Paglabas ko ng club na iyon ay hinayaan ko ang sarili kong mga paa na dalhin ako sa kung saan man. Tuliro akong nakayuko habang inaalala ang mga panyayari. Ramdam ko pa rin ang malakas na pintig ng puso ko dahil sa galit. Bitbit ang bag at blazer ko ay nagpatuloy lang ako sa pag-lalakad.
Why did I let my guard down? Paano kung sobrang wasted na ako, baka higit pa roon ang mangyari.
Di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko, galit ako because someone took advantage of my drunkness. I'm disappointed on myself because I easily give my trust to someone I just met. I pity myself I think I've been molested and can't do anything about it. I'm sad, because my first kiss was stolen from me.
It's childish but first kiss is first kiss. It's something to be kept as a precious memory. I was dreaming to give it to the one I'm going to marry someday.
Wala na, my precious first kiss is gone. Walang memorable na nangyari, it's more of a nightmare. Wala na akong nagawa kundi ang umiyak na lamang dahil sa nangyari. Dahil na rin siguro sa dami ng nainom ko kaya naging emotional ako.
Napalinga na lamang ako sa paligid, marami pa naman ang taong naglalakad kasalubong ko. Nakuha ng isang KTV Bar ang atensiyon ko. Napagpasyahan kong doon muna magpalipas ng oras at sama ng loob. Pumasok ako doon at nirentahan ang isang kwarto.
Kumanta akong mag-isa habang umiiyak at tumatawa, nabbaliw na ata ako, naisipin ko rin mag order ng isang bucket ng beer at balak kong ubusin ang mga 'yon ng mag-isa.
Gusto ko ng makakausap, kailangan ko ng kausap, pero sa ganitong oras? Malamang tulog na ang kaibigan kong si Donna. Pero malay ko rin baka gising pa siya, kaya nagmessage ako sa kanya kug nasaan ako.
Kahit papaano ay natutuwa ako sa sarili kong trip. Nakaka-lang ubos na rin ako ng bote ng beer, nahihilo na ako kaya umupo na muna ako saglit nang biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko iyon at di na tignan kung sino ang tumawag, basta ko na lang iyong sinagot.
"Di ka pa ba nakakaalis diyan? on the way na ako ihahatid na kita."sabi nito.
Napatingin ako sa pangalan ng caller ngunit di ko na iyon mabasa dahil sa sobrang hilo. Marahil ay si Donna yun, siya lang naman ang tinext ko.
"Oo besh, dami pa natin iinumin dito hintayin kita," sagot ko sa kanya.
"H'wag ka aalis diyan," sabi naman niya, napakunot ako ng noo sa inaasta niya. Bakit parang galit siya.
"Don't worry, di na nga ako makatayo makapaglakad pa kaya, hintayin kita." Patawa-tawang sagot ko sa kanya.
Binaba ko na ang phone ko dahil sa hilong-hilo na ako ay di ko na mapigilan ang sarili kong mahiga sa kinauupuan ko.
Di ko alam kung ilang minuto na akong nakahiga nang maramdaman kong may yumuyugyog sa akin , dahilan para magising ako. Di ko na magawang imulat mata ko ng buo dahil sa hilo at antok.
"Buti, dumating ka na Beks!" Pilit kong umupo at sumandal sa kanya.
"Ano ba ginagawa mo dito?"tanong niya, naka-akabay siya sa akin upang di ako mapahiga ulit.
"Di ba halata? nagtatanggal ng stress," sabi ko habang tumatawa. Napaka seryoso niya mag-salita.
"Stress on what? "tanong niya.
"Wow beks! Umi-english ka na ha." Biro ko sa kanya.
Naalala ko na naman ang nangyari sa llob ng club. Umatungal na naman ako na parang inagawan ng kendi.
"Besh, yung first kiss. It poof! wala na." Patuloy ako sa pag-iyak.
"What do you mean?" tanong niya.
"Hinalikan ako ng gagong lalakeng nakasayaw ko. Wala man lang ako nagawa, bast ang makawala ko sa kanya sinuntok ko siya sa mukha." Pagmamaktol ko.
"Yung first kiss ko wala na, paano na yung promise ko sa sarili ko na sa mapapangasawa ko lang ibibigay ang first ko?" umiiyak pa rin na sabi ko, di ko alam kung naiintindihan niya ang ipinupunto ko.
"Naiintidihan mo ba ang sinasabi ko? Sige gagwin ko na lang ang ginawa niya sa akin, ganito." Wala sa sariling ipinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya at mabilis ko siyang hinalikan. Mabilis ko rin inilayo ang labi ko sa kanya. Nagulat ako sa ginawa ko, at nakaramdam ng hiya.
"Di ba nagulat ka din? Wag ka magagalit ha," patawa-tawang sabi ko sa kanya.
"Iuuwi na kita sa inyo," sabi niya na tila di inida ang ginawa ko sa kanya.
"Ayoko, magagalit ang kuya ko pag nakita niya akong lasing beks." Bumitiw ako sa pagkakayakap sa kanya at nagmaktol na parang bata.
"Oo na!" Halata ang pagka-irita sa boses niya.
