“Alouette wala ka bang gagawin? Manonood ka na lang ba ng live show habang minumulistya ang bebe loves mo!” Mariing bulong sakanya ni Hazel. Nagtatalo naman ang isip at puso niya kong lalapitan ito o hayaan na lamang ito. Mukha namang kaya nito ang sarili nito pero kasi parang nagagalit na siya sa ginagawa ni Brianna. Naiinis siya pero hindi pa kasi sila bati, dahil sa nangyari kagabi. Pinagselos siya nitong ng subra kaya gusto niya tuloy lapitan ito hindi para ilayo sa grupo ni Brianna kundi para hambalusin ito. Kung bakit ba kasi pupunta-punta ito doon ng gano'n ka gwapo talagang dudumugin ito, kasalanan rin naman nito ano. Napairap na lamang siya at napanguso, para siyang baliw na nakikipagtalo sa sarili. Napapoker face nalang tuloy siya habang nakatingin sa mga ito, kahit nangangati ang kamay niyang hilahin si Brianna palayo sa bebe loves niya. Talagang kilala pa naman itong matinik sa lalaki. Dakilang bully at papalitpalit rin ito ng boyfriend araw-araw. Palibhasa anak maya
Bulong ulit ni Hazel sakanya bago siya nito tinulak ng may kalakasan kaya naman na expose siya ng wala sa oras, kitang kita na tuloy siya ni Luttrell na parang tangang nakatingin rito. Hindi naman siya kaagad nakagalaw dahil sa bilis ng pangyayari. Lumapit ito sakanya at sinuotan siya ng helmet at ng matapos ay nakuha pang titigan siya nito ng nakakalusaw sakanyang mga mata. “Safety first baby loves..” he said while smiling. Bago hinawakan ang kamay niya and what shocked her is that he intertwined his hand on her na talagang ikanabuhay hindi lang ng buong katawan niya kundi ang puso niyang kanina lang ay talagang pagod. Pero ngayon mukhang na fully charged yata at hindi na magkamayaw sa pagtibok ng malakas. And did he just called her bebe loves?She blink again thinking that she was just imagining things pero ng marinig ang malakas na tilian ng mga studyante doon ay nakumperma niyang totoo nga ang mga nangyayari.He let her sit first to his motorcycle he even take his leather jacke
Sabay silang nagtaas ng kilay ni Hazel at napadekwatro ang kamay sa dibdib habang masama ang tingin na tinitignan ang grupo nina Luttrell na halatang ini-enjoy ang ginagawang pagpapapansin nina Beatrice kasama ang mga kaibigan nito. Nasa may dulo naman sila kaya hindi sila makita ng mga ito, aside sa malamyang lights ay hindi naman sila nagpapahalata. Lalo na at tumakas lang siya at pati na ang kaibigan niya dahil sa higpit ng pagkakabilin ng kuya niya na hindi sila pwedeng pumunta doon. Its already quarter to nine at alam niyang mahimbing na ang tulog ng mommy niya dahil narin bumabawi ang katawan nito dahil sa pagod sa ospital. Hindi naman niya gustong takasan ang mommy niya lalo na at hindi talaga ito pumasok sa trabaho para may makasama lang siya sa bahay and of course sa pangunguna parin ng utos ng kuya niya.Napanguso naman siya dahil doon. Pumayag naman sana ang parents niya nong nagpaalam siya sa mga ito. Pero hayon at nahanapan parin ng kuya niya ng paraan para hindi sila
“Where do you think you're going?” malamig na tanong nito sakanya na hindi man lang makabakasan ng awa sa sinapit niya. Napasimangot tuloy siya. “I'm going home..” aniya at aalis na sana ng higitin nito ang braso niya.“Don't grip her too much Kazmer at baka masaktan mo siya..” she heard Beatrice small voice na tila ba talagang concern ito sakanya. She almost rolled her eyeballs dahil sa kaplastikan nito.Muntikan pa niyang malimutan ang isang 'to. Naramdaman naman niyang medyo lumuwag ang pagkakahawak nito sakanya. But instead of feeling relieve mas nasaktan lang siya sa kaalamang gan'on na lamang nito kadaling sumunod sa kong ano mang sasabihin ni Beatrice rito.Pag sakanya kasi kailangan pa niya ng ibayong effort para lang makuha ang buong atensyon nito. “Let's stay for a while, Allan left you with me I can't allow you na umuwi kang mag-isa.” he said in a flat tone na ikinasikip ng dibdib niyang lalo. She shivered a little when she feel his coldness at tila rin bang napipilitan
