Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
YERIN Ang boring. Napaka boring. Hindi ako makalabas ng condo dahil sa nakakabwiset na lockdown at pandemic. I was so bored! Gusto kong mag-bar o makipagkita sa mga kaibigan ko, pero hindi ko magawa. Limang buwan na ang lumipas after i-announce ang lockdown sa buong bansa. At dahil sa lockdown, nag-iba ang schedule ng school. Kaya summer vacation parin hanggang ngayon at sunod na pasukan ay sa August pa. Papatayin ako ng kaboryohan dito sa condo. Walang gana akong tumayo mula sa pagkakahiga ko sa sofa ng sala at nagtali ng buhok. Napansin kong sobrang dumi ng condo ko. Right, sa sobrang pagkaboryo ay masyado akong nagkalat, at dahil sa tinamaan ng pagkatamad ay hindi ko nagawang maglinis. Shit. Condo pa ba ito ng isang babaeng maganda at mayaman na tulad ko? Kadiri! Maarteng pinupulot ko ang mga chips bags na walang laman, mga damit kong nakakalat sa sala maging sa kwarto ko. Gosh, cleaning is the most annoying thing I've ever done. Bakit kasi pandemic! Hindi tuloy ako madalaw
YERIN Hindi ko alam kung tama ba ang ginawa ko. Pero gusto kong makatulong. It's been two weeks since I sent the proposal to Tito Samuel, but I haven't heard news yet. Is Asher tampering with my proposal? Gustong-gusto ko nang lumabas ng condo ito para puntahan siya kung bakit niya ginagawa iyon. Sa inis ko ay tinawagan ko si Asher, but he's declining my calls. Magpakipot ka, gago. Hindi kita tatantanan. Tatawagan ko sana ulit si Asher ng pangalan ni Cali ang lumabas sa phone ko. "Yerin-ah~" napanguso ako ng marinig ko ang boses niya. She looks drunk? Ano na naman ba ginawa ni Axel para maging ganito ang babaeng ito? Ilan sandali ay sumama narin si Cici sa videocall namin at ngayon'y umiiyak. "Yerin!" Napatakip ako ng isang tenga dahil sa matinis nitong boses. "Fuck you two! What's wrong with you, ha?!" Inis kong tanong sa kanila. Namumula ang pisngi ni Cici gayundin si Cali. Sinusuyo ko pa si Asher tapos nang-iistorbo ang dalawang ito? Paano na ang love-life ko? "Mommy~" na
Warning: R18+. Read at your own risk.AXELI read Yerin's investment proposal. It's a huge amount. I know I have no place in doing business, but I will not sit there and follow their orders."Dad," panimula ko ng sagutin ni daddy ang tawag ko."What is it, Axel?" His cold baritone voice shivers me. He may look kind and sweet to everyone, but when it comes to us, his sons, he's strict and sometimes cold."Let me be the heir, dad. Let me manage the business." Sa sinabi ko ay tumawa si daddy."You're still in your second year this upcoming academic year, son. Why do you want to handle a business at such an early age?" I can sense a mockery in his voice. I gritted my teeth. Ganon ba kababa ang tingin saakin ni daddy?"Do you think I can't handle it, dad?" Seryoso kong tanong sa kanya. Hindi ito sumagot. Alam kong alam niyang kaya ko."Alam ko ang pinagdadaanan ng kompanya natin ngayon, dad. And it's a matter of time para tuluyan tayong bumagsak. Are you going to let that happen?"I watched
CALIThe fun's over when the three of them, Cici, Yerin, and Gian, start their on-the-job training. Fourth year narin sila Patrick at Axel, but next year pa naman ang on-the-job training ng dalawa. Habang kami naman ni Isabelle ay third year parin dahil sa nag-stop ako ng isang semester, habang si Isabelle naman ay transferee.Ilang buwan naring narito si Jacob at third year din tulad ko, dahil sa busy schedules nito sa trabaho.My life's been so boring since they're all busy. No more fun, no more deep conversation. I guess it's part of growing up.Nasa condo ako doing my designs that I needed to pass next week. Nang makita ko na mag-aalas sais na ng gabi ay kaagad akong lumabas ng kwarto. Napansin kong hindi pa nakakauwi si Axel, baka nag-overtime na naman ito sa company.Since naging normal after the lockdown, ay lagi itong nasa company after his class, o di kaya kapag may vacant time ito, lagi itong nandoon. Hindi ko na siya kinulit nang malaman kong siya ang pumalit kay Kuya Ash as