"Talaga besh? Yaay! Labyuu talaga!" niyakap ko siya ulit.
Tinanggal niya pagkakayakap ko sa kanya. Nainis ata sa ginawa kong paghalik sa kanya.
"Tumayo ka na diyan," utos niya sa akin.
Agad siyang tumayo mula sa tabi ko, sinubukan kong tumayo mag-isa ngunit sa sobrang hilo ay gumegewang ang paningin ko. Munik na akong matumba sa sahig kung di lang niya nasalo ang bewang ko.
"Iinom inom kasi, di naman kaya." Reklamo niya.
Bakit ba ang sungit niya ngayon?
"Hehehe, sorry na." Nginisian ko na lang siya na parang tanga.
Di ko inasahan nang bubuhatin niya ako na parang sa isang prinsesa. Ang baklang to akala ko ba lalamya-lamya, nagkamali ako.
"Hold on to me." utos niya.
Ginawa ko naman iyon, di ko alam pero kinilig ako sa pagbuhat niya sa akin epekto na rin siguro 'yun ng alak.
Binuhat niya ako hanggang sa ipasok niya ako sa isang kotse. Di ko matandaang may kotse pala ang bakla pero baka taxi talaga 'yun.
Tuluyan na akong nakatulog nang ihiga niya ako sa backseat ng kotse.
End of Chapter Five
Sobrang sakit ng ulo ko nang magising ako, napaupo ako sa kama at agad hinanap ang bag ko. Kinapa ko sa loob no'n ang cellphone ko, laking gulat ko nang makita ko kung anong oras na. Nanlaki ang mga mata ko dahil alas dos na ng hapon. Saka ko napansin na hindi ko kwarto ito at lalong hindi ko kama ang tinulugan ko. Napasigaw ako sa taranta, napatakip ako ng kumot sa sarili ko. Kung anu-ano na ang tumakbo sa utak ko baka may kumidnap sa akin tapos dinal ako rito.Bigla na lamang bumukas ang pinto ng kw
Di ko alam ang gagawin ko nang maiwan kaming dalawa ng boss ko roon. Napatingin ako sa pagkain na nakapatong sa coffee table. Kumuha ako ng pinggan at nilagyan iyon ng spaghetti, wala talaga akong balak kanina na pansinin ang boss ko, kaya lang nakakahiya naman kong di ko siya na di alukin na kumain. Kaya ang pinggan na may spaghetti na supposedly para sa akin ay iniabot ko sa kanya.
Habang nasa loob ng kotse ay di ako mapakali panay ang tapik ko ng aking paa. Di ko alam koung paano ko haharapin ang galit ni kuya. Minsan ko lang siya nakitang magalit at naging dahilan pa 'yun para mapatawag siya sa guidance office nung elementary. Sinuntok niya kasi ang classmate kong inaasar ako lagi na hindi kami magkapatid dahil di kami magkamukha. Sana lang ay di ako makakita ng suntukan mamaya.My brother is usually cheerful and kind kapag ako ang kasama niya, di ko lang alam kung gnun din siya kap
Wow!Di ko alam kung anong nangyari sa kuya ko, kanina lang ang bigat ng awra niya pero ngayon hindi na. Kasama namin nagyon na nagdidinner ang boss ko, nimbitahan kasi siya ni kuya dahil inabutan na siya ng gabi sa bahay.Panay ang bu
Maaga akong pumasok sa office, ganun din si boss kaya naisipan kong timplahan siya ng kape. Pagpasok ko sa opisina niya ay nagulat ako sa nakita at nabitawan ko ang tray na hawak ko na naglalaman ng tasa ng kape .Umalingawangaw ang sa buong kwarto ang tunog ng pagtama ng tray sa sahig at pagkabasag ng tasa. Naramdaman ko ang pag tilamsik ng mainit na kape sa paa ko ngunit binalewala ko lang hapdi nu'n. Nakatoon lamang ang atensyon ko sa lalaking kausap ng boss ko.Hindi ko makakalimutan ang mukhang 'yun, sigurado
Hindi ko inasahan na makakasabay namin mag-lunch ni Donna ang boss ko at si Nick. Paano ba naman kasi itong si Donna makakita lang ng gwapo bumibigay na.Nagulat ako nang mapansin ko ang pagpasok ng boss ko sa pintuan ng fastfood chain kung nasaan kami ni Donna. Kasama niya pa rin ang lalaking kabute, napansin niya akong naktingin sa kanya kaya dire-diretso silang naglakad patungo sa table namin.
Maaga akong dumating sa office napansin ko ang pagkukumpulan ng mga office mates ko at nagbubulungan ng malakas.Nagbulungan pa sila ehh dinig na dinig naman ang ingay nila.Dinaanan ko lamang sila at pumasok ako sa office namin ng boss ko. Pagka-patong k
Hindi ako ginulo ni Nick simula kahapon, mabuti na din 'yun nang matahimik ang buhay ko.Maagang umuwi ngayon ang boss ko dahil may imi-meet daw siyang friends.Akalain niyo 'yun mga kaibigan pala ang impaktong 'yun.Wala namang schedule ng meeting bukas kaya di ako ganun ka-busy, chill lang kumbaga.