Napahilamos na lamang siya sa kaniyang mukha ng makita nanaman ang ika-dalawampung secretary niya sa nang-aakit nitong galaw. Blanko niyang tiningnan ang wala pang isang buwan niyang secretary.
“Stop” sa malamig niyang tonong sabi sa secretary niyang unti unting nag-aalis ng saplot. Walang pinakinggan ang secretary niya at patuloy itong naglagay ng icing sa kaniyang malamang hinaharap.
“I said stop!” sa oras na ito galit na siya. Ayaw niya sa mga taong hindi marunong makinig sa bawat salitang sinasabi niya. Kinuha niya ang cellphone niya at denial ang numero ni Mrs. Santos na siyang naghahanap ng secretary niya.
“Come here and call the security guard now!” napapikit na lamang si Mrs. Santos sa narinig niyang sigaw mula sa kabilang linya. Alam na niya kung anong ibig sabihin nanaman nito. Dali dali silang umakyat ng office ng kanilang boss.
“Ibaba niyo yan at ayaw ko ng makita pa ang pagmumukha niya sa building na ito!” utos niya sa dalawang security guard.
“Ano ba bitawan niyo ako! Kyler ayaw mo ba ako? Ito na nga oh binibigay ko na sayo ang sarili ko ayaw mo pa” blanko niyang tiningnan ito at tinaasan ng kilay. Ikinumpas niya na lamang ang kaniyang kamay na lumabas na sila.
Tumalikod na siya at nagpamulsa habang tanaw ang tanawin sa kaniyang bintana habang si Mrs. Santos ay nakayuko na habang naghihintay ng sasabihin ng kaniyang boss.
“Ilang beses ko bang sasabihin sayo Mrs. Santos” panimula pa lamang ng boss niya pero nagsitayuan na ang mga balahibo niya. Patuloy na nakayuko si Mrs. Santos habang nilalaro niya ang mga daliri niya. Hindi nagsasalita si Mrs. Santos kaya hinarap na siya ng kaniyang boss.
“I need secretary na hindi mahuhulog sakin, na hindi ako magugustuhan hangga’t maaari yung pangit Mrs. Santos! Pangit, mataba maitim basta lahat nasa kaniya na huwag lang yung walang alam!”
“Opo sir. Ngayon din” pagkasabi ni Mrs. Santos iyun ay dali dali siyang umalis at tumakbo sa office ng kaniyang boss.
Napahilamos na lamang uli ito dahil dun.
Siya si Kyler Stanford ang nagmamay-ari ng isang gulayan sa Pilipinas. Ang pinakamalaking distributor ng gulay. Bata pa lamang siya ay magaling na siya sa larawan ng negosyo kaya sa taong labing siyam ay naging isang negosyante na siya at nagmamay-ari ng Greenland.
Napalago niya ito ng ganung kabilis kaya sa taong dalawampu’t apat ay isa na siyang makapangyarihan at kinatatakutan ng ibang kompanya.
KEISHA POV
“Saan ba ako maghahanap ng trabaho dito” kanina pa ako lakad ng lakad para makapaghanap ng trabaho at pangatlong araw ko na ito na naghahanap pero hanggang ngayon wala pa rin.Sa sobrang init pumasok na muna ako sa isang building para magpalamig. Pangarap ko ring maging empleyado sa ganitong klaseng building pero malabong mangyari dahil 2nd year college lang natapos ko. Ang hirap mag-isa walang karamay. Napabuntong hininga na lamang ako kapag naaalala ko kung paano namatay ang mga magulang ko.
Bakit ba kasi nabuhay pa ako tapos ang mga magulang ko parehong patay. Namatay silang dalawa dahil sa car accident samantalang ako nabuhay. Bakit ba hinayaan pa akong mabuhay kung parehong magulang ko namatay. Hindi na ako nakatapos ng pag-aaral dahil hanggang dalawang taon lang umabot ang perang naiwan nila sakin.
“Kailangan ko ng makahanap agad agad ng secretary ni Sir Kyler dahil kung hindi mayayari ako” napatingin ako sa nagsalita ng ganun at dali dali ko siyang nilapitan.
“Ah ma’am excuse me po”
“What do you need?” tanong niya sa akin.
“Narinig ko po kasing naghahanap kayo ng secretary baka pwede po ako” alam ko naman na ang kapal na ng mukha ko dahil dun eh kailangang kailangan ko na eh. Tiningnan niya ako pababa kaya napatingin din ako sa sarili ko. Wala namang mali sa suot ko ah.