“I do love you Alouette..” agap nito sa sasabihin niya. Napapikit tuloy siya dahil sa ganda ng salitang iyon sa tenga niya. But choose to open her eyes again mahirap na at baka umasa na naman siya sa wala. “Yeah I know you love me but just a sister, oo na wag munang ulit ulitin pa.” she smirk. “Basta hayaan mo muna akong mahalin ka Luttrell 'yon lang ang hinihingi ko hanggang sa matanggap ko na ang katotohanan na—” she choose not to say it and just sighed heavily bago tumingkayad para bigyan ito ng halik sa pisngi. “I see you tomorrow salamat ulit, Good night..” Aniya bago tinalikuran ito bigla kasing uminit ang pisngi niya mahirap na at baka mapansin nito. “Good night..” he replied but then hindi na niya nakuhang lingunin ito dahil nagmamadali na siyang pumasok sa loob. ——————“Wahhh! Ang sakit talaga mommy..” malakas na hikbi ni Alouette habang binibigyan siya ng tissue nito. She was on her room at halos nagkalat ang mga ginamit niyang tissue sa paligid na ginamit niyang pamunas
"I missed her.." she said and heave a deep breath bago ibinaba ang cellphone niya sa mesa. Break nila kaya naman mas pinili niyang manatili na lamang sa classroom nila. Medyo wala rin siyang ganang kumain kaya minabuti na lamang niyang hindi lumabas. Napasulyap naman siya sa cellphone niya bago umayos sa pagkaka-upo. Kinuha niya ulit iyon at sinubukan ulit na tawagan ang kaibigan. But to her disappointment answer machine na naman ang bumungad sakanya. Napapikit na lamang siya sa labis na pag-aalala at pakiramdam niya ay nanghihina siya sa labis na pag-iisip kung ano ng nangyari dito. It has been a month since the last time she saw her. At halos isang buwan narin siyang hindi makatulog ng maayos. Nag-aalala siya at mas lalong namimiss na niya ito, she can't stand another month na hindi ito makita. Pati ang teacher nila ay hinahanap ito pero dalawang linggo lang ang tinagal dahil sa sumunod na linggo ay tila ok lang dito na hindi pumapasok ang kaibigan niya. Naiinis man ay hindi s
Dumeretso ito sa table nito at may kinuhang folder sa mesa at tahimik na umupo. Naisipan rin niyang umupo at inilagay ang sketch pad sa gilid niya habang iniligay naman niya ang sketch pencil set sa kandungan niya. Binuksan niya iyon at kinuha ang charcoal pencil. Kinuha pa niya ang sharpener para ihanda iyon sa pag e-sketch niya. Tutok na tutok siya sa ginagawa ng maramdaman ang mainit na titig ni Luttrell sa gawi niya. She is not being assuming pero talagang ramdam niya iyon, nanayo ba naman ang pinong balahibo niya sa katawan. "You shouldn't be here after school, dapat dumeretso ka ng umuwi.." seryosong sabi nito sakanya. Hindi naman siya nag-angat ng tingin at nagpatuloy lang sa ginagawa bago tumugon. "I wanted to see you, dapat alam mo na iyan, I texted you remember? Atsaka dapat masanay ka na. Three years ko na 'tong ginagawa ngayon ka pa ba mag c-complain." She blow the small dust na galing sa charcoal pencil niya bago ito tinignan at matamis na ngitian ito. Kaagad naman i
That really pain her at ang kaalamang itinanggi rin siya nito sa harap ng babaeng iyon ay talagang nagbibigay ng subrang sakit sa dibdib niya. Tila ba may maliliit na karayom na tumutusok doon. It was painful and a mixture of bitterness na hindi niya kailanman maisip na mararamdaman niya. She never thought na masasaktan siya ng ganoon ni Luttrell. Yung Luttrell na kilala niya ay hindi naman siya kayang saktan atleast not intentionally, maalaga ito at mas lalong iniisip palagi ang kaligtasan at kapakanan niya. But now, he seems to be a stranger to her. At hindi niya alam kung bakit sakabila ng pinapakita at pinaparamdam nito sakanya ay mahal niya parin ito. She wonder how far can she endure the pain. Malungkot na inalis niya ang sarili sa pagkakasandig sa pintuan at mabigat ang paang umalis doon. Hindi na niya hihintayin pang lumabas ang mga ito, she maybe young but she knows very well na hindi lang kamustahan ang gagawin ng dalawa sa loob. Sukat sa naisip ay bumagsak ang mga balika