(Cami POV)
(3 years ago)
Namamanhid na ang katawan ko. Malakas ang ulan at sobrang lamig na lamig na ako.
Mula noong lumayas ako sa pamilyang pinagbentahan ng mga kuya ko saakin, magtatatlong araw na akong pagala gala sa City na to. Walang kain, buti na lang umuulan kaya nakakainum ako kahit papaano.
Walang may balak patuluyin ako. Lahat ng napuntahan ko, pinagmalupitan ako at minamaltrato.
Nginig na ang buong katawan ko at manhid na ang mga paa. Gustuhin ko mang magpatuloy pero di ko na talaga kaya.
Wala akong masilungan, bakit ang malas ko yata?
Umupo ako at sumandal sa basurahan. Damn! Napangiwi ako.
"Hey? What are you doing in this kind of place?"
Napaangat ang ulo ko.
Medyo blured ang paningin ko kaya inaninag ko nang maayos ang taong nakatungo sa akin.
Napatingin ako sa gwapong mukha niya. Nakasuot siyang pulang jacket na may tatak na letter S na kulay black.
"Dapat hindi ka nagpapaulan! Pagabi na at delikado sa labas," nakangiting usal niya at hinawi ang buhok ko.
Mukhang wala siyang pakialam sa gusgusing mukha ko. Kulang na lang siya ng pakpak, anghel na talaga siya.
"You have no where to go? What is your name?" Tanong niya at ngumiti, umupo sa harap ko.
Hindi siya mukhang masamang tao o gwapo lang talaga siya kaya di siya nakakatakot.
"Stan, ano ba? Tara na. Mahuhuli na tayo. Are you crazy? Letting yourself soak," biglang sulpot ng isa pang gwapong lalaki may dalang payong.
Si Stan, siya tong mukhang anghel.
"Come on Dylan, di ako mapano sa konting ulan. Look what I found," sambit ni Stan turo ako kay Dylan.
Lumapit si Dylan saamin at pinayungan kami.
"What's your name?" Ngiting tanong ulit ni Stan.
"Cami," mahinang sagot ko.
"Come on Cami, sama kana sa amin. Mula ngayon magtatrabaho ka na para saakin. Kapalit non bibigyan kita ng pera," ngiting sabi ni Stan abot ang kamay niya saakin.
Wait? Si Stan na ba ang pinadalang anghel ng nakakataas para iligtas ako or isa lang din siya sa magpapahirap saakin?
He is the first person stretch his hand to me. Akala ko pagtawanan niya ako o saktan pero mali ako, mukhang mabait siyang tao. Hindi siya nandiri saakin.
Wala na akong mapuntahan, kaya tinanggap ko ang kamay niya at hinila niya na ako patayo.
"Lets go Dylan," yaya ni Stan at inakbayan na ako, wala siyang pakialam sa dumi ng katawan ko.
"My heaven Cami, you are all bone," puna niya.
Malamang wala akong kain kain syempre puro buto na talaga ako.
"Stan, Cami needs to wash and eat, madadaanan natin ang bahay ko papuntang Rapture Hotel kung saan ang meeting with the Clients. Ibaba nalang natin si Cami sa bahay at tutuloy na tayo," sabi ni Dylan pagkapasok namin sa mahabang kotse.
"Yeah, you are right. Cami, okay lang ba sayong sa bahay ka na muna ni Dylan? Pagkatapos ng appointment namin tonight babalikan ka namin," sabi ni Stan baling ako.
Tumango na lang ako. Ano ba tong mga taong to? Mukha ba akong mapagkatiwalaan o ano? Mukha silang mayayaman base sa suot at kotse na sinasakyan namin. Mukha din silang mapagkatitiwalaan. Sapalagay ko highschool students sila kagaya ko.
Ang maganda lang doon sa nakabili saakin, pinagaral ako, kaya lang grabe naman ang trabaho ko at ang babastos ng mga anak ng pamilyang yon.
***
Narating na namin ang bahay ni Dylan.
"Cam, help your self in my house, hindi ka naman siguro maliligaw dito at maraming pagkain sa ref, maghanap ka na lang nang masusuot mong damit sa closets ko. Wait for us, we'll be back soon," sabi ni Dylan tapik ang balikat ko.
Npakaayos ng bahay at mukhang walang ibang tao.
"Sorry Cam but we have something to do, so settle yourself and rest, okay. Magpapadala ako ng doctor para tingna ka," sabi ni Stan.
"Wag na, okay na ako. Salamat talaga."
