Kabanata 10

Hindi ko na alam kung ano na ang nangyari habang pauwi ako. Nakarating ako sa bahay na tulala,namamaga ang mata, yakap yakap ang jacket sa balikat. Narinig ko pa si kuya na nagtanong kung okay lang ba ako. Hindi ko na nakita kung nandon ba si mama. Hindi ako kumain. Pagkapasok ko lang sa kuwarto ay agad akong napaupo sa may pintuan, umiiyak. Palaging nagfa-flash sa’kin ang nangyari. Hindi ko lubos maisip na mangyayari ‘yun sa akin.

Ilang oras din akong nakasandal sa pintuan habang patuloy na tumutulo ang luha ko. Kinakatok din ako nila Weweng, ni mama saka kuya pero wala silang sagot na nakukuha sa akin.Siguro naririnig nila ‘yung pag-iyak ko. Ni hindi ko maalala kung ano ng nangyari sa gagong ‘yun at wala akong pakealam, tangina niya lang. I swear, hindi na ako pupunta sa mga ganong kanto. Kung walang dumating, ano kayang nangyari sa akin? Kung walang humila sa kanya, nasaksak na siguro ako. Utang ko sa kanya ang b