Perez and Madeleine's first meeting was three months ago in Bellaforn Tower. Naging part-time waitress kasi si Madeleine roon kasama ang isang kilala niya. Naaalala pa niya na tinulungan pa niya itong paalisin ang isang babaeng pilit na pumapasok sa kwarto nito, pinakalma dahil bigla itong nagpanic, at tinulungan itong makatulog bago umalis sa kwarto ng lalake.
Hindi man siya kilala ng lalaki ay kilala naman niya ito dahil narinig niya ang pag-uusap ng kanyang mga katrabaho tungkol dito. Perez Salvatore, the President of Salvatore Conglomerate who owned hundreds of various businesses around the world. A multi-billionaire who was always in the financial news for being one of the youngest and outstanding heirs.
Noong una, hindi makapaniwala si Madeleine sa narining ngunit nang makita niya si Perez ay napagtanto niyang totoo lahat ang kanilang sinasabi. Unang kita niya palang dito ay alam niyang ibang-iba ito, hindi lang siya mukhang mayaman kundi sobrang yaman. 'Yong bang hindi lang langit at lupa ang pagitan nilang dalawa kundi universe at earth talaga.
Pero ang mas lalong hinangaan talaga niya kay Perez ay ang kanyang gwapong mukha at matipunong katawan. Hindi na nakakapagtaka kung habulin man ito ng babae o 'di kaya'y marami na itong naging kasintahan, sa yaman ba naman nito kasama ang gwapo nitong mukha, sino ba ang aayaw? Kaya pagkatapos niya itong tulungan ay ipinikit niya ang kanyang mga mata at itinuring nalang na isang panaginip ang pagtagpo ng landas nilang dalawa.
Hindi niya akalaing, magkikita pa sila ulit nito. Not just that, sinabihan pa siya nitong maging asawa at tulungan na pagalingin ang sakit nito. Kung tulong ang hanap nito siguro ay magagawa niya, pero ang maging asawa? Sino ba naman siya? Sa dami-daming babae sa mundo, siya pa talaga?
"A-asawa? Bakit ako? At saka, hindi ako mangagamot o doktor. Hindi kita matutulungan sa sakit mo," sabi ni Madeleine sa mahinang boses.
"Alam ko, do you think I like this too? I just don't have any other choice since you are the only one who I can touch freely. I also need to have a wife to counter those people who is eyeing my properties and rights. I have a Haphephobia and I can't have a wife who I can't touch, right?"
Napatahimik si Madeleine. Perez frowned and continued.
"Three months ago, when you touched me I don't feel any symptoms of my phobia. So I thought magaling na ako so I tried touching other people but to no avail, my reactions seems to get worse. When I ask my doctor, he told me baka ikaw na 'yong makakatulong sa paggaling ko. So he asked to bring you by my side at all cost. I also need a wife to use for some of my problems, so I thought you'd be the best candidate," sabi ni Perez at napasimangot.
Perez continued, "You are only my wife in name, not totally legal so don't ever think you are something special. I only need you when I need you and nothing else," sabi niya sabay taas ng isang kilay, "How about that? If you accept, the debt is considered to be fully paid, with a benefit of free food, living expenses and daily allowance."
Hindi pa rin nagsalita si Madeleine na para bang pinag-iisipan niya ito nang mabuti. Mayamaya pa ay bahagyang tumango siya bilang pagsang-ayon.
Madeleine didn't really have any choice, pag hindi niya tinanggap ang alok nito, wala siyang perang ibabayad sa utang. Ang ending, sa presinto ang bagsak niya, ngunit pagtinanggap naman niya 'to may benefits siyang makukuha kahit gagamitin lang naman siya nito. Mamaya na niya proproblemahin ang kung anong ang mangyayari kung nakaabot na siya sa puntong kailangan niya nang problemahin ito. In short, she'll just cross the bridge when she get there. Bahala na si Lord.
"I can still do what I want ‘di ba?" tanong ni Madeleine.
