Gumuhit ang sakit sa ulo ni Sarah. Dalawa ang absent sa team niya, ‘yong isa nagpaalam na masama ang pakiramdam, at ‘yong isa naman ay No Call, No Show. Basta-basta na lang um-absent nang walang paalam. May naka-schedule siyang team huddle at isang coaching. May na-monitor na call ang isang Quality Analyst o QA na sabaw ang isa niyang agent. Wala sa hulog ang pinagsasabi nito sa call at kailangan niya itong i-coach kung paano ito mag-i-improve.
Pinakinggan niya ang call ni Edgar, ang sabaw niyang agent. Naka-full ang volume ng kaniyang headset pero halos wala siyang marinig dahil nangingibabaw ang boses ng mga ahente na nagte-take ng calls. Queuing o mataas ang volume ng calls kaya sobrang ingay sa production floor. Nilibot niya ang tingin sa paligid, halos bumula na ang bibig ng agents sa pagsasalita. Napansin niyang nangangalahit na ang tubig sa tumblers ng agents niya kahit kakaumpisa pa lang ng pasok ng mga ito.
Isa-isa niyang kinuha ang tumblers na paubos na ang laman upang lagyan ‘yon ng tubig. Iyon lang ang maaari niyang maitulong sa team niya kapag queuing. Nang matapos siyang mag-refill ng tubig ay binalikan niya ang iniwang trabaho.
Tila sumpa namang nahagip ng kaniyang paningin ang tumbler ni Erhart. Inilagay ‘yon ni Jessica sa desk niya kahit labag ‘yon sa kaniyang kalooban. Alangan namang itapon niya ‘yon? Nasapo niya ang sikmura nang maalala na may lamang pagkain ang tumbler. Wala sa plano niya ang matukso at magkasala pero nagwawala na ang dragon sa kaniyang tiyan.
Binuksan niya ang tumbler at sinilip ang laman niyon. Napailing siya pero agad ding napangiti nang mapagtantong oatmeal ang laman niyon. Medyo malabnaw ang oatmeal pero mas okay ‘yon dahil mas madali niyang makakain. Actually, mas angkop ang salitang maiinom kaysa makakain. Walang makakapansin sa kalokohan niya—ni Erhart pala.
Layuan nawa ako ng tukso.
WALANG Erhart na nag-abang sa kaniya paglabas niya sa prod. Wala rin ito sa locker area nang kunin niya ang gamit doon. Nakahinga siya nang maluwag.“TM, nasaan ang irog mo?” tanong sa kaniya ni Tere, ang jolly mommy ng team niya. Kasalukuyan silang nasa hallway, nag-aabang ng elevator.
Nagkibit-balikat siya. Ang akala ng team niya ay boyfriend niya ang maputlang lalaki na ‘yon. Wala kasi itong ginawa kundi sabayan siya sa pagpasok at sa pag-uwi dahil nagkataong pareho ang schedule nila. Hindi na lang niya itinama ang maling akala ng mga ito dahil wala namang maniniwala sa kaniya. Pabor din ‘yon sa kaniya dahil tuluyan na siyang nilayuan ni Viggo. Ang balita niya ay may bago na itong nilalandi.
Magdidiwang na sana siya kaya lang, mas matindi pa kay Viggo ang kakulitan ni Erhart. Ibang level ang isang ‘yon. Gusto na niya itong ipatapon sa Mars.
“Kaya siguro nakasimangot si TM dahil wala si Tisoy,” pang-aasar ni Edgar.
Nakasimangot siya? Imposible! Hindi siya pala-ngiti kaya napagkakamalan siyang palaging nakasimangot. Normal lang na ganoon ang itsura niya. “Itikom mo ‘yang bibig mo, Edgar. Sa susunod na mahuli ka ng QA, bahala ka na sa buhay mo.”
“Uy, TM, joke lang!”
“Nandito na ako kaya huwag ka nang sumimangot diyan,” singit ni Erhart na bigla-bigla na lang sumulpot. Pinisil nito ang magkabila niyang pisngi. “Miss mo na agad ako?”
Nagtilian ang mga taong nasa paligid nila. “Yown, o! Luma-love life na si TM,” kantiyaw ni Edgar. Nakalimutan yata nito ang pagbabanta niya. Nagpalakpakan naman ang iba.
Gosh! Malapit na siyang masiraan ng ulo dahil sa binata. Halos isang buwan pa lang ang lumipas simula nang magkakilala sila pero marami na ang nangyari. Pati ang nakasanayan niyang pagsunod sa rules ay nababali dahil dito. “Ewan ko sa ‘yo!”
