Fallin' Wala akong ibang naramdaman kundi sakit ng katawan. Para akong nasagasaan ng isang malaking truck. We did it so many times, hindi ko na mabilang kong ilang beses yon. Nakatulog ako habang hinahalikan niya. Kung hindi pa siguro bumigay ang katawan ko ay hindi niya ako titigilan. He's a monster in bed! Nanlaki ang mga mata ko kung anong oras na. Inabot na ako ng hapon dito sa penthouse niya at baka ng dilim pa. "Shit! Hinagilap ko ang cellphone sa gilid ng table at baka marami na akong text at tawag na natanggap. Nakahinga naman ako ng maluwag ng walang mensahe si Mama o Papa. Si Ava lang pero hindi ko na nireplyan. Binihisan niya rin naman ako pero ng gumalaw ako ay gusto kong sumigaw dahil sa sakit at hapdi sa baba ko! "Are you okay?", nagalala niyang sabi habang kapapasok niya lang sa kwarto. Napangiwi ako lalo ng gusto kong igalaw ang mga paa ko para sana ibaba sa kama. "Don't move too much", dagdag na sabi niya. "Kasalanan mo to' tignan mo hindi na ako makalakad ng
Deep“Hi!” paunang bati ko sa kanya.Hindi ko alam kong bakit ako kinakabahan sa pagtawag na ito. Parang may paru-paro sa tiyan ko na hindi mapakali. Mariin ang titig niya sa screen na animo’y parang isasailalim ako sa expermento.“Are you already in bed?” malalim niyang tanong. Ang katahimikan ng gabi ay dumagundong dahil sa lalaim ng boses niya.“Hmmnn.. oo kanina pa. Ikaw may mga gagawin ka pa ba ngayong gabi?” mahina kong tanong.“Wala na. I’ll just rest, papasok na ako bukas. Are you sleepy now?” sabi niya.“Hindi pa naman” sagot ko.“I wanna talk to you before the night ends. Pero kung inaantok ka na, you can sleep. I’m happy that I see your face before I close my eyes” marahan niyang sabi.“It’s okay, ano ang gusto mo pag uapan natin?” nakangiti kong tanong sa kanya.“Can I let you talk and just stare at your face?” sabi niya habang nakangiti sa akin ng pilyo.I rolled my eyes on him at saka bahagyang umirap. Alam kong namula ang mukha ko dahil uminit anf tenga ko sa sinabi ni
CavePagkatapos marinig naming tatlo ang sinabi niya ay parang hindi na maitago ng dalawa ang kilig. Habang ako ay mas lalong nahiya at pulang pula na ang mukha. Hindi naman itong Saint na nakilala ng lahat ng tao. He is snob, ruthless, arrogant and full of himself. Malayo sa Saint na katabi ko ngayon na mabait, nakikisama at maalaga.“Uhm.. kumain ka ng sayo”, mahinang sabi ko ng makabawi.“Okay as you said Boss Madame”, nakangiting tugon niya bago sumubo g pagkain.Mabagal naming ipinagpatuloy ang pagkain habang minsan ay napapahinto ako dahil bigla bigla nalang ako ang sinusubuan ng pagkain at walang pakialam sa paligid niya. May mga kilalalng bumabati sa kanya at ay may balak pa sanang kausapin siya pero agad ding ibinibalik ang atensyon sa akin.Mabuti at natapos din kami sa pagkain at nagdesisyon ng bumalik sa building, inihatid niya pa kami pero hindi ko akalain na pati ba naman sa loob ng opisina ay susunod at bubuntot na naman siya sa akin. Akala ko ay madami siyang trabaho
Patibong My life right now is like from a classic novel that you heard and read. Almost perfect. Except for my leading man... He is getting on my nerves everytime we are together. I don't know if I can still survive a day again with him.As I stared blankly at my office glass window as I remember the first time I saw him. "Men are always men, they let their penis decide for their fate", I heard Ava loud rant while we are eating our lunch in the pantry. Kunot noo niyang seryosong binabasa ang newspaper na hawak na para bang isa itong banal na kasulatan. Ava is my bestfriend since I set foot and started working here in De Luca Group of Companies. O sadyang hindi lang ako nabigyan ng pagkakataon na makahananp ng iba dahil sa kadaldalan niya. Hobby niya ata talaga ang maging tsismosa. “Kumain ka na lang muna wag puro daldal”, sabi ko habang umiiling na pinamamasdan siya. “Ganito talaga siguro ang mga mayayaman, papalit palit ng girlfriend o boyfriend para lang namimili sa palengke.