“Maganda ka iha, maputi at payat baka hindi ka tanggapin ng boss namin” napakunot noo ako dahil sa sinabi niya. Base ba sa katawan at itsura ang pagtanggap sa isang trabaho sa panahon ngayon.
“Sa katawan na po ba titingnan ang pagkuha ng isang empleyado?” kunot noong tanong ko sa kaniya.
“Hindi mo kasi naiintindihan iha.” Sagot niya lamang sa akin. Akmang aalis na sana ulit siya ng harangan ko ulit ito.
“Sige naman na po hayaan niyo akong makausap yung boss niyo.”pagmamakaawa ko sa kaniya desperado na talaga akong makuha sa trabahong ito.
“Mapapagalitan ako ng boss ko iha kung ikaw ang kinuha ko.”
“Sasaluhin ko ho lahat ng galit at sisi kapag nangyari yun. Pangtatlong araw ko na po kasing naghahanap ng trabaho pero hanggang ngayon wala pa ring resulta.” Desperadang sabi ko. Pinagmukhang kawawa ko ang boses at mga mata ko para makumbinsi ko siya. Magsasalita pa sana siya ng biglang sumingit samin yung guard.
“Hayaan mo na Mrs. Santos kung hindi siya tinanggap ni sir atleast ginawa mo na at alam niya na yun sa sarili niya. Hayaan mo na yung bata.” Laking pasasalamat ko sa guard na iyun ng pumayag si Mrs. Santos pala. Nginitian ko siya ng pagkatamis tamis bago ko sinundan si Mrs. Santos.
Inilibot ko pa ang paningin ko sa building na ito mukhang malawak at malaki. Napaatras na lamang ako ng mabunggo ko si Mrs. Santos dahil huminto pala siya.
“Magfocus ka ayaw ni sir ng tatanga tanga.” Humingi na lamang ako ng paumanhin at yumuko dahil dun bakit ba parang ang seseryoso ng mga tao dito. Pumasok na lamang kami sa elevator at pinindot niya ang ikadalawampung palapag.
Pagkabukas ng elevator hudyat na nasa ikadalawampung palapag na kami ay lumabas na si Mrs. Santos na siyang sinundan ko. Maraming pasilyo pa siyang nilikuan bago kami nakarating sa isang pintuan kung saan may karatulang ‘President Office’. Huminga munang malalim si Mrs. Santos bago siya kumatok sa pintuan. Bakit parang napakaproblemado ni Mrs. Santos para namang lunggaan ng mga leon at tigre ang papasukin niya.
Hindi nagtagal ang pagbukas ng pintuan at pinapasok kami.
“Sir nandito na po si Mrs. Santos.” Agaw atensyon niya sa lalaking nakaupo at nakatalikod samin. Napayuko na lamang ako ng tumayo siya at naglakad palapit sa amin.
“Look at me.” ani nito sa malamig na boses. Marami na akong pinagdaanan kaya bakit pa ako padadala sa mga ganitong mga tao. Unti unti akong tumingala at tumingin sa kaniya. Walang bakas ng takot at pangamba. Kita ko sa kaniya ang walang expression niyang mukha. Tinitigan niya ako at ganun din ako sa kaniya. Walang mali sa suot ko at lalong walang mali sakin. Sinundan ko ang bawat tingin niya sakin pababa. Bakit parang uso dito ang tingnan ka mula ulo hanggang baba. Hindi ako gumalaw ng simulan niya akong ikutin na animoy eneeksamin ang aking buong katawan. Huminto siya sa harapan ko at tumitig muli bago ilipat ang atensyon kay Mrs. Santos na siyang nasa tabi ko at nakayuko na.
“Anong sinabi ko sayo Mrs. Santos. Sinabi ko na maghanap ka ng pangit at hindi magkakagusto o magtatangkang magkakagusto sa akin!” nagpintig ang tenga ko hindi dahil sa sigaw niya kundi dahil sa sinabi niya. Napatawa na lamang ako at napangisi dahil dun na siyang dahilan ng pagtingin niya sa akin.
Tinitigan ko siyang mabuti ng walang takot dahil hindi naman ako natatakot sa kaniya. Well yes may itsura siya gwapo. Inikutan ko rin siya kung paano niya ako inikot kanina. Magagandang katawan,matipuno at matangkad pero mayabang at mahangin.
