Chapter 4: SunshineThe next day, rays of sunlight woke me up. I had to get up quickly because I had to go to university today. After I finished my morning routine in the bathroom, I went to the balcony and did my morning stretching. But as I stretched my shoulder, I noticed someone inside my yard. Pinaliit ko ang aking mga mata dahil hindi ko maaninag ang taong iyon sa sobrang tindi ng sikat ng araw.Si Skye! "Hi! Maayong buntag!" she yelled, waving her hands while swinging on an old tyre hung from a narra tree. "Come out! Please push me! I'm with your baby!"Pinaliit kong muli ang mga mata ko habang nakalagay ang kamay ko sa noo ko. She's wearing a facemask; my cat is on her lap; and he's wearing a...A facemask?!What the hell!"Can you fucking take off his facemask?" Galit na sigaw ko. Ang aga-aga, hina-highblood niya ako. Mabigat ang mga hakbang kong bumaba sa spiral staircase na nakakonekta dito sa taas at sa malawak na bakuran. Nag-iinit ang ulo ko habang lumalapit ako sa kany
Chapter 5: Meeting My New ProfessorSkye's POV"Mommy, I'm already late! Ihahatid mo ba ako o hindi?" I dash down the stairs. Muli kong inayos ang uniform ko. I'm dressed in a blue long-sleeved blouse with a red scarf as a necktie, a grey blazer, a grey skirt above my knees, and black shoes with an inch heel.She came down after a minute and checked me from head to toe. "ID mo?""Oh, shoot!" I dash upstairs to look for my ID. "Where is it, where is it?" Natataranta kong sabi habang hinahanap ang ID ko. Kung saan-saan ako naghanap. Sa mga drawer, study table, and bedside table, ngunit hindi ko pa rin iyon mahanap. Pumadyak ako sa carpeted floor. "Nasaan ka na ba?" "It's hanging near your life-size mirror!" Mommy shouted downstairs.I paused to see if it was really there.I smiled seeing it really hanging beside the mirror. Muli kong sinipat ang sarili ko sa salamin. Perfect! You're really stunning, myself!"Mommy, I'm really late this time. Hindi na ako makakapasok sa first subject ko
Chapter 6: Hell SubjectSkye's POVNakahinga ako ng maluwag nang pinaupo na niya ako. I can hardly look at him. Even when he started talking to the class, hindi na ako nakapagconcentrate. I looked around, and everyone was paying close attention to the person speaking in front of them, na himalang mangyari dahil maiingay ang blockmates kong 'to. I noticed Cattleya, who is dreamily looking at the guy whose sleeves are now rolled up. He's tall, probably six feet or more. He had dark hair, deep icy blue eyes, a strong jawline, and full lips. Shit! Ngayon ko lang siya natitigan ng ganito katagal! Mas matagal pa kesa sa lantaran kong pagtitig kay Anton ko. And he's hotter than Anton! How on earth? Shit! No! Dapat loyal ako sa crush ko. Dapat kay Anton lang ang pagtingin ko. Anton is my childhood crush kaya dapat sa kanya lang ako. "Miss Torres? Miss Torres?" I heard him call my name again.Mabilis akong tumayo. "Po?" I'm fidgeting with the hem of my blazer a little."You appear to be
Chapter 7: Uncrushing Anton"Uncrush ko na 'tong si Professor Hugh, trenta na pala siya. Yuck!" sabi ni Marie Jane habang may tinitingnan sa isa niyang phone. Katatapos lang naming magreview at naisipan naming mag-group call. Bumangon si Cattleya at may itinayp sa isang phone niya. "Nasa trenta kaya ang true love. Ano ka ba? 'Yang mga edad na 'yan ang pagod nang maglaro. Kumbaga, seryoso na sila. Nasa marrying stage na kasi." "Kaya nga! Baka kapag niligawan ako ni Prof, hingiin agad ang kamay ko—" "Napakailusyunada mo talaga!" sigaw agad ni Cattleya kay MJ. Maging si Penelope ay nagsearch din yata. Namamangha niyang tinitigan ang kung ano mang naroon sa kabilang phone niya. "Na-post na sa website ng LU ang credentials niya! Wait, ha? Ako na ang magbabasa," prisinta niya. ""Hugh McConaughey earned his PhD in International Management from Harvard Business School in Boston, Massachusetts, USA. He earned his MAB at the University of the Philippines and his BS Business Administration