"Of course," sagot ni Perez sabay ayos ng mga papeles at inilagay ito sa tabi niya, "I don't have any interest in locking my own wife in the house. Gawin mo ang gusto mong gawin basta't nandoon ka ‘pag kailangan kita."
"Then, hanggang kailangan ako magiging asawa mo?" tanong ulit ni Madeleine.
Umangat ang tingin ni Perez sa kanya at muling nagkatagpo ang kanilang mga mata. Pakiramdam ni Madeleine ay pinagpawisan siya dahil sa talim ng titig nito sa kanya at napahigpit ang pagkakahawak niya sa kanyang backpack. Muling nagsalita si Perez sa malamig na tono, "Hanggang di na kita kailangan."
Pagkatapos nun ay muling namayani ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Hanggang makaabot sila sa villa nito ay walang ni isang umimik, sumunod nalang si Madeleine kay Perez mula sa pagbaba nito sa sasakyan hanggang sa pagpasok nito sa bahay. Wala nang masyadong taong sumalubong sa kanila dahil medyo gabi na nang makarating sila kaya pagkatapos na kausapin ni Perez ang isang tauhan ay agad din siyang umalis at iniwan si Madeleine na walang paaalam.
Inilibot ni Madeleine ang mga mata sa kanyang paligid at namangha sa malalaki at magarbong interior designs. Sa buong buhay niya ay ngayon lang siya nakapasok sa ganitong kagarang bahay, at na-realize niya na sobrang layo at lawak pala talaga ng agwat nila ni Perez. Hindi niya maiwasang mangamba sa kung anong klaseng buhay na mayroon siya lalo na ngayon na nagsimula na siyang tumuntong sa mundo ng isang Perez Salvatore.
Sumunod siya sa taong inutusan ni Perez na ihatid siya sa kanyang magiging kwarto. Hanggang sa makapasok siya ay nanitili pa rin siyang nakatayo at hindi makapaniwalang binaybay ang nangyari sa kanya ngayong araw. Kinuha niya ang kanyang second hand na cellphone at tinignan ang oras.
Napaupo siya sa malambot na kama at napabugtong hininga.
"Tama ba 'tong desisyon ko?" mahinang tanong niya sa sarili.
Hindi kalaunan ay nakatulog din siya. Kinabukasan ay maaga siyang nagising at nahanap ang sarili sa hindi pamilyar na silid, bigla niyang naalala ang nangyari kahapon at napakamot sa ulo bago tumayo.
Lumabas siya ng kwarto at napalinga-linga. Sa laki ng bahay ay hindi niya alam kung saan siya pupunta, wala din siyang nakitang ibang tao kaya'y binahala na lang niya ang lahat at nagsimula nang maglakad para hanaping ang hagdan.
Madeleine was never good at direction, hindi sapat na isang beses lang siya turuan. Kailangan pa nang matinding pagsasaulo bago niya maitatak sa utak kung saan ang tamang direksyon.
Ilang saglit na din siyang naglalakad nang biglang kumalam ang kanyang sikmura dahil sa gutom, napahawak siya sa tiyan at napatigil. Tinapay lang ang kinain niya kahapon kaya 'di nakakapagtaka kung sobrang gutom na niya ngayon.
Naghanap siya ng taong mapagtatanungan para magpaturo kung saan ang kusina.
"Bakit wala kang ginagawa? Alam mo ba kung anong oras na, huh? At saka, bakit hindi mo suot ang uniporme mo? Bago ka ba? Kunin mo 'to at magtrabaho ka!" naiiritang sabi ng isang babae kay Madeleine sabay bigay ng feather duster nang makita itong walang ginagawa.
Napatingin si Madeleine sa maikling suot nitong uniporme at bahagyang napasimangot. Sa tantiya niya'y magka-edad lang sila ng babae pero mas pinagpala ito sa may hinaharap nitong parte. Makinis ang balat at maganda din ito, may mahabang buhok at makapal na pilik mata. Bigla siyang napaatras at nahiya. Pati mga tauhan ni Perez ay magaganda at may maiibubuga. Napa-isip tuloy siya kung talaga bang sigurado si Perez na alukin siyang maging asawa nito.