“Stop it. Huwag mo akong ginagaya babae. Hindi mo ako kilala.” Sa malamig na boses pa rin nito. Huminto ako sa harapan niya at tinitigan ulit saka ngumisi.
“Yun ba ang dahilan kung bakit niyo ako tinitingnan mula ulo hanggang baba. Bakit sir sa katawan at itsura na ba binabase ang pagtanggap ng isang empleyado?” taas kilay kong sabi sa kaniya. Ngumisi at nagpamulsa siya. Nagtitigan kaming dalawa ng walang kumukurap hindi ako patatalo sa mahangin nato.“Maganda ka payat at maputi at alam kong magtatangka ka ring akitin ako.” Confident niyang sabi. I flip my hair and I cross my arm.“Well thank you for the compliment sir.” Nakangiti kong sabi pero hindi rin yun nagtagal at sumeryoso ang expression ko.“Hindi ko akalain na makakatagpo ako ng isang kompanya at isang boss na mayabang at mahangin.” Lakas loob kong sabi sa kaniya. Kung hindi lang rin naman pala niya ako kukunin dahil sa panlabas kong anyo, susulitin ko na ang gusto kong sabihin sa kaniya dahil sa mindset niyang lahat ng babae ay magkakagusto sa kaniya.“What did you just
Tinanguhan ko na lamang si Mrs. Santos sa lahat ng sinabi niya. Nagpatuloy kami sa paglalakad at huminto sa pintuan ni Sir Kyler.Kumatok na muna si Mrs. Santos bago pumasok sa loob ng office ni Sir. Naabutan namin siyang nakatalikod mula samin at tinatanaw ang tanawin sa bintana niya. Nang maramdaman niya ng nasa loob na kami ay saka siya humarap samin at umupo sa kaniyang swivel chair."You may leave Mrs. Santos." Dahil sa sinabi niyang iyun ay may kaunting kaba akong naramdaman dahil dalawa na lamang kami dito sa loob ng kwartong ito. Pagkalabas na pagkalabas ni Mrs. Santos ay may kinuha siyang white folder sa ilalim ng lamesa niya at inilagay sa ibabaw nito."Introduce yourself first woman." Ani nito at huminga akong malalim para pormal na magpakilala."Nice to meet you sir. I'm Keisha Mae Almiro 20 years old. I didn't finish college because of financial problem but I assure you that I will do my best to do my job." Maikli kong pakil
"Tsss asa siya. Yabang niyang iyun." Nilingon ako ni Mrs. Santos na nakangiti bago sumubo ulit ng pagkain. Kumain na lang din ako dahil baka bigla siyang may ipagawa hindi pa ako nakakakain.Inayos na namin ni Mrs. Santos ang mga pinagkainan namin saka ibinalik sa mga staff ng cafeteria."Siya nga pala sumunod ka sakin at may mga papel na kailangang ireview ni Sir." Sumunod na lang ako kay Mrs. Santos at pumasok sa isang opisina na per cubicle ang table. Kita sa mga mukha nila ang pagkaseryoso sa mga trabaho nila. Sa papel at computer lang nakatuon ang mga atensyon nila. May mga nasa mid 30's na at parang mga kagragraduate ang mga nandito meron ring mga nakaOJT. Kita ko kasi sa mga ID nila,nakalagay na OJT at intern."Pakisabi kay Sir na ireview ang lahat ng ito tapos pirmahan niya na rin kung approve ba sa kaniya lahat iyan." Iniabot niya na sa akin ang ilang mga kapirasong papel at kinuha ko. Tinanguan ko na lang si Mrs. Sa
Napakibit balikat na lamang ako ng mawala na siya sa paningin ko. Ibinalik ko ang atensyon ko sa harapan ko. “Ano let’s go?” pag-aalok niya ulit. Inilingan ko na lang siya dahil hindi ako mabilis magtiwala sa mga tao.“Hindi pa kita kilala Sir. Sorry.” Pagpapaumanhin ko saka nilampasan na siya pero hinarangan pa rin ako kaya napahinto na lang ako sa paglalakad ko. “Ihahatid lang naman ganda eh. Saka kilala ako ni Kyler ang boss mo pinsan ko yun So don’t worry by the way my name is Louie.” Inilahad niya sa akin ang kamay niya na siyang tiningnan ko lang hindi ko alam kung tatanggapin ko ba yun o hindi pero wala naman sigurong masama at ikabahala dahil pinsan niya naman pal
“Ok lang naman atleast siya ang pumirma sa amount ng cost.” Pinaalis na ako Mrs. Santos at bumalik naman ako sa office ni Sir. Pagdating ko dun hindi ko na siya naabutan baka pumunta na para sa lunch nila. -- Mabilis na lumipas ang oras at bumalik din agad si Sir ng 12:30 sa office niya. Ginawa ko na lang ang mga pinapagawa niya sa akin pero natigil ito ng may kumatok sa pintuan niya. Mabilis kong tinungo ang pintuan at pinagbuksan kung sino man yung kumakatok. “Good afternoon po Sir, nandito na po pala yung record of the transactions this month.” Masiglang sambit nung babae. Lumapit siya sa table ni Sir at bumalik naman na ako sa upuan ko. Pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa ko ng magulat ako dahil sa hampas ni Sir sa lamesa niya.
