I don't understand my strong fascination for Harley. Everytime I stare at him, I always admire him more and more. Dati, kuntento na ako sa pasulyap-sulyap lang sa kaniya. Pero napagod na ako sa ganoong senaryo araw-araw. I want him to notice me, to know that I'm existing, and of course, to love me.
My eyes wandered in the sea of people inside our University.
"I know that smile, Zimry!" puna sa akin ni Lewisse. Nakapalumbaba lang silang dalawa ni Kiz sa harap ko.
"What?" I smirked devilishly.
"Hey, girls!" bati ni Natasha sa amin na kararating lang, at umupo sa tabi ko.
Nasa Athena grounds kami, our favorite tambayan. Kiz, Lewisse, and I are classmates, we're graduating students. Habang si Natasha ay third year pa lamang at pareho kami ng kurso, Bachelor of Science in Business Administration Major in Marketing Management.
"Hindi ko nga alam kung galit si Harley e. Napatitig lang siya roon sa mga pictures tapos umalis. Sinundan nga siya ni Angel sa room, nagmamakaawa, kaya lang hindi niya ito pinapansin."
"Malandi rin pala si Angel, 'no?"
"Kawawa naman si Harley."
Sunod-sunod na usapang naririnig namin sa bawat estudyanteng naglalakad. Most of them are our classmates.
Ngumuso ako para pigilan ang sarili sa pag-ngiti nang malawak.
Ang tatlong kasama ko ay mariing nakatingin sa akin. As if I did something suspicious.
"Zimry?" Sabay-sabay nilang tawag sa akin. I just rolled my eyes.
"Oo na. Just shut your mouth!" Right after I admitted it, I received different reactions from them.
Kiz frowned. Lewisse is pinching the bridge of her nose. And Natasha gave me a bitchy smile, she's the supportive one. Lol!
Sila lamang ang nakakaalam kung gaano ako kabaliw kay Harley. Well, Nowelle, our other friend, Natasha's sister, didn't know anything about it. She's busy with her wounded heart. Ayaw kong dumagdag pa sa iniisip niya. Baka mas lalo lang siyang tumunganga araw-araw.
Harley is my childhood crush. My first love. My first boyfriend when we were in grade school. Sa Manila na ito nag-aral noong High School. Ngunit bumalik din noong first year college na kami. Bumalik siya ngunit may kasamang iba. He's with Angel, his love.
He met Angel in Manila. They're in an open relationship, sa katunayan nga'y agad pinayagan si Angel na sumama kay Harley rito sa Tuguegarao para rito na rin mag-aral.
Ngunit hindi pumayag ang mga magulang ni Harley na magsama sila sa iisang bubong. Kaya nagdo-dorm si Angel dito sa University.
Four years na silang magkarelasyon. Masyado na silang matagal, dapat na silang maghiwalay. Nang maging akin na muli si Harley. Lol! I sound so desperate.
I have an IT professional friend who's working in our University. Nagpagawa ako sa kaniya ng poster. Five pictures of Angel kissing different boys. Of course, hindi nila malalaman na edited 'tong mga 'to.
We have a large electronic bulletin boards in our department, doon niya ito ipinalabas.
My Dad and Harley's Dad are best friends. His family migrated in Canada. Ibinilin siya sa amin pansamantala dahil ayaw naman nitong sumama sa kanila. Isang taon na siyang nakatira sa bahay.
Tuwing weekends lang naman kami nagkikita sa bahay dahil nasa apartment ako tuwing weekdays.
At first, we're just civil at each other. Hindi ko nga siya pinapansin noong mga nagdaang taon. Ngingitian niya lang ako kung magkakasalubong kami, tapos ayun na. Bihira lang kami kung mag-usap.
Hindi ko alam kung anong nagyari't biglang lumalim ang pagkagusto ko sa kaniya. I did everything for him to notice me. Ngunit mas lalo lamang siyang lumalayo sa akin.
Sinabi pa niyang tigilan ko siya dahil ayaw niyang bigyan ng rason si Angel para magselos.
Life sucks.
I was that person who was never chosen. I was each and every character, but never a pick. Until I was, because today is different. Harley will definitely choose me now. I'm sure of that.
My entire high school and early college was fun. Marami akong ka-fling. I never had a serious relationships. I don't want commitment though.