Tutulungan naman niya ang lalaki sa sakit nito pero bakit pa ba siya nito inalok ng kasal? Pakiramdam niya ay hindi siya karapat-dapat.
"T-teka lan—" Hindi na napigilan ni Madeleine ang babae nang bigla itong umalis agad.
Muli na naman siyang napag-isa dahil wala na siyang nakitang ibang tauhan na nandoon. Sinundan niya ang babae at hinanap ito, luminga-linga siya pero hindi niya na alam kung saan ito lumiko.
Habang hawak-hawak ang feather duster ay nagpatuloy siya paglalakad. This time, hindi na siya naghanap ng mapagtatanungan at itinuon nalang ang atensyon sa paghahanap sa hagdan pababa.
Liliko na sana siya nang biglang bumugad sa kanya ang h***d na dibdib ng isang lalaki. Napaatras siya ng ilang pulgada at nanlaking napatingin kay Perez na nakabathrobe lang habang pinupunasan ang basa nitong buhok. Hindi masyadong mahigpit ang pagkakatali nito sa bathrobe kaya kitang-kita ang dibdib nito pati na rin ang abs na parang bang kumakaway-kaway pa sa kanya para titigan ito. Namula si Madeleine nang may napansin siyang isang patak ng tubig na dumadaloy sa abs nito na nagbibigay ng kaseksikhan sa lalaki.
Wala sa sariling napatakip siya sa ilong at umiwas ng tingin. Hindi napansin ni Perez ang kakaibang kilos nito at napasimangot habang nagtatakang tumingin kay Madeleine.
"What are you doing here?" tanong nito sa iritadong tono.
Bumalik si Madeleine sa realidad at napahigpit ang hawak niya sa feather duster. "Hinahanap ko lang 'yong hagdan pababa. Magtatanong sana ako pero wala akong makitang tao—" Hindi pinatapos ni Perez magsalita si Madeleine at tumalikod siya sabay tawag ng isang pangalan.
May lumabas na isang lalaki nakablacksuit sa may kabilang dulo ng hallway at lumapit ito sa kanila.
"Why are you holding that thing? Throw it away, it's dirty," Tinuro nito ang hawak niyang feather duster sabay talikod at sablay ng towel na hawak nito sa balikat.
"Teka, Mr. Pr—" tawag sana niya dito pero nang makita niya ang nakasimangot at naiirita nitong ekspresyon ay bigla siyang natigilan.
"What? Don't waste my time. Also, ‘wag kang babalik dito. I don't let a lot of people step in the 2nd floor except for my bodyguards and some of my servants. Don't let your luck get the better of you just because I let you stay here. Now, scram and don't ever set your foot here again," walang ganang sabi nito.
"Ahh, pasensya na," Hingi niya ng tawad.
Nakaramdam si Madeleine ng kirot sa kanyang dibdib. Hindi niya alam kung bakit nasaktan siya sa sinabi nito.
