kindly support my wonderful story by voting and comments, thanks :)
" THIS is my house and will also be yours now. " narinig ni Marion ang sinabi ng asawa na si Duncan habang papasok sa isang malawak na condo unit somwhere in Q.C. Tama lang ang lawak nito kung para sa isa or dalawang tao. Minmalist ang design ng unit na ito kumpara sa nakasanayan nilang mansyon sa Cebu na punong puno ng mga mwebles at mga antigong kagamitan. Ang unit ni Duncan ay mahahalatang mong isang brusko ang nakatira at napakalinis dahil kulay puti at itim lang ang makikitang mong conctrast ng disenyo ng Interior. After ng kanilangkasal at reception ay lumipad na sila patungo ng Manila kinabukasan dahil hindi na maaring magtagal pa ang lalaki sa Cebu dahil marami na itong naiwang trabaho sa Opisina at kailangan na na nitong umpisahan ang mga iyon. Ayaw man ng kanilang ama ang desisyon nitong isama si Marion ay wala rin itong nagawa dahil ayaw rin pumayag ng kanyang asawa na maiwan sila ng kanyang magiging anak sa cebu habang siya ay malayo, " She's my wife now Papa kaya
Marion: (Relax marion okay?... relax lang?....Hussh...) Pagpapakalma ni Marion sa kanyang sarili habang sinisipat-sipat ang sarili at isinuklay ng kanyang mga daliri ang bagong ligong buhok sa loob ng banyo ng kanilang kwarto. Kailangan niya kasing pakalmahin ang sarili dahil hindi maganda na ang kanyang nararamdaman niya. Unang beses siyang matutulog na may katabi kaya ganito siya hindi siya sanay. Ang kanyang tiyan ang hindi mapakali na para bang may maliliit na langgam na gumagapang at paikot ikot lang sa loob niya. Noong huling gabi kasi pagkatapos ng kanilang kasal ay hindi naman ito tumabi sa kanya sa loob ng kwarto. oo, hindi sila magkatabi. Siya ay natulog sa kanyang sariling kwarto at ito naman ay sa sarili rin nitong kwarto. ( "Girl ano ba problema mo wag ka nga Pa-virgin jan. Go with the flow" - sabi ni Sally, nagv-video call kasi silang magkakaibigan ng mva oras na yon para kamustahin siya. Hindi niya mapagilang i-share sa mga ito ang kanyang dilemma ngayong gabi. " an
Marion: Naiwan siya sa loob ng kwarto ng nakatulala ng lumabas si Duncan sa loob ng kwarto. Naiinis siya sa sarili niya kung bakit niya dinahilan ang kanyang pagbubuntis. nadisappoint niya ba ang asawa niya? Sa Sobrang kaba kasi na nararamdaman niya ay hindi niya na malaman kung saang lupalop ng kanyang sarili ang pagtanggi gayong wala naman talagang masama na may mangyari sa kanila ng asawa dahil kasal naman na talaga sila. Unang una ay wala naman sila relasyon at iniisip niya na baka pagisipan siya ng masama ni Duncan na isa siyang pakawalang babae. Pero ano naman? matagal naman ng may nangyari sa kanila at aaminin niya sa sarili na kung may kasunod pa ay magugustuhan niya pa rin iyon. Pero pilit niyang sinasabi sa sarili niya na mali pa rin iyon dahil walang kahit ano mang namamagitan sa kanila. Marahil siguro ay tawag lang din ng laman ang nagiging koneksyon nila sa isa't isa. Agad siyang bumangon upang lumabas ng kwarto para silipin ang lalaki ngunit paglabas niya ng kwart
Marion:Pupungas-pungas si Marion ng magising dahil sa nasisinagan ang kanyang mukha dahil sa bintana. Napalikwas siya ng bangon ng makitang umaga na. Nasanay na kasi siyang maagang bimabangon dahil siya lagi ang nauunang magluto ng brealfast para sa Papa Demi niya. Dali dali naman siyang bumangon. Baba na sana siya ng kama ng maalalang wala na nga pala siya sa Cebu.Napabuntong hininga siya. Oo nga pala. Wala na siya sa Cebu. ASAWA NA NGA PALA SIYA NG USANG DUNCAN SYLVANO.Naalala niya bigla ang napag usapan nila ni Duncan kagabi. (Gising na kaya yun?.) Tanong niya sa sarili habang tinatali ang buhok. Pagkatapos kasi nilang mag-usap ay pinauna na aiya matulog nito dahil doon daw ito sa sofa matutulog. "For the sake of our baby" ..... naalala pa niya ang mga sinasabi nito. Baby? Nakakatuwa namang isipin na iniisip talaga ng asawa niya ang magiging kapakanan ng nasa sinapupunan niya. Ibig bang sabihin nito ay hindi talaga ito galit dahil sa nangyari? Sana nga! Sana nga ay totoo la
