Exhausted is the word for the day of Cassian. Kakauwin lang niya galing sa trabaho. He wants to get home early but the heavy rain didn't let him. Idagdag mo pa rito ang traffic na naranasan niya dahilan para mas lalo pa siyang matagalan. Miss na miss na niya ang asawa niya kaya nagdesisyon itong umuwi ng umaga.
Sinabi pa naman niya kanina sa kaniyang Misis na uuwi siya ng maaga ngunit bumagsak din pala siya sa ala sais ng hapon.
“Baby, I’m home!” sigaw niya. Cassian rested his neck in his favorte arm chair. Nakapikit ito dahil nasisilaw siya chandelier ng sala. It was a custom made chandelier. Lahat yata ng ilaw sa kanilang bahay ay pinasadya ng asawa niya na kusang bumubukas pagpatak ng ala singko ng hapon.
At bilang mapagmahal na lalaki ay pinagbigyan niya si Eris sa kagustuhan nito. Cassian was waiting for his lovely wife hugs and kisses but he got nothing.
Kunot-noong tumayo siya at hinanap ang asawa sa buong bahay. He even visited their favorite spot yet he didn’t see her. Nagtataka siya dahil hindi ugali ni Eris na lumabas nang hindi nagpapaalam sa kaniya.
Cassian checked his phone out of worriedness to his wife, but a message caught his attention.
It was from his wife. Eris.
‘Cheater!’
It was sent one hour ago. He grimaced. When did he fucking cheat her? As far as he knows, he loves his wife with all of his heart. He is ready to climb the moon, swim with the sharks, and jump to the highest mountain to get her. That’s that how he loves his Eris. No woman can equal Eris in his heart. So he didn’t know where her wife got the idea that he was cheating on her.
“Hello, Abiona?” bati niya sa kabilang linya. Cassian called Eris’s best friend in the thought of maybe Abiona knows where her wife is. Hindi niya matawagan ang asawa sa phone nito. It’s just keeps on ringing. Hindi niya masasabing naglayas si Eris dahil nasa silid pa nila ang mga damit nito at imposibleng iwan siya nito. Nagbabaka sakali siya na baka nasa bahay ito ni Abiona at nagpapalipas lang ng sama ng loob kung mayroon man.
“Oh, Cassian!? Napatawag ka? Ano nagustuhan mo ba ang surprise ni Eris, ha? Nako, tinulungan ko iyan kanina kaya kailangan niyong ilibre ako. Yieee! Ano? Nagustuhan mo ba, ha? Alam kong pangarap niyo ng dalawang iyan!” Hindi na siya makasingit sa mabilis na pagsasalita ni Abiona sa kabilang linya. Para itong kinikilig. He’s confused. Anong surpresa ba ang tinutukoy ni Abiona?
“What are you talking about? I called because I want to ask if Eris is with you? Hindi niya sinasagot ang phone niya.” Nameywang siya.
“Ha? Wala, ha! Kanina pa kami magkasama. Naunang umuwi iyon dahil magpe-prepare pa siya ng surprise sa iyo! Hintayin mo na lang siya baka may dinaanan lang” Hinilot niya ang kaniyang sintido.
“Okay, okay. Call her and if you already have an update, call me. Thank you!” Nagpaalam na siya kay Abiona. Alam ni Cassian na maaasahan niya ang babae dahil ito ang matalik na kaibigan ng asawa niya simula pagkabata.
Tulad nang sinabi ni Abiona, naghintay siya sa asawa. Dumaan ang ilang oras na paghihintay niya hanggang sa makatulog sa sala dahil sa sobrang pagod. Hindi man ito nakapag-gabihan sa sobrang pag-aalala kay Eris.
When morning came, Cassian woke up with a throbbing headache. Phone niya ang kauna-unahang hinanap sa mga oras na iyon. A lot of messages welcomed him, but he only ignored it except for Abiona’s news.
Abiona:
Cassian, I can’t contact Eris’s phone. It’s unattended. I already contacted our friends, but there’s no one has seen her.