"Ma'am hinahanap ka po ni Sir Perez. Nasa living room siya't naghihintay," sabi ng isang katulong kay Madeleine. Nginitian ni Madeleine ang katulong at sumunod. Dalawang araw na siya sa Villa at sa totoo lang, sobrang bagot na bagot na siya dahil wala siyang ibang ginawa kundi ang humiga lang sa kama o 'di kaya'y magcellphone. May kakilala na din siyang mga tauhan dito pero hindi pa lahat, katulad nalang nung magandang babae na napagkamalan siyang katulong. Sa dalawang araw niya dito ay hindi na niya ito nakita pang muli. Pakarating niya sa living room ay nakita niya si Perez na nakaupo sa couch habang may hawak na Ipad sa isang kamay. Hindi ito nag-angat ng tingin at patuloy lang sa pagbabasa ng kung ano ang nasa screen. Tahimik na umupo si Madeleine sa malapit na kinauupuan nito. Inilahad ni Perez ang kanyang palad at 'di parin nag-angat ng tingin sabay sabing, "Hand." Walang angal na ibinigay din ni Madeleine ang kanyang kamay at ipinatong ito sa nakabukang palad ng lalaki. Mal
Mahinang napaungol si Madeleine nang makarinig siya ng katok. Marahan niyang kinuskos ang kanyang mga mata at bumalik sa pagtulog. Ngunit tila ba walang intensyong tumigil ang taong kumakatok at mas lalo pa nitong nilakasan na para bang gusto nitong tumbahin ang pintuan, kaya naman ay napilitan siyang buksan ang mga mata. Hindi mapigilan ni Madeleine at nagtatakang inangat niya ang kanyang ulo sa unan.Napabalikwas siyang bumangon nang maisip niyang baka ang nagmamay-ari ng paupahan ang kumakatok kaya agad-agad niyang inayos ang sarili at nagmamadaling pinagbuksan ito ng pinto. Ngunit imbes na ang mukha ni Aling Gina ang makita, ang hindi maipintang mukha ni Perez ang bumungad sa kanya.Nanigas siya sa sa kinatatayuan at naramdaman niya ang pagtalon ng kanyang puso sa gulat na tila ba parang aabot hanggang sa kanyang lalamunan. Hindi niya maiwasan ang mapalunok at mapaatras.“M-Mr. President,” mahinang tawag niya sa lalaking kaharap.“Wh
Isa sa mga pinaka hindi gusto ni Perez ay pinagkikialaman ‘yong mga gamit niya o ‘di kaya’y biglang may pumasok sa kanyang teritoryo. Maliban na nalang sa mga taong pinagkakatiwalaan niya ay hindi niya pinapayagan ang kahit na sino man ang pumasok. Everytime someone tried to pry on his belongings, he always felt a sense of invasion in his personal space and it made him mad and uneasy.Simula pa lang noong bata pa siya, Perez was always the center of attention. With his wealth, high quality appearance, and family background, a lot of people wanted to be connected to him in some ways. Dahil sa karanasan niya sa pagkikipaghalubilo sa maraming tao, he earned a lot of enemies and traitors rather than allies. Ang tao, mabuti man o masama, had greed inside their hearts. Kaya naman ay hindi siya nagtitiwala kaagad. Madeleine was no exception. After all, Madeleine was only his wife in paper. In his heart she will always be a stranger.“What are you
Namumutla na pumasok si Perez sa kwarto ni Madeleine. May namumuong malalaking pawis sa noo nito at hinahabol ang hininga nitong nilapitan ang dalaga. Napahawak si Madeleine sa balikat nito at hindi gumalaw nang biglang sumalampak ang katawan nito sa kanya. Nanigas si Madeleine at hindi alam ang gagawin.Perez felt better when he finally held Madeleine in his arms, wala sa sariling humigpit ang pagkakayakap niya sa babae at isinubsob ang mukha sa leeg nito. Nawala ang pagsakit ng kanyang ulo at kumalma rin siya dulot nang mahawakan niya si Madeleine. He felt at ease and comfortable kaya mas inilapit pa niya ang katawan kay Madeleine.Hindi alam ni Madeleine kung saan ilalagay ang mga kamay niya at mas lalo siyang nataranta nang maramdaman ang mainit nitong hininga sa kanyang leeg.“M-mr. President, te-teka,” nauutal na tawag niya dito pero tila ba wala itong narinig at patuloy pa rin sa pagyapos sa kanya. “No, stop. Let me hold yo