Hinarap ko siya at nginitian. “Maraming salamat Sir pero-“ hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng putulin niya ang sasabihin ko. “Aalis ka lang sa kompanya ko kung terminated ang kontrata mo. Fine kung yan ang gusto mo hindi ko na aalisin si Mrs. Cruz. Now go back to your work and Keisha let’s go to my office.” Tumalikod na siya at nanatili pa akong nakatayo dito. “Ang swerte niya si Sir pa parang nakikiusap sa kaniya manatili samantalang yung mga naging secretary niyang iba nagmakaawa kay Sir.” Rinig kong bulong sa gilid ko. Nagkibit balikat na lang ako dun. “Maraming salamat iha dahil sayo hindi na ako naalis sa trabaho, sige na sundan mo na si Sir.” Nakangiti niya ng sabi sa akin pero halata sa mga mata niya na umiyak ito. Nginitian ko na lang siya at tumango. Bumalik na ako sa office ni Sir at naabutan ko siyang nagpipirma sa mga papeles na nasa harapan niya. Umupo ako na parang walang nangyari. Nilingon ko s
Pagpasok namin sa loob ay tilian ng mga babae ang narinig ko. May artista ba? Nilibot ko ang paningin ko at pati sa likod ko pero wala naman akong makita.“May God artista ba siya?” rinig kong bulong ng isang bakla sa gilid namin.“Sino kaya yung girl na kasama niya?”“Baka PA niya.” sagot naman ng isa. Sino bang binabanggit nila? Wala naman akong makita.“Papicture naman po.” Rinig kong sabi ng isang babae at kay Sir Kyler siya lumapit. Napakunot na lang ang noo ko dahil hindi naman artista si Sir. Tiningnan ko ang paligid ko at sa kaniya pala halos nakatingin lahat ng mga tao dito.“Ay teka Miss. Hindi artista si Sir.” Pagharang ko dito dahil baka masigawan siya at baka hindi magustuhan ni Sir Kyler mapag-abutan pa dito ng galit.“Ah picture lang naman.” Pagpipilit ng babae.“Hindi pwede baka magalit girlfriend ko. Selos
“Kanina pa kita hinahanap.” Rinig ko mula sa likod ko kaya agad ko itong nilingon at si Sir Kyler ang nakita ko. “Kayo po pala Sir. Upo po kayo.” Pag-aalok ko sa kaniya. Lumapit naman siya sakin at tumabi. “Do you need something Sir?” tanong ko sa kaniya ng makaupo na siya. “It’s nothing.” Tiningnan ko si Sir at halata sa mga mata nito ang puyat. Maaga nga pala kaming umalis ng Manila at wala pa rin siyang tulog. “Magpahinga po muna kayo Sir.” Sabi ko sa kaniya na siyang ikinalingon niya sakin. “Mainit sa loob.” Mabilis niyang sagot. “You can rest here.” Saka ko itinuro ang mahabang kawayan na inuupuan namin. Kung hihiga siya kasiya naman siya. Tiningnan niya ako ng may kunot ang noo at pag-aalinlangan. Napaikot naman mga mata ko dahil dun. “Don’t worry wala akong gagawin sayo. Asa ka naman.” Sabi ko sa kaniya kung ayaw niya edi wag. Hindi naman ako makakaramdam ng pagod eh. Hindi ko na lang siya pinansin at itinuon ang a