"Sino ang iyong magiging kapareha?" kakaupo ko pa lamang sa aking trono sa tabi ni Ina ay hindi na kaagad nakapaghintay na magtanong ang pinuno ng kaharian ng Berbantes. Agad na napataas ang kilay ko. Masyado naman ata silang sabik na sabik."Haring Ozyrus, hindi ka muna ba mauupo?" kalmadong saad ni Ina dahil kakapasok pa lamang nito sa malaking pintuan ay iyon na kaagad ang bungad niya.Nagkatinginan kami ni Tiyo nang mapansin namin na tila gumana ang aming remedyo para sa samyo ng Mortal. Tila wala namang napapansin ang mga panauhing mga hari at reyna ng iba't-ibang kaharian sa mundong ito. Ang kaba ko kanina ay napalitan na ngayon ng pagiging kampante. Ngunit hindi ito ang dapat namin gawin palagi dahil paano na lamang kung muli akong dalawin ng aking karamdaman at nakatago siya sa ilalim ng lupa o hindi naman kaya ay may malay siya at sapilitan namin siyang ibinalik doon ay tiyak na mapopoot siya.Kailangan ko ng iwasan na pasamain ang kaniyang kalooban hanggang maaari baka kung
"Don't make it hard for me human!" iritable kong sabi sa kanya. Mas mabuti pa ata na hindi ko na siya kinuha mula sa ilalim ng lupa dahil mas maayos pa yata kapag nahihimbing na lamang siya. He didn't listen and continued to struggle in the bed. Magkabilang kamay niya ngayon ang nakatali sa magkabilang sulok ng kama. Habang ang mga paa niya ay malaya niyang iginagalaw."You almost killed me! Sino ka para utusan ako huh? Reveal yourself! Magsuntukan na lang tayo!" matapang nitong saad. Hindi niya ako gaanong matanaw nang maayos dahil sa may kadiliman ang aming silid."Can you just please calm down! You are overacting!" nagmamakaawa kong sabi sa kaniya na may halong pagkairita dahil nagsasawa na talaga ako na kausapin siya."Overeacting? Muntik mo na akong patayin!" muli nitong pagpapaalala sa akin at mabuti na lamang na tanging ako at siya lang ang nasa kagubatan na ito dahil kanina pa lumisan si Tiyo upang maglakbay pabalik sa palasyo. Kung may ibang makakarinig ay baka isipin na may
Kapwa kami hindi makagalaw sa aming mga pwesto dahil sa pareho naming nasaksihan. Tila pareho kaming naghahanap ng kasagutan sa aming paninitig sa isa't-isa. Sa papaanong paraan siya nagkaroon ng pangil?Agad kong nakita ang kagustuhan niya na hawakan ang kaniyang bibig dahil ipiniglas niya ang kaniyang kaliwang kamay. Agad kong inalis sa pagkakaharang sa aking dibdib ang aking kanang kamay ay kinumpas ito. Kapwa natanggal ang mga sanga na nagtatali sa kanyang kamay. Mabilisan niyang sinapo ang kaniyang bibig. Pinakiramdaman niya ang kaniyang mga pangil. Hindi nakatakas sakin ang kaniyang panginginig dala ng takot.Agad niyang inilayo ang kaniyang daliri na nasugutan ng kaniyang pangil. Nanlalaki ang kaniyang mga mata na tinitigan ang kaniyang daliri at lalo itong nanginig. Agad siyang nagtapon nang masamang titig sa akin. Ramdam ko ang galit niya sa akin."WHAT HAVE YOU DONE TO ME!" umalingawngaw ang kaniyang malakas na sigaw sa silid. Ramdam ko ang matinding galit at pagkasuklam niy
Sa patuloy kong nararamdaman na pagsipsip at panggigigil niya sa akin ay patuloy din akong nakakaramdam ng pagkabaliw. Oh Dyosa ng Buwan! Gusto ko pa ng higit pa! Gusto ko pang mas lalong magliyab!"Hmmm...Mino", bulong ko sa kaniya na tila ba labis kong nagugustuhan ang kaniyang ginagawa. Hindi ko na napigilan pa ang aking sarili at marahas kong hinawakan ang kaniyang buhok na tila gusto ko na mas diinan pa niya ang kaniyang pagkakakagat sa akin. I am on fire! I bit my lips dahil hindi ko na mapigilan ang ingay na gusto kong mausal sa aking mga labi.The fire fueled when he reached for my exposed breast. Damn! Ganito pala ang pakiramdam na mahawakan ito nang maiiinit na palad. Napaigtad na ako nang tuluyan dahil sa mababaliw na talaga ako sa kaniyang ginagawa sa akin. Walang kahit anong sakit na nanggagaling sa kaniyang kagat. All I can feel is pleasure! Hindi na biro ang aking nararamdaman na init. I feel that smoke will come out of my body any time now. Anong ginagawa mo sa akin?
