Chapter 66

Nataranta ako dahil hindi ko makita si Simon. Kahit si Luke ay bigla na lang napamura sa inis.

"F*ck! Baby hanapin natin si Simon. This is my fault," sinisisi niya ang sarili niya.

"Hanapin na lang natin siya love," ani ko sa kanya. Inikot namin ang buong palaruan. Ang lahat ng takot at pangamba ko ay biglang naglaho nang makita ko ang anak ko na masayang nakikipaglaro sa isang bata doon sa pinaka sulok.

Mabilis kong ito dinaluhan at kinarga. "Baby bakit ka naman umalis doon? Natakot si mommy," kausap ko sa kanya. Ngumiti ang anak ko at hinalikan ako sa pisnge.

Napangiti naman ako. Mabilis akong pumunta sa pwesto ng asawa ko. Sinalubong niya kami ng isang mahigpit na yakap.

"Don't do that again Simon. Nag-alala ang mommy at daddy," kausap rin niya sa anak namin.

"I think we need to go home na baby," aniya sa akin.

"Mabuti pa love para makapag pahinga ang mga bata," sagot ko sa kanya.

Lumabas na kami sa palaruan at bumiyahe na pauwi sa mansiyon nila. Habang nasa daan kami ay tulog na