Share

CHAPTER 15

PATRICIA'S POV

" Sometimes you might have to let go of the life you thought you wanted to be in order to make room for the life you are truly meant for." I sighed.

Nakatulala ako habang nakatanaw sa may dalampasigan kay ganda nitong pagmasdan at sariwa ang hangin. Ang dagat ay tila ba gamot sa mga taong may bigat na suliraning dinadala sa buhay. Bawat ulos ng tubig ng dagat ay parang bang buhay ng isang tao, minsan hindi mo alam kung kailan ito muling ihahampas ng hangin o baka hindi na makayanan ng hangin ang bigat ng tubig kaya hindi nalang ito nag-aatubiling humampas.

Kung ganito lang sana ang buhay 'yong nakaupo ka lang sa dalampasigan at walang ibang iniisip na problema. Sana ganito nalang kadali ang buhay.

Ayoko ng umalis pa sa kinauupuan ko ngayon, kung maaari lang sana dito nalang ako habang buhay ngunit hindi p'wde dahil lahat may hangganan.

Bumalik lang ako sa'king ulirat ng may tumapik sa'kin, "Malamig
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status