Chapter 39

Tila narinig ng mga anghel ang dasal ni Trisha ng araw na yun.Iyon na kase sng huling budget niya kung saka sakali na hindi pa rin siyaakakakuha ng trabaho ay mapipilitian na aiyang mamglakad sa kalye at mamalimos may maipang kain lang.

Bago lumabas ng kanyang maliit na silid ay kinondisyun na ng dalaga ang sarili kapag sumapit ang hapon na negative pa rin ang lakad niya . Hindi siya uuwi lalong di aiya papayag na wlaabg kinita. Magaala Bagjao na lang siya na namamalimos sa daan o sasampa sa jeep sabay kakanta ng kindiman habang nakaupo sa estribo ng jeep.

Naisip ni Trisha na siguro naman may maaawa sa kanya.Siguro nman kahit isang daan o huling hirit eh singkuwenta pesos ay makakabuo siya.

Makakabili na siya nun ng kalahating kilong bigas at isang latang sardinas o kaya pwede naman siyang mag noodles na lang at ang sukli ay ipapamasahe niyasa jeep at maghanap ulit ng trabaho.

Puwede naman niyang gawin iyon every other day makadiskarte lang ng pamasahe.Wala naman kase siyang mauutanga