Minsan magugulat na lang ako, may haharang na babae at sasabihing mang-aagaw ako. But I didn't. Mga boyfriend nila ang naghahabol sa akin, ine-entertain ko lang. Tsk, poor girls!
I just did that to ease my pain. I don't know if I still love him. Ngunit sa tuwing nakikita ko siyang kasama ang kaniyang nobya'y nasasaktan ako.
Nang tumuntong kami sa third year college, I found out that I still love him. Tinigilan ko ang mga kabaliwan ko. At nagpakagaga kay Harley. Funny me!
I'm aware that he has girlfriend but who cares? I'm Zimry Callueng, the unstoppable.
"Good morning, Harley!" I greeted him with all smile.
Today is Saturday. Kaya nandito ako sa bahay. Nasa hapag na kaming lahat. Tahimik lang kami habang kumakain.
"Harley, may bisita ka. Angel daw." Lahat kami'y natigil nang marinig sa speaker ang anunsyo ng aming robot guard.
"Excuse me," paalam ni Harley.
"Ano ba, Harley! Niloko ka niya. Huwag mong sabihing babalikan mo pa ang babaeng 'yan?" pigil ko sa kaniya ngunit tiningnan niya lamang ako bago mabilis na umalis.
What the hell?
Akala ko ba, wala na sila? Hindi ba naging matagumpay ang ginawa kong pagpapalabas ng mga pictures ni Angel kahapon?
"What do you mean, Anak?" tanong ni Daddy. Should I tell him? Baka malaman lang nilang ako ang may kagagawan 'nun.
"Ask Harley, Dad." tipid ko na lamang na sagot.
He gave me a serious look ngunit hindi na rin naman nag-usisa pa.
Tapos na kaming kumain ngunit hindi pa bumabalik si Harley. Inis akong nagmartsa palabas para tingnan sila.
"Babe, please. Hindi ko magagawa ang bagay na 'yon. Kilala mo ako!" I heard Angel's voice. Nagtago ako sa posteng malapit sa gawi nila.
Nakatayo lang silang dalawa sa harap ng gate. Pilit na hinahawakan ni Angel si Harley ngunit umiiwas ito.
"Akala ko rin, kilala kita. Hindi pala," malamig na sagot sa kaniya ni Harley. I can't help but to smile.
"Gan'yan ba kababa ang tingin mo sa akin?" umarko ang kilay ko nang umiyak si Angel. Kita sa tinataguan kong nanigas si Harley dahil sa nakikita ngunit pinili niyang huwag itong lapitan.
"Umalis ka na. We're done!" saad niya 'saka tumalikod.
Lumabas na ako sa tinataguan ko at sinalubong siya. Natigil ito nang bahagya nang makita ako ngunit dumeretso lang ulit sa paglalakad.
Para lang talaga akong hangin sa kaniya.
"Harley,"
"Shut up, Zimry." He walked fast as if I'm going to chase him.
Hindi na lang ako nagsayang ng panahon para habulin siya. Nagpasya na lamang akong tingnan ang labas, baka naroon pa si Angel.
At hindi nga ako nagkakamali, nakasalampak ito sa sahig at tahimik na umiiyak.
"Why are you still here?" nakapamaywang akong humarap sa kaniya.
Gulat itong humarap sa akin. Her lips were trembling while her eyes are full of tears.
"Please, kailangan kong makausap si Harley." Bigla itong lumuhod sa harap ko habang patuloy na umiiyak.
I was caught off guard. Sisitahin ko na sana siya ngunit nagulat ako nang biglang may sumigaw sa likod ko.
"Angel? Anong ginagawa mo, Zimry!" marahas akong inilayo ni Harley kay Angel 'saka niya ito pinatayo.
Nag-aalab na mga mata ang binigay niya sa akin. He pursed his lips tightly.
"Iuuwi na kita." Pinunasan niya ang mukha ni Angel. Hinalikan pa niya ang noo nito pagkatapos.
"Mag-uusap tayo mamaya!" saad nito sa akin bago marahang hinila si Angel patungo sa sasakyan nito.
My mouth was wide open while staring at them, hanggang sa nawala na sila sa paningin ko.
