"Hinipuan ako, narinig mo?! A maniac touched my thigh upwards!" sigaw ni Jinx.
Napabuntong-hininga na lang si Alice matapos marinig iyon. Hindi pa rin halos kumakalma si Jinx. Kahit wala na kami sa football field, panay pa rin ang pagsigaw niya tuwing sumasagot sa mga tanong ni Alice.
A lady nurse walked towards her with a medical kit onhand. "Aside from the cuts, tell me where the other part hurts?" she softly asked her.
"Likod ko! Sinipa pa ako ng impakta diyan!" pasinghal na sagot niya.
We are now in the clinic while sitting on the two beds. Magkatabi kami ni Alice habang kaharap naman namin sina Megan at Jinx. Siya muna ang unang gagamutin tutal mas marami naman ang sugat niya.
The nurse is now patting Jinx's cuts with cotton ball wetted by a brown liquid from a green bottle reads Betadine. She really knows what she's doing and it reflects how professional she is doing her job.
"I recommend, you personally visit him at home. He usually sleep in his condo but yesterday, he came home to our mansion." That was what Mrs. Herism said when I went to her office after 2 days of Calter being absent. I was surprised. I never thought that she would offer home tutoring... but I guess this is the chance to gain information about them more. Hindi ko pa naman sila lubos na kilala. Hindi pa nga ako sigurado kung konektado ba sila kay Robert Spencer. Napakalabo naman kasi na isang school principal ang asawa ni Robert. Isa pa, hindi Spencer ang apelyido niya. Pwedeng hindi sila ikinasal kaya ganoon. How about Calter, though? Hindi ko pa alam kung ano ba talaga ang apelyido niya. I quickly drove using Alice's car to the address Mrs. Herism gave. Masyadong malayo ang lugar na ito. Sa labas pa ng NCR. Bakit naman umuwi roon si Calter? Nasayang lang tuloy ang 2 days ko kay Blak
1 pm na nang makaalis ako sa mansyon nila. Nabusog ako. I would be lying if I say her cooking was bad. Hindi ko maikakailang mas masarap ang luto niya kaysa kay Yaya Tesing. But nothing will beat how caring Yaya was. I love it when she's taking care of me. Habang nilalakbay ko ang kahabaan ng highway na ito ay may napansin akong isang itim na kotse na parang sinusundan ako. Delikado ang kalsada. Bangin kasi ang nasa magkabilang gilid at puro kakahuyan na ang nasa ibabang parte. Wala pang ibang kotseng dumadaan. To test if the car is really following me, I slowed down. When it do the same thing too, I hurriedly pick out my phone to dial Alice's number. I'm nervous that I don't have a gun here or anything that I can use as defense. My breathe becomes heavy as Alice's number cannot be reach. I dialed again but it still the same. A loud bang jolted me.
My car losses control. Mukhang hindi ako mamamatay sa tama ng baril, sa pagkahulog sa bangin, oo! Tumuwid ako nang upo at mahigpit na hinawakan ang kaliwang braso para hindi maalog ang sugat. Binuksan ko ang pinto. I positioned myself to get ready for my jump. Naghintay muna ako at siniguradong wala nang balang umuulan. "Faster! There's no gun peeping out already!" Calter shouted as he looked behind at the car from his side mirror. He also manage to drive equally with my speed so our doors will face each other. I took that as cue to put out my left leg to reach his car's floor and lift myself up, shifting into his. Binigay ko ang buong lakas para ilipat ang bigat sa binting nakatapak na sa loob ng sasakyan niya at sa tulong ng paghawak ko sa frame ng pinto ko, parang ginawa kong bala ng slingshot ang sarili makapasok lang sa sasakyan niya. Saka naman ulit nagpaputok ang mga nasa sasakyang sumusunod sa
