Chapter 17

Third Person Point of View

“Hey! Gian.” Bahagyang inalog ni Zayne ang balikat ni Gian pagkaraan ng ilang minutong wala man lang ito kahit anong reaksiyon, bakas sa mukha ng lalaki ang pag-aalala matapos sa nangyari kay Gian. Hindi niya mawari kung paano o kung ano ang dapat n'yang gawin. “Hey, please talk to me,” maya-maya’y dagdag pa nito, magmamakaawa ang tono ng boses nito nang sandaling sabihin niya iyon sa dalaga.

“Gian, please. Are you okay?” patuloy pa rin si Zayne na kinakausap ang dalaga kahit makailang ulit na niya itong ginawa ngunit kahit isa ay wala siya nakuhang sagot mula rito, wala pa rin epekto iyon sa dalaga na ngayon ay nanatiling nakatulala sa kawalan.

Sinubukan niya rin winagayway ang palad sa harap ng mukha nit Gian pero hindi man lang ito pumikit. Nanatili s’yang dilat, bakas sa lalaki na pinaghihinaan na siya ng loob.

“Gian, please?” dagdag pa nito na mukhang nauubusan na siya ng pag-asa, “Sige ka ‘di mo makikita si pencil kapag hindi ka umayos,” napapakamot s