Aktong papasok siya sa bumukas na elevator nang pigilan siya ng binata at hinila siya papunta sa fire exit. Hindi siya nagkaroon ng pagkakataon para umangal dahil nabigla siya sa sobrang bilis ng pangyayari. “Hoy, ano bang problema mo?” nanggigigil niyang tanong nang huminto sila sa paglalakad. Gustong-gusto na niya itong tirisin nang pinong-pino.
“Mag-usap tayo.”
A line etched between her brows. “Dito sa fire exit?”
“Dito mo rin ako kinausap noon. Remember?”
She bit her lower lip. The thought of them being alone together at the fire exit made her heart beat faster. She lowered her head to avoid his ardent gaze but her eyes caught that their hands entwined perfectly. A flush crept up her face. Then, her dream last night vividly flashed on her mind.
Nasa dalampasigan sila. Magkahawak ang kanilang mga kamay habang pinapanood ang mga bituin sa kalangitan. Sinasayaw ng hangin ang kaniyang buhok at hinahampas ng alon ang kanilang mga paa. Napatingin siya sa binata at nahuli niya itong matamang nakatitig sa kaniya. Naghinang ang kanilang mga mata. Unti-unti nitong inilapit ang mukha sa kaniya hanggang sa maglapat ang kanilang mga labi…
“Sarah…”
“A-ano?” nauutal niyang tanong. Pinutol nito ang pagde-day dreaming niya—este, bangungot pala. Tumingala siya dahil mas matangkad ito sa kaniya, pero laking gulat niya nang mapagtantong gahibla na lamang ang agwat ng kanilang mga mukha dahil nakayuko na ito. “Hoy, lumayo ka nga sa akin!”
Itutulak niya dapat ang binata ngunit hindi niya magawa dahil hawak nito ang kaniyang kamay. Pilit niya iyong binawi mula rito subalit bigo siya dahil mahigpit ang hawak nito.
“Ayaw mo bang halikan kita kaya inubos mo ‘yong oatmeal?”
Napaawang ang kaniyang bibig. Iyon lang ba ang pag-uusapan nila? Nag-abala pa itong dalhin siya roon. “So, nag-report na sa ‘yo si Jessica?” Ito lang naman ang may kakayahang gawin ’yon dahil naka-monitor ang bawat galaw niya sa paningin ng kaibigan at may contact ito sa binata. “For sure, alam mo na rin na hindi ako na-late. Masaya ka na?”
“Bakit ang sungit mo sa akin? Wala naman akong ginagawang masama sa ‘yo.”
“Ang kulit mo kasi!” Pati panaginip niya ay in-invade na nito. “Ano bang gusto mo?”
“Ibibigay mo ba sa akin kapag sinabi ko?” seryoso nitong tanong. Napipilan siya. Paano kung hindi niya kayang ibigay ang hiling nito? “Hindi na kita kukulitin na makipagkaibigan sa akin kung pagbibigyan mo ako sa hiling ko.”
“Ano ba ‘yon?” Dumagundong ang tibok ng kaniyang puso dahil sa kaba pero hindi siya nagpahalata. Nanatili siyang kalmado.
“Mag-date tayo.”
“What?” Hindi siya nakikipag-date. Nangako siya sa sarili na hinding-hindi siya makikipag-date. Never! Never! Never! Dahil sasakit lang ang puso at ulo niya. “Hindi puwede! Ayoko!” Isa ‘yong rule na dapat niyang sundin at isang pangako na dapat niyang tuparin.
“Isang beses lang naman at friendly date lang ‘yon. Bakit ayaw mo?”
“Basta!”
“Gusto mo bang tototohanin na lang natin?”
“No way!” mariing tutol niya. “Ano ka sinusuwerte? Hindi ako makikipag-date sa ‘yo!”
“Okay! Madali akong kausap. Araw-araw na lang kitang kukulitin hanggang sa ma-in love ka sa akin,” nakangising turan nito. “Iyon ba ang gusto mo?”
Her mouth fell open. Kung ayaw niyang makipag-date, mas lalong ayaw niyang ma-in love. “Fine!” napilitan niyang sangayon. Friendly date lang naman ‘yon. Harmless. Isang beses lang. Pagkatapos noon, mawawala na ito sa landas niya. “Payag na ako. Basta tiyakin mo lang na mawawala ka sa landas ko pagkatapos ng date na ‘yon.”
His mouth curved into a smile that reached his eyes. “Good.”
“Pero ako ang masusunod at ako ang magpaplano.” Hindi siya papayag na maisahan nito.