I continue flapping my arm and feet while being carried by the water. He ran and stopped a few meters away in advance to position himself. "Hold this shit!" he shouted, referring to the branch he's gripping. When I'm about to pass him by, I reached the end of the branch and he quickly pulled me to the riverside. Hinang-hina akong gumapang at humiga sa lupa habang naghahabol ng hininga. Nataranta ako nang biglang dinakma ni Calter ang kwelyo ko saka ako sapilitang pinatayo. "Who are you!" siya na galit na galit. Nakaluhod siya sa gilid ko at nakatungo, malapit ang mukha at nagtatangis ang panga. Wala tuloy akong magawa dahil sa sobrang panghihina. Napapapikit na lang ako sa tuwing nauubo. Lintik! Ang sugat ko, sobrang sakit! Inalog niya pa ako. "I said, who the fuck are you?!" I coughed." W-What do you mean?" I asked in a hoarse voice. Inilapit pa lalo niya ang mukha para maintindihan ko ng mabuti ang
Apat na araw na rin ang nakalipas pagkatapos ng tagpong iyon. Ilang oras lang ang nakaraan simula nang ma-discharge ako sa ospital ngayong araw. Si Mr. Biljack ang nagbayad sa lahat ng expenses kahit pa tumutol ako dahil siya ang nagbabantay sa akin doon. I knew that the money wasn't really from his pocket, it's originally from Calter's. Naisauli ko na rin iyong uniform ni Calter na ginawa niyang pambalot sa sugat ko. I filled the bathtub with warm water and soaked into it. Walang nakakaalam sa kung anong nangyari sa akin sa halos limang araw kong pagkawala. I didn't bother myself contacting anyone since I don't really care much. Besides, I don't consider the three of them as my friends and I hate Alice now for leaving her phone unattended during my emergency call. "Alora!" Someone outside called. Nanatili akong nakaupo sa bathtub. Si Alice iyon. Hindi ako pwedeng magkamali sa boses niya. Pinapasok siguro siya ng mga ka
We are now on our way home. Alice is currently driving while having serious conversation with us. "Everyone calls Spencer by his first name, even teachers during the class. Mr. Tuazon was just new that time that's why he mistakenly called him by his surname," Alice said. Ano naman kung nagkamali lang ng tawag? Big deal ba 'yon? "Si Calter, Alora... Hindi siya Spencer." Mabilis kong nilingon si Megan matapos marinig iyon. Ano kamong sinabi niya? "Anong hindi?" Kung hindi Spencer si Calter, ibig bang sabihin nagkamali kami? Nagkamali ako? Hindi pwede! Then Alice replied. "We can't determine if we picked a wrong target for now but I'll tell you his full name, it's Calter Vin Herism." Herism? Dala niya ang apelyido ng nanay niya, si Mrs. Veniva Herism, ang pr
Pasalamat siya at hindi ko siya maabot dahil sa layo ng pagitan naming dalawa. We are both sitting right beside the aisle. Napalingon ako kay Alice nang ilapag niya sa lamesa ko ang papel na dapat kong check-han. Agad namang binasa ni sir ang mga sagot at hindi na ako nakahabol dahil wala pa rin akong magamit na ballpen. "Number 3, B." Sa inis, binigay ko na lang kay Alice ang test paper at hinayaang siya na ang mag-check. Masamang tingin ang binato ko kay Calter kahit na hindi naman siya sa akin nakatingin. Binalik ko na sa kaniya ang ballpoint niya pero 'yong akin pa rin ang ginagamit! Sa huli, hinayaan ko na lang na gamitin niya iyon hanggang sa matapos ang checking. Binasa na rin ni sir ang mga nakuha naming scores. "Ms. Humburgs got 11 over 40," mapait na anunsyo ni sir. Hagikhik agad ni Megan ang narinig ko matapos iyon. "Stupid," aniya kay Ji
"Are you crazy?!" Kumunot ang noo niya matapos kong masigawan. Agad din naman siyang nakabawi at pinanlakihan ako ng mga mata. Mukhang nabasa na nito ang iniisip ko. "Your wound is all that matter to me! What the hell are you thinking?" he replied, shouting. Humarap pa ito sa bandang kanan at bumulong. "That body doesn't even attracts me." Nakatingin lang ito sa bintana habang nakapamewang. Akala siguro niya hindi ko narinig iyon! I looked down at my uniform and slowly unbottoned it. I know that my wound is now bleeding under this clothes. I can feel the wetness on my back. Muli akong tumingin sa kaniya. Mukhang naiinip na ito. I wonder why he's here with me. He can choose to leave and be with his friends already. "Pwede ka nang umalis," I flatly said. "Don't tell me what to do." Inirapan ko ito matapos ang matigas na sagot niya. Hindi pa rin niya inaalis ang tingin sa bintana hanggang sa mahubad k