"I didn't do anything. Kusa siyang lumuhod!" Matigas kong saad kay Harley. Talagang sinadya pa niya ako sa aking kwarto para lamang kumprontahin."Hindi 'yon ang sinabi niya! Pinaluhod mo raw siya sa harap mo!" His loud voice echoed inside my room."Why would I do that?" I spoke slowly, pilit na nilalabanan ang inis na nararamdaman.Nakaupo lamang ako sa kama habang nakapamaywang siyang nakatayo sa harap ko, magkasalubong din ang kilay nito."Hindi ko alam! Sinabi mo pa talaga sa kaniyang nililigawan na kita! That will never happen, Zimry!" He gasped.Anong pinagsasabi ni Angel sa kaniya? Ni hindi ko nga siya nakausap nang mabuti!"Paniwalaan mo ang gusto mo," I gave up.Kahit anong gawin kong pag-eexplain, hindi naman 'yan maniniwala sa akin. He stood quiet for a moment.But I almost screamed when he stormed out of the room.
"Zimry!" biglang lumakas ang kabog ng aking dibdib nang marinig ang boses na iyon. Lagot!"Mommy..." Kitang-kita ko ang gulat sa mga mata ni Mommy habang tinitingnan si Angel na gumagapang patayo."Who's that girl?" tinaasan niya ako ng kilay. Hindi niya makilala si Angel dahil sa dungis nito."Harley's..." hindi ko na natapos ang sasabihin nang biglang dumating si Harley. He stared at me intently bago tinulungang makatayo si Angel.Kahit na sobrang baho at dumi ni Angel ay wala siyang kaarte-arte kung hawakan ito. Aww! How sweet! Ts.Nagsi-atrasan kami nang makalapit silang dalawa sa amin. Halata rin sa mukha ni Mommy ang pandidiri. Umaalingasaw kasi ang amoy ni Angel."Anong ginawa niyo!" malakas na sigaw ni Harley. Maging si Mommy ay napatakip sa kaniyang tainga."Calm down, Harley." Matigas na wika ni Mommy ngunit hindi pa rin nawawala ang galit sa mukha niya."No, Tita. Tingnan mo
"Mommy?" medyo iritang tawag ni Harley kay Tita. His jaw clenched.I don't know why I suddenly feel over​whelmed when his dark eyes gazed on me. He watched me sharply, with his lips pursed.The oveflowing warmth I am feeling right now is just too much. I sighed when I realized that I got lost with his stare. Iniwas ko ang tingin sa kaniya dahil paniguradong mukha na akong tanga rito sa kinatatayuan ko."I don't know." Kibit balikat na sagot ni Tita. She tapped my shoulder and raised her brows."Bakit namumula ka? Are you fine?" tanong niya.Muli akong napatingin kay Harley na hindi pa rin binibitawan ang tingin sa akin. His lips protrudes slightly. I can see the ghost of a smile but eventually it faded as he turned his back on us. Hindi man lang siya nagpaalam, kahit sa kaniyang mga magulang.Angel before anything else, huh?"You should seduce Harley, Zimry. Ikaw lang ang gusto kong maging daughter-in-law," saad ni Tita nang makalayo
My brows furrowed a bit and pursed my lips. He's too much to handle. What kind of a jerk! Hindi ako sumunod sa gusto niya. I went to my friends instead. I will not be fazed by his looks or his actions!"You're supposed to be masaya, 'di ba?" Natasha sarcastically said. I glared at her when she tried to take a picture."Stop it, Natasha! I'm not in the mood." Padarag akong umupo sa tabi ni Lewisse na tahimik lamang na ngumangatngat ng bigas. Kinakalabit pa nito ang kaniyang Lola para bigyan ngunit umiiling lang ang matanda. Samantalang ang Lolo niya ay tahimik lang din na kumakain ng bigas habang nagmamasid sa paligid. May pinagmanahan si Lewisse!"Smile! Three, two, one!" sigaw na naman ni Natasha. Wala tuloy akong nagawa kung hindi ang ngumiti.Hahanapin ko na sana kung nasaan si Kiz pero namataan ko sila ni Jordan sa isang sulok. Seryosong nakatingin lang ang kaibigan ko sa tumatawang Jordan. What's really their score?"Why are you so nakasimango