Hindi na mapakali si Cassian at napagdesisyunang tawagan na ang mga pamilya nila ni Eris. Tulad niya ay nag-panic din ang mga ito at kung sino-sinong tinawagan.
“Sir, wala pa pong bente kwatro oras nawawala ang asawa niyo. Hindi po natin maaaring ituring na missing in person ang isang tao kapag wala pang bente kwatro oras ang pagkawala niya.” Pigil ang pag-iinit ng ulo ni Cassian sa narinig sa pulis. They have decided to report Eris’s missing to the police station.
“Sinasabi ko na sa iyo, we’ve already tried to contact everyone na posibleng tuluyan ng asawa ko! Lahat sila ay hindi kasama si Eris!” His jaw tightened and glared the man.
“Sir, wala po tayong magagawa. Nasa policy po namin—.” Hindi na nagawa pang pigilan ni Cassian ang sarili at sinapak na lang ang pulis sa sobrang galit. He’s in rage. Fuck the policy! Fuck the rules! Fuck everyone! He will find his wife!
Dinuro niya ang pulis na nakasalampak na ngayon. “If anything happens to my wife, I swear to God, I. Will. Kill. You!” Aambahan niya na muli sana ito ng isang suntok nang awatin na siya ng mga kapwa nitong pulis at pinalabas sa presinto.
Masama pa rin ang tingin ni Cassian sa mga papasok na pulis. Wala siyang ayos; magulo ang buhok, gusot-gusot ang damit na suot niya pa mula kahapon, at malulusog na eyebags.
“Why don't you sleep?” He scowled at Nafre because of her question. Since he met this woman, he already hates her. Ayaw na ayaw niya gawi nito noon pa man lalo na nang makilala niya si Eris. Nafre is always capable of ruining Eris’s happiness. That's why he hates her so much.
“Leave me alone will you!?” sikmat niya sa dalaga. Hindi niya alam ang pakay nito kung bakit siya sinusundan. Para itong aso kung makasunod at naiinis siya!
Tinaas naman ng dalaga ang mga kamay nito. “Okay, chill, handsome! I’ll you for now. Goodluck with finding your wife,” malandi itong tumawa at kumembot-kembot pang sumakay sa sasakyan nito. Nakasunod lang ang tingin ni Cassian sa babaeng papaalis.
When Nafre was gone, he immediately called his investigator.
“Find Eris. Investigate what happened to her, where did she go, and who’s the last person she’s with after Abiona, alright?” Hindi na siya aasa sa mga pulis. If they don't want to find her wife now, he will. Those fuckers are useless!
“Okay, I’ll call you an update, ” ani ng investigator na kilala niya. Pinatay niya ang tawag. Malakas ang kutob niya na may nangyari sa asawa. At malakas din ang kutob niya na may kinalaman ang message ni Eris sa kaniya kahapon sa pagkawala nito. It's maybe his enemies in business behind all of this.
‘And I will fucking kill you if anything happens to my wife.’
DAYS passed and Cassian is already in vain looking for his wife. Masisiraan na siya ng ulo sa oras na hindi niya pa makita ang asawa. He fucking miss her! Her voice, touch, sweetness, and everything!
He pulled some strings to find his wife; posting in television, social medias, radios, and posting his wife's picture in different places. Hindi na rin magawa pang pumasok sa opisina niya. Mabuti na lamang ay nagpresinta ang tatay niya na ito na muna ang pansamantalang mamahala sa kumpanya niya habang hinahanap niya si Eris.
He’s thankful for that. Hindi niya kayang pagsabayin ang paghahanap sa asawa at ang trabaho. His enemies might take this situation as an advantage to bring him down.
Napabalik sa kasalukuyan si Cassian nang tumunog ang cellphone niya. He frowned when the caller number is unknown. Eventually, he still answered it.
“Hey? Who's this?”
“I heard that you're looking for your wife, Cassian.” He abruptly stood up. Baritono ang boses ng lalaki at tila mapaglaro ang tono nito.
