"May naghahanap sa iyo." Napatingin ako sa kumalabit sa akin. Si manager pala namin. Sa nagdaang dalawang linggo, palagi kaming nag-uusap na. Sobrang gaan talaga ng loob ko sa kanya, na hanggang ngayon hindi ko pa rin matukoy kung bakit. "Sino po, ma'am?" Saglit ko siyang binalingan at binalik ang tingin sa ginagawa ko. "Sabi ko naman sa iyo, huwag ng ma'am, eh. Ate na lang." Nakakalimutan ko kasi minsan. Nakailang sabi siya sa akin niyan, pero hindi pa rin ako sanay. Syempre, isa siya sa boss ko. Tsaka ayaw kong may pumuputak sa mga manok. Masakit sa tainga. Paulit-ulit pa! "Sorry, ate.” Paghingi ko ng tawad. “Sino po?" Pag-uulit ko. Napatingin naman ako sa tinuro niya. Ah, si Nurse Wyatt lang pala. Ngumiti lang ako kay Ate Manager. "Go, you can talk to him." Tinungo ko ang pwesto ni Nurse Wyatt, mabuti na lang wala halos customers. Maga-alas kwatro na kasi ng hapon, tapos na siguro ang duty neto. Kaya nandito na siya. Sa loob ng dalawang linggo. Tuwing darating si Nurse Wyat
"A-Anak..." Sino ba ang tinutukoy niyang anak? Si Miss Manager ba ang anak niya? Kaya ba sobrang laki ng mansyon na 'to, dahil anak si Miss Manager nang isang mayaman na lalaki? Ngayon lang sila magkikita, at sa birthday pa ng anak niya? Surprise kong ganoon. Ang swerte naman pala ni ma'am. Isang napakagandang regalo ang natanggap niya. Ang tunay na regalo na kailanman hindi mapapantayan ng kahit ano. Ang magkaroon ng ama, sa tabi at gagabayan ka hanggang sa pagtanda mo. Gumilid kami nang magsimula itong maglakad papunta sa gawi ni Miss Manager. Pero ang ipinagtataka ko ay nang tumigil siya sa tapat ko. Habang nakatingin pa rin kay Miss Manager na parang nag uusap ang kanilang mata. Tila ba tignan niya lang si Miss Manager, alam na niya ang ibig nitong sabihin. "A-Anak," "P-Po?" Gulat kong wika. Hindi naman anak ang pangalan ko. Mas lalong wala na iyong papa ko. "Anak ko..." Luh? Napano 'to? Hindi ko alam ang gagawin ko, sa itsura pa lang niya mukhang iiyak na. "Sorry po, pe
"Anak din ba ako ni gago, mama?" Nanlaki ang mata niya sa tanong ko. Hindi ko siya masisisi, talagang magugulat siya dahil alam ko na. Iyong matagal na niyang itinatanggi sa akin. Wala pa man confirmation mula sa kanya, pero dama ko na ang katotohanan. Sa reaksyon ba naman na pinakita niya, talagang buking na sila ni Ate Kela. Na mas mapait pa sa ampalaya! "P-Paano mo nasabi 'yan?" Ramdam ko ang kaba sa boses ni mama. Tila gulat pa rin siya, at kita ko sa kanyang mata kung paano niya iniiwasan ang usapin na iyon. "Sabihin mo nga ang totoo, Kali!" Sigaw ni ate. Kaya naman nabaling ang tingin ko sa kanya, litaw din ang galit sa kanyang mata. "Nagkita na ba kayo?!" "Oo!" Taas noo kong sigaw sa kanila. "Nagkita na kami ng gagong tinutukoy mo, mama." Natatawa na wika ko. "Mr. Leonardo Buenavista, anak niya si Lucas Buenavista. Tama, ‘di ba?" Hindi sila sumagot sa akin, pero ramdam ko ang nagbabadyang galit nila. "Uulitin ko mama, anak din ba ako ni Mr. Buenavista? Oo o hindi lan
Tulad ng hiling ko kay papa, pinagbigyan niya ako. Na mamalagi muna ako sa kanya, kahit alam kong makakasama ko si Lucas etse Kuya Lucas sa iisang bubong. Kung saan ginanap ang birthday ni Miss Manager, doon niya ako dinala. Bahay pala iyon ni papa. Kahit hindi na ako magtanong, alam kong kaya dito ginanap ang birthday ni Miss Manager ay dahil malapit sila ni Kuya Lucas, baka nga hindi niya iyon totoong kaarawan at sinet-up lang talaga ang birthday na iyon para malaman ko ang totoo. Well, nagtagumpay naman sila. Ngayon ko rin napagtanto kung bakit mabait sa akin si Miss Manager, dahil malapit sila ni Kuya Lucas. Naalala ko rin noon kung paano niya ako ipagtanggol doon sa isang ka-trabaho ko. Pagkatapos naming mag-usap ni papa, sinabi ko kay Nurse Wyatt na kanila papa muna ako uuwi. Pupuntahan pa sana niya ako, kaso hindi na ako pumayag. Kasi nasa duty siya noon, at para hindi na rin niya ako puntahan doon sa inuupahan kong bahay. Siya kasi lagi ang nagdadala ng pagkain ko sa loob
