CHAPTER 47 - Lets be open.

Malakas ang simoy ng hangin, kitang-kita ko ang bawat hampas ng alon sa dalampasigan nakakamiss ang ganitong pakiramdam. Yung tahimik lang, masaya. Sobrang daming nangyare pero hindi pa rin nagsisink in sakin ang lahat. Minsan napapakamot ako sa ulo na napakagaling mo self bumigay ka agad kay Vonzolucc pero aaminin ko nagustuhan ko naman talaga. Nakakastress minsan kasi ang rupok ko.

"Nanayyy!" Napatingin ako ng marinig ko ang boses ng anak ko. 

"Bakit maganda kong anak?" May ngiti ko syang sinalubong at hinimas sa likod. 

"Binilhan po kami ni, Tatay ng mga laruan. Nandun na po nilagay namin sa kwarto namin." kitang-kita ko ang saya sa mga mata ng anak ko. Masaya naman ako sa mabubuo na ang pamilya namin, pagkatapos mangyare ng lahat ng yon.

"Nanay, masaya ka po ba?" nabalik ang tingin ko sa anak ko tanungin nya ko.

"Oo naman anak, bakit mo naman natanong?" Nakangiti syang umiling sakin.

"Wala naman po. Gusto ko po kasi na masaya k