“Sure.” Nanatili ang ngiti sa labi nito. “Ang mahalaga ay pumayag ka.”
A smile danced on his lips. He felt silly. It’s just a friendly date but his heart… Sinapo niya ang dibdib. Mabilis ang tibok niyon at nakabibingi ang ingay. Hindi pa kumabog nang ganoon kalakas ang puso niya dahil sa babae. “You look like an idiot!” Kinuha ni Harry ang tissue mula sa bitbit na supot, nilamukos ‘yon, at ibinato sa kaniya. Sapol siya sa mukha. “Hindi mo man lang napansin na kanina pa ako nakatayo sa pintuan.” Nakaupo siya sa pangatlong baitang ng hagdanan. Bumagsak ang tissue sa kaniyang paanan kaya pinulot niya ‘yon at ibinato pabalik sa lalaki pero nakailag ito. “Masarap ba ‘yang dala mo?” “Lugaw, itlog, at tokwa lang ‘to.” Tinungo nito ang mesa at inilapag doon ang bitbit na supot. “Nag-almusal na ako kaya sa ‘yo na lahat ‘to.” “Salamat.” Tumayo siya at nilapitan ito. “Mamaya na ang date namin ni Sarah,” excited niyang balita rito habang isinasalin ang lugaw sa mangkok.
Lumipas ang ilang minuto pero hindi pa bumalik si Harry. Naiinip siya at hindi mapakali. Gusto niyang sumilip sa kabilang bahay ngunit pinigilan niya ang sarili. Nagpalakad-lakad siya sa kapiranggot na sala at nang magsawa ay umupo siya sa hagdan. Wala silang upuan, maliban do’n sa dalawang monoblock chair na kasama ng mesa. Iniwan lang ‘yon ng dating nangungupahan do’n dahil malapit na ‘yong masira. Ang iba nilang kagamitan, partikular na sa kusina ay pinahiram lang ni Aling Nena pero kailangan nilang ibalik kapag nakabili na sila. Hinilot niya ang sentido. Napagtanto niyang mahirap bumukod lalo na’t nag-uumpisa pa lamang siya pero kailangan niyang kayanin. Natapos niya ang isang semestre sa kolehiyo na hindi tumanggap ng allowance sa kaniyang ama kaya positibo siyang malalagpasan niya ‘yon. Umpisa pa lang ‘yon sa pagtupad ng sarili niyang pangarap kaya hindi puwedeng basta-basta na lang siyang sumuko. “Tisoy!” Su
Jessica enjoyed the company of Harry. Hindi niya lubos maisip na sa likod ng seryosong awra nito ay nagtatago ang isang pilyong lalaki. Ikinuwento nito sa kaniya ang mga kalokohang ginawa nito noong bata pa ito. Hindi niya alam kung epekto ba ng alak ang kadaldalan nito o gusto siya nitong kausap. Ano pa man ang dahilan, masaya siyang makasama at makausap ito.“Paano kayo nagkakilala ni Tisoy?” tanong niya rito matapos niyang ikuwento kung paano sila nagkakilala ni Sarah.“He’s my brother.”“Hmm?” Tama ba ang kaniyang narinig? “What did you say?” Hindi niya alam kung nakailang bote na siya ng beer kaya posibleng mali ang kaniyang narinig.“I’m his uncle, but his like a brother to me,” he explained. Hindi naman ganoon kalayo ang gawat ng edad namin.”“Uncle?” He nodded. “Kaya pala pareh
“Mahal na prinsesa, gising na!” Ilang beses na niyugyog ni Jessica ang kaniyang balikat subalit ayaw pa niyang imulat ang mga mata. Hinila niya pataas ang kumot upang takpan ang kaniyang mukha. “Gusto mo bang si Tisoy ang gumising sa ‘yo?” Bumalikwas siya ng bangon nang banggitin nito si Erhart. Tinulugan siya nito nang nagdaang gabi at pagkatapos noon ay mag-isa siyang nanood. Pagkatapos… “Huwag kang tumulala riyan!” “Paano ako nakarating dito?” takang tanong niya. Mahimbing ang tulog ng binata habang nakasandal ito sa kaniyang balikat. Nahiya siyang gisingin ito kaya pinabayaan niya na lang itong matulog at pagktapos noon… Nakatulog din ba siya? Nagkibit-balikat ito sabay ngiti. “Ready na ang breakfast. Bumaba ka na.” Tinalikuran siya nito at pakendeng-kendeng na naglakad. Niligpit niya ang pinaghigaan habang pilit na ina-analyse kung paano siyang nakarating sa kama. Hindi kaya… “Hindi ka niya binuhat! Huwag ka