Pagkadating ko sa condo ay napaupo ako sa sofa.It's... Empty.Humiga ako sa sofa, at naramdaman ko nalang na tumutulo ang luha ko.I don't want this feeling. It's supposed to be happy since it's our anniversary. I bought him a gift, but he never showed up. Well, he showed up... 'Yon nga lang sa ibang babae. Napatawa ako ng mahina. Fuck, ang sakit. Eto na ata ang pinakamasakit na naramdaman ko sa lahat ng away namin ni Axel. Kasi hindi naman kami nag-away. I caught him.It's so ridiculous to feel this way, even though we're living together. I thought there were no more secrets.Is it enough?Even though I felt dizzy and my stomach grumbled from hunger, I was not in the mood to eat, so I headed to my room.My dress and makeup were on when I laid down on my bed. I'm so down that I can't do much right now. Honestly, it's a mystery how I got home by myself with those mixed emotions.Here I am, silently crying on my bed, covered under my blankets, thinking nonsense until I drifted into sle
CALI I left home. I may leave home, but my heart is with him. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kung bakit nagawa kong iwan si Axel. Sobrang sakit, akala ko kakayanin ko. Pero nang malaman na may tinatago saakin si Axel, 'yun ang pinakamasakit. Akala ko kasi wala ng taguan ng sekreto. Nag-antay akong sabihin niya saakin, pero tangina. Nataga niya saakin iyon sa loob ng tatlong taon. "Cali, we're here." Napatingin ako sa labas at nakita kong nasa condo na kami ni Cici. I chose to stay here. Malakas ang kutob kong may alam din si Yerin. Ayoko muna silang makasama. Gusto kong mapag-isa. Kinuha ni Gian si Luna saakin para makalakad ako ng maayos. "Alam niyo ba ito, Gian, Jacob?" Tanong ko sa kanilang dalawa, napayuko si Gian, feeling guilty, while Jacob stared at me without even blinking. "Alam mo, Gian, pero hindi mo sinabihan si Axel?" Actually, pagod na akong magsalita, pero gusto ko parin malaman. "I already know, noong panahong naabutan ka ni Axel na kasabay si Jack,
Nasa Starbucks ako habang nilalagay ni Axel ang mga pinamili namin sa grocery kanina ang mga pagkaing dadalhin sa Tagaytay. Ilang sandali lang ay dumating na si Yerin. "So tatlong araw ng nakalipas nang makauwi ka sa Pinas, pero hindi ka man lang nagtext o tumawag?" Pagtatampo ko kay Yerin. Ngumiti naman ito, "Sorry na, kakalapag ko pa nga lang sa airport e kinuha na ko ng mga bodyguards ni mama para umattend ng meeting." She smacked her lips at ngumuso. "So, how's you and Axel?" Tanong ni Yerin. Napangiti naman ako at pinakita ko ang singsing na nasa kamay. Napatakip naman ito ng bibig, "Oh my gosh. For real?" Hindi makapaniwalang tanong nito. Tumango ako. "Oh my god, babe! Congrats! I'm so happy for you!" Nag-usap kami ni Yerin about her life in South Korea, dahil hindi man lang ito nakakapagchat saamin. And dami nitong bawal gawin dahil nga’y CEO na siya ng Kanjin Group, at may fiancé narin ito na ang lola niya mismo ang nag-set up sa kanila. Kahit ayaw niya ay wala naman siy
Nakauwi na kami dahil may mga pasok pa kami – well, sila. Dahil Christmas season naman ngayon. Pero nasa school ako para sa enrollment for second semester."Cali!" Napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Jacob. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makapunta sa cashier. Sumunod naman si Jacob saakin, at Hinayaan ko nalang. "This or this?" Pinakita ni Jacob saakin ang cellphone niya na may picture ng damit na pambata at laruan. "Alam mo Jacob, afford mo naman e. Why not buy all?" Iritableng kong sabi sa kanya. "Aga-aga e ang sungit." Napatigil ako, huminga ng malalim bago ko siya harapin."Sorry, okay? Meron kasi ako. Nawawala ako sa mood kapag meron ako. Okay?" Tumango naman ito. Kaya naglakad ako ulit cashier, para magbayad ng full tuition. Isasali ko na kay Axel dahil busy ulit ito sa trabaho. "Wala sa mood kasi walang baby?" Napatigil ulit ako at sinipa siya sa kanyang paa. Napahawak ito sa kanyang paa habang d*******g sa sakit. Sinamaan niya ako ng tingin. At sinamaan