<End Of Flash Back>
Mula nung napulot ako ni Stan, dun na ako nakatira sa bahay ni Dylan. Sinanay niya ako at naging kasapi na ng Stygian Beast. Mula noon pinangako ko na sa sarili ko na pagsilbihan at protektahan si Dylan at Stan sa abot ng makakaya ko.
They saved me, that's 3 years ago and until now. I have a family because of them. Ngayon nasa fourth year highschool na kami dito sa Crown University at ang pangyayaring yun ay di ko makakalimutan.How could I forget about that? Stan and Dylan are my heros.
Nasa hideout kami ngayon, dito sa Crown. Breaktime kaya nandito kami.
Si Stan, nakatingin lang sa labas ng bintana. Si Dylan nagbabasa ng tragic romance book sa tabi ko. Si Theron at ang iba pang Stygians naglalaro ng chess at cards.
Si Stan ay ang kilalang diyos ng boung Crown. They say that he is merciless and he'll take all his enemies straight to their graves, they said that he is evil, but the truth is Stan is really a soft hearted guy, he even burst to tears while reading a sad story, like yesterday.
Since the day they save me, they promise to take care of me. The truth is I respect Stan so much and I been inlove with a grumpy person Dylan and I was the one who wants to protect him.
"Hey Hey Hey guys, you have to see outside!" Hingal na pasok ni Aiden at Gabe sa silid.
"Anong nangyayari?" Tanong ni Dylan at napatayo.
"The Lethals and the Darks are in riot," sagot ni Aiden.
Kakampi namin ang Dark Mafias.
"Stan, let me handle them," wika ni Dylan at humakbang papalapit sa pinto.
"What? Kailangan mo pa talagang makialam Dylan? Hayaan mo na sila," pigil ko sa braso ni Dylan.
"Come on Cami. Manonood lang ako, promise," ngiting usal ni Dylan gulo ang buhok ko.
"Wag mo nga akong lokohin. Palagi mo yang sinasabi pero ang totoo makikibugbog ka rin! " Sigaw ko.
"Hey ayaw ko ang tono mo." sabi niya tinaasan ako ng kilay.
"Kung pupunta ka, pupunta din ako!"
"Err no way, balita ko may mga blades sila. I can handle them."
"No way too! That attitude of yours irratates me Dylan!"
"Arghh stop worrying yourself too much, okay? It's fine. Kaya ko sila," panigurado ni Dylan.
Grabe ang tigas ng ulo nito.
"If you go with out me, I'll get angry," seryosong sabi ko na nakasimangot.
"Gabe take care of her," bilin ni Dylan kay Gabe, di man lang ako pinakinggan at naglakad na ito palabas.
Magsalita pa sana uli ako, pero tinakpan ni Gabe ang bibig ko.
"I know how much you like him, that is why you worry that much, " bulong ni Gabe.
Tinulak ko ang kamay niya.
"Tsss you are wrong," irap ko.
"Really. You know, your face shows it. The way you look at him tells how much you love him. Hmp, akala ko nga si Stan ang gusto mo but now I see it clearly. You like Dylan," wika ni Gabe at tumabi saakin.
"That's not true." Pilit pagtatakip ko.
"Alam mo bang ginagawa ko ang lahat para lang mapasaya ka? Are you happier with Dylan than with me?" Malungkot na tanong niya.
My brows narrowed.
Alam ko na to, kilala ko si Gabe, matrip talaga siya. Magaling mangasar.
"I'm happy beside Dylan and I don't care even with or without you," sagot ko tinaasan siya ng kilay.
Tumayo siya.
"Don't worry. I'll go after him but promise me not to go after us. Okay?" Presenta ni Gabe at lumabas na rin.
Isa din tong si Gabe eh, araw araw na lang inaasar ako. Masaya siya kapag nakikitang nanggagalaiti ako sa galit. Pero nahalata niya ba talaga na gustong gusto ko si Dylan?
Dylan is always special for me. I always want to protect him. But I can't tell him about what I feel. I rather cut my tongue than telling him.
He is kind towards me because he is a good person, that's all. I'm so happy to stay this close to him. Kaya dapat kalimutan ko tong nararamdaman ko, para di kami masira dahil wala naman talaga akong pagasa sakanya.
Haist, unrequited love is really a painful one.
"Staaaaan, Staannn.Si Dylan," hiningal na usal ni Gabe pagkapasok ng silid.
Napatayo ako at si Stan lumapit, lahat sa silid pinalibutan si Gabe.
"What happen to Dylan?" Tanong ni Stan kay Gabe. Napalunok ako.
Kinabahan ako nang husto.
"Dylan is at death's door. He is dying!" wika ni Gabe na siyang kinagulat ko!