Nasa harap ng mansyon si Nurse Wyatt. Hinihintay niya akong magbihis, nakatanggap kasi ako ng mensahe sa kanya kanina. Lalabas daw kami, kasi wala siyang duty.Timing lang, dahil wala rin akong shift ngayong araw.Mabilis lang akong natapos, nagsuot lang ako ng black button-down polo na crop top, tsaka mom jeans at nag white shoes ako.Nadatnan ko si papa sa sala, nagbabasa ng dyaryo. "Papa," Tawag ko ng atensyon niya. Mabilis naman siyang tumingin sa akin, at inilapag ang hawak niya na dyaryo. "Aalis po ako," Paalam ko.Tumango siya. "Sure, no problem... but, who's with you?"Akala ko makakaligtas na ako sa tanong na 'to. Hindi pa pala. "Si Nurse Wyatt po." Walang pag aatubili na sabi ko. "Who is he?" Kunot noo na tanong ni papa. Kahit magka salubong ang kanyang kilay, hindi maipagkakaila na talagang maganda ang kanyang lahi.Hindi ba niya matandaan iyong lalaki na sumagot sa kanya ng birthday ni Miss Manager? O sadyang hindi niya pinansin iyon. "'Yong kasama po sa birthday ni Miss
Warning: R-18. Read at your own risk. Napayuko na lang ako at pinili ko na lang na ipagpatuloy ang pagkain. Mahirap pala magsabi nang masarap sa Nurse na 'to!Leche, naisahan ako, eh."You, okay?" Narinig kong tanong ni Nurse Wyatt, pero hindi ko siya pinansin. Nanatili akong nakayuko at tahimik na ngumunguya ng beef steak. Nahihiya ako, eh. "Hey..." Maingat niyang sambit, at hinawakan ang panga ko para maiangat 'yon. Pero hindi pa rin ako tumingin sa kanya.Biglang nawala ‘yong tapang ko. "Kali, nabigla ba kita?" Bigla ay tanong niya, nag-aalala. "I'm sorry, okay?" Nagmamakaawa ang kanyang boses. "Please, look at me..."Hindi ko rin naman siya matiis. Nakakainis! "Nagulat lang ako," Mahinang sambit ko. Iyon naman kasi ang totoo, hindi ko inaasahan ang aksyon na iyon mula sa kanya. "But, you're not mad?"Umiling ako sa kanya. "Bakit naman ako magagalit sa iyo?" Nagtataka kong tanong. Kung galit ako panigurado na kanina ko pa siya nasapak, ‘di ba? Kunin ba naman niya ang first kiss
Hindi nga ako nagkamali dahil pagkagising ko at saktong kakabukas ko lang ng aking telepono. Halos mabingi ako, dahil sa sunod-sunod na notifications sa aking Facebook account.Jadey: Sana all, pasalubong naman!Kung maka-comment naman siya. Akala niya close kami? Okay lang maki-sana all. Normal 'yon! Pero ang humingi ng pasalubong, hindi.Akala mo naman kung totoo silang kaibigan, eh, kung pag-usapan nga nila ako sa trabaho. Grabe, eh! Ibang level talaga, halos araw-araw yata nagle-level up.Marami pa silang nag-comment, halos pasalubong lang ang sinabi nila. Nagulat ako nang makita kong nag-like si Ate Kela ng pinost ko. Kahit kailan talaga 'tong ate ko, napakadamot! Pati ba naman sa heart or wow react man lang, pinagdamot pa niya. Hanggang Facebook, dinala niya ang kanyang pagka-bitter, eh!Halos hindi ako makagalaw sa sumunod na lumabas sa notifications ko.Kacy Angeles: sino kasama mo? uwi kana, nak."Good morning..." Paos na bati sa akin ni Wyatt. Mas isiniksik niya ang sarili s
Lumipas ang araw na hindi pa rin kami nag-uusap ni Kuya Lucas at kahit si papa ay hindi rin. Sila naman ang may gusto noon, eh! Wala naman akong ginawang masama sa kanila. Tuwing kakain sila, hindi ako nakikisabay sa kanila. Alam kong nakikitira lang ako, wala akong karapatan na mag-inarte. Pero talagang hindi ko nagustuhan ang ginawa ni Kuya Lucas na mukhang sinang-ayunan pa ni papa. Kinampihan pa, eh! Wala naman kasing ginawa si Wyatt, tapos bigla niyang susuntukin na lang. Mabuti man lang sana kung nasabi niya ang dahilan sa akin, pero hindi, eh. Ang mas worst pa roon, gusto niyang hiwalayan ko si Wyatt. Sino ako para makinig sa kanya? Wala nga siyang maibigay na sapat na dahilan sa akin kung bakit dapat ko iyon na gawin, eh. Nasa trabaho ako ngayon, kaso kaunti lang ang customer. Nandito lamang ako sa counter naghihintay ng mga papasok na customers. Mag-isa lang ako, dahil busy ang mga manok. Paano ba naman, hindi ko naman sila dinalahan ng pasalubong. Kay Miss Manager lang ta