Kabanata 48

“Sige, naiintindihan ko.” Huminto siya. “Pero, okay na ba tayo? Pangakong tutuparin ko ang pangako ko at hindi ko na ulit babanggitin si Travis.”

“Oo, okay tayo. Walang problema.” Ang sabi ko sa kanya, tapat sa bawat salita.

“Salamat.” Ang sabik niyang sinabi. “Mag bonding na kayo ni Noah. Sabihin mo sa kanya na bumati ako, at good night.”

“Ikaw din, Letty.”

Ibinaba ko ang phone at huminga ako ng malalim. Dahil binaba na ni Noah ang phone, tumawag ulit ako sa kanya.

“Hello?” Nabigla ako sa tunog ng boses ng nanay ko mula sa kabilang linya.

Hindi ko pa siya nakausap simula noong araw sa airport. Sa mga taong nanakit sa akin, mas masakit sa kanya. Ang isang nanay ay dapat mahalin at pahalagahan ang mga anak niya, pero ako ay wala lang para sa sarili kong nanay. Paano niya nagawa na talikuran lang ako? Paano niya ako nagawa na itrato na parang wala lang?

Ngayon at may sariling anak na ako, hindi ko maintindihan kung paano niya ito nagawa. Hindi ko maisip na talikuran si Noah.

“Ava