Shit!!! Sabi ko na nga ba eh.
Tumakbo na ako palabas ng silid para puntahan si Dylan.
THE HELL. NOT THIS TIME. DAMN IT, DYLAN. NO WAY!!!!
.............
(Ito yung story nina Cami/Gabe/Dylan ng You Are My Enemy(My Hero)=>Sana mabasa niyo muna yun bago to, para mas maintindihan ang kwentong to.)
(Dylan POV) Matapos kong ipatumba lahat ng kalaban, humiga na muna ako sa bermuda grass. Napagod ako sa ginawa ko pero atleast nabawasan ang init ng ulo ko. Napatingin ako sa bughaw na kalangitan at mga maninipis na ulap na dumadaan.Bakit ganun si Cami? Unti unti siyang nagbabago. Ang dating tahimik at mabait naging madaldal na at palaaway, mainitin na ang ulo niya at hindi na ngumingiti. May nagawa ba akong mali na di ko alam kaya galit siya saakin? Nahuhuli ko siya minsang nakatingin ng masama saakin. Hindi ko na siya naiintindihan, haist. "Dylan, Dylan!!" Rinig kong sigaw ni Cami kaya bumangon agad ako. "Cami," I smile at her. Nagsalpukan ang mga kilay nito at hinihingal. "What's with that face? Why looking me like that?" Nagtatakang tanong ko. "You are not dead?" "DEAD! GANoN KA BA KAGALIT SAAKIN? YOU WISH ME DEAD? YOU ARE HORRIBLE CAM!" Di makapaniwalang usal ko
(Cami POV) Nakakaasar, hindi parin na wala sa isip ko ang pagiging careless ni Dylan. Kahit sinampal ko na siya di parin nawala ang inis ko sa kanya. Arghhh, grabe kumukulo ang dugo ko sa inis. "Oh ops," rinig kong sabi ng taong biglang umakbay sa akin. Tiningnan ko ito. Oh, the son of a bitch Gabe Montero nanaman. Isa din tong lalaking to. I feel uncomfortable with Gabe beside me, siguro dahil alam niyang may gusto ako kay Dylan kaya ganon. "Bakit ka nandito? Pwede ba kunin mo yung kamay mo, di tayo close kaya wag na wag mo akong hahawakan," wika ko at inirapan siya. "Arghh, now don't tell me you hate me too?" Sagot niya at tinanggal ang braso sa balikat ko, nilagay sa bulsa ang kamay at tumabi, sukabay saakin sa paglalakad. "I always hate you, you know." "And it hurts me," sagot niya tumingala kaya napatingin ako sa mukha niya. "Wag mong sabihing eescape ka rin sa klase?" T
(Dylan POV)Buong araw hinitay ko si Cami, paguwi ko galing sa bahay ni Stan, gabi na. Tinawagan ko si Cami at nalaman ko na kasama niya si Gabe.Balibalikwas lang ako sa kama ko.Hindi ako nakatulog sa kakaisip kay Cami. Wala akong tiwala sa Gabe na yon.It's 4 am nang may narinig akong ingay sa labas. Bumangon at lumabas agad ako nang silid dahil di ko sinarado ang pinto para maramdaman ko agad ang pagdating ni Cami. Wala akong suot na pang-itaas at di ko rin naman ramdam ang lamig ng aircon.Dumungaw ako sa may taas ng hagdan at nakita kong pasuray suray na umaakyat ng hagdan si Cami. What the hell? Is she drunk?"Hi Dylan." sambit niya at nilampasan lang ako.Napalunok ako at huminga ng malalim."Bakit mo kasama si Gabe? Anong nakita mo sakanya at tiwalang tiwala ka sa taong yon? " Pinigil ko ang kamay niya."Well, I saw money on Gabe's face," ngiting sagot nito.Siningkitan ko siya ng mga
(Gabe POV) Saktong paglabas ko ng building nakita ko si Cami na binibigay ang payong niya kay Dylan. Kahit matigas si Cami, mahina parin ito at masyadong halata ang pagkagusto nito kay Dylan. Sa mga mata niya kitang kita habang nakatingin ito sa mukha ni Dylan. Sumandal ako sa haliging nandoon para pagmasdan sila. Mapaklang ngumiti si Cami habang nakatingin kita Zaneah na inaalalayan ni Dyan pinayungan pa. Napa-iling ako. Tsk, Dylan is a jerk, hindi niya lang alam ang pagpapahalaga ni Cami para sakanya. Halata namang nagseselos at nasasaktan si Cami pero magaling lang talaga itong magtago ng nararamdaman at bulag pa si Dylan sa paghanga ni Cami sakanya. What a jerk! Humakbang na ako papalapit kay Cami. "Cami," pigil ko sa braso niya hinatak siya at sinubsob ang ulo niya sa dibdib ko nung akmang magpabasa na ito nang ulan. "Woah, let go of me," tulak
