Kanina pa naghihintay si Zach sa venue ng kanilang pren-up photo shot. Nauna na siyang dumating dito dahil may kailangan pa siyang ayusin. Hindi naman siya nangangamba tungkol sa sinasabi sa kanya ni Japeth dahil may driver at body guard siyang magcharge kay Amara. Galing ito sa security agency ng kanyang pinsan kaya nakakasigurado siyabg well trained ang nakuha niyang body guard para protektahan ang kanyang mag-ina.“Sir, hindi pa ba dumating si Ma’am?” tila nawalan na ng pasensiyang tanong ulit ng kanilang photographer. Kapansin-pansin ang pagkainisp nito dahil sa pabalik-balik itong sumilip sa relong pambisig na suot. Mga ilang oras na rin kasi itong naghihintay, kita na rin ang inis sa mukha nito. Alas diyes ng umaga mag-uumpisa ang kanilang pren up pero mag-aalas dose na hindi pa rin dumarating si Amara.“Just hold on a minute. I'm sure that they're on the way. Masyado lang mabigat ang traffic kaya matagal nakakarating,” pakiusap ni Zach sa photographer. Natawagan na niya si Lo
“Tulong! Tulungan ninyo kami!” buong lakas na sigaw ni Amara. Nagbabakasaling may makarinig sa kanya at tulungan sila. Ngunit halos mapaos na ang kanyang tinig sa kakasigaw ngunit wala pa rin tulong na dumating. Kung saan man sila dinala ni Rain ’yan ang hindi niya alam dahil may piring ang kanilang mga mata nang sapilitan silang isinakay sa puting van na sinakyan ni Rain at ng kanyang mga tauhan. Ngunit nakakasigurado siyang isang luma at abandunadong gusali ang kanilang kinalalagyan dahil sa bitak-bitak na ang semento ng dingding.“Mommy, I’m scared.” lumuluhang saad ng kanyang anak. Kahit nakatali ang kamay at paa. Pinipilit niyang abutin ang munting kamay ni Amythst para kahit papaano maibsan ang takot na nararamdaman nito. .“Don’t worry, baby. Mommy is here. Hindi kita pa babayaan. Makakaalis din tayo rito.” Halos maiyak na si Amara dahil sa kanilang sitwasyon ngunit kailangan niyang tatagan ang kanyang sarili para sa kanyang anak at magiging anak na nasa kanyang sinapupunan.
Chapter 41“Zach, apo. Iligtas mo ang iyong mag-ina. Hindi na ako makakatulog baka ano na ang ginawa ni Rain sa kanila.” Humahagulhol na saad ni Olivia. Puno ng pagmamakaawa sa kanya. “Huwag kayong mag-aalala. I will do everything to get them back. Hindi ko hahayaan na sasaktan sila ni Rain.” paninigurado ni Zach sa matanda. Totoong gagawin niya ang lahat para mabawi lang sila sa kamay ng baliw na babae. Tumunog ang kanyang cellphone at ganoon na lamang ang pagngingitngit niya ng galit dahil si Rain na naman ang tumawag. Pangatlong araw na ito simula nang kinuha ng baliw ang kanyang mag-ina. Gustuhin man niya na kumilos at mabawi agad sina Amara at Amythyst ngunit pinigilan siya ni Corporal General Montes ang kanyang ninong. Hindi pwedeng magpadalos-dalos siya ng gagawin kailangan nila ng matinding plano.“Na saan ka na? Kanina pa ako naghihintay sa’yo! Ano? Nagbago na ba ang isip mo, Love? Madali lang naman akong kausap. Maghintay ka lang diyan at ipapadala ko sa’yo ang ulo ng aha
“Don't be to rush, my darling. Don't worry you have my words.” Nakangising pigil ni Rain kay Zach. Ngunit may kutob siyang hindi tutupad ang baliw na babae sa pangako nito. Ang mga ganitong klaseng tao ay hindi dapat pagkakatiwalaan. Nangangalit ang kanyang panga sa nakikitang hitsura ng kanyang mag-ina. Mas lalong sumiklab ang galit ni Zach nang makitang sugatan ang mukha ng asawa. May mga dugo pa itong nagkalat sa pisngi. Hindi niya ma-maimagine ang hirap na pinagdaanan nito. Nakatali ang mga kamay sa likod ng upuan pati ang mga paa. Ang ikinatatakot niya baka napaano ang kanilang anak na sinapunan ng asawa. “What did you do to my, Amara? Bakit siya may sugat sa mukha? Sumagot ka Rain ano ang ginawa mo sa kanya?!” hindi maitago ang galit ni Zach. Kaagad na tinutukan siya nang baril ng dalawang lalaking sumalubong sa kanya. Pilit niyang pinapakalma ang kanyang sarili para hindi mas lalong malagay sa panganib ang kanyang mag-ina. “Ouch! Na-hurt naman ako. You really love that, B
