made sure that there is a concreteness with this bullshit contract or whatever.

"Kailan nga ba naging totoo ang mga tao sa kanilang mga salita?" makahulugang pahayag ng babae na kanina pa sabat nang sabat.

"Hindi kayo marunong sumunod kaya mawawala siya sa inyo nang mas maaga kaysa sa napagkasunduan.", the man said with authority.

Shit! Agad kong inalarma ang aking sarili. I don't like the sound of that dahil para bang magkakaroon ng pwersahan dito. Hindi ako papayag, hindi ninyo ako maaaring hawakan.

"Maawa kayo! Hindi namin kakayanin ang sinasabi ninyo!" agad na pagmamakaawa ni Dad at kasabay ito ay ang agad na paghila sa akin papunta sa kaniyang likuran. Ramdam ko ang panlalamig ng kaniyang paghawak sa akin. Ramdam ko ang kaniyang panginginig pero matapang niyang iniharang ang kaniyang sarili upang maitago ako sa kaniyang likuran.

If you don't want me to disappear in the the first place dapat sana ay hindi na kayo gumawa pa ng kasunduan. This is still all your fault Mom and Dad! Kasalanan niyo itong lahat!

Nasa kalagitnaan ako nang ganoong pag-iisip nang bigla ko na lamang naramdaman na may humawak sa aking likuran. Agad akong nanigas nang makita ko ang lalaki na nasa harapan lamang namin kanina at ngayon ay nasa aking likuran na. Shit!

"Get your hands off me! You Monster!" madiin kong alma sa kaniya at agad kong kinabig ang pagkakahawak niya sa aking likuran. Hindi ako papayag! Lalaban ako! I will never ever go with you!

"It has been said and done!" he coldly replied and that is the last thing that I had heard from him before I felt weak and my eyes closed.

FUCK!

-------------

Lahat ng mga nangyari sa akin bago ako napadpad sa mundong ito ay tila isang mabilis na pelikula na huling pagkakataon ko ng mapapanood. I felt how her fangs were buried deep down my neck. She is literally sucking the life out of me na parang wala na siyang ititira ni gapatak ng aking dugo.

I screamed on top of my lungs at tanging sigaw na lamang ang magagawa ko. Sinubukan kong magpumiglas ngunit lalo lamang bumabaon ang kaniyang mga pangil. Papatayin ako ng babae na hindi ko pa nasisilayan ang itsura dahil sa madilim na silid lamang kami nagkita. I can't see her whole damn face! Unti-unti na akong nanghihina, bumibigat na rin ang talukap ng aking mga mata.

I am not wrong! Mga halimaw talaga sila. It is just easy for them to kill humans like me. Tila papel na ako at lupaypay na nang husto at ni hindi ko na kaya pang igalaw kahit anumang parte ng aking katawan. I never imagined na sa ganitong paraan ako mamamatay. There is a lot of causes of death, why in the world that I am destined to die in the arms of a beast?

Unti- unti ng nagdilim ang aking paningin, tila s********p na din niya pati ang aking kaluluwa. I will not last for long. Isang mabigat na paghinga ang aking binitawan bago lubusang nandilim ang aking paningin. Shit!

"VREIHYA!"