Una po sa lahat, gusto ko pong magpasalamat sa lahat ng suporta na ibinigay niyo sa akin at sa kwentong ito. Ang buong akala ko walang magbabasa sa mga story ko kasi baguhan lang ako at hindi ko po gamay ang drama dahil rom-com po ang porte ko. Pero hindi po ako makapaniwala na may sumusuporta sa akin. Salamat po sa lahat ng nagbasa, bumili ng coins, nag-iwan ng comments at nagbigay ng gems. Hindi po ito ang wakas dahil marami pa po akong isusulat at sana po ay samahan niyo ako sa mga susunod pa na akda ko. Sobrang nakakataba po ng puso ang suporta niyo. Walang hanggang pasasalamat po. Hindi ko man po kayo kilala lahat pero mula sa puso ko. Mahal ko po kayo! Ingat po kayo at God bless. love, CALLIEYAH ❤️
SIMON'S POV"Justin, I need your help." Sabi ko sa pinsan ko. Pumunta ako dito sa hospital nila para kausapin siya ng personal."Tungkol saan kuya?" Tanong niya sa akin. Marahil ay nagtataka ito kung bakit pumunta ako dito."Puwede bang ikaw ang maging doktor ni Mhel?" Tanong ko sa pinsan ko. Malaki ang tiwala ko sa kanya. Alam ko na kaya niyang pagalingin si Mhel."Who's Mhel? Kuya, girlfriend mo ba?" Tanong niya sa akin."My wife?" Mabilis na sagot ko sa kanya."What?! Your what?!" Hindi makapaniwalang tanong nang pinsan ko sa akin. Napatayo pa ito sa swivel chair niya sa pagkabigla.."My wife," nakangiting sagot ko ulit sa kanya."Nagbibiro ka lang diba? Kailan ka nag-asawa ng hindi namin alam? Isa pa wala ka namang girlfriend." Hindi makapaniwalang sabi sa akin ni Justin."Believe me, my asawa na ako. At ikaw na ang bahala sa kanya.""Kuya, alam mo hindi magandang joke 'yan. Kilala ka sa pamilya natin na babaero at malihim pero ngayon may asawa kana kaagad. Kailangan mo ba talagang
WARNING MATURE CONTENT!! READ AT YOUR OWN RISK...HONEYMOON AFTER WEDDING!MHELCAH'S POV"Sa tingin mo okay lang kaya si Zach?" Nag-aalala na tanong ko kay Simon. Hindi kasi ako sanay na ganito. Na mapalayo sa kanya ng ilang araw."Don't worry, baby. Okay lang ang anak natin. He's a smart kid at alam ko na malilibang naman siya sa bahay. And marami ang mag-aalaga sa kanya." Sagot naman sa akin nang asawa ko."Okay po, nag-aalala lang kasi ako." Saad ko sa kanya."I love you, baby. Let's enjoy this trip." Malambing na bulong niya sa akin."You're right, I love you too." Malambing rin na sagot ko sa kanya.He kissed me in my lips kaya napangiti ako. Mahaba pa ang biyahe namin kaya pumikit muna ako para matulog na muna. Dahil nga sa buntis ako ay talagang inaantok na naman ako.Ginising lang ako ng asawa ko dahil kakain daw muna kami. I enjoyed the food kasi masarap siya. Pasok sa taste buds ko. Lately kasi ay sobrang maselan ang panlasa ko. Halos wala akong kinakain dahil madalas akong
MHELCAH'S POVNgayon ang huli naming araw dito Paris at masasabi ko na talagang nag-enjoy ako. Gusto ko na sa susunod naming pagbalik dito ay kasama ko na ang mga anak ko. "Baby, parang ayaw ko pang umuwi." Pabulong na sabi sa akin ni Simon."Baby, we need to go home now. Hindi mo ba namimiss ang anak mo? Sigurado ako hinahanap kana ni Zach." Saad ko sa kanya."Sorry, baby. Masyado akong nag-enjoy sa bakasyon natin." Natatawa na saad niya sa akin."Next time kasama na natin ang mga anak natin." Nakangiti na sabi ko sa kanya.Niyakap niya ako ta halatang naglalambing na naman. Gabi-gabi na lang ay may nangyayari sa amin pero hindi yata siya nagsasawa. Pero hindi na katulad noong unang araw namin na overtime siya. Mabuti at paisa-isa na lang talaga siya at hindi na humihirit ng round two."Baby, maligo kana nga doon. Tatapusin ko lang itong ginagawa ko." Utos ko sa kanya."Baby, tinatamad akong maligo." Parang bata na sagot niya sa akin."Baby, baka ma-late tayo sa flight natin." Saad
MHELCAH'S POVNakaupo ako sa bench dito sa isang parke. Habang nakaupo ako ay kasama ko ang alaga kong aso na si Light. Kahit saan ako magpunta ay siya ang kasama ko.Siya ang gabay ko at nagbibigay ng liwanag sa madilim kong mundo. Isa akong bulag simula ng isinilang ako ay kadiliman na ang nakikita ko. Sa loob ng dalawampung taon ay hindi ko pa nasilayan ang mundo. Hindi ko rin alam kung may pag-asa pa ba akong makakita.Malapit lang ang parke na ito sa aming barong-barong. Ngayon ay sinisimulan kong kumilos na parang isang normal tao. Gusto kong maranasan na maging normal kahit na wala akong nakikita.Ang maglakad ng hindi gumagamit ng stick. Tanging si light lang ang gumagabay sa akin. Nagulat ako ng biglang bumaba si Light. Tumakbo ito at ako naman ay bigla na lang din natangay."Light.. Saan ka pupunta? Sandali!" Tawag ko sa kanya.Tumatahol lang ito at patuloy sa pagtakbo. Nakaramdam na ako ng kaba dahil hindi ko kabisado ang tinatahak namin na daan. Bulag ako at wala pang dala