Chapter one AMARA “Oh, ayan. Malinis at mas lalo na rin kayong gumaganda.” Napangiti ako habang pinagmasdan ang mga iba’t-ibang uri ng mga bulaklak. Natapos ko na silang kunan ng mga patay na dahon at ang iba kinu-cultivate ko na rin ang lupa. Napakalawak at napakaganda ng hardin ng mga Monterde. Narito ang iba’t -ibang klase ng mga orchids, rose at marami pang iba. Noon pa man mahilig na talaga ako sa mga tanim kaya kapag walang klase, sasama ako kay lola Olivia rito sa mansiyon. Hindi pa man gaano sumisikat ang araw tagaktak na ang pawis ko. Pero walang pakialam kong pinahid gamit ang aking braso. Sabado ngayon walang pasok kaya alas singko pa lang nandito na kami ni lola sa mansiyon. Taga luto ang lola ko sa malaking bahay na ito. Samantalang ako naman itong hardin talaga ang inaalagaan ko. Tinanggal ko ang suot kong goma na gloves. Ito ang gamit ko para mga may tinik na halaman kagaya ng rosas. Tinungo ko ang maliit na mesang kahoy na nasa gitna ng hardin na pinaglagyan ko sa
Chapter 2AMARATahimik kami ni Senyorito Zach habang lulan sa kanyang sasakyan pabalik ng Maynila. Naka steady lang ang mukha kong napabaling sa bintana ng sasakyan at lihim na ipinahid ang aking mga luhang nagsilaglagan. Ngayon pa lang nasasabik na ako kay Lola Olivia. Gusto kong sabihin sa aking amo na babalik na lang ako ng mansiyon, pero malayo-layo na rin ang itinakbo ng sasakyan kaya nanahimik na lang ako baka magalit pa ang senyorito.Hindi ko maiwasan ang malungkot lalo pa't nakita ko ang mahal kong lola na lumuluha.“Mag-iingat ka, Apo. Huwag mong pabayaan ang sarili mo,”Lalong bumulusok ang aking mga luha habang niyakap ko si Lola at nagpapaalam sa kanya kanina. Ito ang kauna-unahang pagkakataon malayo ako sa kanya. Nagtatalo ang kalooban ko kung tutuloy pa ba ako. Nag-aalala ako sa kanya ngunit naka, Oo, na rin ako kay Donya
Chapter 3ZACH“Dude, bakit hindi mo man lang sinsabi sa akin na may maganda ka pa lang kasama rito. Eh, ’di sana may rasun na akong araw-arawin ang pagdalaw sa iyo.” Kakarating ko lang galing opisina pero si Japeth agad ang nabungaran ko.Napagatla ako sa aking noo sa aking narinig.“Who told you na puwede kang pumunta rito? Hindi ko kailangan ang presensiya mo,” hindi ko mapigilan ang hindi mainis. I don't understand myself, ayaw ko sa ideyang may ibang lalaking nakakasalamuha si Amara.“Woah! Com'on, Dude. Kaibigan mo ako kaya bakit hindi naman puwede ang dalawin kita sa pamamahay mo? Lalo na ngayon na may magandang dilag ka pala na kasama rito." Napasulyap ito kay Amara na kakalabas lang galing sa kusina na may bitbit na isang basong juice.“Senyorito, nandito na po pala kayo. Pinapasok ko na po si Sir Japeth sa loob. Kaibigan mo raw siya.” I really hate her for being so innocent. I k
CHAPTER FOUR/ Part oneZACHI CAN'T HELP my self falling for her. Sa bawat araw na lumipas lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kaniya. Hindi naman ganito ang pakiramdam ko nang naging kami ni Rain. Siyempre masaya ako noon pero iba ang nararamdaman kong saya ngayon.I admitted, nasasaktan ako sa pag-alis at pang-iwan sa akin ni Rain lalo na when she turn down my marriage proposal to her. I’m hurt and mad dahil unang beses kong makatanggap ng rejection, she hit my ego as a man. 'Yong feeling na hindi pa ba ako sapat. All her want and needs binigay ko sa kaniya. Deserve ko ba talaga ang masaktan ? And I was so desperate that time wala na akong ibang babae na nakitang makasama at madadala sa altar. Matagal na kasi akong kinukulit ni lola Feli na mag-asawa. Pero ngayon nawala na ang bitterness ko. At masasabi kong naka move-on na ako totally my past relationship dahil kay Amara. Don't get me wrong, hindi ko siya ginawang panakip butas. It's so happened na nahulog ang loob ko sa kani