Napalingon si Madeleine kay Nina nang marinig niya ang sinabi nito. Agad namang inayos ni Nina ang kanyang ekspresyon and gave Madeleine an apologetic smile, na para bang hindi niya sinasadya ang sinabi at bunsod lang ng matinding emosyon kaya niya nasabi ang mga katagang 'yon."Pasensya na, hindi ko sinasadyang sabihin 'yon pero sa akin lang naman sana pinakinggan mo ako. Handa naman akong tumulong sa’yo," wika nito sa mahinang boses at napayuko.Hindi nakatakas sa mga mata ni Madeleine ang kakaibang emosyon na na dumaan sa mata nito bago ‘to nakayuko. Hindi siya sigurado kung panunukso o pagsisisi ang kanyang nakita ngunit nakaramdam siya na hindi ito sincere sa kanyang sinabi.Ngayon lang napansin ni Madeleine ang kakaibang kilos nito kanina pa. Dahil sa nangyari ay masyadong okupado ang isip at atensyon niya kay Perez para mapansin pa niya ang kilos nito. Pero ngayon, kung iisipin ay masyado itong concern kay Perez na hindi karaniwang makikita sa
Maaga ulit na pumunta si Madeleine sa shooting site. The atmosphere at the Villa was so awkward at pakiramdam niya ay hindi siya makakahinga ng maayos doon. Kasalukuyan siyang inaayusan ni Lucy nang biglang nag-ring ang kanyang cellphone. Kinuha niya iyon at nakita niya ang pangalan ni Director Diaz sa caller I.D. Agad naman niya ‘yon sinagot.“Hello po, Direk,” bati niya dito.Nakarinig siya ng kaluskos sa kabilang linya bago niya marinig ang boses ni Carl. “Madeleine, did you see my tweet? We’re going to have the publicity for 'You are my destiny'. Na-post na namin ang trailer, you need to retweet na video okay?” sabi nito.Napakamot si Madeleine sa kanyang ulo. Sa totoo lang ay wala siyang twitter, hindi naman dahil huli siya sa mga trends at kung ano pa, ito ay dahil instead na lunurin niya ang sarili sa mga social medias at pagtuonan ng oras na pag-aralan ito ay mas gugustuhin pa niyang magtrabaho para magkapera.
Hindi umabot ng isang araw ay umani ng maraming papuri ang trailer ng 'You are my destiny'. Hindi lang kasi ito umiikot sa tema ng pag-ibig kundi pati na rin sa pamilya at pagkakaibigan. Pero ang nakakuha talaga ng kanilang atensyon ay ang isa sa mga side characters na naging tulay para magkabalikan ang dalawang bida. Not because of her extraordinary beauty but because of her pure and innocent bearing. May isang clip na tumingin ito sa camera at ngumiti, biglang nagkagulo ang mga nanonood dahil sa matamis nitong ngiti at mala-anghel nito na mukha. [@dbpotato: Mama, 'yung puso ko nahulog, huhuhuhu.] [@eggybeggy: Who dis? Who dis? Bakit ngayon ko lang siya nakita? Bagong artista ba 'to?] [@angeangelaa: Ang gwapo talaga ni Marco, pahalik uwu] [@GiCowonderland: @angeangelaa fren maharot lang? Akala ko ba die hard GiCo fan tayo? Traydor! ] [@beyangchan: Oh, parang nakakakilig. Looking forward to it! Sana may time akong pumunta sa sine
Ito ang unang beses na tiniwag ni Perez si Madeleine sa kanyang pangalan, pero walang nang oras mag-react si Madeleine rito at agad tumawag ng tao sa labas para ipaghanda ng gamot si Perez. She already learned her lesson at ang unang inisip niya talaga ay ang gamot ni Perez. Actually, dahil na rin sa pagod at pagkataranta ay hindi na nakapag-isip ng maayos si Madeleine. All she knew was that she was extremely worried and that she was nervous. Tinulungan niya si Perez makahiga sa kama habang hinihintay ang gamot nito. Perez was drenched in sweat kaya bakat na bakat ang katawan nito sa kanyang suot. Walang nagawa si Madeleine kundi tulungan na naman itong magpalit ng damit. Perez didn’t have the muscular or macho type of body with toned and wheat colored type na mostly gusto ng mga kababaehan. Instead he was fair-skinned and very fit. His body was well proportioned with muscles in the right places that made him looked especially manly and attractive. Isa pa, he had bro