Marion:" Duncan? Anong gusto mo? rice or mash potato?" Tanong niya kay duncan habang papalapit dito nasa Beverages section ito na Aisle sa Pinuntahang nilang supermarket."Rice? why?" Hindi siya nito nilingon ay sa halip ay tumingin pa ito ng mga bibilhin inumin. Meron itong dinampot na half-dozen ng beer cans. " Ipagluluto kita ng steaks mamaya. Dinner na natin yun. So rice or mash potato for side dish?" Itinaas niya ang dalawang products na bitbit niya na galing pa sa ibang section ng supermarket na yon. Masaya siya ngayong araw dahil after a week ay nakalabas na ulit siya ng condo nila. Naging bussy kasi ng ilang araw ang asawa niyang si duncan sa opisina kaya sa sobrang bored niya ay wala syang ginawa kundi kumain, magluto at magbake ng kung ano-ano. ni hindi niya namalayan na pang 1 month grocery pala yung last na binili nila ni Duncan Kaya ito at nag-grocery na naman sila. Gusto niya sanang siya na lang ang mag-grocery magisa para hindi siya makaistorbo dito, pero fast thin
Marion: ARAW ng linggo ngayon. Ito ang unang linggong magkasama ulit si Marion at Duncan dahil sa nakaraang mga ilang linggo ay busy ulit na kahit weekends ay pumapasok ito sa opisina dahil sa dami ng inaasikaso dahil nga nung nakaraang kasal nila ay may hindi naasikaso ang mga ito. Well, hindi naman siya nito napapabayaan. Attentive pa rin naman ito sa kanya at walang palya iyon. Kapag busy ito ay mine-make sure naman nito na okay na ang mga needs niya. Kapag wala naman itong time sa umaga ay palagi naman siyabg tinatagawan nito sa phone para kamustahin. Kapag may cravings naman siya ay sumasaglit ito from work at pinupuntahan siya upang dalhan nang mga hinihingi niyang cravings. Pero madalas talaga palagi niyang hinahanap ito. Gustong gusto niyang nakikita ang mukha nito lalo na ang mga pilik-mata nito. Wala lang, feeling niya talaga sa mukha nito siya naglilihi e. Minsan naman gusto lang din niyang kakwentuhan ito kahit walang ka-kwenta kwenta ang mga pinagk-kwento niya. Pal
Marion: " Ba't kayo nandito? " Narinig niya si Duncan habang nakatingin ito sa screen ng kanilang smart doorbell cameras. Napakunot-noo tuloy siya dahil sino nga ba ang dumating sa kanilang unit ). " Bakit duncan? " napatayo tuloy siya. "nothing, wait lang." Sagot pa nito. Habang nakatinging sa screen ng camera dahol kitang kita niya ang mgam ukha ng mga kaobigang si Martin, Joe at Elena na nagm-make face pa sa harap noon. " WELCOME TO YOUR HOUSE DUNK!! Whooooo!!!" - Pagiingay ng mga ito sa speaker habang pinipindot ang doorbell. " Open the door you dumb-ass!" utos ng makukit na si Joe wari naiinip fahil ang tagal nitong buksan ang pinutan nila. Isang malakas na bukas ng champaigne pa ang narinig niya habang pumapasok ang mga bisita nang pabuksan na ito ni Duncan." You assholes. What are you all doing here? " sabi pa ni Duncan habang nakakunot ang noo pero pinapasok naman ang mga nasa labas na kaibigan. Tatlo sila. Dalawang lalaki at isang babae. " Wow pare ha?. Parang di mo
Duncan:"Sige man, sa uulitin!" Sabay tapik sa kanya ni Joe habang hinahatid ni Duncan ang mga kaibigan sa parking lot Area ng condominium nila." No, There will be no next time," Natatawang napailing siya sa mga ito. " Sige na." " it's great to give you a surprise visit from time to time. Haha. I could really imagine your shocking face!" Pangaasar pa ni Elena. Sabay kalabit nito sa kanyang baba. " Oh! Guys ano masaya na kayo? Nagtrespassing na kayo? Nabusog pa kayo from main dishes to dessert pa!" ika naman ni Martin. " Bro, pasensya na talaga sa dalawang 'to ah. Mga may salpak talaga kasi utak ng mga yan, kung ano na lang kasi maisipan." "Wag ka nga magmalinis dyan, Isa ka pa naman dyan eh! " umakbay ito kay duncan. " Hey man! The best ang Vanilla Cake ng asawa mo! Bisita ulit ako ah!" "I said no, papagurin niyo si Marion! Buntis nga diba?" Hinilamusan niya ng kamay niya ang mukha ni Joe. "Oh yea? Ilang months na nga pala siya?" Biglang tanong ni Elena. " 4 months na" he s