"Vreihya! Ano ang nangyari? Bakit may dugo ang iyong kasuotan!", malakas na sigaw ng aking ina nang bigla na lamang akong sumulpot pabalik sa aking silid sa palasyo. Mabilisan akong sinalo ni Tiyo dahil matutumba na ako mula sa aking pagkakatayo dahil sa pagkabigla at sa tama ng bagay na pinaputok sa akin ng ama ng batang lalaki."ENTRANTE! Sinaktan ka nila!", madiin na turan ni Tiyo na ramdam kong punong-puno ng galit. Naramdaman ko ang tila paglakas ng hangin sa aking silid na tanda ng masidhing galit ni Tiyo. Matindi na ang nararamdaman kong pagkawala ng aking dugo."Mga walang awa! Bakit ka nila ginanyan Vreihya!", matindi na din ang paninigaw ni Ina habang nanlalabo ang aking paningin dahil sa mga namumuong luha ngunit wala na akong lakas na sumigaw at gumalaw pa. Tila isang bato na walang kabuhay-buhay ang tangan ni Tiyo."Tawagin mo si Macara, tila yata gawa sa pilak ang ginamit nila kay Vreihya!", mabilis na singhal ni Tiyo habang nararamdaman ko na ang aking mumunting katawa
"I never wanted to be a part of this.", rinig ko ang tila pagkairita ng kaniyag boses. Ang kaninang kulay asul niyang mga mata ay bumalik sa dati at kitang-kita ko kung gaano kapait ang kaniyang paninitig. Itinigil niya ang kaniyang pagkain na para bang nawalan na siya ng gana dahil sa aming usapan. Hindi din nakaligtas sa aking paningin ang pagkuyom ng kaniyang kaliwang kamao."I...I don't know what to say.", bakas ang tila pagkatalo sa aking boses at nag-iwas na lamang ako ng tingin dahil hindi ko naman nalalaman ang dapat kong sabihin sa kaniya. Wala akong alam sa binabalak ng Dyosa ng buwan at kahit ako ay hindi siya naiintindihan."Don't you have any alcohol in this freaking world?", iritable nitong sabi sa akin at agad na bumaling ang tingin ko sa kaniya. Halo-halo ang nakikita kong emosyon sa kaniya ngunit namumutawi ang pagkairita. Yes! We have alcohols in this world kahit kami ay may karapatan din maglasing dahil hindi lang naman mga mortal ang may problema sa buhay."Hindi m
"Just let me use my magic and it will all be done!", masungit kong turan sa lalaking ayaw talaga paawat sa pamimingwit ng isda dito sa ilog. "No! Walang thrill!", matigas nitong sabi sa akin at patuloy siya sa paglalagay ng pamain sa kaniyang pamingwit na ginawa ko gamit ang matitigas na magkakapulot na baging. Kanina pa kami dito sa ilog at nanghuhuli ng isda dahil gusto niya raw mamingwit dahil nababagot na siya sa loob ng palasyo."Mino! Isang oras na tayong nandirito!", iritable kong sabi sa kaniya ngunit pinagtaasan niya lamang ako ng kilay. "Stop overreacting! Kakadating palang natin!", malamig na sabi nito sa akin tsaka na siya nagsimulang mamingwit. Kung ako lamang ang masusunod ay nakahuli na kami kaagad pero gusto niya na manghuli ng siya lang at hindi gumagamit ng mahika.Lumayo ako ng kakaunti sa kaniyang pwesto habang prente na siyang umupo sa isang malaking bato at handa ng maghintay ng mahuhuling isda. Habang ginagawa niya iyon ay nabaling naman ang aking pansin sa isan
Mag-iisang oras na ata akong nakababad sa aking paliguan para lamang masiguro na wala na sa aking pakiramdam ang nakakadiring suka ni Mino. Sa pang-apat na pagkakataon ay muli akong kumuha ng katas ng bulaklak na mabango at mabula tsaka ko ito muling pinahid sa aking leeg at likuran. Hanggang ngayon ay nandidiri pa rin ako at tila ba nararamdaman ko pa din ito sa aking katawan.Ang aking katawan na ni-ayaw kong madumihan ay prente lamang niyang sinukuhan! What a disgrace! I kicked the water on the bath tub and the flowers floating in the water got spilled on the floor. Umiikli na talaga ang aking pasensya.Hindi na ako nagtagal pa sa aking paliguan at agad na akong kumuha ng tuwalya at roba. I dried myself and I wore my robe without tying it completely. Agad ako na humarap sa isang malaking salamin na kita ang aking kabuuan. The mirrors in our world has spells that can reflect us kaya nakikita namin ang aming mga sarili sa salamin kahit na mga bampira kami.Agad akong napatitig sa aki