“Who the fuck are you!?” tanong niya at agad na pinindot ang record button sa pag-uusap nilang dalawa.
“Stop looking for your wife. I’ve already killed her.” Dinig na dinig niya ang malakas na tawa nito. His anger rose up. Ayaw niyang maniwala sa sinasabi ng lalaki. He also can't recognize the man’s voice.
“You fool! Anong tingin mo sa akin—uto-uto!? Gago! Huwag na huwag mo akong niloloko!” His eyes burned in rage as he yelled.
“Why don't you check your email? I throw her body in the river.” The phone call drops.
“Fuck you! Fuck you! Fuck you!” Cassian kicked the nearest thing in frustration. Paano kung totoo ang sinabi ng lalaki kanina? What if her wife is already dead?
Mabilis sa alas kwatrong binuksan niya ang kaniyang email gamit ang laptop. He opened the latest email message from an unknown email. He promptly opened it and saw a video file.
As Cassian watched the video, tears quickly fell from his eyes. His fists clenched when he saw how his Eris fell from the river—from a raging river.
He screamed in pain and so much anger. Tila nabibiyak ang puso niya at unti-unti iyong nadududog.
‘No! My wife isn't dead yet. No!’
Hindi niya mapigilang magwala. Pilit niyang kinukumbinsi ang sarili na isa lang iyon na edited video ng asawa. Pinagti-tripan lang siya ng lalaki kanina.
The living room was already shattered when his hired investigator shows up. Nakasandal na lang ang noo ni Cassian sa pader at nagmamalibis pa rin ang kaniyang mga luha. Humagulgol siya at pinagsusuntok ang pader bago bumaling sa kilalang imbestigador.
Tumingin siya rito na para bang ayon ang pag-asa niya. He’s hoping that the video is fake. Humihiling siya na sana maganda ang dalang balita ng imbestigador niya—na sana ay nahanap na nito ang asawa.
“Sir, I already have the results.”
"Sir, I already have the results." Cassian wiped his tears and made his self-adjusted to be more look presentable. "I am hoping that I will receive the good news that you already found my wife," he formally said, trying not to crack his voice after his breakdown. "I doubt that." The hired investigator forced a smile. On the other hand, Cassian started to get his hand sweaty. He doesn't know if he will believe the caller who confessed to him. There is a 50-50 percent chance that the man told him is true. "Have a seat," he said. Umiling ang lalaking kausap niya. Bahagya pa nitong inilibot ang mata sa buong sala. "Right here?" alanganin ang pagkakatanong nito. C
"Sir, We found something in the downstream. I think that is your wife." Hindi na nag-aksaya ng oras si Cassian at nagpasama sa mga tauhan niya. Cassian almost chews his nail on their way. Binaybay nila ang kahabaan ng ilog gamit ang motor boat. Kinse minutos ang itinagal nila bago sila tumigil sa mga batuhan. Malayo na ang narating nila mula sa siyudad. Kung pagbabasehan ay halos kalapit probinsya na lang ito ng siyudad kung saan sila nakatira ngunit malayo pa rin kung tutuusin. Naabutan pa nila ang ilang kalalakihan na may tinutusok sa pagitan ng naglalakihang dalawang bato gamit ang isang patpat. Mabilis itong pinaalis ng mga tauhan ni Cassian at inalalayan siyang tumungtong sa mga bato.