MHELCAH'S POVNang dahil sa nanyari ay isang linggo akong nanatili sa bahay. At hanggang ngayon ay naaalala ko pa rin ang lalaking masungit. Bumabalik pa rin sa akin ang mga nangyari.Araw ng linggo at kasama ko si inay na pumunta sa simbahan. Tahimik lang akong nakikinig sa misa. Pero noong palabas na kami ni inay ay may dumaan at naamoy ko ang pabango niya.Ang pabango na isang linggo ko nang naaamoy. Hindi ko alam pero ayaw mawala sa sistema ko. Baka kapareho lang nito ang amoy nang lalaking arogante."Inay uuwi na po ba tayo?" Tanong ko sa kanya."Oo anak pero hintayin mo ako rito dahil bibili lang ako ng bibingka," sabi sa akin ni inay. "Sige po inay, kasama ko po si light." Sagot ko sa kanya."Light 'wag kang tumakbo ha," paalala ni inay sa aso namin. Tumahol naman ito bilang sagot."Umupo ka muna d'yan anak," sabi sa akin ni inay.Umupo naman ako. Habang nakaupo ako ay may tumabi sa akin at naamoy ko na naman ang pabango ng lalaking arogante."Gusto mo," rinig kong nagsalita an
SIMON'S POVToday, i don't want to go to work. Alam ko na wala akong masyadong trabaho ngayon. Gusto kong maglakad-lakad. Bumili muna ako sa isang coffee shop bago ako pupunta sa isang park.Nagsuot ako ng sumbrero para walang makakilala sa akin. Alam ko na madalas akong mapagkamalang kakambal ko dahil sikat itong artista sa buong bansa.I have a twin brother at magkaiba kami sa lahat ng bagay pati na sa ugali. Sikat rin ako pero sa business world hindi ako mahilig magpa-interview kaya hindi ako gaanong nakikita sa social media o sa ano mang mga pahayagan.I don't want an attention. Ang gusto ko lang ay tahimik na buhay. At my age, i'm not yet ready to enter serious relationship. "Good day Sir," bati sa akin ng cashier.Hindi ko ito binati at sinabi ko lang ang order ko na kape. Nang maibigay niya ay agad akong lumabas sa coffee shop.Habang naglalakad ako ay may bumangga sa akin na babae. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na bulyawan siya dahil napaso ako ng coffee ko.Akala ko ay n
Mhelcah's POVNagising ako sa ingay na nagmumula sa labas. Agad akong bumangon para lumabas. Mabilis kong hinanap si Light."Light, nasaan kana?" Tawag ko sa kanya.Narinig ko naman na tumahol ito kaya napangiti ako. Naglakad ako palabas sa silid ko. Ang bango may naamoy akong masarap na pagkain. "Good morning sa 'yo Mhelcah," narinig kong sabi ni Simon. Teka lang tama na ako si Simon ba talaga ang narito ngayon sa bahay."S-Simon? Ikaw ba 'yan?" Tanong ko sa kanya."May iba pa bang pumupunta rito?" Nahimigan ko ang inis sa boses niya. "Wala naman, nagtataka lang kasi ako kung bakit ka narito. Wala ka bang trabaho?" Tanong ko sa kanya habang patuloy ako sa paglalakad papunta sa may banyo namin.Nais kong maghilamos dahil nahihiya ako baka kasi may dumi ako sa mukha."Mamaya pa ang trabaho ko. Wala kasi akong kasama sa bahay kaya pumunta ako dito. Nais ko kasing sabay tayong mag-almusal.""Ganu'n pala," sagot ko sa kanya habang naghihilamos ako ng mukha ko dito sa banyo.Paglabas ko
MHELCAH'S POVNanlaki ang mga mata ko at binalot ng takot ang buong pagkatao ko noong marinig ko ang boses ng lalaki na nagtakip sa bibig ko.Wala akong makita at tanging boses lang niya ang naririnig ko. Nagsitayuan na rin ang mga balahibo ko. Biglang nanginig ang buong katawan ko sa takot.Hinihila niya ako at hindi ko alam kung saan kami pupunta. Basta ang alam ko ay nakalayo na kami sa park. Si light nasaan si light? Iyon agad unang pumasok sa isipan ko. Nasaan na ang aso ko. Nais ko man siyang tawagin ay hindi ko magawa. Sana ay walang nanyari sa kanya. Hawak ko lang siya kanina pero nabitawan ko ang tali niya ng bigla akong kaladkarin ng lalaking ito.Hindi ko napigilan ang mga luha ko dahil kusa na lang itong nagsipatakan. Takot na takot ako at hindi ko alam kung may tutulong ba sa akin."Ang ganda-ganda mo Miss. H'wag ka ng umiyak dahil maglalaro lang naman tayo. Sigurado ako na magugustuhan mo ito. Mabait ako kaya 'wag kang matakot sa akin," bulong nito sa akin. Na lalong nag