Chapter 8: Talk With Him "Women does truly have that talent," Professor Hugh said, nodding slightly and looking at me with an odd expression. He turned away from me and grabbed the food I had brought for him.Naguluhan ako sa sinabi niya kaya sinundan ko siya hanggang sa kusina. "What do you mean? He can't see my worth, so I need to move on!" galit na pagrarason ko. "I saw him pleasuring another girl, anong gusto mong gawin ko? Magpakatanga?" Nagsimula nang mangilid ang luha sa gilid ng mga mata ko. Masakit sa pakiramdam but I'm not going to show my weakness to him or anyone else.Tiningnan niya ako habang inililipat niya sa plato ang dala kong ulam. "Wala akong sinabing magpakatanga ka. In general, I'm learning that women have the ability to move on that fast.""O-of course, we know our worth. I know... I can... I can still find a guy who sees my worth."He stared at me with an amused expression in his face. "Yeah, you can. But you won't be able to found him if you continue being a
Chapter 9: Mr. PresidentWhen I arrive on campus, I quickly exit Anton's porshe car after thanking him. Kumaway pa ako sa kanya pagkatapos kong bumaba. "I'll be moving on from you," nakangiti kong sabi na ikinatawa niya."Yes, you will," he said then nag-drive na siya papunta sa hotel resort na pinangangasiwaan niya.Pag-ikot ko ay nagtama ang paningin namin ni Professor McConaughey. Nasa lilim na siya ng puno ng kaimito at malapit na siya sa building namin. He smirked and walked towards the building.7:56 na! May four minutes na lang ako para makarating sa room namin kaya hinawakan ko ng mahigpit ang shoulder bag ko at tumakbo ng mabilis. Dadaigin ko na si Road Runner sa bilis o kaya si Usain Bolt. Hindi ako dumaan sa main entrance kundi sa fire exit. Dali-dali ko ring tinakbo ang hagdanan roon kaya 7:59 na ako nakarating sa room namin."Oh! Bakit doon ka dumaan?" tanong sa akin ni Mr. President nang tumabi ako sa kanya.Sumenyas ako ng "wait lang" habang hinihingal ako. Binigyan niy
Chapter 10: Try Me, Miss Torres Angelo held my hand when the jeepney started to go. Napansin ko ang paghubad niya sa suot niyang blazer at ipinatong niya iyon sa hita ko dahil nakalilis ang suot kong skirt sa pag-upo ko. "How much is the fare for Santander?" bulong ko sa kanya. "Ha?" sabi niya. Inilapit niya ang tenga niya sa akin. "Magkano ang fare?" Umiling siya. "Ako na ang bahala. Mura lang iyon." He held my hand the entire time we were on the road."Thank you for keeping me calm!" Medyo nilakasan ko ang boses ko dahil ang bilis ng pagpapatakbo ng driver sa jeep. Habang umaandar iyon ay parang nagrarambulan ang puso ko sa kaba. "Normal lang ang nararamdaman mo ngayon. Kapag maraming beses ka ng experience sa pag-cocommute, masasanay ka na!" sigaw din niya. Nagprinsinta pa siyang bababa para i-check daw niya kung maayos akong makakapasok ngunit tumanggi na ako. Masyado na akong nakaabala. "Mag-iwan ka lang ng mensahe sa akin bago matulog para masundo kita kapag abala ang mom
Chapter 11: Symposium I awoke earlier than usual because I set six alarms just to get up. It's still five thirty in the morning, so I washed my face and brushed my teeth before tying my shoulder-length hair in a messy bun. For starters, I prepare breakfast for Mom. Mom usually wants a hearty breakfast because she doesn't have time to eat much later in the day.Nagulat si Mommy pagbaba niya dahil handa na ang fried rice, chorizo de cebu at egg omelette with spring onions and baked chicken breast. Good for two servings. She smiled as she dragged the chair for her to sit in. "Anong nakain mo? May kailangan ka 'no?" pigil ang ngiti niya na nanunudyo.I laughed a bit. "Wala po. Maaga din naman akong gumigising kapag trip ko at isa ang araw na iyon kaya kumain ka na lang diyan, Mom," sabi ko habang inilalagay na sa dishwasher machine ang mga binanlawan kong mga kitchen utensils na ginamit ko."Really?" Hindi kumbinsido niyang tanong.Tumango ako. "Wala po akong kailangan. I simply wish to