"Sir, good day po! This is Srgt. Reynaldo Topez from Manila Station 3. Nabalitaan namin ang nangyari sa asawa mo at may mayroon kaming impormasyon dito noong nag-report ka sa pagkawala ng asawa mo. Gusto lang namin ipaalam na may nakakita po sa pangyayari sa pagpatay ng asawa mo. We already have a witness."Tila nabingi siya sa narinig sinabi ng pulis. Hindi siya makapaniwala!'We already have a witness.''We already have a witness.''We already have a witness.''We already have a witness.''We already have a witness.'Paulit-ulit sa utak iyon ni Cassian at hindi na namalayang kanina pa siya inuuntag ng kausap sa kabilang linya."Sir Cassian, nariyan ka pa ba?" Tumikhim ng ilang beses si Cassian para iparating sa kausap na nakikinig pa rin siya."O-oo. Anong sinabi mo? May witness? P
"Good. Now..." he stopped for a few seconds."...nakita mo ba ang taong pumatay sa asawa ko?"Dahan-dahang tumango ang lalaki. Cassian let out a heavy sighed—a sign of relief. This will be his first step to uncover the killer of his wife. Bumaling siya sa pulis na nagmamasid at may panaka-nakang nagtatanong kanina."Magkakaroon naman kayo ng forensic sketch, hindi ba? I need to know what’s the suspect face.""Yes, but it will take 2-3 days depende sa forensic artist, Sir." Napaisip siya. Hindi siya makakapaghintay ng ganoong katagal.“I’ll pay you double
"Get dress, Nafre. Don't do this again. I love my wife more than anything—more than the lust and pleasure you wanted to give me. You can't ever seduce me," ani ni Cassian at ibinulsa ang sariling baril.Nafre just smirked at what he said. Pinulot nito ang damit na nakakalat at isinuot iyon. Pinanood lamang ni Cassian kung paano iyon isuot ni Nafre. For Cassian, he can't feel any attraction toward to this woman nor even lust. Kung ibang lalaki lang ang kaharap nito, baka sinunggap na ang dalaga sa offer nitong makipag-sex. Maganda ang pangangatawan ni Nafre. Walang single, byudo, o may asawang lalaki ang tatanggi rito. Marahil siya lang ang bukod tanging tumanggi sa dalaga sa rason na mahal niya si Eris.
"You're not planning to kill someone, are you?!"Bumalik sa reyalidad si Cassian nang marinig ang sikmat sa kaniya ni Nafre. Nasa harapan na niya itong ngayon. Ngayon niya lang napagtanto na ang lahat ng ginawa niya siya sa suspek ay isang imahinasyon lamang na gawa gawa lang ng kaniyang isip.“What?” baling niya sa dalaga. Umirap ito.“I said, are you planning to kill someone?” pag-uulit pa nito. Cassian frown.“No!” tanggi niya rito. Nag-iwas siya ng tingin. Ganoon na ba siya kasadido na patayin ang suspek ng asawa niya kaya siya nag-ilusyon kanina?
"Or better yet, siguraduhin niya munang siya si Eris para siguradong pasok na pasok siya sa puso nitong kumpare natin!" sigaw ni Remus dahilan para magtawanan ang lahat maliban sa kaniya at kay Nafre.Halata sa mukha ng dalaga ang pagkakapahiya pero pilit nito nilalabanan ang emosyon. Napailing na lang si Cassian. Kasalanan din naman kasi ng dalaga. Ilang beses niya na itong pinagsabihan ngunit daig pa nito ang bingi. Nakakarinig ngunit hindi marunong umintindi.Tahimik na umalis siya sa harapan ng mga kaibigan. Tinungo niya ang tinurong pintuan ni Zale at ipinasok iyon.Sumalubong sa kaniya ang madilim na silid. Sa gitna noon ay isang ilaw at ang taong nakagapos sa upuan. Para itong nasa imahinasyon niya. Ang pinagka-ibahan lang nito ay walang itong busal sa mata at bibig. Nakayuko lang ito tila ay walang malay.Sa gilid ng upuan nito ay
‘My Eris. I miss you to the point that I want to be with you so bad.’Those thoughts made Cassian wants to be with his family more. Every time he is trying to move on, his head won’t let him. The inside of his head is screaming in so much grieving—screaming that no one can even hear it. Nakaukit si Eris sa utak niya na kahit na ano pa ang ang gawin niya ay hindi ito nawawala. Araw-araw siyang binabagabag ng mga alaala nilang dalawa. Every corner of their house, Eris was there. He can see her beautiful face; smiling, laughing, and crying in tears when they get a negative result of several trying to have a child.Everything was intact yet slowly falling apart. S