(Cami POV)Nung paalis na kami ni Gabe sa bahay ni Dylan, biglang umulan kaya di na kami pinayagan ni Dylan na lumabas at napilitan siyang patulugin si Gabe sa bahay niya kahit labag sa kalooban niya.Ngayon nasa tabi ko si Gabe nagbabasa ng newspaper. Sa silid ko siya natulog, sa ibaba ng kama ko.Talagang walang pakialam si Dylan, dahil wala lang para sakanya na nandito si Gabe sa silid ko."Are you lonely?" Tanong ni Gabe at bumangon tiningnan ako.Lonely? Super lonely. Dahil ang kaisaisang taong gusto kong alagaan at protektahan ay di ako kailangan. Sinabi yan ni Dylan mismo sa mga mata ko."I'm lonely to the max," mapait akong ngumiti."I'm here now, so don't worry. All you have to do is to hold me tight," seryosong sabi ni Gabe. Tsk, akala niya naman maniniwala ako sakanya."Gabe, gusto ko nang matulog!""Eh, di matu
(Cami POV) "Hey hey hey, stop already!" Pigil ko kina Dylan at Gabe na kanina pa nagsusuntukan. Ano bang problema ni Dylan at nanununtok lang bigla? Walang may gustong umawat. Si Dylan maga na ang kaliwang pisngi at hiwa naman ang gilid ng labi ni Gabe. Pumagitna ako sa kanilang dalawa, bahala na kung mabugbog ako. Inunat ko ang mga braso ko tinulak sila kabilaan. "Sige, ipagpatuloy niyo kung gusto niyong pate ako masaktan!" Singhal ko. Nagtinginan lang ang dalawa. Napahawi ng buhok so Gabe at si Dylan naman inayos ang polo. Naglakad na ang mga ito papunta sa kanya kanyang upuan at umupo na na para bang walang nangyari, nung pumasok na ang teacher namin nagsiupuan narin ang lahat ng estudyante. "Dylan, bakit dumudugo yang ilong mo at Gabe bakit hiwa yang kilay mo ha?" Tanong ni Miss Leyan sa kanilang dalawa. Kita mo ang dami ni
(Dylan POV)"Dylaaaaan" Sigaw ni Cami kaya nilingon ko siya.May naramdaman akong mainit sa gilid ko kaya kinapa ko ito.Dugo!!Nasaksak ako!Nagtakbuhan na ang mga kalaban namin ni Cami. Damn, medyo masakit."Dylaaaan, oh my please," Panic nito takip ang sugat sa gilid ko gamit ang palad niya."I'll call for a help," sambit niya at tatakbo na sana pero pinigil ko ang kamay niya."No, Cam!" piniga ko ang kamay niya at tiningnan siya sa mata."What the hell? Sugatan ka at ano mang oras mauubusan ka na ng dugo! Bitawan mo ako, tatawag ako ng tulong dahil di kita kayang buhatin," singhal neto.Nginitian ko siya.Hindi ko binitawan ang kamay niya. "I'm okay."I'm keeping distance from her. I don't know why? I'm keeping distance even if I don't have an intention to let her go. This perhaps insaneness! I want her beside me but I'm keeping myself away."Let go of my hand idiot!..... H
(Cami POV)"Haaaaaaappy birthday Camiii! " bati ni Layla, Izzy, Gabe, Theron, Rian,Haidei, Zara at Aiden sa akin. Napangiti ako. They're always supportive.Mag 10 pm na, wala pa si Stan, Clai, Sid, Zaneah at lalong lalo na si Dylan. Napabuntong hininga ako.Hayys, sabi ni Dylan sakin 8 daw nandito na siya sa Rapture Hotel para icelebrate ang birthday ko. Anong oras na wala parin siya. Pinilit kong ngumiti dahil ayaw kong makita ng mga kaibigan ko na malungkot ako, nag-effort pa naman sila para sa birthday ko.Ang tagal ni Dylan.Mukhang aasa nanaman ako."Thankyou so much guys, cheers, " tinaas ko ang baso ko."Happy birthday Cam. May your beauty and brilliance stay with you forever," masayang bati ni Gabe sakin abot ang isang box. Ang lapad pa ng ngiti nito. Pormang porma pa siya pate ang buhok ay talagang ayos na ayos. Tssss.