CHAPTER 6

Madeline's P. O. V.

Pagsapit ng dapit-hapon, habang abala ang lahat sa pag-aayos dahil uuwi na sila at tapos na ang kasalan namin. Ako ay mag-isang naglakad patungo sa dalampasigan para panoorin ang paglubog ng araw.

"Napakabilis ng araw..." bulong ko.

Napahalukipkip ako nang madama ang malamig na hangin. Pinapanood ko ang mga bata na naglalaro ng buhangin sa tabi ko. Bahagya akong napangiti nang makagawa ito ng castle na gawa lamang sa sand. Pumalakpak ang batang babae sa tuwa, tila ba achievement ang kaniyang nagawa.

"Kuya, tignan mo gawa 'ko!" sigaw ng bata sa lalakeng nasa tabi ng tubig at kumukuha ng tubig alat sa kaniyang cup.

"Bakit nakagawa ka? Bumabagsak yung sa akin!" bakas ang inis sa boses ng lalakeng bata.

"Konting tubig lang, Kuya. Igagawa kita," ani ng batang babae at naglagay ng buhangin sa kaniyang cup.

"Ang daya mo!"

Nanlaki ang mga mata ko nang sinadyang sipain ng lalake ang ginawa ng batang babae, bumagsak ang buhangin at nawala ang korte nitong parang cast