CHAPTER 7

EMMAN'S POV

Nakatitig lang ako sa inocente niyang mukha habang kumakain siya. Nasabi ko ba talaga sa kanya ang mga salitang iyon? Pero hindi ko iyon pinag – sisihan.

Because, I meant it so much.

Unang kita ko pa lang sa kanya ay naagaw na nito ang atensyon ko. Nakakatuwa kasing asarin siya dahil lagging walang emosyon ang mukha nito. Pero pag napipikon na ay mas gumaganda sa.

"What?" mataray na tanong niya at sabay subo ng steak sa bibig nito.

Napahalumbaba ako sa mesa habang hindi inilalayo ang tingin sa kanya.

"You're cute" kapagkuwan ay sagot ko. Nakita ko pa siyang nagb – blush na ikinangisi ko.

"Alam ko na yan wag mong ipagsigawan pa" sabay subo sa steak.

"Hmm..."tumango – tango ako. "Mukhang natuto ka na ah"

She just rolled her eyes at me.

Matagal pa akong nakatitig sa kanya hanggang sa tumingin ulit siya sa akin na nanlilisik ang mga mata.

"Alam mo bang bastos ang titigan mo ang isang tao?" tanong niya na magkasalubong ang mga kilay nito.

Umiling ako bilang sagot. "Nope. Hindi