"Ilang araw kayo sa Manila, anak?" tanong ni Daddy sa akin habang sumisimsim ng wine.May kaunting salu-salo ngayong araw sa bahay. Hindi ko sinang-ayunan ang suhestiyon ni Mommy at Tita Hera na magpaparty ng bongga para lang sa graduation namin ni Harley.I prefer simple gathering, same with Harley. Medyo marami pa rin namang tao ang naimbitahan ngayon dahil bukod sa mga kamag-anak namin ay naimbitahan din ang aming mga tauhan sa bukid maging ang kanilang pamilya. And Harley's extended family is not in the Philippines.I invited Lewisse and her grandparents yesterday too but they declined. May salu-salo rin daw sa kanila. I missed hanging out in their house. Kailan na ba kasi ang huling punta ko roon, first year college?"I don't know yet, Dad. Siguro isang linggo lang." Kibit balikat na sagot ko.Why is he asking? Sanay naman siyang wala ako palagi sa bahay. O siguro, gusto na niya akong pagtrabahuhin agad sa bukid?Ugh! I still can't imag
"Aanak-anak sila ng maganda tapos ayaw nilang payagan na gumala? Hayyy na ko!" Lewisse sighed heavily. Ibinagsak niya ang kaniyang bag sa kamay ng robot na umaalalay sa amin. Ang gara ng babaeng 'to! Hindi na nahiya sa mga magulang ni Nowelle.Kakarating lang namin dito sa Manila. Hindi naman gaanong kahaba ang biyahe ngunit dahil ang dami kong ganap kahapon ay parang pagod na pagod ako ngayon."Hi, girls! You can sleep na muna so you can rest. Natasha, can you hatid your friends to their room? Nowelle, come with me. And Kiz, are you going to uwi later? Or you will sleep here?" Wow! Now I know, may pinagmanahan si Natasha sa ka-conyohan niya. Lol!"I'm going home later po, Tita. Doon din naman sila sa bahay bukas, kaya okay lang po." Kiz smiled politely, ngunit agad ding lumipat ang atensyon niya sa kaniyang cellphone na tumutunog na ngayon."A-ahm... excuse me. I need to take this call," paalam niya't patakbong pumasok sa elevator. Pero dahil likas
We spent one week in Manila for our vacation. Kakauwi lang namin dito sa Tuguegarao. We're all exhausted kaya dumeretso na muna kami sa apartment para rito magpahinga. I opened my cellphone while resting on Natasha's lap. Nakaupo siya sa sofa, and busy chatting someone on her phone. Naririnig ko ang munting tawa niya pero hindi ko na lang pinakealaman. Nakahiga rin si Kiz sa isa pa naming sofa sa sala, at mukhang tulog na. Samantalang si Lewisse ay nasa CR, kanina pa kasi nagrereklamo ang tiyan niya. Kung anu-ano na naman yata ang kinain kanina. Kunot noo akong napabaling sa aking cellphone na sunud-sunod ang pagdating ng messages. Hindi ko sinubukang buksan ito noong nasa Manila kami dahil sa sobrang busy. Tinatawagan lang ako nina Mommy gamit ang tracker watch. I have it on my wrist, they can call me using a watch too or a phone. Nakikita nila kung nasaan ako at kung anong ginagawa ko. We can also do face time as long as I accept their request.
"That's too bad, Harley. You can't fool me anymore." Marahas kong tinabig ang kamay nito at padabog na tumayo.I lost my appetite. I need to get out of here, I need to be alone, and think.Dahil kahit gaano ako karahas sa kaniya, alam kong titibag at titibag pa rin ako."Tapos ka na, iha? Hindi pa nangangalahati 'yang kinain mo, ha?" takhang tanong ni Tatay Domi."Nawalan na po ako ng ganang kumain. Sige lang po, kain lang po kayo. Uuwi muna ako sa bahay," paalam ko at tumalikod na. Hindi ko na sila hinintay pang sumagot. Dire-deretso akong umalis kahit na rinig ko ang tawag sa akin ni Harley."Zimry!" Binilisan ko pa ang lakad dahil ramdam kong aabutan na niya ako."What the f*ck, Harley! Can you just stop?" asik ko sa kaniya nang maabutan niya nga ako at hinablot ang aking braso."Stay the f*ck away from me!" mukha na akong baliw sa pagwawala rito. Ilang beses kong iwinasiwas ang aking kamay hanggang sa nabitawan niya it