PakuloPilyong nakanging tumitig siya sa akin ngayon."Well if that's the case, we should start the show tomorrow", nakataas kilay niyang sabi."We should clear some conditions about it like you can just hold my hands pag nandyan sila. No kissing. I mind my own business, you mind your own. Walang pakialamanan", marrin kong sabi sa kanya."No problem with me, ako pa lugi dito", sabi sabay halakhak.Pinamulahan ako ng mukha. Ang yabang talaga ng kumag na ito! Hindi lang naman siya ang gwapo sa mundo.Kung makaasta akala nya gusto ko siya."Hindi kita type Mr. De Luca, ang layo mo sa ideal man ko", sagot ko para man lang makabawi.Nakita kong napatuwid siya ng upo at biglang tumalim ang mga matang nakatitig sa akin. Tanaw kong medyo dumilim sa paraan ng pagtingin sa akin. Humilig pa siya palapit at tinunga ang inorder niyang alak."What's your type then?", maanghang niya tanong."Siguradong hindi ikaw yon", pairap kong sagot na sa kanya."Just give me your phone number so I can text you o
NingasA playboy like him are fond of throwing flowery words. Sanay na sanay sa mga salitang magbigay ng mga salitang gustong gusto marinig ng mga babae.Yon ang huling mga sinabi niya sa akin bago kami umalis ng restaurant. Pinabayaan ko na lamang iyon kunwari hindi ko narinig ang mga sinabi niya. Baka naman mauto niya ako. Sa talino kong to! Pero yon nga lang araw araw sa linggong ito na siya tumatambay sa opisina at sinusundo ako para kumain kami sa labas. Ewan ko ba kung nagpapakitang gilas lang siya sa mga magulang namin o ano. Gaya ngayon pupunta daw kami sa mansyon nila dahil nagyaya na mag dinner si Tita Adi. Nagpaalam naman ako kina Mama at Papa, hindi ko rin alam kong bakit ang higpit ng pagtanggi nila na samahan ako. Kinakabahan ako pero isinantabi ko lang iyon. Hindi naman siguro ako ipapahamak ng mga magulang ko."Good evening Senorito, Senorita", bati ng mga katulong nila pagkapasok namin. Nakakailang dahil hindi naman ako sanay na tinatawag sa ganyang paraan."Ma, wer
Isip bataNang pumasok kami ng bahay ay tahimik na naghihintay sa amin sina Papa at Mama sa hapag. Umupo nalang kami habang si Paris ay nanatiling walang suot na pang itaas.Saan ba pinaglalagay ng lalaking ito ang damit niya? Nakakaasiwa kumain kaming nakahubad pa siya. "Anak hinang ko pala ang damit ni Paris dyan lang sa sala kunin mo at yong maliit din na towel para pamunas niya. Nakalimutan ko pala iabot", sabi ni Mama.Nakalimutan, parang sinadya niyo lang eh para ako kumuha. Itong nanay ko napakatamad talaga! Kung kailan nakaupo na lahat saka utusan. Joke lang!Pumunta agad ako sa sala at saka kinuha ang mga iyon. Gusto ko sanang ihagis sa mukha ng Santong to pero sa harap kami ng mga magulang ko kaya dapat medyo sweet ako ngayon sa kanya.Laking gulat ko na sumunod pala siya sa likod ko. Muntik na akong atakehin sa pagharap ko ay nakita ko siya."Eto na", kaswal kong sabi at iniabot sa kanya ang puting t-shirt at ang maliit na tuwalya."Tulungan mo akong isuot ito", seryoso ni
ManlolokoMabilis akong nagluto ng kanin at nag adobo ng manok, mag ihaw din ako ng kaunting baboy at ng sausage. Pagkatapos ay hinanda ko na ang mga baonan, wala na akong nakitang medyo malaki sa dalawang kulay pink na lunch box. Kaya eto nalang talaga ang lalagyan ko. Tahimik akong nagsasalin ng pumasok si Mamam sa kusina."Oh, ba't nagluto ka na? At dalawa pa ang lunch box mo. Dadalhan mo din ba si Ava?", guat niyang tanong ng tignan niya ang mga ito."Ah, kay Saint po yong isa, gusto niya daw po eh", tantyado kong sagot kay Mama."Tama yan, sabi nga nila a way to a man's heart is through his stomach", nakangiting sagot niya rin sa akin. Bahagya akong natigilan sa sinabi niya. Hindi ko naman gusto ang lalaking iyon. Napilitan lang akong magluto dahil gusto at nangungulit siya. Muntik ko nang masabi kay Mama. Kasunod noon ay ang pagpunta rin ni Papa sa mesa."Magbabaon ka anak?", takang tanong ni Papa.Sasagot na sana ako ng inunahan na ako ni Mama."Baon daw nilang dalawa yan ni P