Clueless pa rin si Sarah sa kakaibang ngiti ni Jessica sa tuwing mapapatingin ito sa kaniya. Malapit na siyang mabaliw sa kaiisip kung anong alam nito na hindi niya alam. Tiyak na may kinalaman ‘yon sa kaniya dahil nag-iiba ito ng topic kapag inuungkat niya ang tungkol doon.“TM?” untag ni Tere. “Kanina ka pa tinatanong ni Ate kung anong order mo.”Kasalukuyan silang nasa pantry para mag-lunch. Hindi nakapagluto si Jessica kaya wala siyang baon. “Ay, sorry.” Tiningnan niya ang ulam pero wala siyang nagustuhan. “Mommy, mauna ka nang um-order. Mag-iikot-ikot muna ako. Hahanapin ko na lang ang table n’yo.”“Sige.”Malawak ang pantry sa 6th floor at maraming food stalls, mistula ‘yong food court sa isang malaking mall. Halos nalibot na niya ang buong pantry pero wala siyang nagustuhang pagkain.“Nahihilo na ako sa kabubuntot sa ‘yo,&r
True to his words, Erhart stopped pestering her. Magkasabay pa rin silang pumasok at umuwi sa trabaho, pinapansin pa rin nito ang mga kasamahan niya pero kapag silang dalawa na lang ang magkasama ay wala itong kibo. Nalipat na ang locker nito sa 19th floor kaya nabawasan ang pagpunta nito sa 18th floor. Pabor ‘yon sa kaniya pero may parte sa pagkatao niyang tutol do’n. Hindi niya maunawaan kung bakit. “Sarah, friendly pala ‘yong boyfriend mo?” Pinihit niya pasara ang faucet at saka itinapat sa hand dryer ang basang kamay. Nagkunwari siyang hindi ito narinig. Hindi naman sila close ng current fling ni Viggo kaya wala siyang panahong makipag-plastikan dito. “Balita ko, maraming nagkakagusto sa kaniya,” patuloy nito sa kabila ng pande-deadma niya. “Maliban doon, nakita ko rin na iba-iba ang babaeng kasama niya.” Hindi niya inaasahan na mino-monitor pala nito ang bawat galaw ng hilaw niyang boyfriend. “Stop beating around the bu
Ngali-ngali nang ihagis ni Jessica ang phone pagkatapos niyang makausap ang mga mgaulang. Insulto lang ang natanggap niya sa mga ito imbes na kumustahin siya. Tutol ang mga ito sa propesyong kaniyang tinahak pero wala siyang balak na basta na lang sumuko at sundin ang nais ng mga magulang niya. Hindi siya papayag.Ang pagkainis na nadarama ay ibinuhos na lang niya sa paglilinis ng bahay at dinamay niya pati ang bakuran. Katatapos niya lang magwalis sa labas kaya bumalik na siya sa loob nang matanaw niya si Harry. Bihis na bihis ito. Itatanong niya sana kung saan ito pupunta pero natilihan siya. Baka isipin pa nito na mino-monitor niya ang bawat kilos nito.Napakislot siya nang mag-ring ang cell phone sa kaniyang bulsa. Hindi niya ‘yon sinagot pero makulit ang caller kaya tiningnan niya ang kung sino ‘yon. Kasamahan niya pala sa trabaho ang tumatawag. “Hello, Lily.”“Jess, s
Sarah did everything just to avoid Erhart. Maaga siyang pumapasok sa trabaho at nagpapa-late ng uwi. Umuwi siya sa Rizal nang sumapit ang kaniyang rest day at pagbalik niya ay hindi siya lumalabas ng bahay. Nagkukunwari siyang abala o tulog kapag naisipan nila Erhart na mag-breakfast o mag-dinner nang sabay-sabay.Mabuti na lang at hindi nag-usisa si Jessica. Busy ito sa bagong dine-date kaya wala itong kamalay-malay sa mga nangyayari sa kaniya. Pero hindi niya alam kung hanggang kailan niya iiwasan ang binata.Gaya ngayon, rest day niya ulit at mag-isa lang siya sa bahay dahil gumala si Jessica. Gusto niyang magpahangin sa labas pero hindi niya magawa dahil nakatambay sa labas si Erhart. Paano niya nalaman? Simple lang. Bahagya niyang hinawi ang kurtina at sumilip sa bintana. Bakit kasi napakaliit ng mundo para sa kanilang dalawa?Humilata siya sa sofa at pinagkasya ang sarili doon. Bagot na bagot na s